محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846371413
توصیه دکتر علی شریعتی به قربانی کردن اسماعیل ها/ تعبیر امام موسی صدر از سکوت عید قربان
واضح آرشیو وب فارسی:عصر قانون: خبر: روزی که فاصله غنی و فقیر کم شود روز عید است/ گفتاری از آیت الله جوادی آملی عید قربان نشانه آن است که نشاط انسان در عبادت است و در فرهنگ دینی وقتی انسان از عبادت فارغ شد آن روز، روز عید است. گذشته از عید جمعه که هر هفته است و عید ولایت که عید غدیر است، این دو عید رسمی یعنی عید فطر و عید قربان بعد از فراغ از عبادت است؛ وقتی انسان یک ماه در ماه مبارک رمضان وظیفه اش را انجام داد به شکرانه آن نعمت، عیدی برای او مقرّر شده است به نام عید فطر چه اینکه در جریان حج هم وقتی به شکرانه اینکه به عمل حج موفق شده است برای او عیدی است به نام عید قربان. عید قربان بعد از فراغ از اعمال حج است و عید فطر بعد از فراغ از اعمال ماه مبارک رمضان و این عید برای آن است که بنده به طرف خدای سبحان عود و رجوعی کرد و صِله ای دریافت می کند از این جهت عید است. همانطور که عید فطر به نام عید صوم نامگذاری نشده است، عید قربان نیز به نام عید طواف, عید زیارت, عید رمی و عقد وقوف نامگذاری نشده است، بلکه آن را «عید قربان» می گویند چرا که در آنجا خدمتی به مردم مطرح است، ذبحی هست, نَحری هست, اطعامی هست، آنجایی که رابطه انسان ها با یکدیگر مستحکم است ، عید نام می گیرد. در روز عید قربان، سخن از قربانی کردن و اِطعام فقیر مطرح است. امروز وقتی رابطه مردم با یکدیگر فاصله غنی و فقیر کم می شود در حقیقت روز عید است. سکوت عید/ نوشتاری از امام موسی صدر می گویند عید شده است. پس مقدم آن را گرامی بداریم و از آن سخن بگوییم و دربارۀ جایگاه و مفاهیم آن بنویسیم و ابعاد و اهداف آن را به مردم یادآور شویم. شگفتا! عید کی ساکت بوده است تا به کسی نیاز داشته باشد که از طرف آن سخن بگوید؟ عیدی که با صدای زنگش گوش جهانیان را پر و دل انسان های غمگین را آکنده از سرور می کند؛ عامل تحرک بخش بزرگی که کاروان انسانیت را به سرمنزل برادری، محبت و فداکاری سوق می دهد؛ این نشانۀ الهی بر زخم دردمندان مرهم می گذارد، با خستگان و درماندگان همدردی می کند و دل انسان های درگیر با هم را به هم نزدیک می کند. این پنددهندۀ سرشار از زندگی، به کسانی که در خودپرستی خویش غرق شده و در درون خود فرو رفته اند، هزاران هزار پند و اندرز می دهد. آیا چنین عیدی به کسی نیاز دارد تا دربارۀ او بنویسد و به کسانی که برای او جشن گرفته اند یادآوری کند که به او گوش فرا دهند و با او به تعامل بپردازند؟ آری… عید آمده است و باید آمدن او و آداب و مسائل آن را به مردم یادآوری کرد و ابعاد و مفاهیم آن را برای مردم روشن ساخت. عید ساکت است پس دربارۀ آن سخن بگوییم!… عید به خاطر مردم در عزا و ماتم است و مردم به خاطر او شادمان و خوشحال اند. آنان از آمدن عید خوشحال اند و خانه ها و خیابان ها را آذین می بندند و شادباش می گویند؛ ولی… ولی عید برای آنان اندوهگین است و در تنهایی و در رنج و درد به سر می برد و جوهر و روح خود را از دست داده است. پیام عید قربان با روش کسانی که آن را جشن می گیرند و گرامی می دارند، متفاوت است. عید به آنان می گوید: کسی که می گیرد ولی نمی بخشد، مرده است و امتی که در ساخت بنای انسانیت نقش نداشته باشد و فقط با تکیه بر بخشش و عطای دیگران زندگی می کند، از زمرۀ امت ها بیرون است و سرنوشت آن بدون دخالت اراده اش رقم می خورد. شادی عید برای کسانی است که از بند خودخواهی رها شده و توانسته باشند دوست بدارند، ببخشند و فداکاری کنند. کسی که خواهان موفقیت است باید از نفس و خواسته های نفسانی به سوی خداوند و خدمت به خلق خداوند مهاجرت کند. معراج و برتری و پیشرفت مختص کسانی است که احساسی بزرگ داشته باشند و درد و رنج امت خود را درک کنند و با آنان مانند یک پیکر باشند که اگر عضوی از آن به درد آید دیگر اعضا نیز به خاطر او به بی خوابی و درد و تب مبتلا می شوند. عزت و سربلندی برای کسانی نیست که فقط به خود می اندیشند و برای خود زندگی می کنند، بلکه برای کسانی است که آسایش و منافع و حتی جان خویش را در راه امت و پاسداری از کشور و شرافت میهن، اندک و بی ارزش می شمارند. همۀ این ها پیام عید قربان است. عید نمی پذیرد که کسی با وجود اندوه دیگران رقص و پایکوبی کند. پذیرفتنی نیست که اندوه ها را با زینت کردن، و فجایع ملی و مصیبت های رنج دیدگان را با مظاهر فریب کارانه و آیین های سنتی بپوشانیم. عید قربان، تسلیم شدن و تباهی و بی مسئولیتی را رد می کند. عید قربان عزادار است؛ عزادار خود و دیگر اعیاد و همۀ اعیاد نیز عزادار عبادت ها، عزادار ایمان و عزادار سخن [حق] اند…! سخن بر روی لبان ما مرده است؛ سخنی که بخشی از وجود انسان و پیوند میان انسان ها با یکدیگر و میان گذشته و حال و آینده است؛ سخنی که تنها راه تفاهم و همدلی مردم و تبدیل فرد به امت است. این سخن نابود شده است. مرده است و در پی آن، پیوند و اعتماد و پایبندی نیز مرده است و هر فردی، غریب و تنها، در ماتم سخن به سر می برد. از این روست که عید ساکت است و هر آنچه ما می گوییم یا می نویسیم، مرثیه خوانی و نوحه سرایی است. پس ساکت شویم و به ندای عید گوش بسپاریم و به حرکت برخیزیم، شاید از این راه بتوانیم روح و زندگی را به سخن و عید و همۀ عوامل تحرک بخش زندگی و الگوهای جوامع بازگردانیم. «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا اتَّقوُا اللهَ وَ قُولُوا قَولاً سَدیداً. یُصْلحْ لَکُمْ اَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُم.» اسماعیل تو کیست؟/ نوشته ای از دکتر علی شریعتی این را تو خود می دانی، تو خود آن را، او را – هر چه هست و هر که هست – باید به منا آوری و برای قربانی، انتخاب کنی، من فقط می توانم نشانی هایش را به تو بدهم: آنچه تو را، در راه ایمان ضعیف می کند، آنچه تو را در “رفتن”، به “ماندن” می خواند، آنچه تو را، در راه “مسئولیت” به تردید می افکند، آنچه تو را به خود بسته است و نگه داشته است، آنچه دلبستگی اش نمی گذارد تا ” پیام” را بشنوی، تا حقیقت را اعتراف کنی، آنچه تو را به “فرار” می خواند. آنچه تو را به توجیه و تاویل های مصلحت جویانه می کشاند، و عشق به او، کور و کرت می کند؛ ابراهیمی و “ضعف اسماعیلی” ات، تو را بازیچه ابلیس می سازد. در قله بلند شرفی و سراپا فخر و فضیلت، در زندگی ات تنها یک چیز هست که برای بدست آوردنش، از بلندی فرود می آیی، برای از دست ندادنش، همه دستاوردهای ابراهیم وارت را از دست می دهی، او اسماعیل توست، اسماعیل تو ممکن است یک شخص باشد، یا یک شیء، یا یک حالت، یک وضع، و حتی، یک ” نقطه ضعف”! … و اکنون، ابراهیمی، و اسماعیلت را به قربانگاه آورده ای. اسماعیل توکیست؟ چیست؟ مقامت؟ آبرویت؟ شغلت؟ پولت؟ خانه ات؟ باغت؟ اتومبیلت؟ خانواده ات؟ علمت؟ درجه ات؟ هنرت؟ روحانیتت؟ لباست؟ نامت؟ نشانت؟ جانت؟ جوانیت؟ زیبایی ات؟ و …. من چه می دانم؟ این را باید خود بدانی و خدایت. من فقط می توانم نشانی هایش را به تو بدهم، آنچه تو را در راه ایمان ضعیف می کند، آنچه تو را در راه مسئولیت به تردید می افکند، آنچه دلبستگی اش نمی گذارد تا پیام حق را بشنوی و حقیقت را اعتراف کنی، آنچه تو را به توجیه و تاویل های مصلحت جویانه و … به فرار می کشاند و عشق به او کور و کرت می کند و بالاخره آنچه برای از دست ندادنش، همه دستاوردهای ابراهیم وارت را از دست می دهی، او اسماعیل تو است! اسماعیل تو ممکن است یک شخص باشد یا یک شیئی، یا حالت، یا یک وضع، و یا حتی یک نقطه ضعف! تو خود آن را هر که هست و هر چه هست باید به منی آوری و برای قربانی انتخاب کنی. چه: ذبح گوسفند به جای اسماعیل قربانی است، و ذبح گوسفند به جای گوسفند قصابی!!!
پنجشنبه ، ۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر قانون]
[مشاهده در: www.asreghanoon.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها