واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: ادامه از صفحه1 برخورداری از ردیف بودجة اختصاصی و نظام سازمانی قوی، کارآمد، آموزش دیده و حرفه ای، نیاز ضروری یک سازمان گردشگری مستقل و اثربخش است. از سوی دیگر، وجود زیرساخت های کافی و مناسب، توسعة مراکز اقامتی در مناطق گردشگر پذیر، تشویق و ترویجِ استفاده از روش های جدید و روزآمد در تأمین این مراکز، گسترش متناسب و آگاهانة راه ها و وسایل ارتباطی با در نظر گرفتن ارزش های محلی و زیست محیطی و همچنین، شناسایی و ایجاد مناطق ویژة توریستی، برای دسترسی به اهداف عالی توسعة پایدار گردشگری، کاملاً لازم است. در غیر این صورت، نه تنها اهداف بلند مدت در جذب گردشگر و توسعة گردشگری، ناکام و بی دنباله می مانند، بلکه نتایج منفی توسعة نامتعادل و نامتوازن، به جای سود، زیان های غیر قابل جبرانی بر جای می گذارند. ویژگی های متنوع فرهنگی، اقلیمی و اجتماعی ایران، اگر چه یک مزیت و حسن در جلب و جذب گردشگرهای خارجی به شمار می آید، اما ضرورت این نکته را نیز آشکار می سازد که براساس ویژگی های خاص هر منطقه، باید نسبت به توسعة انواع گردشگری در آنجا اقدام کرد. برای مثال، زمینه هایی مانند گردشگری خلاق، هنری، اجتماعی یا آشنایی با قومیت ها، نیازمند ارتباط نزدیک تر گردشگران با جامعة میزبان هستند که این امر در همة مناطق کشوری همچون ایران به شکل یکسان قابل اجرا و انجام نیست. ضمن آن که گردشگری انبوه که متأسفانه مفهومش در آمار و اعداد ایده آل و مطرح شده (دربار? تعداد گردشگران قابل جذب به ایران) پنهان است، مدت هاست جای خود را به گردشگری جایگزین و انواع آن داده است، چرا که آثار نامطلوب و ناخوشایندش، بیشتر از سودهای مورد انتظار است. بنابراین، توجه به ایجاد مناطق خاص یا نمون? گردشگری و برنامه ریزی منطقه ای، محدود و هدایت شده، دستکم در فاز نخست توسع? گردشگری در ایران، ضروری به نظر می رسد. هویت بخشی به مفهوم گردشگری در کشور، مفهوم و موضوع بسیار مهم دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. با توجه به ارزش ها و هنجارهای خاص مورد تأکید در جامع? ایرانی، شاید مقوله ها و زمینه هایی همچون گردشگری حلال یا فرهنگی و تعیین و تبیین چارچوب ها، تعریف ها و روش های آنها، مناسب ترین مفاهیمی باشند که بتوانند در قالب برنامه های توسع? گردشگری در ایران، ارائه، تبلیغ و ترویج شوند. دست یافتن به چنین هویتی، اصلاً کار ساده ای نیست و برخی کشورهای مدعی در زمین? گردشگری (همانند مالزی) در انجام آن، خود را چندان موفق نشان نداده اند. بعضی کشورها نظیر ترکیه نیز با ایجاد زیرساخت ها و امکانات متنوع، انتخاب های گوناگونی براساس بازارهای هدف خود در اختیار گردشگران قرار داده اند که تقلید کامل از الگوهای کلی آنها برای ایران، قابل انجام و اجرا نیست. برنامه ریزی براساس ساختارها و خصوصیت های محلی اما منطبق یا متوازن با استانداردهای جهانی، می تواند راه حل کارآمد و مناسبی باشد. و سرانجام، نکت? مهم دیگر این که، نگاه به گردشگر به عنوان کیف پول یا منبع درآمد صرف، که متأسفانه روی? معمول بعضی از کشورهای گردشگر پذیر است، به عنوان بخشی از هویت منفی گردشگری، آسیب سخت و بازتاب بسیار ناخوشایندی به ویژه در میان مدت و طولانی مدت برجای خواهد گذاشت و نتیجه ای جز تبلیغ منفی و منصرف شدن گردشگران فعلی و بالقو? آینده از سفر به جایی که چنین احساسی به ایشان بدهد، نخواهد داشت. این نکته ای است که به صورت کاملاً جدی باید از آن حذر کرد و با ابزارهایی نظیر آموزش، از بروز آن جلوگیری نمود. در هر حال، توسعه و گسترش گردشگری، اگر چه اتفاق خوب و مبارکی به شمار می رود، اما هر اقدام شتابزده و نسنجیده و به باور نگارنده، هر گونه ذوق زدگی زودرس، می تواند این آثار مبارک را تحت تأثیر قرار داده، منتهی به نتایج عکس شود که جبران آن کار بسیار بسیار دشواری خواهد بود. نگاه جامع، کل نگر، برنامه ریزی بلند مدت، تأکید بر الگوهای توسع? پایدار، در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی، محلی و اجتماعی و قابلیت های منطقه ای، شناسایی صحیح بازارهای هدف و شیو? اجرایی مرحله بندی شده براساس اولویت ها و مطابق نظر کارشناسانه و آگاهانه، شیو? درست و ثمربخشی است که می تواند به رشدی ملموس و ماندگار در این سرزمین پربرکت و پهناور، کمک کند. *مدرس و پژوهشگر گردشگری
یکشنبه ، ۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]