واضح آرشیو وب فارسی:طرفداری: طرفداری- تراکتورسازی تبریز پس از دو پیروزی پشت سر هم در بازی های لیگ چهاردهم مقابل پرسپولیس بدنبال کسب یک پیروزی روحیه بخش در هفته هفتم و تداوم روند بردهای خود مقابل این تیم بود که این اتفاق رخ نداد و شاگردان برانکو ایوانکوویچ موفق شدند با تک گل بنگستون که از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید این تیم را شکست داده و اولین باخت خانگی لیگ پانزدهم را به شاگردان تونی الیویرا تحمیل کنند. تراکتورسازی در این دیدار تقریبا با ترکیب چند هفته گذشته خود به میدان رفت و همانند همان بازی ها بدون توفیق در گلسازی و گلزنی بازی را به پرسپولیس واگذار کرد تا تا همچنان در حسرت یک برد خانگی روحیه بخش در یادگار امام باقی بماند. در این مطلب نگاهی داریم به عملکرد فنی بازیکنان تیم تراکتورسازی در بازی مقابل پرسپولیس: محمدرضا اخباری محمدرضا اخباری در درون دروازه سرخ پوشان تبریزی روز نسبتا خوبی را پشت سر گذاشت و تک گلی را هم که دریافت کرد از روی نقطه پنالتی بود. دروازه بان جوانان تراکتورسازی در این دیدار در چند صحنه به خوبی مقابل مهاجمان تیم پرسپولیس ایستادگی کرد وعملکرد مثبتی داشت. اخباری که هفته گذشته در بازی مقابل صبا با مهار پنالتی تیم میزبان ستاره تیمش بود در این دیدار مقابل مهاجم هندوراسی پرسپولیسی ها مغلوب شد و نتوانست پنالتی وی را مهار کند تا همین یک گل موجبات پیروزی خارج از خانه شاگردان برانکو را فراهم کند. خط دفاعی در این دیدار خط دفاعی تراکتورسازی یک تغییر داشت و این تغییر مربوط به غیبت سعید آقایی و حضور رمزی به جای وی بود. کارولوس کاردوسو و شجاع خلیل زاده همانند بازی های قبلی دو مدافع آخر تراکتور در این دیدار بودند و مهم ترین نکته در مورد بازی این دو، ایجاد یک هماهنگی نسبی در عمق خط دفاعی سرخ پوشان بود که حاصل گذشت زمان و شناخت این دو بازیکن از یکدیگر می باشد. خط دفاعی تراکتورسازی به جز پنالتی که کاردوسو داد و سرنوشت بازی نیز روی همین پنالتی رقم خورد عملکرد بدی نداشت و به طور کلی روز کم اشتباهی را پشت سر گذاشت که این می تواند برای تیمی که سال قبل به شدت در این منطقه آسیب پذیر بود یک اتفاق مثبت باشد. رمزی و ایرانپوریان به عنوان مدافعان کناری تراکتورسازی در این دیدار در زمینه خلق موقعیت چندان خوب عمل نکردند که البته عدم توفیق بازیکنان در سرزنی نیز یکی از دلایل این امر بود و عملا در این دیدار حتی یک ضربه سر خطرناک به جز ضربه سر نصفه و نیمه حمزه در نیمه دوم از آنها ندیدیم و اکثر سانترها در این دیدار بدون اثر خاصی یا راهی اوت می شد و یا در اختیار مدافعان پرسپولیس قرار می گرفت. خط میانی بدون شک ضعیف ترین قسمت ترکیب تراکتورسازی در مقابل پرسپولیس خط هافبک این تیم بود. شاگردان تونی که برخلاف فصل گذشته در این فصل بشدت در امر گلزنی ضعیف عمل کرده اند در این بازی نیز موفقیتی در این زمینه نداشتند و بدون تردید عامل اصلی این اتفاق عدم توفیق هافبک های این تیم در ایجاد موقعیت برای مهاجمان بود. آگوستو سزار، بختیار رحمانی، سینا عشوری، فرید بهزاد کریمی و شاهین ثاقبی پنج بازیکن میانی سرخ پوشان تبریزی در این بازی بودند. سزار که به واسطه بازی های خوبش در ابتدای فصل انتظارات را از خود بالا برده در این دیدار عملکرد چندان چشمگیری نداشت و نتوانست آن گونه که از وی انتظار می رفت بازی کند ولی به واسطه دوندگی و جنگندگی هایش می توان وی را موفق ترین هافبک تراکتورسازی در روزی بدانیم که سایر هافبک ها روز بسیار آرامی را پشت سر گذاشتند. فرید بهزاد کریمی نیز در این بازی به نسبت سایر هافبک ها عملکرد بهتری داشت و با زدن یک شوت خطرناک و ایجاد یک موقیت گل خوب برای حمزه در نیمه دوم پرتلاش تر از سایر بازیکنان در زمینه حمله بود. بختیار رحمانی و سینا عشوری که روزی در باشگاه های قبلی شان فولاد و ذوب آهن رهبر میانه میدان بودند در این دیدار همانند سایر بازی های لیگ پانزدهم فروغ چندانی نداشتند. شاهین ثاقبی هم بجز صحنه ای که پس از تعویضش به وجود آورد حرکت قابل اشاره ای در این دیدار نداشت. خط حمله در خط حمله تراکتورسازی، مهرداد بایرامی گزینه مورد نظر تونی برای این دیدار بود. بایرامی که از قدرت سر زنی کمی برخوردار است در میان سانترهای گاه و گاه هافبک های تیمش حرفی برای گفتن نداشت و در سایر دقایق بازی نیز موقعیت چندانی به دست نیاورد که بتواند از آن استفاده کند و جز یک ضربه برگردان در نیمه اول که می توانست با دقت بیشتری روانه دروازه مکانی کند، صحنه خطرناکی توسط این مهاجم روی دروازه پرسپولیس خلق نشد. در نیمه دوم حمزه یونس به جای بایرامی وارد میدان شد اما او نیز همان مشکلی را داشت که مهاجم قبلی تیم با آن دست و پنجه نرم می کرد و جز یک موقعیت ضربه سری که به دست آورد صحنه خطرناک دیگری را توسط وی در این بازی روی دروازه پرسپولیس مشاهده نکردیم. صحبت پایانی همان گونه که در صحبت های بازیکنان و کادر فنی تراکتورسازی نیز می توان متوجه شد، این تیم در زمینه گلزنی کاملا به بن بست رسیده و نقطه قوت فصل گذشته این تیم به یک نقطه ضعف اساسی تبدیل شده است. برای حل این مشکل و ریشه یابی آن ساده ترین راه متهم کردن مهاجمان است ولی اگر کمی منطقی به قضیه نگاه کنیم متوجه می شویم که خط میانی تراکتور آن گونه که باید وظایف تهاجمی خود را انجام نمی دهد و در کل بازی های این فصل تعداد موقعیت های ایجاد شده توسط هافبک های این تیم برای مهاجمان شاید به تعداد انگشتان دو دست نیز نرسد.
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طرفداری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]