محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830290344
کج سلیقگی ما تشیع انگلیسی را تقویت می کند/حامد بهداد سوالات اعتقادی اش را از من می پرسد
واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: یکی از دلایلی که بنده بیشتر با جوانان هیئتی ارتباط دارم و در هیئات مداحانی همچون حسین سیب سرخی و عبدالرضا هلالی و... منبر می روم این است که خودم سینه زن بودم و در جامه یک طلبه پا به هیئت گذاشتم.عقیق: سال 1350حسن البکر خانواده های ایرانی ساکن عراق را اخراج می کند ، خانواده سید رضا نیز که ساکن نجف بودند بار و بندیلشان را جمع می کنند و در تهران ساکن می شوند. عموی سید در جریان انتفاضه شیعیان عراق شهید می شود. سید نوجوان در دوازده سالگی پای در حوزه مجتهدی می گذارد و طلبه می شود. هنوز مهر طلبگی اش خشک نشده خودش را در صف گردان میثمی ها در خط مقدم جای می دهد. حجت الاسلام سید رضا عمادی این روزها برای هیئتی ها نام شناخته شده ای است. مشخصه اصلی منبرهای او حضور گسترده جوانان هیئتی است. به بهانه هفته دفاع مقدس میزبان این استاد حوزه و دانشگاه در دفتر و حسینیه عقیق شدیم تا از خاطرات سال های حماسه و دفاع تا دغدغه های فرهنگی او بشنویم. بخش اول گفت و گوی ما با حجت الاسلام سید رضا عمادی را اینجا خواندید . در ادامه بخش پایانی این گفت و گو منتشر می شود: *شما در لا به لای صحبت هایتان به این نکته اشاره کردید که رابطه خوبی با این مداحان جوان و صاحب نام دارید و در هیئات منبر هم می روید. می دانید که امروز مداحان ما در عرصه های سیاسی و اجتماعی موضع گیری های تأثیرگذاری دارند و اصلاً عمده مستمعین به خاطر برخی از مداحان به آن هیئت خاص می رود. چطور یک مداح می تواند در راستای همان تعمیق معنویتی که رهبر معظم انقلاب بر روی تأکید کرده اند، حجاب، سبک زندگی اسلامی و به طور کلی فرمایشات مقام معظم رهبری و مراجع تقلید، نقش هدایتگری را ایفا کنند؟ درست است ریشه هیئت ها در سنت است و امام راحل فرمودند عزاداری سنتی. اما بنابر نیازهای موجود آن دسته از مداحانی که جمعیت دارند خاصه جمعیت های جوان باید برای خودشان تشکیلات منظم و منسجمی داشته باشند. یعنی از حالت فردمحوری به سازمانی برسند. چون جامعه و بزرگان از این مداح توقع پیدا می کند. برای اینکه بتواند پاسخگوی آن توقعات باشد، باید یک سیستم و تشکیلاتی ایجاد کند و یک تیمی مشتمل بر مشاورین فعال سیاسی و اجتماعی داشته باشد. **مداح را در جامعه به عنوان الگو می شناسند حتی مشاورین مذهبی و فرهنگی داشته باشد. چطور دو نفر به او شعر می دهند، دو نفر هم باید برای او در روضه خوانی راه نشان دهند؛ دو نفر باید در مورد مسائل فرهنگی و حتی سیاسی و اجتماعی مشاوره دهند. الان به نظرمن یک مداح دیگر یک مداح نیست و در جامعه به عنوان یک الگو مطرح است. این که یک عده ای دنبال یک سری آهنگ هایی رفتند که جوان ها طرفدار آن صوت و لحن ها هستند، در این جریان و هدف هم باید تفکر کرد و نیاز به تأمل دارد. من حتی در این زمینه برنامه ای را برای القای خوراک موسیقی به مداحان در دستور کار دارم و به زودی در موسسه فرهنگی خودم به مرحله اجرا درمی آورم. **مرحوم ناظم، ابداع سبک می کرد یک روزی هم انتقادهای زیادی به مرحوم ناظم شد که این سبک ها و صوت ها چیست که از آن استفاده می کنید. اما آن موقع این همه حساسیتی که امروز وجود دارد را شاهد نبودیم. آن روز هم خوانندگانی بودند که به روز بودند و طرفدار داشتند آیا ناظم برای پیشبرد اهداف خود از آن صوت ها و سبک ها تقلید کرد؟ خیر؛ ایشان به فکر ابداع افتاد. نمی دانم که از لحاظ علم موسیقی کاری که مرحوم ناظم انجام داد جایگاهی دارد یا خیر. می دانید که موسیقی یکی از علوم حکمت است. چون ابن سینا می گوید حکیم کسی است که دارای 6 علم باشد، ریاضیات، طبیعیات، نجوم، الهیات، هیئت و موسیقی. چه ایرادی دارد که کسی که عالم به این علم است چیزی را که غنا و در مجالس لهو و لعب استفاده نشود را بسازد. این مهم جزء خلأهایی است که یک تیمی به عنوان اتاق فکر باید بر روی این موضوع کار کنند. البته در مقابل آن مداحان هم باید بپذیرند و محتوا را فدای رسیدن به اهدافشان و جذب کردن های این چنینی نکنند. *شما خودتان به عنوان یکی از اهل منبر ، با منبر رفتن مکلاها و دانشگاهی ها در هیئات موافقید؟ اجازه بدهید این گونه پاسخ بدهم؛کسی که در مهد دین یا به عبارت دیگر در حوزه های علمیه نوجوانی و جوانی خودش را وقف فراگیری آموزه های دینی کرده تا درون مایه های ارزشمند اسلام را به مردم بشناساند را کنار می گذاریم و سراغ افرادی می رویم که اصلاً حوزه نرفته اند و حرف از دین می زنند. **یک منبری باید بر ادبیات عرب مسلط باشد دین مطالعه و القای چند کتاب نیست؛ بلکه کسی که در هیئت قصد منبر رفتن دارد باید با متون دینی که عمدتاً از ادبیات عرب تشکیل شده را بداند. یک واعظ ما باید برای مردم از بحارالانوار و وسائل الشیعه بگوید. از این رو، فراگیری سطح عالی ادبیات عرب لازم و ضروری است. *شاید برخی از این افراد در پاسخ بگویند ما هم بر ادبیات عرب تسلط کافی داریم موضوع فقط این نیست، فردی که بر بالای منبر برای مردم از دین می گوید باید با لسان فقها و روایات آشنا باشد؛ دین را که نمی توانیم از هر کتابی بیان کنیم. البته در این راستا امکان دارد که یک نفر زیبا و هیجانی برای مستمع صحبت کند و برخی جذب او شوند! اما آیا برای نسل جوان ما که نیاز به دین شناسی دارند و در میدان سخت سایبری امروز با رسانه های غربی و فضای دانشگاه ها مواجه هستند، این نوع سخنرانی ها و رویکردها کافی است؟ حتی دیده می شود برخی از این سخنرانان به اصطلاح مکلا حتی در ایران تحصیلات خود را نگذرانده اند و در اروپا فارغ التحصیل شده اند. آیا بنیه دینی یک جوان آن قدر قوی و مستحکم شکل گرفته که بتواند این مسائل را به شکل مبیّن و شفاف، درک کند؟ *پیرامون این نکات و اظهارنظرهایی که حضرتعالی به عنوان مقدمه داشتید چندین گفت وگو و بحث هایی با اساتید و حتی همین مکلاهای شاخص داشتیم؛ برخی از آن ها این اعتقاد را دارند که فضا و نوع زیست شان اجازه نداد که لباس روحانیت بر تن کنند در صورتیکه شرایط این جایگاه را داشته اند. اگر نکات دیگری را هم مدنظر قرار دهیم خود مسئولین هیئت ها هم اعتقاد به دعوت مکلاها دارند. نظر شما چیست؟ **روحانی موفق کسی است که جوانان را جذب کند قبول دارم این اتفاقات زنجیره ای است؛ یعنی متولیان هیئت و استقبال مستمع باعث می شود تا آن مکلا برای منبر رفتن دعوت شود. البته معتقدم نباید از این نکته غافل شد که روحانی خوب هم مهم است؛ روحانی که با سخنرانی خود جوانان را جذب کند. **برایم عجیب است که برخی هیئتی ها، منبری های حوزه نرفته دارند البته در این راستا مکلاهایی هستند که درس های حوزوی خوانده اند و تنها لباس روحانیت بر تن ندارند یک بحث است و برخی که تاکنون یک روز هم در حوزه نبوده اند بحث دیگر که بنده مقوله دوم را به کلی رد می کنم. نمی خواهم اسم ببرم اما من یک نفر را می شناسم که یک روز هم حوزه نرفته و امروز در هیئاتی که اهل منبر هستند، وعظ می کند. زمانی که این موضوع را شنیدم بسیار تعجب کردم و از این که برخی اهل هیئت ایشان را دعوت کردند برایم بیشتر عجیب بود. *این عده صرفاً مدارک دانشگاهی را مجوزی برای رفتن به منبر می دانند؟! نمی دانم که مدارک دانشگاهی خاص و عالیه دارند یا خیر. یک موقع ممکن است که یک حوزوی مکلا شود که بنده در صورت دیدار و یا تماس با آن فرد حتماً گلایه خواهم کرد. **دنبال نان امام زمان(عج) هستیم ولی تاب ناسزا شنیدن نداریم زیرا ما مگر می توانیم نان امام زمان(عج)را بخوریم اما موقع ناسزا، از میدان فراری باشیم؟ بنده مگر نمی توانم لباس شخصی بپوشم و این همه ناسزا و طعنه نشنوم؟ یعنی به عبارت بهتر برای دین شناسی و عهده داری رسالت الهی هزینه ای پرداخت نکنم و تنها از مقاصد منفعت طلبانه سود ببرم؛ این کار بسیار ناپسند و غیراخلاقی است! واقعاً بزرگانی همچون آیت الله جوادی آملی و آیت الله مکارم شیرازی در این زمینه بسیار دغدغه دارند. حتی آیت الله مکارم حوزه ای را تأسیس و اعلام کردند هرکسی ملبس است می تواند به عضویت این حوزه درآید. این که برخی از روی ناچاری همچون طلبه ای که برای بدست آوردن روزی کارهای متفرقه انجام می دهد و یا روحانی به خاطر حفظ عزت و احترام خانواده اش که مردم در ملأعام به او طعنه نزنند لباس خود را درمی آورد و با لباس شخصی در انظار، ظاهر می شود، اشکالی ندارد. اما درخور شأن منبری نیست که این کار را انجام دهد. *برخی از متولیان هیئت ها به واعظی معتقدند که رابطه صمیمانه ای با مستمعین داشته باشد و مردم با او احساس قرابت بیشتری کنند. هم بحث معرفتی در هیئت تأمین شود و هم صمیمیت رفتار حکم فرما شود. البته بحث دیگر هم ارتباط منبری و مداح است که بارها دیده می شود که مداح اصلاً اعتقادی به زانو زدن و نشستن در پای منبر ندارد و بالعکس این انتقاد به واعظین و منبری ها هم وجود دارد. شما فکر می کنید این نقد به چه کسی وارد است؟ بیشتر به ذاکرین. حالا شاید یک کسی بگوید چون خودش منبری است این نظر را دارد. **بسیاری از مداحان اهمیتی به سخنرانی نمی دهند حالا چرا می گویم این انتقاد بیشتر به مداحان وارد است، زیرا من عملاً به این واقعیت رسیده ام. من خودم سینه زن بودم و هستم؛ پیش آمده که محرم یک جا قول دادم که تا پایان مراسم در آن هیئت حضور داشته باشم و این کار را کرده ام. ولی این که تأثیری بر روی آن مداح مربوطه و یا قشر ذاکرین ما داشته باشد را ندیدم. می خواهم بگویم این شاید استدلالی باشد که برخی می گویند منبری های ما این چنین کنند، تأثیر خواهد داشت که متأسفانه در عمل، هیچ اتفاقی نیفتاد. **افتخار می کنم در هیئات مذهبی منبر می روم اصلاً یکی از دلایلی که بنده بیشتر با جوانان هیئتی ارتباط دارم و در هیئات مداحانی همچون حسین سیب سرخی و عبدالرضا هلالی و... منبر می روم این است که خودم سینه زن بودم و در جامه یک طلبه پا به هیئت گذاشتم. من خودم سینه زن بودم و دوستان هیئتی از حیث قرابت دعوت می کردند. و گرنه کار اصلی بنده اصلاً منبر نیست . بنده مدیریت یک موسسه فرهنگی هنری را برعهده دارم . البته ناگفته نماند افتخار می کنم در هیئات مذهبی کشور منبر می روم. *یعنی معتقدید حضور منبری و واعظ تا پایان مجلس هم باعث نمی شود برخی مداحان پای منبر نشین شوند؟ بنده آزمایش کردم و جواب نداد؛ حداقل در آن هیئتی که بنده تا پایان جلسه سینه زدم مداح به هنگام سخنرانی حضور پیدا نکرد. البته به این نکته هم اشاره کنم که نمی توانیم این بحث را یک طرفه دنبال کنیم و حتماً نیاز است واکنش های آقایان مداح را هم داشته باشیم. اما ذاکران ما بدانند امروز نقش موثری را در القای مفاهیم دینی برعهده دارند، زیرا مستمع جوان ما به هیئت می آید و وقتی می بیند مداح آن جا که الگوی اوست اهمیتی به سخنرانی نمی دهد این بی اعتنایی در او هم شکل می گیرد. *البته در این میان برخی از مداحان هم پای منبر نشسته اند و به سخنرانی اهمیت ویژه ای می دهند بله. قبول دارم. اما جلسه ای هم رفته ام که روضه را هم خوانده ام و مجلس به اوج خودش رسیده اما دریغ از توجه مداح که در آبدارخانه نشسته بود. اتفاقاً مداح باید شمّ خوبی داشته باشد و بداند در این فضا باید بیاید و از حرارت جلسه کم نکند، بلکه با نفس او این حال و هوا به اوج خودش برسد. اما هیئت سرد می شود و منبری دعا می خواند اما خبری از مداح نیست. دیدم از روی منبر بلند شدم که مجلس را ترک کنم، ذاکر ما آرام آرام وارد هیئت می شود. من خودم پای منبر و مداحش زانو زده ام؛ معلوم است که این رفتارها انعکاس منفی دارد. **در گذشته ذاکرین ما بیشتر به منبری اهمیت می دادند البته این رفتارها اخیراً مرسوم شده و قبلاً از این کارها خبری نبود. یادم می آید آن هیئت های رزمنده ها را منبر می رفتم مداح از ابتدا تا پایان جلسه حضور داشت. حضور او بسیاری از مستمعان را نیز پای منبر می کشاند و استفاده از سخنرانی به حداکثر می رسید. *در جریان هستید که حضرت آقا به برخی از مداحان فرموده بودند از برهنه شدن در هنگام سینه زنی راضی نیستند . به نظر شما وظیفه هیئت ها در قبال این موضوع چیست؟ فرمایشات حضرت آقا سمعاً و طاعتاست؛ اصلاً ما نمی توانیم در مقابل نظر ایشان نظر و راهکار و اشاره ای داشته باشیم. اما یک اِن قُلتی دارم. امام صادق(ع) همواره شکوه ای که از اصحابشان داشتند این بود که شب یک فرمایشی داشتند و صبح در سر بازار می شنیدند. یک روالی همیشه بین مراجع و علما و ارتباطشان با مردم در طول تاریخ وجود داشته و آن هم استفتاء بوده است. ما طلبه ها هم به این کار اشراف داریم. می رفتند پیش فلان مرجع و عالم می پرسیدند که ما چگونه وضو بگیریم؟ این استفتاء گاهی کتبی بوده و گاهی شفاهی که الان کاملاً کتبی است. سوال می نوشتند و پاسخ می گرفتند. **علنی شدن صحبت های خصوصی علما و رهبری، خطرناک است اما این که یک نفر بگوید حضرت آقا فلان مطلب را گوشزد کرده و علنی کند، رواج این اقدام بسیار خطرناک است. چون هرکسی هر حرفی را خواهد زد. ما با این کار پایه استفتائات مکتوب را سست می کنیم. در انتقال این گونه مطالب کانال و زاویه کار به این صورت نیست. مگر حضرت آقا در موضوع قمه زنی سخنرانی نکردند. من سخنرانی ایشان را حفظ هستم. حتی ایشان در این سخنرانی به این عبارت اشاره دارند که شاید یک سری هم گلایه کنند که چرا بنده این مطالب را عنوان می کنم که اگر من نگویم چه کسی بگوید. در عبارات پایانی هم فرمودند شاید برخی هم مقلد بنده نباشند اگر اظهار به این کار کنند بنده قلباً ناراضی هستم. این کار هم جمع شد. می خواهم بگویم اگر نیاز به این کار باشد آیا خود حضرت آقا شجاعت این کار را ندارد و نفوذ کلام ندارد؟! بالاخره با توجه به روحیه جوانان باید لطیف تر و مدبرانه تر در این راستا اقدامی انجام دهیم. شیوه انتقال بسیار مهم است. برای همین می گویم در سیستم مداحی و هیئت باید یک سیستم سازماندهی شده ای باشد. **این دعوای جدیدی نیست فکر می کنید همین جریان دعوای جدیدی است؟ سال 66، 67 بود من وسط چهارراه محلمان با سه، چهار نفر نزدیک بود درگیر شویم؛ با چند حزب اللهی بر سر همین موضوع برهنه شدن. یک عده لخت می شدند و و ما همان موقع مخالف بودیم. من نگاهم این نیست که حتماً باید برهنه شد اتفاقاً برخی از همین طیفی که امروز دَم از برهنه نشدن می زنند آن موقع مقابل ما بودند. چون عرف عزاداری برهنه شدن را نمی پذیرد. ما با برخی از این آقایان دوستانه صحبت کردیم که پشت میکروفون می گویند اگر برهنه نمی شوید مجلس را ترک کنید. صاحب این مجلس خود امام حسین(ع) است و شما به چه حقی مستمع اهل بیت را از هیئت بیرون می کنید؟! ما این حرف ها را دو دهه پیش می زدیم به آن کسانی که الان اعلام می کنند برهنه نشوید! شما در هیئت ها برهنه شدن را عُرف کردید و حالا می خواهید یک شَبه جلوی آن را بگیرید. این طیف مقابل هم چون بُنیه مذهبی و اعتقادی درستی ندارند جلوی این آقایان می ایستند و می گویند چون فلانی گفته اتفاقاً ما می خواهیم برهنه شویم. *این جریان تشیع انگلیسی هم که حضرت آقا بارها درباره آن ها صحبت کرده اند هم در جریان این هجمه ها فعال می شوند و از این اختلافات کمال استفاده را می برند. در این باره صحبت کنید؟ **کج سلیقگی ما به لشکر انحراف اضافه می کند چه بسا شخصی در این راستا برهنه می شود و از این سینه زدن به لذت معنوی دست پیدا می کند. نمی خواهم بگویم کار درستی است یا غلط اما در این سیاست ها نقشی ندارد. ماحصل این اقدامات و نوع رویکردها به افزایش طرفدارهای این آخوند انگلیسی منتج می شود. بدون اینکه این آقا را بشناسند و طرفدارش باشند با رفتارمان این سیر جذب شدن را ایجاد می کنیم. کج سلیقگی ما باعث می شود با دست خودمان به لشکر انحراف اضافه کنیم. شیوه برخورد و ارائه طریق در هیئت همین طوری نیست و کارشناسی می خواهد و کسانی که در دل هیئت و دل این طیفی که دهه اخیر بوجود آمده اند، فعالیت دارند باید به مسائل روز و آسیب های آن واقف باشند. کسی می تواند در این جا به موفقیت دست پیدا کند که اول فضای هیئت و دوم این جوان ها را بشناسد. چون این جوان ها با نسل های دهه های پیش قابل قیاس نیستند. الان بچه هیئتی داریم که همه کار حتی ضددینی هم می کند اما می گوید فقط امام حسین(ع)! *راجع به عکسی که با آقای بهلول دارید، بگویید؟ اربعین شهادت آیت الله حکیم بود که با جمعی از دوستان به کربلا رفتیم. ما چند اتوبوس بودیم و آقای بهلول نیز همراه ما بودند. ما جزء اولین کاروان هایی بودیم که برای حضور در مراسم چهلم آیت الله حکیم به کربلا رفتیم که توفیقی شد چند روزی از فیض وجود آقای بهلول بهره مند شویم. *در صحبت هایتان گفتید کار هنری هم می کنید ، خطاطی را کجا آموختید؟ در کانون پرورش فکری محلمان اولین بار نزد استادی رفتم و آن جا زنگ علاقه و انگیزه من نسبت به آموختن این هنر به صدا درآمد.کاخ جوانان کانون شهید مطهری. از آن جا شروع کردید. *با توجه با به گرایشان هنریتان ، ارتباط روحانیون و هنرمندان را چقدر در گسترش تولید آثار هنری دینی موثر می دانید؟ اتفاقا من معتقدم باید این اتفاق بیفتد ، چه اشکالی دارد برخی از این طلبه ها و روحانیون ما سر صحنه های فیلمبرداری بروند، کارشناسی کنند و برای بهتر ساخته شدن فیلم ها نظرات دینی بدهند. خود بنده چندین بار به خاطر دوستی هایی که با برخی از این بازیگران همچون حامد بهداد داشتم، وارد این فضاها شدم. **حامد بهداد سوالات اعتقادی اش را از من می پرسد حتی این بازیگر سینمای ایران گاهی زنگ می زند و در مورد مسائل مختلف با هم صحبت می کنیم. به واقع در مورد بسیاری از مسائل اعتقادی خودش از من سوال می کند. *چطور با او آشنا شدید؟ من در ختم پدرخانم یکی از دوستانم در لواسان که برای حاضرین پیرامون آخرت و مرگ صحبت می کردم با حامد بهداد آشنا شدم. پس از آن جلسه آمد و احوالپرسی کرد و گفت حاج آقا من 6 ماه است پدرم را از دست دادم تاکنون این صحبت ها را نشنیدم و به هم شماره دادیم. تاکنون چندین بار با هم دیدار داشتیم. عقیق: سال 1350حسن البکر خانواده های ایرانی ساکن عراق را اخراج می کند ، خانواده سید رضا نیز که ساکن نجف بودند بار و بندیلشان را جمع می کنند و در تهران ساکن می شوند. عموی سید در جریان انتفاضه شیعیان عراق شهید می شود. سید نوجوان در دوازده سالگی پای در حوزه مجتهدی می گذارد و طلبه می شود. هنوز مهر طلبگی اش خشک نشده خودش را در صف گردان میثمی ها در خط مقدم جای می دهد. حجت الاسلام سید رضا عمادی این روزها برای هیئتی ها نام شناخته شده ای است. مشخصه اصلی منبرهای او حضور گسترده جوانان هیئتی است. به بهانه هفته دفاع مقدس میزبان این استاد حوزه و دانشگاه در دفتر و حسینیه عقیق شدیم تا از خاطرات سال های حماسه و دفاع تا دغدغه های فرهنگی او بشنویم. بخش اول گفت و گوی ما با حجت الاسلام سید رضا عمادی را اینجا خواندید . در ادامه بخش پایانی این گفت و گو منتشر می شود: *شما در لا به لای صحبت هایتان به این نکته اشاره کردید که رابطه خوبی با این مداحان جوان و صاحب نام دارید و در هیئات منبر هم می روید. می دانید که امروز مداحان ما در عرصه های سیاسی و اجتماعی موضع گیری های تأثیرگذاری دارند و اصلاً عمده مستمعین به خاطر برخی از مداحان به آن هیئت خاص می رود. چطور یک مداح می تواند در راستای همان تعمیق معنویتی که رهبر معظم انقلاب بر روی تأکید کرده اند، حجاب، سبک زندگی اسلامی و به طور کلی فرمایشات مقام معظم رهبری و مراجع تقلید، نقش هدایتگری را ایفا کنند؟ درست است ریشه هیئت ها در سنت است و امام راحل فرمودند عزاداری سنتی. اما بنابر نیازهای موجود آن دسته از مداحانی که جمعیت دارند خاصه جمعیت های جوان باید برای خودشان تشکیلات منظم و منسجمی داشته باشند. یعنی از حالت فردمحوری به سازمانی برسند. چون جامعه و بزرگان از این مداح توقع پیدا می کند. برای اینکه بتواند پاسخگوی آن توقعات باشد، باید یک سیستم و تشکیلاتی ایجاد کند و یک تیمی مشتمل بر مشاورین فعال سیاسی و اجتماعی داشته باشد. **مداح را در جامعه به عنوان الگو می شناسندحتی مشاورین مذهبی و فرهنگی داشته باشد. چطور دو نفر به او شعر می دهند، دو نفر هم باید برای او در روضه خوانی راه نشان دهند؛ دو نفر باید در مورد مسائل فرهنگی و حتی سیاسی و اجتماعی مشاوره دهند. الان به نظرمن یک مداح دیگر یک مداح نیست و در جامعه به عنوان یک الگو مطرح است. این که یک عده ای دنبال یک سری آهنگ هایی رفتند که جوان ها طرفدار آن صوت و لحن ها هستند، در این جریان و هدف هم باید تفکر کرد و نیاز به تأمل دارد. من حتی در این زمینه برنامه ای را برای القای خوراک موسیقی به مداحان در دستور کار دارم و به زودی در موسسه فرهنگی خودم به مرحله اجرا درمی آورم. **مرحوم ناظم، ابداع سبک می کرد یک روزی هم انتقادهای زیادی به مرحوم ناظم شد که این سبک ها و صوت ها چیست که از آن استفاده می کنید. اما آن موقع این همه حساسیتی که امروز وجود دارد را شاهد نبودیم. آن روز هم خوانندگانی بودند که به روز بودند و طرفدار داشتند آیا ناظم برای پیشبرد اهداف خود از آن صوت ها و سبک ها تقلید کرد؟ خیر؛ ایشان به فکر ابداع افتاد. نمی دانم که از لحاظ علم موسیقی کاری که مرحوم ناظم انجام داد جایگاهی دارد یا خیر. می دانید که موسیقی یکی از علوم حکمت است. چون ابن سینا می گوید حکیم کسی است که دارای 6 علم باشد، ریاضیات، طبیعیات، نجوم، الهیات، هیئت و موسیقی. چه ایرادی دارد که کسی که عالم به این علم است چیزی را که غنا و در مجالس لهو و لعب استفاده نشود را بسازد. این مهم جزء خلأهایی است که یک تیمی به عنوان اتاق فکر باید بر روی این موضوع کار کنند. البته در مقابل آن مداحان هم باید بپذیرند و محتوا را فدای رسیدن به اهدافشان و جذب کردن های این چنینی نکنند. *شما خودتان به عنوان یکی از اهل منبر ، با منبر رفتن مکلاها و دانشگاهی ها در هیئات موافقید؟ اجازه بدهید این گونه پاسخ بدهم؛کسی که در مهد دین یا به عبارت دیگر در حوزه های علمیه نوجوانی و جوانی خودش را وقف فراگیری آموزه های دینی کرده تا درون مایه های ارزشمند اسلام را به مردم بشناساند را کنار می گذاریم و سراغ افرادی می رویم که اصلاً حوزه نرفته اند و حرف از دین می زنند. **یک منبری باید بر ادبیات عرب مسلط باشد دین مطالعه و القای چند کتاب نیست؛ بلکه کسی که در هیئت قصد منبر رفتن دارد باید با متون دینی که عمدتاً از ادبیات عرب تشکیل شده را بداند. یک واعظ ما باید برای مردم از بحارالانوار و وسائل الشیعه بگوید. از این رو، فراگیری سطح عالی ادبیات عرب لازم و ضروری است. *شاید برخی از این افراد در پاسخ بگویند ما هم بر ادبیات عرب تسلط کافی داریم موضوع فقط این نیست، فردی که بر بالای منبر برای مردم از دین می گوید باید با لسان فقها و روایات آشنا باشد؛ دین را که نمی توانیم از هر کتابی بیان کنیم. البته در این راستا امکان دارد که یک نفر زیبا و هیجانی برای مستمع صحبت کند و برخی جذب او شوند! اما آیا برای نسل جوان ما که نیاز به دین شناسی دارند و در میدان سخت سایبری امروز با رسانه های غربی و فضای دانشگاه ها مواجه هستند، این نوع سخنرانی ها و رویکردها کافی است؟ حتی دیده می شود برخی از این سخنرانان به اصطلاح مکلا حتی در ایران تحصیلات خود را نگذرانده اند و در اروپا فارغ التحصیل شده اند. آیا بنیه دینی یک جوان آن قدر قوی و مستحکم شکل گرفته که بتواند این مسائل را به شکل مبیّن و شفاف، درک کند؟ *پیرامون این نکات و اظهارنظرهایی که حضرتعالی به عنوان مقدمه داشتید چندین گفت وگو و بحث هایی با اساتید و حتی همین مکلاهای شاخص داشتیم؛ برخی از آن ها این اعتقاد را دارند که فضا و نوع زیست شان اجازه نداد که لباس روحانیت بر تن کنند در صورتیکه شرایط این جایگاه را داشته اند. اگر نکات دیگری را هم مدنظر قرار دهیم خود مسئولین هیئت ها هم اعتقاد به دعوت مکلاها دارند. نظر شما چیست؟ **روحانی موفق کسی است که جوانان را جذب کند قبول دارم این اتفاقات زنجیره ای است؛ یعنی متولیان هیئت و استقبال مستمع باعث می شود تا آن مکلا برای منبر رفتن دعوت شود. البته معتقدم نباید از این نکته غافل شد که روحانی خوب هم مهم است؛ روحانی که با سخنرانی خود جوانان را جذب کند. **برایم عجیب است که برخی هیئتی ها، منبری های حوزه نرفته دارند البته در این راستا مکلاهایی هستند که درس های حوزوی خوانده اند و تنها لباس روحانیت بر تن ندارند یک بحث است و برخی که تاکنون یک روز هم در حوزه نبوده اند بحث دیگر که بنده مقوله دوم را به کلی رد می کنم. نمی خواهم اسم ببرم اما من یک نفر را می شناسم که یک روز هم حوزه نرفته و امروز در هیئاتی که اهل منبر هستند، وعظ می کند. زمانی که این موضوع را شنیدم بسیار تعجب کردم و از این که برخی اهل هیئت ایشان را دعوت کردند برایم بیشتر عجیب بود. *این عده صرفاً مدارک دانشگاهی را مجوزی برای رفتن به منبر می دانند؟! نمی دانم که مدارک دانشگاهی خاص و عالیه دارند یا خیر. یک موقع ممکن است که یک حوزوی مکلا شود که بنده در صورت دیدار و یا تماس با آن فرد حتماً گلایه خواهم کرد. **دنبال نان امام زمان(عج) هستیم ولی تاب ناسزا شنیدن نداریم زیرا ما مگر می توانیم نان امام زمان(عج)را بخوریم اما موقع ناسزا، از میدان فراری باشیم؟ بنده مگر نمی توانم لباس شخصی بپوشم و این همه ناسزا و طعنه نشنوم؟ یعنی به عبارت بهتر برای دین شناسی و عهده داری رسالت الهی هزینه ای پرداخت نکنم و تنها از مقاصد منفعت طلبانه سود ببرم؛ این کار بسیار ناپسند و غیراخلاقی است! واقعاً بزرگانی همچون آیت الله جوادی آملی و آیت الله مکارم شیرازی در این زمینه بسیار دغدغه دارند. حتی آیت الله مکارم حوزه ای را تأسیس و اعلام کردند هرکسی ملبس است می تواند به عضویت این حوزه درآید. این که برخی از روی ناچاری همچون طلبه ای که برای بدست آوردن روزی کارهای متفرقه انجام می دهد و یا روحانی به خاطر حفظ عزت و احترام خانواده اش که مردم در ملأعام به او طعنه نزنند لباس خود را درمی آورد و با لباس شخصی در انظار، ظاهر می شود، اشکالی ندارد. اما درخور شأن منبری نیست که این کار را انجام دهد. *برخی از متولیان هیئت ها به واعظی معتقدند که رابطه صمیمانه ای با مستمعین داشته باشد و مردم با او احساس قرابت بیشتری کنند. هم بحث معرفتی در هیئت تأمین شود و هم صمیمیت رفتار حکم فرما شود. البته بحث دیگر هم ارتباط منبری و مداح است که بارها دیده می شود که مداح اصلاً اعتقادی به زانو زدن و نشستن در پای منبر ندارد و بالعکس این انتقاد به واعظین و منبری ها هم وجود دارد. شما فکر می کنید این نقد به چه کسی وارد است؟ بیشتر به ذاکرین. حالا شاید یک کسی بگوید چون خودش منبری است این نظر را دارد. **بسیاری از مداحان اهمیتی به سخنرانی نمی دهند حالا چرا می گویم این انتقاد بیشتر به مداحان وارد است، زیرا من عملاً به این واقعیت رسیده ام. من خودم سینه زن بودم و هستم؛ پیش آمده که محرم یک جا قول دادم که تا پایان مراسم در آن هیئت حضور داشته باشم و این کار را کرده ام. ولی این که تأثیری بر روی آن مداح مربوطه و یا قشر ذاکرین ما داشته باشد را ندیدم. می خواهم بگویم این شاید استدلالی باشد که برخی می گویند منبری های ما این چنین کنند، تأثیر خواهد داشت که متأسفانه در عمل، هیچ اتفاقی نیفتاد. **افتخار می کنم در هیئات مذهبی منبر می روم اصلاً یکی از دلایلی که بنده بیشتر با جوانان هیئتی ارتباط دارم و در هیئات مداحانی همچون حسین سیب سرخی و عبدالرضا هلالی و... منبر می روم این است که خودم سینه زن بودم و در جامه یک طلبه پا به هیئت گذاشتم. من خودم سینه زن بودم و دوستان هیئتی از حیث قرابت دعوت می کردند. و گرنه کار اصلی بنده اصلاً منبر نیست . بنده مدیریت یک موسسه فرهنگی هنری را برعهده دارم . البته ناگفته نماند افتخار می کنم در هیئات مذهبی کشور منبر می روم. *یعنی معتقدید حضور منبری و واعظ تا پایان مجلس هم باعث نمی شود برخی مداحان پای منبر نشین شوند؟ بنده آزمایش کردم و جواب نداد؛ حداقل در آن هیئتی که بنده تا پایان جلسه سینه زدم مداح به هنگام سخنرانی حضور پیدا نکرد. البته به این نکته هم اشاره کنم که نمی توانیم این بحث را یک طرفه دنبال کنیم و حتماً نیاز است واکنش های آقایان مداح را هم داشته باشیم. اما ذاکران ما بدانند امروز نقش موثری را در القای مفاهیم دینی برعهده دارند، زیرا مستمع جوان ما به هیئت می آید و وقتی می بیند مداح آن جا که الگوی اوست اهمیتی به سخنرانی نمی دهد این بی اعتنایی در او هم شکل می گیرد. *البته در این میان برخی از مداحان هم پای منبر نشسته اند و به سخنرانی اهمیت ویژه ای می دهند بله. قبول دارم. اما جلسه ای هم رفته ام که روضه را هم خوانده ام و مجلس به اوج خودش رسیده اما دریغ از توجه مداح که در آبدارخانه نشسته بود. اتفاقاً مداح باید شمّ خوبی داشته باشد و بداند در این فضا باید بیاید و از حرارت جلسه کم نکند، بلکه با نفس او این حال و هوا به اوج خودش برسد. اما هیئت سرد می شود و منبری دعا می خواند اما خبری از مداح نیست. دیدم از روی منبر بلند شدم که مجلس را ترک کنم، ذاکر ما آرام آرام وارد هیئت می شود. من خودم پای منبر و مداحش زانو زده ام؛ معلوم است که این رفتارها انعکاس منفی دارد. **در گذشته ذاکرین ما بیشتر به منبری اهمیت می دادند البته این رفتارها اخیراً مرسوم شده و قبلاً از این کارها خبری نبود. یادم می آید آن هیئت های رزمنده ها را منبر می رفتم مداح از ابتدا تا پایان جلسه حضور داشت. حضور او بسیاری از مستمعان را نیز پای منبر می کشاند و استفاده از سخنرانی به حداکثر می رسید. *در جریان هستید که حضرت آقا به برخی از مداحان فرموده بودند از برهنه شدن در هنگام سینه زنی راضی نیستند . به نظر شما وظیفه هیئت ها در قبال این موضوع چیست؟ فرمایشات حضرت آقا سمعاً و طاعتاست؛ اصلاً ما نمی توانیم در مقابل نظر ایشان نظر و راهکار و اشاره ای داشته باشیم. اما یک اِن قُلتی دارم. امام صادق(ع) همواره شکوه ای که از اصحابشان داشتند این بود که شب یک فرمایشی داشتند و صبح در سر بازار می شنیدند. یک روالی همیشه بین مراجع و علما و ارتباطشان با مردم در طول تاریخ وجود داشته و آن هم استفتاء بوده است. ما طلبه ها هم به این کار اشراف داریم. می رفتند پیش فلان مرجع و عالم می پرسیدند که ما چگونه وضو بگیریم؟ این استفتاء گاهی کتبی بوده و گاهی شفاهی که الان کاملاً کتبی است. سوال می نوشتند و پاسخ می گرفتند. **علنی شدن صحبت های خصوصی علما و رهبری، خطرناک است اما این که یک نفر بگوید حضرت آقا فلان مطلب را گوشزد کرده و علنی کند، رواج این اقدام بسیار خطرناک است. چون هرکسی هر حرفی را خواهد زد. ما با این کار پایه استفتائات مکتوب را سست می کنیم. در انتقال این گونه مطالب کانال و زاویه کار به این صورت نیست. مگر حضرت آقا در موضوع قمه زنی سخنرانی نکردند. من سخنرانی ایشان را حفظ هستم. حتی ایشان در این سخنرانی به این عبارت اشاره دارند که شاید یک سری هم گلایه کنند که چرا بنده این مطالب را عنوان می کنم که اگر من نگویم چه کسی بگوید. در عبارات پایانی هم فرمودند شاید برخی هم مقلد بنده نباشند اگر اظهار به این کار کنند بنده قلباً ناراضی هستم. این کار هم جمع شد. می خواهم بگویم اگر نیاز به این کار باشد آیا خود حضرت آقا شجاعت این کار را ندارد و نفوذ کلام ندارد؟! بالاخره با توجه به روحیه جوانان باید لطیف تر و مدبرانه تر در این راستا اقدامی انجام دهیم. شیوه انتقال بسیار مهم است. برای همین می گویم در سیستم مداحی و هیئت باید یک سیستم سازماندهی شده ای باشد. **این دعوای جدیدی نیست فکر می کنید همین جریان دعوای جدیدی است؟ سال 66، 67 بود من وسط چهارراه محلمان با سه، چهار نفر نزدیک بود درگیر شویم؛ با چند حزب اللهی بر سر همین موضوع برهنه شدن. یک عده لخت می شدند و و ما همان موقع مخالف بودیم. من نگاهم این نیست که حتماً باید برهنه شد اتفاقاً برخی از همین طیفی که امروز دَم از برهنه نشدن می زنند آن موقع مقابل ما بودند. چون عرف عزاداری برهنه شدن را نمی پذیرد. ما با برخی از این آقایان دوستانه صحبت کردیم که پشت میکروفون می گویند اگر برهنه نمی شوید مجلس را ترک کنید. صاحب این مجلس خود امام حسین(ع) است و شما به چه حقی مستمع اهل بیت را از هیئت بیرون می کنید؟! ما این حرف ها را دو دهه پیش می زدیم به آن کسانی که الان اعلام می کنند برهنه نشوید! شما در هیئت ها برهنه شدن را عُرف کردید و حالا می خواهید یک شَبه جلوی آن را بگیرید. این طیف مقابل هم چون بُنیه مذهبی و اعتقادی درستی ندارند جلوی این آقایان می ایستند و می گویند چون فلانی گفته اتفاقاً ما می خواهیم برهنه شویم. *این جریان تشیع انگلیسی هم که حضرت آقا بارها درباره آن ها صحبت کرده اند هم در جریان این هجمه ها فعال می شوند و از این اختلافات کمال استفاده را می برند. در این باره صحبت کنید؟ **کج سلیقگی ما به لشکر انحراف اضافه می کند چه بسا شخصی در این راستا برهنه می شود و از این سینه زدن به لذت معنوی دست پیدا می کند. نمی خواهم بگویم کار درستی است یا غلط اما در این سیاست ها نقشی ندارد. ماحصل این اقدامات و نوع رویکردها به افزایش طرفدارهای این آخوند انگلیسی منتج می شود. بدون اینکه این آقا را بشناسند و طرفدارش باشند با رفتارمان این سیر جذب شدن را ایجاد می کنیم. کج سلیقگی ما باعث می شود با دست خودمان به لشکر انحراف اضافه کنیم. شیوه برخورد و ارائه طریق در هیئت همین طوری نیست و کارشناسی می خواهد و کسانی که در دل هیئت و دل این طیفی که دهه اخیر بوجود آمده اند، فعالیت دارند باید به مسائل روز و آسیب های آن واقف باشند. کسی می تواند در این جا به موفقیت دست پیدا کند که اول فضای هیئت و دوم این جوان ها را بشناسد. چون این جوان ها با نسل های دهه های پیش قابل قیاس نیستند. الان بچه هیئتی داریم که همه کار حتی ضددینی هم می کند اما می گوید فقط امام حسین(ع)! *راجع به عکسی که با آقای بهلول دارید، بگویید؟ اربعین شهادت آیت الله حکیم بود که با جمعی از دوستان به کربلا رفتیم. ما چند اتوبوس بودیم و آقای بهلول نیز همراه ما بودند. ما جزء اولین کاروان هایی بودیم که برای حضور در مراسم چهلم آیت الله حکیم به کربلا رفتیم که توفیقی شد چند روزی از فیض وجود آقای بهلول بهره مند شویم. *در صحبت هایتان گفتید کار هنری هم می کنید ، خطاطی را کجا آموختید؟ در کانون پرورش فکری محلمان اولین بار نزد استادی رفتم و آن جا زنگ علاقه و انگیزه من نسبت به آموختن این هنر به صدا درآمد.کاخ جوانان کانون شهید مطهری. از آن جا شروع کردید. *با توجه با به گرایشان هنریتان ، ارتباط روحانیون و هنرمندان را چقدر در گسترش تولید آثار هنری دینی موثر می دانید؟ اتفاقا من معتقدم باید این اتفاق بیفتد ، چه اشکالی دارد برخی از این طلبه ها و روحانیون ما سر صحنه های فیلمبرداری بروند، کارشناسی کنند و برای بهتر ساخته شدن فیلم ها نظرات دینی بدهند. خود بنده چندین بار به خاطر دوستی هایی که با برخی از این بازیگران همچون حامد بهداد داشتم، وارد این فضاها شدم. **حامد بهداد سوالات اعتقادی اش را از من می پرسد حتی این بازیگر سینمای ایران گاهی زنگ می زند و در مورد مسائل مختلف با هم صحبت می کنیم. به واقع در مورد بسیاری از مسائل اعتقادی خودش از من سوال می کند. *چطور با او آشنا شدید؟ من در ختم پدرخانم یکی از دوستانم در لواسان که برای حاضرین پیرامون آخرت و مرگ صحبت می کردم با حامد بهداد آشنا شدم. پس از آن جلسه آمد و احوالپرسی کرد و گفت حاج آقا من 6 ماه است پدرم را از دست دادم تاکنون این صحبت ها را نشنیدم و به هم شماره دادیم. تاکنون چندین بار با هم دیدار داشتیم.
شنبه ، ۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[مشاهده در: www.aghigh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]
-
گوناگون
پربازدیدترینها