محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845216280
آیت الله هاشمی: احمدی نژاد و ضرغامی هم پیمان بودند؛ در صداوسیما هر چه خواستند انجام دادند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: احمدی نژاد از گروه ایثارگران بیرون آمد و عضو آنجا بود. رئیس صداوسیما هم عضو آنجا بود. اینها با هم پیمان داشتند و در صداوسیما هم هر چه می خواستند، انجام می دادند. به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، پایگاه خبری انتخاب مصاحبه آیت الله هاشمی رفسنجانی با هفته نامه «طلوع صبح» را بازنشر کرده است. مقدمه این مصاحبه و مشروح آن در ادامه آمده است: «همیشه برای حق سخن میگویم و آنچه را که میفهمم، می گویم. اگر بفهمم چیزی را اشتباه کردم، همان موقع میگویم که اشتباه شده و اینگونه است. بعضی مطالب مربوط به زمان است و زمان با هم فرق کرده است.» این اظهارات، بخشی از مصاحبه مشروح آیت الله هاشمی رفسنجانی با «طلوع صبح» است. مردی که بسیاری او را با عنوان «استوانه ی انقلاب» می شناسند ، نزدیک به 40 سال است که در راس امور اجرایی ایران و بیش از آن، در فضای پرتلاطم سیاسی کشور فعالیتی پررنگ و کم مانند داشته است. سیاست پیشه ای 81 ساله که «پیر سیاست» نیز می نامندش. منتقدان تیز و تندش که این روزها، بیش از پیش پا را از «خطوطِ قرمزِ آداب و ادب» این سوتر گذاشته و یارِ دیرینِ امام و رهبری را با عباراتی مملو از حقد و کینه خطاب می کنند ، مهمترین نقدی که متوجه او می دانند را انتخابات 88 می دانند. انتخاباتی که احمدی نژاد در مناظره مشهورش ، مدعی شد هاشمی، حامی همه جانبه ی میرحسین موسوی است. آیت الله اما در این گفت و گو صراحتاً می گوید:« من در آن انتخابات از کسی حمایت نکرده بودم که ایشان این گونه می گفت. بعد هم حرف هایی زد که من در مراسم امام(ره) که ایشان را دیدم، گفتم که شما خیلی حرف های خلاف گفتید. خودتان اصلاح کنید و اگر اصلاح نکنید، من باید جواب بدهم» هاشمی 81 ساله که «هنوز ورزش می کند و هر بار، دو کیلومتر می دود» ، گرچه در انتخابات 92 توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت نشد، اما ناامید نشد و با حمایتی تام و تمام از روحانی، یکی از مسببین اصلی ریاست جمهوری وی شد. آنچه در ادامه می آید مشروح مصاحبه هفته نامه «طلوع صبح» با آیت الله هاشمی رفسنجانی است: اگر اجازه بدهید به انتخابات سال 88 برگردیم. آیا حضرت عالی مناظره مشهور سال 88 آقای احمدی نژاد و مهندس موسوی را به صورت زنده مشاهده کردید؟ ● بالاخره دیدم. اینکه همه را به صورت «زنده» دیدم یا نه، نمی دانم. سؤال ما این است که پس از ایراد اتهامات متعدد به شما، آن لحظه واکنش شما چه بود؟ ● من دیدم که حرف بی سندی را می زند. ایشان رقیب های خودش را ندیده می گرفت و می گفت که رقیب من فلانی(هاشمی رفسنجانی) است و مسأله را به این طرف آورده بود که حرف ناحقی بود. من در آن انتخابات از کسی حمایت نکرده بودم که ایشان این گونه می گفت. بعد هم حرف هایی زد که من در مراسم امام(ره) که ایشان را دیدم، گفتم که شما خیلی حرف های خلاف گفتید. خودتان اصلاح کنید و اگر اصلاح نکنید، من باید جواب بدهم. کاغذی هم به او دادید. ● همان بود که می خواستم تذکر بدهم که این ها را اشتباه کردید. خیلی دوستانه گفتم. اما ایشان اصلاح نکرد و من هم نامه ای به رهبری نوشتم و آن را منتشر کردم. همان نامه ای که پیش از انتخابات نوشتید؟ بله، همان نامه ای که هر کس می خواست، آن را دید و بارها منتشر شده است. همان موقع من نمی خواستم بدون خواندن رهبری منتشر کنم، عصر که نامه تمام شد، برای ایشان فرستادم و آخرین فرصتی بود که پیش از انتخابات می توانستم، چون ظاهراً عصر سه شنبه بود، درست یادم نیست، جمعه هم انتخابات بود. می خواستم قبل از انتخابات منتشر شود. برای رهبری فرستادم که اگر نظری دارند، بدهند. عصر هم با ایشان ملاقات داشتم. وقتی به ملاقات رفتم، به ایشان گفتم که شما جواب مرا ندادید. ایشان گفتند: الان که آمدی، داشتم از روی کامپیوتر می خواندم. گفتم: روی آن نظری دارید؟ گفتند: روی محتوا هیچ نظری ندارم، ولی روی زمان آن نظر دارم و اگر از من می پرسیدی، می گفتم که بعد از انتخابات باشد. گفتم: من که پرسیدم و شما جواب ندادید و وقت هم تمام شد و رسانه ها فردا نمی توانند بنویسند و باید همین امشب بدهم که جوابم را چاپ کنند. ایشان گفتند: که اگر بعد از انتخابات منتشر می کردید، چه می شد؟ گفتم: اگر احمدی نژاد پیروز شود، خوب نیست که با انتشار این جواب دوباره دعوایی را شروع کنم. چون تمام شده بود و اگر هم شکست، بخورد که این دیگر شبیه چوب زدن به مرده است و بهتر این است که همین حالا که ایشان با هدف انتخاباتی گفته، من هم با همان هدف جوابش را بدهم. ایشان گفتند: حق شما بود و من باید دفاع می کردم که برای بعد از انتخابات گذاشتم. البته این کار را هم کردند و به نماز جمعه رفتند و به آن صورت مفصل گفتند. فکر می کنید چرا تلویزیون و صداوسیما حاضر نشد جوابیه شما را پخش کند؟ ● صداوسیما پیش از انتخابات و حتی یک سال قبل از انتخابات 84 دربست در اختیار آن جریان بود. به هر حال تمام دستاوردهای انقلاب را با آوردن بعضی از آدم هایی که بعدها مشخص شد به کدام جریان وابسته هستند، زیر سؤال می بردند که در همان ایام و حتی قبل از انتخابات 84 من گفته بودم که صداوسیما به خاطر دستمالی قیصریه را به آتش نکشد. احمدی نژاد از گروه ایثارگران بیرون آمد و عضو آنجا بود. رئیس صداوسیما هم عضو آنجا بود. اینها با هم پیمان داشتند و در صداوسیما هم هر چه می خواستند، انجام می دادند. آیا آقای احمدی نژاد قبل از 84 برای جلسات مرتبط، ایشان را می دیدید؟ ● همیشه ایشان را می دیدیم. شهردار تهران بود که برای بازدید از تونل رسالت از من دعوت کرده بود و من به اتفاق ایشان از آن پروژه بازدید کردم و همچنین برای مراسم افتتاح پارک پلیس در شرق تهران از من دعوت کرده بود که با هم رفتیم و آن پارک را افتتاح کردیم و موارد این گونه زیاد بود. شایعه شد که قبل از 84 از شما برای حضور در انتخابات کسب تکلیف کردند. ● پیش من نیامد، اما به محسن گفته بود. وقتی که من اسم نوشتم، به محسن گفته بود که اگر ایشان مایل باشند که من نباشم، من کنار می روم. این را محسن به من گفت و می توانید از محسن بپرسید. واکنش شما چه بود؟ ● من گفتم: نه، در انتخابات شرکت کند. اگر اجازه بدهید وارد انتخابات 92 شویم. شما چقدر احتمال می دادید که رد صلاحیت شوید؟ ● همیشه انسان احتمال می دهد عده ای حضرت عالی را پیروز اصلی انتخابات می دانستند. چون مشایی را حذف کرده و شخص مورد نظر شما رأی آورد. این را قبول دارید؟ ● مردم به دکتر روحانی رأی دادند، یک واقعیت سیاسی است. البته در خصوص ردّ صلاحیت بله. من می دانم چه شد. آنها قبل از اینکه تصمیم بگیرند که من نباشم، آقای مصلحی وزیر وقت اطلاعات با معاونانش به آنجا رفته بودند. آیین نامه آنها اجازه نمی دهد که در بحث های انتخاباتی کسی از خارج باشد. با حضور مصلحی مخالفت شده بود که نباید او باشد. خیلی اصرار شده بود که گفتند پس معاونان نباشند و خود مصلحی باشد. یکی از اعضای خبرگان به من خبر داد که مصلحی در جلسه آنها گفته که ما صبح و ظهر و شب به طور مرتب آرای آقای هاشمی را رصد می کنیم که ساعت به ساعت بالا می رود و الان به هفتاد درصد رسیده است و در این چند روز تا انتخابات اگر همین طور بالا برود، ایشان از 90 درصد بالاتر می رود و ما مصلحت نمی دانیم. چون اگر ایشان بیاید، همه ی رشته های دوره های ما را پنبه می کند. چقدر قبول دارید که جنابعالی نسبت به سالیان پیشین یا دهه های قبل، تغییرات فکری داشته اید؟ الان برخی منتقدان شما مکرراً ادعا می کنند شما نسبت به گذشته تغییرات جدی کرده اید نه، خیلی قبل از انقلاب از زمانی که مبارزه شروع شد، تفکراتم از لحاظ سیاسی شکل گرفته است. نه تصادفی و نه تقلیدی، بلکه مطالعه کردم و قرآن را خواندم و اسناد را نگاه کردم و تاریخ را خواندم و همان شکل محفوظ است. همان سخنرانیهایی که پیش از انقلاب میکردم، بعد از انقلاب هم میگفتم. قبل از انقلاب در یک ماه رمضان در مسجدی در بازار درباره عدالت اجتماعی صحبت کردم که درباره همان موضوع به تناسب با مسایل روز چندین خطبه در نماز جمعه خواندم. مطالبش یادداشت شده بود و داشتم که از بیشتر مطالب پیش از انقلاب فرق نمیکرد. در مورد چند سال اخیر چطور؟ مثلاً می گویند شما پس از انتخابات 84 دچار تغییرات جدی شدید و این روند همچنان ادامه دارد. تفکراتم همین است. در مجلس که بودم، همه میدانند که دو طرف را حفظ میکردم و بلکه سه طرف را. هم نهضت آزادیها بودند که آنها را حفظ میکردم و هم محافظه کارها و چپگراها بودند که با همه کار میکردم و مشکلی نداشتم و فراجناحی عمل میکردم. در ریاست جمهوری هم همین کار را کردم. کابینهی من معتدلترین کابینه هاست که حداقل نصف - نصف از دو جناح بود و بعضیها هم مستقل بودند. بعد از دوره ریاست جمهوری، در انتخابات دوم خرداد، بی طرف بیطرف کار کردم و فقط انتخابات را سالم برگزار کردم. شبهه دخالت دیگران بود که من جلوی آن را گرفتم و سالم برگزار کردم. البته یک جناح خوشش نمیآمد. ولی من برای برگزاری سالم انتخابات کمک کردم. بعد بعضی از تندروها از جناح رادیکال که مسایل خاصی با من داشتند، شروع به تخریب کردند. ولی الان همانها برگشتند و عوض شدند. محافظهکارها هم از این طرف افتادند. اینها میگفتند که: «مخالف هاشمی مخالف رهبر است» که الان اینگونه حرف میزنند. اینها عوض شدند و من عوض نشدم. یعنی نظر آنها نسبت به ما عوض شده است. تفکرات من مال 50 سال قبل است و هنوز محفوظ است. منتها متناسب با زمان اصلاح میشود. آن ایامی که حضرت عالی ردّ صلاحیت شدید، گفتند به خاطر کهولت سن بوده است. اما فیلمی از شما دیدم که حضرت عالی روزانه دقایق طولانی را روی تردمیل می دوید. سئوالم این است که ورزش روزانه شما چگونه است؟ آیا کاملاً منظم و مرتب است؟ ● بله، از قبل ورزش می کردم و در سالهای اخیر هم من به توصیه ی پزشکان هفته ای دو بار به شنا می روم که کافی نیست. دو، سه روز هم در حیاط خانه، زمانی که هوا مساعد باشد، حدود نیم ساعت می دوم که نزدیک دو کیلومتر می شود. امّا اگر سرما و یا گرما زیاد باشد، روی تردمیل در داخل اتاق این کار را می کنم و همان مقدار راه می روم که شیب هم دارد و بهتر است. «طلوع صبح»: برنامه ی کوه هم دارید؟ ● نه، سال هاست که به کوه نمی روم. قبلاً مرتب به کوه می رفتم و خیلی طولانی هم می رفتیم. یک بار از قله توچال که می خواستیم برگردیم، از همان راه معمولی نیامدیم و گفتیم از طرف شرق برویم که سر از کاشانک در می آورد. به منطقه ای صخره ای برخورد کردیم که خیلی سخت بود و می بایست یک متر یا دو متر خودمان را به پایین می رساندیم. خیلی خسته شدیم. وقتی به جایی رسیدیم که درخت بود، استراحتی کردیم. بعد از استراحت خواستم که راه بروم، به قول قدیمی ها، دیدم زانو می زنم. در نوجوانی که در روستا بودم، بسیار می شنیدم که می گفتند: فلانی زانو می زند. آن موقع نمی فهمیدم "زانو می زند" یعنی چه. چون هیچ وقت به خاطر توانی که داشتیم، حال و روز افراد بزرگتر را درک نمی کردیم که در راه رفتن زانو می زدند. اما این بار وقتی خواستم راه بروم و خودمان را به شهر برسانیم، متوجه شدم که راه رفتن سخت شده است. در آنجا یک نفر افغانی را دیدیم که با حیوان برای باغی که آن بالا بود، نان می برد. از او خواهش کردیم که ما را برگرداند. سوار حیوان شدیم و کم کم پایین آمدیم. بعد از آن کم می روم.
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری آنا]
[مشاهده در: www.ana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها