واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۴ مهر ۱۳۹۴ - ۱۳:۲۵
استاد پیشکسوت دانشگاه صنعتی شریف با بیان این که حفظ هویت و ملیت و ارتقای کشور باید اولویت اول جوانان ما باشد، اظهار داشت: برازنده نیست که در حسرت رفتن به کشورهای دیگر باشیم و برای اعتلای کشورهای بیگانه تلاش کنیم. به گزارش سرویس علمی ایسنا، دکتر جلال الدین شایگان در گفتوگویی به مناسبت جشنواره «نیم قرن علم و فناوری» - بزرگداشت پنجاهمین سال دانشگاه صنعتی شریف - اضافه کرد: باید سازندگی را در میهن خودمان انجام دهیم و به این بالنده باشیم که با تلاش مضاعفمان بخشی از عقب ماندگی کشور از قافله علم و فناوری را جبران کردهایم و یقین داشته باشید وقتی به دوران پیری خود می رسیم چنین دستاوردهایی است که اغنا و آرامش را در وجودمان متجلی میکند. دکتر شایگان که از دانش آموختگان دانشکده فنی دانشگاه تهران است در سال 1345 پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد مهندسی شیمی از دانشکده فنی با بورس تحصیلی بریتیش کانسل راهی انگلستان شد و در سال 1349 در رشته آنالیز و توسعة فرایند از دانشگاه استون در بیرمنگام فارغ التحصیل شد. وی سال 1353 مدرک دکتری خود را در رشته زیست فناوری از دانشگاه استون در بیرمنگام انگلستان گرفت. این استاد دانشگاه صنعتی شریف که در سال 1979 به مدت 9 ماه در دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه ویسکانسین آمریکا و در سال 1990 به مدت 12 ماه در دانشگاه تورنتو کانادا به عنوان استاد مدعو تدریس کرده، رئیس شاخه انرژی و محیط زیست فرهنگستان علوم و شاخه بین گروهی محیط زیست فرهنگستان، عضو هیات مؤسس چندین انجمن علمی تخصصی از جمله انجمن شیمی و مهندسی شیمی ایران، انجمن متخصصان محیط زیست ایران و عضو انجمن بین المللی آب است. دریافت بورس تحصیلی British Council در دوره فوق لیسانس و دکتری دانشگاه استون، دریافت جایزه بهترین محقق از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در سال 1366، دریافت جایزه محیط زیست دکتر ابتکار در سال 1385 از جمله افتخارات علمی این استاد دانشگاه صنعتی شریف است. استاد محبوب دانشکده مهندسی شیمی و نفت در این گفتوگو از خاطرات تلخ و شیرینی می گوید که طی نزدیک به نیم قرن حضور در دانشگاه صنعتی شریف داشته است. وی در ابتدا در پاسخ به این سوال که ماندگارترین چهره های دانشگاه چه کسانی هستند میگوید: ماندگارترین چهره دانشگاه در درجه اول، مرحوم دکتر مجتهدی است که چهره و نام او به دلیل تلاش های مجدانه اش در راه اندازی این دانشگاه همواره در یادها ماندگار خواهد بود. شایگان با اشاره به این نکته که اکثر اساتید دانشگاه شریف برجسته و ماندگار هستند میگوید: دکتر امین را به دلیل مدیریت سنجیده و ایجاد فضای دمکراتیک در دانشگاه و دکتر نصر را به دلیل توسعة منش آزاد اندیشی و منشور اخلاقی و خدمات ارزنده ای که به دانشگاه داشته اند، می توان به عنوان چهرهی ماندگار و سرمایهای ارزشمند برای دانشگاه نام برد. وی درباره بهترین و بدترین خاطرات خود در دانشگاه شریف میگوید: روزهای اولیه تأسیس دانشگاه به ویژه تابستان 1345 برای من و هم دورهایهایم بسیار خاطره انگیز است. شور و نشاط و جنب و جوش روزهای ساخت و ساز دانشگاه، تلاش برای ایجاد و تجهیز آزمایشگاهها و آماده سازی جزوات درسی برای دانشجویان ورودی سال اول از بهترین خاطرات من تا به امروز بوده است. تلخ ترین خاطرهای هم که در ذهن دارم اخراج اعضای کمیته رفاه توسط دکتر ضرغامی بود که منجر به تبعید من به وزارت نیرو شد و خاطره ناخوشایند دیگری که به یاد دارم تعطیلی دانشگاه با عنوان انقلاب فرهنگی بود. این استاد دانشگاه صنعتی شریف بزرگترین موفقیت و ضعف این دانشگاه را تا به امروز اینطور بیان میکند: بزرگترین موفقیت ایجاد نام و اعتبار دانشگاه و "برند شریف" در سطح کشور و بسیاری از کشورهای جهان در مدت کمتر از 15 سال است. فکر میکنم یکی از دلایل اصلی که دانشگاه شریف توانست در مدت کوتاهی در بین دانشگاه های کشور، رتبه برتر را کسب نماید استفاده از خرد جمعی در اداره دانشگاه بوده است. متأسفانه بزرگترین ضعف در اینجا عدم توانایی در حفظ و توسعة برند شریف توسط استادان در سالهای اخیر است. وی در آستانه سال تحصیلی به ورودیهای جدید توصیه کرد که به یاد داشته باشند که با شکوه ترین دوران زندگی شان یعنی دوران شکوفایی شخصیت علمی و اجتماعی را شروع کردهاند و با لبخندی پر از مهربانی اضافه کرد: یادگارهای این دوران بزرگترین سرمایه برای سالهای بعد زندگی است. استاد شایگان در ادامه به فارغ التحصیلان شریف در داخل و خارج از کشور توصیه کرد: از آنجایی که به اعتبار برند شریف، این دانشگاه ارزش و اعتبار والایی در دنیای داخل و خارج از کشور پیدا کرده است توصیه من به فارغ التحصیلان چه در داخل و چه خارج از کشور تلاش برای حفظ و ارتقای «برند شریف» است. وی در خصوص "جشنواره نیم قرن علم وفناوری" که به مناسبت بزرگداشت پنجاهمین سال دانشگاه راه اندازی شده است میگوید: به نظر من هر فعالیتی که باعث ارتباط و همبستگی بیشتر بین دانشجویان، فارغ التحصیلان و استادان دانشگاه که منجر به ذوق و شوقی مضاعف در خانواده شریف شود مفید و سودمند است. یادآوری و زنده سازی دستاوردهای 50 سال تلاش و کوشش دانشگاهیان میتواند انگیزه ساز تلاشهای فزون تر برای 50 سال بعدی باشد. شایگان با اشاره به اینکه انتخاب بهترین شاگردان برای وی کار سختی است، گفت: اگر قرار باشد بهترینها را نام ببرم باید کتابی به این نامها اختصاص دهم چون حتی من به اندازه انگشتان دستم دانشجوی غیر خوب به یاد ندارم امّا اگر بخواهم مثال زده باشم خیلی راه دور نمیروم خوشبختانه تعدادی از بهترینهایم همچون دکتر باستانی، دکتر پیشوایی، دکتر وثوقی، دکتر یغمایی، دکتر عالم زاده، دکتر فرونچی، دکتر قطبی، دکتر رشتچیان و دکتر شاهرخی، در کنارم هستند که همچون ستارگانی در جامعه مهندسی شیمی کشور میدرخشند. وی در ادامه به جوانان ایرانی توصیه کرد: حفظ هویت، حفظ ملیت و ارتقای کشورمان را در اولویت قرار دهیم. سازندگی را در میهن خودمان انجام دهیم و به این بالنده باشیم که با تلاش مضاعفمان بخشی از عقب ماندگی کشور از قافله علم و فناوری را جبران کرده باشیم یقین داشته باشیم وقتی به دوران پیری خود می رسیم چنین دستاوردهایی است که اغنا و آرامش را در وجودمان متجلی می سازد. دکتر شایگان در پاسخ به این سوال که جایگاه دانشگاه صنعتی شریف در پنجاه سال بعد را چگونه می بیند گفت: اگر با وضع کنونی که در چند سال اخیر داشتیم ادامه دهیم مسلماً به جایگاه بهتری نمیرسیم. ما 50 سال پیش از صفر شروع کردیم و هم اکنون در جایگاه نسبتاً خوبی قرار داریم امّا واقعیت این است که روند پیشرفت ما در مقایسه با بعضی دانشگاههای داخلی و دانشگاههای برتر دنیا کاهش چشمگیر داشته و برای رهایی از وضع کنونی باید به خود آییم و از حالت روزمرگی خارج شده تا بتوانیم افق بالنده 50 سال آینده شریف را ترسیم کنیم. وی، رسیدن به این جایگاه را در گرو طراحی و ترسیم برنامه راهبردی دانشگاه برای 50 سال آتی و نقشه راه برای دست یابی به این مهم می داند و اینکه مبنای اداره دانشگاه استوار بر خرد جمعی باشد و دستخوش حرکت های سیاسی و یا دستوری قرار نگیرد، به علاوه شایسته سالاری به عنوان معیار اصلی برای جذب استادان جدید مدنظر قرار گیرد. استاد در پایان دانشگاه ایده آل از دیدگاه خود را نیز چنین توصیف کرد:دانشگاه ایده ال، دانشگاهی است که شکوفایی و پرورش خلاقیت دانشجویان و ایجاد حس خودباوری و خوداتکائی در آن به وضوح دیده شود. استادان با فنآوریهای روز دنیا، صنایع و مشکلات صنعتی کشور آشنا باشند. دانشگاه برای رفع معضلات صنعتی موجود و تدوین راهکارهای توسعه صنایع اصلی کشور با سازمانهای مسئول تعامل کافی داشته باشد. ایجاد محیطی با نشاط و پر انگیزه برای دانشجویان و اعضای هیأت علمی و اداری و مهمتر از همه محیطی مستقل که اداره آن توسط خرد جمعی صورت پذیرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]