تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836821799
خلبانی که «گرگ آسمان» لقب گرفت!
واضح آرشیو وب فارسی:خلیج فارس: خلیج فارس: هشت سال دفاع مقدس عرصه بروز و ظهور استعدادهای رزمندگانی بود که با هوشمندی و تعقل خواب را با کمترین امکانات تسلیحاتی و نظامی توانستند بربایند.نمونه ای از این افراد، «سرهنگ خلبان علی اشرف بهرامی پناه» است. خلبانی که در دوران دفاع مقدس خواب از چشمان فرماندهان و نیروهای رژیم بعثی عراق ربوده بود و به همین دلیل فرمانده وقت نیروی هوایی آن رژیم، با نام «گرگ آسمان» از او یاد می کرد. خلبانی که تنها شاگرد ممتاز استاد سختگیر آمریکایی یعنی «جیمز سلیکون» «James Silicon» بود که آن استاد او را تحسین کرد و وقتی همه دوره های حرفه ای خلبانی را در آمریکا با نمره شگفت انگیز Perfect 100 طی کرد،نیروی هوایی آمریکا درخواست ماندن او در آمریکا را به نیروی هوایی ایران ارائه کرد.اما او به عشق خدمت به وطن و سربلندی این سرزمین و مردمانش، چشم خود را بر اقامت در آمریکا و دریافت امتیازات بسیاری بست و به ایران بازگشت. خلبانی که از جمله خلبانان دارنده بیشترین میزان ساعت پرواز عملیات جنگی در دوران هشت سال دفاع مقدس است. بهرامی پناه همچنین یکی از دارندگان با ارزش ترین عنوان خلبانی و رزم خلبانی یعنی «Top gun» در تاریخ نیروی هوایی ایران است. سرهنگ خلبان بهرامی پناه بعد از 31 سال خدمت صادقانه به کشورمان، به درجه بازنشستگی مفتخر شده و متأسفانه اکنون با یک بیماری لاعلاج دست و پنجه نرم می کند. او نیز یکی از هزاران دلاور گمنام این مرزوبوم است که در شهر اصفهان در گوشه ای از خانه اش با دستگاه های تنفسی و حرکتی به سختی نفس می کشد و روزگار می گذراند. بهرامی پناه در سال 1333 در کرمانشاه متولد شده است.پدرش فردی نظامی بوده و از همان دوران کودکی با شرایط زندگی نظامی گری آشنا شده و شغل خود را با آگاهی کامل انتخاب کرده است. خودش می گوید که حتی پدرم با نظامی شدن من مخالفت بود ولی من گفتم که می خواهم یک نظامی، آن هم یک خلبان شوم و در آسمان کشورم به پرواز درآیم. علی اشرف بهرامی پناه سمت چپ تصویر زبان انگلیسی را آن هم در سطح پیشرفته و مسلط به این زبان همزمان با دوران تحصیلات متوسطه فراگرفت و با مدرک دیپلم وارد دانشکده افسری نیروی زمینی در تهران شد. به گفته خودش، در آن زمان که افراد معدودی به دنبال آموزش زبان انگلیسی بودند، پدرش او را به موسسه (آکادمی) زبان فرستاده و به او گفته که اگر می خواهی با سواد باشی، باید انگلیسی بدانی. انتقال از رسته توپخانه به دانشکده خلبانی وقتی وارد دانشکده افسری شده است پس از سه سال تحصیل در رسته توپخانه و رسیدن به درجه ستوان دومی، نیروی هوایی طی نامه ای تعدادی از افراد را برای گذراندن دوره خلبانی درخواست کرده که او با توجه به علاقه شدیدش به خلبانی،داوطلب خلبانی شده است.او می گوید:«در آن زمان دانشکده خلبانی دانشجویانش را یک سال در ایران آموزش می داد و سپس دو سال نیز به آمریکا اعزام می کرد تا دوره پرواز را طی کنند.من به همراه حدود 80 نفر دیگر از دانشجویان رسته توپخانه به دانشکده خلبانی رفتم که پس از معاینات بدنی اولیه، پنج نفرمان برای خلبانی پذیرفته شدیم و بقیه به رسته های دیگر اختصاص یافتند.هر کس برای پرواز می رفت، باید آشنایی کامل به زبان انگلیسی داشته باشد و دوره مقدماتی پرواز را با موفقیت طی کند. من پس از گذراندن دوره مقدماتی، آن هم با نمرده عالی، امتحان نهایی را که به نام «ECL» تست یا «Btest» معروف بود و فرد در صورت قبول نشدن در آن، به آمریکا اعزام نمی شد، با موفقیت طی کردم. اعزام به آمریکا سال 1355 به آمریکا اعزام شدم. در آن جا پس از طی مختصر دوره آموزش و موفقیت در امتحان اول زبان که نمره 93 گرفتم،باید با هواپیمای ملخ دار به نام «تی-41» پرواز می کردم که مدت آن 26 سورتی پرواز بود. من فقط 17 سورتی پرواز را تمام کرده بودم که معلم آموزش گفت بیشتر از این نیاز نیست، پرواز شما مورد تأیید است.بنابراین منتظر شدم که پنج نفر دیگر از هم دوره ای های ایرانیم (آزاده خلبان خسرو ادیبی که در دوران دفاع مقدس خلبان اف-4 بود و در عملیات برون مرزی هواپیمایش مورد هدف قرار گرفت و اسیر شد و پس از پنج سال به وطن بازگشت، خلبان خرم دل که یکی از خلبان های باسواد بود و اکنون به عنوان خلبان آموزشی پرواز می کند، شهید وثوق محمدی، شهید ابراهیم شریفی و احمد میقانی) پروازهای خود را انجام دادند و سپس با همدیگر به یک پایگاه هوایی در ایالت می سی سی پی رفتیم. ما اولین گروه از خلبانان ایرانی بودیم که برای آموزش آیفا می رفتیم و با خلبانان کشورهای دیگر در یک کلاس بودیم.در آنجا بعد از آنکه کلاس های زمینی تمام شد، برای پرواز با هواپیمای تی-37 که یک هواپیمای جت دو موتوره مادون صوت بود،شروع به پرواز کردیم.95 ساعت باید پرواز می کردیم که آنجا هم پس از 83 ساعت پرواز،مربی آموزش به من گفت شما دیگر نیازی به پرواز با این هواپیما را ندارید و باید بروید برای پرواز با هواپیمای جت مافوق صوت تی-38 آماده شوید. من دو هفته زودتر از بقیه آن دوره را تمام کردم و منتظر ماندم تا اینکه پرواز ما با هواپیمای تی-38 شروع شد. خوشحال فرمانده آمریکایی از پرواز بهرامی پناه دوره پروازی در آمریکا حداقل دو سال بود، ولی من و شهید محمدی 17 ماه در آنجا بودیم و سرانجام موفق شدیم دوره آموزشی تی-38 را هم با موفقیت تمام کنیم. یادم هست که در پرواز آخر که «Final Checr» نام داشت، من با سختگیرترین استاد آنجا پرواز داشتم.او ابتدا از کتاب Dash-1 از من سوال کرد، در صورتی که طبق برنامه،ابتدا می بایست همراه او پرواز می کردم و بعد از کتاب سوال می کرد.او روال کار را عوض کرد و من می بایست حتی یک کلمه از کتاب را جا نمی گذاشتم که به لطف خدا تمام سوال ها را پاسخ دادم و پس از آن پرواز کردم. در حین پرواز با درخواست خودش یک حرکت نمایشی هم انجام دادم و پس از آن به گردان پرواز برگشتیم. سپس او شروع کرد به ارائه نمره به وضعیت پروازی من که شامل چندین بخش می شد و چون همه نمرات من عالی شده بود، خودش هم از خوشحالی در پوستش نمی گنجید و مرا در آغوش گرفته و تحسین کرد. اهدای لوح تقدیر از سوی مقام معظم رهبری به بهرامی پناه با پایان دوره پرواز در آمریکا یک هفته بعد قصد برگشت به ایران را داشتم که متوجه شدم از آمریکا به نیروی هوایی ایران نامه زده اند تا مرا در آنجا نگهدارند. اما وقتی این موضوع را به خود من اعلام کردند، من قبول نکردم و بعد از 17 ماه نشان خلبانی خود را گرفته و به عشق وطن و خدمت برای آبادانی آن به ایران برگشتم.» تنبیه به دلیل شهادت دو تن از همرزمان بهرامی پناه در فروردین 1357 به ایران برگشت و توسط ستاد نیروی هوایی برای پرواز با هواپیمای اف-4 فانتوم انتخاب شد. سپس به پایگاه بوشهر اختصاص یافت و در مدت 6 ماهی که در آنجا بوده، به خاطر تحرکات در حال انجام در منطقه، فقط چند سورتی پرواز انجام داده است. یکی از تلخ ترین خاطرات خدمتی وی مربوط به همان دوران است. او توضیح می دهد: «فرماندهی به نام «شهید فاتح» داشتیم که یک پرواز آزمایشی به همراه معاون گردان، صبح زود انجام داد و به دلایل نامعلومی دچار سانحه شد. من به همراه دوستان به محل سانحه رفتیم و بدن های تکه تکه آنان را جمع کردیم که این واقعه من را واقعا منقلب کرد و من اعلام کردم که دیگر با هواپیمای اف-4 پرواز نمی کنم و می خواهم با اف-5 که تک کابین است پرواز کنم؛ من نمی خواهم اگر دچار سانحه شدم، جان یک نفر دیگر را هم به خطر بیندازم. اما آن ها قبول نکردند و گفتند که درجه شما را می گیریم و من هم دوباره گفتم فقط در صورتی می مانم که با اف-5 پرواز کنم. بعد از 6 ماه سرانجام آن ها قبول کردند و من را به صورت تنبیهی به دزفول منتقل کردند و گفتند چون پرواز نمی کنی، در محل افسر پست فرماندهی خدمت کن. اما دوباره پس از 6 ماه به من اجازه دادند که به اصفهان بروم و دوره آموزش اف-5 را سپری کنم.آن دوره را نیز با موفقیت طی کردم و در سال 1360، در حالی که چند ماهی از تجاوز وحشیانه رژیم بعثی عراق به خاک کشورمان می گذشت، به دزفول برگشتم و تا سال 1366 در دزفول خدمت کردم. من جزو اولین گروهی بودم که پرواز آموزشی عملیاتی خود را در حین جنگ انجام داد. توصیف فرمانده نیروی هوایی عراق از بهرامی پناه بهرامی پناه با حضور در پایگاه هوایی دزفول، همراه با سایر تیزپروازان نیروی هوایی ارتش، در مقابل جنگنده های عراق و در حمله به نیروهای پیاده و تأسیسات عراق، حماسه ها آفریده و تنها خلبان ایرانی است که فرمانده نیروی هوایی عراق با نام «گرگ آسمان» از او یا کرده است. اولین پرواز برون مرزی من یک پرواز 2 فروندی، به همراه جناب سروان «شیرافکن همتی» (امیر بازنشسته فعلی) بود. معمولا در پروازهای جنگی دو هدف در نظر گرفته می شود که در آن مأموریت، چون هدف اول ما مشخص نبود، به سمت هدف دوم رفتیم که چند تانکر سوخت بود و آن ها را منهدم کردیم. اما در موقع برگشت متوجه شدیم که یکی از بمب ها شلیک نشده و یک هواپیمای عراقی نیز در بالای سرمان قرار گرفته و به سمت ما تیراندازی می کند. در یک لحظه من سرعت هواپیما را به حداقل رساندم و هواپیمای عراقی از ما جلو افتاد و وقتی می خواست دور بزند، به زمین خورد و منفجر شد. من هم چون با وجود بمب در زیرهواپیما نمی توانستم در پایگاه بنشینم، بمب ها را در رودخانه رها کردم و این اولین خاطره برون مرزی من بود. اعزام به کشور چین برای آموزش بهرامی پناه در شهریور 1366 به پایگاه اصفهان منتقل شد و در دانشگاه خلبانی به مدت سه سال استاد پرواز بود.در سال 1369 که قرار شده دو نفر را به کشور چین جهت طی دوره آموزشی هواپیمای اف-7 که چند فروند از این نوع هواپیما به تازگی توسط کشورمان خریداری شده بوده، اعزام کنند، او به همراه «خلبان حسینی» به چین اعزام شده و به مدت پنج ماه در چین آموزش های لازم را طی کرده و به ایران برگشته است. او می گوید: « در بازگشت از چین به پایگاه امیدیه اختصاص یافتم و به مدت چهار سال نیز در آنجا کتاب های آموزشی هواپیمای اف-7 را که به زبان چینی بود، معادل سازی کردیم . سپس با کمک سایر خلبانان، مرکز آموزش هواپیمای اف-7 را در اصفهان راه اندازی کردیم که در آنجا، در یکی از پرواز های آزمایشی، بعد از 25 دقیقه، به دلیل فنی، تلق روی کابین هواپیمای من باز شد و با توجه به اختلاف فشار هوا، پرده گوشم پاره شد. من به سختی هواپیما را کنترل کردم و با لطف خدا هواپیما را بر زمین نشاندم. منبع:ایسنا
شنبه ، ۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خلیج فارس]
[مشاهده در: www.pgnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها