محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827461134
اجرای برجام فاجعه آفرین است مجلس اجازه ندهد
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: کیهان: رهبر معظم انقلاب اسلامی یک روز پس از جمع بندی مذاکرات هسته ای در وین(24 تیرماه)، در پاسخ به نامه رئیس جمهور به دو نکته اساسی اشاره فرمودند؛ «متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش بینی شده قرار گیرد» و «در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود.» حضرت آیت الله العظمی خامنه ای سه روز بعد در خطبه های نماز عید سعید فطر نیز بار دیگر بر لزوم طی مسیر قانونی در موضوع توافق هسته ای تاکید کرده و فرمودند؛ «برای تصویب این متن، یک مسیر قانونیِ پیش بینی شده ای وجود دارد که باید این مسیر را طی کند و خواهد کرد؛ ان شاءالله. انتظار ما این است که دست اندرکاران، با دقّت مصالح را - مصالح کشور را، مصالح ملّی را- در نظر بگیرند و آنچه را تحویل ملّت خواهند داد، بتوانند با گردن افراشته، در مقابل خدای متعال هم ارائه بدهند.» در نهایت رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان (12شهریور) به صورت مصداقی نیز به مسیر قانونی توافق هسته ای اشاره کرده و تاکید کردند؛ «به نظر ما مصلحت نیست که ما مجلس را از این قضیّه برکنار بداریم؛ چون قضیّه ای است که بالاخره دو سال است که کشور به طور کلّی متوجّه به آن است و حالا هم به یک نتایجی رسیده؛ [پس] باید مجلس وارد بشود. حالا مجلس چه بکند؟ بنده هیچ توصیه ای ندارم به مجلس شورای اسلامی که با این چه جوری عمل بکند. اوّلاً نوع تصمیم گیری چه جوری باشد؟ به نحو تصویب یا رد باشد، یا به نحو دیگری تصمیم گیری کنند؟ آیا رد کنند، آیا تصویب کنند؟ بنده هیچ توصیه ای ندارم. نظر متَّبَع، نظر نمایندگان ملّت است در مجلس و اینکه [مجلس ] چه بکند، چه نکند را ما عرض نمی کنیم. ما معتقدیم که بالاخره خوب است مجلس را برکنار نکنیم و نمایندگان ملّت باید تصمیم بگیرند.» این همه در حالی است که دو اصل 77 و 125 قانون اساسی نیز در این قضیه صراحت دارد که هر گونه توافق و معاهده ای با طرف های خارجی نیاز به بررسی و تصویب مجلس شورای اسلامی دارد. با تمام این تفاصیل متاسفانه علی رغم گذشت بیش از دو ماه از پایان مذاکرات، دولت به بهانه های مختلف از ارائه لایحه برجام به مجلس خودداری کرده و هیچ نشانه ای از عزم دولت برای این تکلیف قانونی نیز دیده نمی شود. تاکتیک دولت: راه بینداز، جا بینداز! نکته تاسف بارتر آنکه دولت با دستپاچگی و عجله، پیش از طی مسیر قانونی اجرای برجام را نیز کلید زده است. به نظر می رسد دولت با اتخاذ تاکتیک « راه بینداز، جا بینداز!» سعی در دور زدن مجلس داشته و می خواهد نمایندگان مجلس را در عمل انجام شده قرار دهد. در همین زمینه روحانی چندی پیش در مصاحبه ای اعلام کرد نظر مجلس درباره توافق هسته ای، مخالف نظر مردم نخواهد بود! حال آنکه خواسته مردم از توافق، لغو کلیه تحریم ها و ادامه برنامه هسته ای است؛ موضوعی که در برجام دیده نمی شود. روز گذشته نیز علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی اجرایی شدن توافق را تایید کرده و گفت: قطعا وارد فاز اجرای برجام شده ایم! وظیفه سنگین مجلس روز گذشته برخی نمایندگان مجلس از طرحی دو فوریتی درباره توافق هسته ای خبر دادند که تا بعداز ظهر دیروز بیش از 50 نماینده آن را امضا کرده اند. به گفته پیشنهاد دهندگان، این طرح ملاحظات کشور و نظام در اجرای برجام در ابعاد مختلف اقتصادی، فنی، علمی، نظارتی و دیگر ابعاد مدنظر قرار گرفته و دولت را در اجرای برجام ملزم به رعایت آن می کند. ارائه این طرح در حالی است که کمیسیون ویژه برجام نیز گزارش خود را تقدیم نمایندگان ملت خواهد کرد. حال باید دید نمایندگان مجلس دربرخورد با برجام که دولت پیش از اخذ مجوز قانونی اجرای آن را آغاز کرده است، چه تدبیری خواهند اندیشید. آیا به رسالت تاریخی خود در این زمینه عمل می کنند یا با ارائه چند توصیه و نصیحت کلی، کیفی و غیرقابل سنجش به دولت، از زیر این بار سنگین شانه خالی کرده و بر خط دولت برای به حاشیه راندن مجلس، مهر تایید می زنند. مجلس؛ سنگر صیانت از خطوط قرمز خطوط قرمز هسته ای کشور کاملاً روشن و صریح بوده و به هیچ عنوان قابل انکار و چشم پوشی نیست. ملت نیز از نمایندگان خود انتظار دارند شان و جایگاه مجلس را به عنوان سنگربان خطوط قرمز هسته ای رعایت کرده و مرعوب جوسازی های رسانه ای نشده و برخی وعده و وعیدهای انتخاباتی آنان را از عمل به رسالت خود بازندارد. در حالی که اصل اساسی همزمانی تعهدات دوطرف در توافق رعایت نشده، نمایندگان ملت باید از خود بپرسند تا چندی دیگر که ایران همه امتیازات سنگین خود را واگذار کرد، با دست خالی چگونه خواهد توانست حق خود را از طرف مقابل بگیرد؟ نکته مهم و قابل تامل آن است که امتیازات داده شده به هیچ عنوان قابل بازگشت نیستند. نه 9700 کیلو اورانیوم غنی شده را می توان به کشور بازگرداند و نه سانتریفیوژهای اسقاط شده را می توان دوباره راه اندازی کرد و نه راکتور بتن ریزی شده اراک را می توان به حالت اول درآورد. قلب توافق نبض ندارد اما در این میان مهم ترین مسئله تحریم ها و سرنوشت آنهاست. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز تکلیف این قضیه را به صراحت روشن کردند که « اگر قرار است تحریم ها برداشته نشود، پس معامله ای هم در کار نخواهد بود.» این در حالی است که متاسفانه برجام در این زمینه کاملاً ناکارآمد و محل تامل است و چکیده ماجرا این است که سامانه تحریم ها علیه ایران حفظ خواهد شد. برخی از مستندات این واقعیت به شرح زیر است؛ 1- اجرای هرگونه تخفیف تحریمی (اعم از تعلیق تحریم های آمریکا و اروپا و اجرای لغو قطعنامه های سابق شورای امنیت) از «روز اجرا» آغاز خواهد شد، که «روز اجرا» زمان مشخصی ندارد و منوط به اجرای تعهدات کمی و کیفی ایران (تعهدات برجام و تعهدات نقشه راه) و تأیید اجرای کامل تعهدات ایران توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی است. (بند ۱۰ و ۱۴ و ۱۶ و ۱۷ و ۱۸ ضمیمه ۵ برجام) با توجه به سابقه بد آژانس و باز بودن باب بهانه جویی (مخصوصاً به علت وجود تعهدات کیفی) و عدم رضایت آژانس پیرامون اجرای کامل تعهدات ایران در برجام و در نقشه راه، و منوط شدن فرا رسیدن روز اجرا به گزارش آژانس در این زمینه، این روز می تواند هیچ وقت فرا نرسد. 2- تحریم های شورای امنیت، فقط تعلیق می شوند. تحریم های شورای امنیت در واقع تعلیق شده اند، نه لغو؛ یعنی با توجه به مکانیسم حل اختلاف مورد توافق در برجام، هیچ مانع حقوقی برای برگشت خودکار و کامل تحریم های قطعنامه های قبلی شورای امنیت وجود ندارد و هر موقع که هر یک از کشورهای آمریکا، انگلستان، فرانسه، چین و روسیه اراده کنند، می تواند صرفاً با ادعای این که ایران به تعهدات خود عمل نکرده است، آنها را بطور کامل برگردانند، و امکان وتوی این تصمیم (برگرداندن قطعنامه های قبلی شورای امنیت علیه ایران) توسط اعضای دائمی دیگر شورای امنیت (مثلاً روسیه) نیز توسط برجام سلب شده است (بند ۳۷ متن برجام و بند ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱) 3- از دو قانون تحریمی اروپا، فقط یکی از آنها در برجام مورد بحث قرار گرفته، که آن هم در روز اجرا فقط تعلیق می شود، آن هم نه همه مواردش. 4- هیچ یک از افراد، نهادها و شرکت های مورد تحریم، در روز اجرا از لیست تحریم های اروپا خارج نمی شوند. بخشی از آنها در روز اجرا تحریم شان تعلیق می شود و بعد از ۸ سال لغو می شود. بخشی از آنها نیز در روز انتقال (۸سال بعد از روز توافق) تحریم شان تعلیق و در روز لغو قطعنامه (حداقل ۱۰ سال بعد از روز توافق) تحریم شان لغو می شود. (بند ۱۶ و ۲۰ ضمیمه ۵) 5- با توجه به اینکه همه تحریم های اروپا در تحریم های ثانویه آمریکا نیز موجود هستند، تعلیق تحریم های اروپا (حتی در همین حد موجود در برجام) در صحنه عمل تغییری در ساختار تحریم های کشور و اثرات آن ایجاد نخواهد کرد. 6- از دستورات اجرایی رئیس جمهور آمریکا (حدود ۳۰ دستور اجرایی که ۱۰ دستور آن فعال است) در متن توافق فقط به لغو ۴ دستور اجرایی (که ۳ دستور از آن ها فعال است) و بخش هایی از یک دستور اجرایی دیگر اشاره شده و در باقی دستورات اجرایی رئیس جمهور آمریکا هیچ لغو و تعلیق و تغییری در کار نیست. (حتی پس از روز لغو قطعنامه) 7- قوانین تحریمی کنگره آمریکا (بخش مورد بحث در برجام) تنها اجراشان متوقف می شود. یعنی نه تنها لغو نمی شوند، حتی قوانین شان تعلیق هم نمی شود (بند ۱۷ ضمیمه ۵ برجام). این توقف اجرا (cease application) و نه تعلیق (suspend) به این معناست که هر ۴ ماه (یا ۶ ماه) رئیس جمهور آمریکا باید دستور توقف اجرای این تحریم ها را (با ذکر دلایل مجاب کنند ه ی خود برای کنگره) تمدید کند. این موضوع در تداوم توقف اجرای تحریم های آمریکا در آینده تزلزل جدی ایجاد می کند. 8- هیچ یک از قوانین تحریمی کنگره آمریکا (یعنی تحریم های اصلی ایران) نه تنها در طول دوره اجرای برجام لغو نمی شوند، بلکه هیچ چشم اندازی هم برای لغو آنها وجود ندارد و بطور کلی در برجام هیچ تعهدی در زمینه لغو حتی یک تحریم کنگره آمریکا وجود ندارد و تنها در روز انتقال (۸ سال بعد از روز توافق) سخن از «تلاش» دولت آمریکا برای خاتمه یا اصلاح این قوانین آمده است، که این عبارت «تلاش نمودن» هیچ تعهد حقوقی ای را متوجه آمریکا نمی کند. (بند ۲۱ ضمیمه ۵ برجام) 9- کل تحریم هایی که آمریکا در برجام متعهد شده است که اجرای شان را متوقف (به عبارت دیگر، تعلیق موقت) کند، تنها بخش های اندکی از قوانین تحریمی کنگره آمریکا را شامل می شود. یعنی با وجود این که از حوزه های اصلی تحریم در برجام به صورت کلی، نام برده شده است، اما مراجعه به لیست موارد ذکر شده در بند ۴ ضمیمه ۲ برجام (یعنی کل قوانین تحریمی مورد تعلیق)، نشان می دهد بخش های بسیار زیادی از قوانین تحریمی آمریکا، اصلاً در این لیست وجود ندارند. بر همین مبنا، کل امتیاز داده شده به ایران در حوزه تحریم های این توافق، از طرف مقامات آمریکایی به معنای حفظ کامل ساختار تحریم های آمریکا و تنها ارائه یک تخفیف تحریمی به ایران بیان شده است. بدین ترتیب، تنها بخش های اندکی از تحریم های آمریکا تعلیق خواهند شد. 10- مطابق متن برجام، تخفیف تحریمی ارائه شده به ایران تنها شامل تحریم های ثانویه ایران می شود و تحریم های اولیه ایران بطور کامل دست نخورده باقی می مانند. این موضوع راجع به همه تحریم های مرتبط با کلیه اشخاص، شرکت ها و نهادهای آمریکا (هر شرکتی که بیش از ۵۰ درصد سهامدارانش یا تصمیم گیرانش آمریکایی باشند) صادق است. 11- دولت آمریکا نسبت به توقف تحریم های ایالتی (فعلی و آینده) علیه ایران هیچ تضمینی نداده است. 12- برای مؤثر واقع شدن رفع تحریم های هر حوزه باید زنجیره تحریم های آن حوزه بطور کامل برداشته شود، اما در برجام این اتفاق نیفتاده است. 13- مطابق تأکید برجام (پاورقی ۱۴ ضمیمه ۲ متن انگلیسی، پاورقی ۱۹ ضمیمه ۲ متن ترجمه فارسی) مواردی که به عنوان رفع تحریم یک حوزه در برجام ذکر شده اند، مانع اعمال تحریم های آن حوزه براساس سایر قوانین تحریمی ذکر نشده در برجام (یعنی بخش اعظم تحریم های آمریکا) نمی شود. اینها تنها بخشی از واقعیت های تلخ برجام و قطعنامه 2231 درباره سرنوشت تحریم هاست. مخاطرات توافق در حوزه امنیت کشور، گشودن راه برای محدود کردن توان موشکی کشور، مکانیزم ماشه برای بازگرداندن تحریم های تعلیق شده، ماندن ایران ذیل فصل 7 منشور ملل متحد، عدم مختومه شدن پرونده ساختگی هسته ای و... نشان می دهد اجرای توافق هسته ای نه تنها راهگشای مشکلات کشور نیست بلکه فاجعه آفرین هم هست. با توجه به این مسائل نمایندگان وظیفه ای سنگین و خطیر بردوش دارند و عملکرد آنان در این قضیه در تاریخ ثبت شده و مردم و آیندگان در این باره قضاوت خواهند کرد.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها