محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840265503
خطرات مصرف طولانی مهار کننده های اسید معده
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>مهارکننده های پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2، از جمله پرمصرف ترین کنترل کننده های اسید معده هستند و در عین حال در شمار پرعارضه ترین داروهای موجود در بازارهای دارویی جهان نیز درنظر گرفته می شوند.به گزارش شفا آنلاین ، با افزایش شیوع بیماری های گوارشی، به تعداد بیمارانی که برای سال هااز بلوک کننده های اسید معده استفاده می کنند، افزوده می شود. هر چند که نتایج مطالعات مصرف کوتاه مدت آنها در اختیار سازمان غذا و داروی آمریکا قرار دارد، اطلاعات محدودی در مورد عوارض مصرف درازمدت آنها در دست است، اما نگرانی های موجود در مورد ارتباط مصرف طولانی مدت مهارکننده های پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2 و شکستگی ها، به خصوص در زنان یائسه روز به روز شدت می گیرد. بلوک کننده های اسیدمعده، نظیر مهارکننده های پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2، به صورت نسخه ای و غیرنسخه ای برای درمان انواع مختلف بیماری های گوارشی مانند زخم های دئودنوم، ازوفاژیت اریزیو رفلاکس گاستروازوفاژیال، سوزش سردل، آلودگی به هلیکوباکتر پیلوری و بیماری های ترشح اضافه بر حد اسیدمعده نظیر نشانگان زولینگر-الیستون مورد استفاده اند. مهار کننده های پمپ پروتون، به طور معمول برای دوره درمانی 4 تا 8 هفته ای(گاه 12 تا 16 هفته) نسخه می شوند. دوره تکمیلی درمان نگهدارنده ممکن است در بیماران با بیماری های ترشح اضافه بر حد اسید معده تجویز شوند. بیشتر مطالعاتی که برای اخذ تاییدیه برای اندیکاسیون های مصرف طولانی مدت این گروه داروها به سازمان غذا و داروی آمریکا ارائه شده اند، بر اثربخشی آنها متمرکز بوده اند اما جمعیت های تحت مطالعه برای نتیجه گیری در مورد ایمنی طولانی مدت این گروه داروها کافی نیست. دستورالعمل تجویز مهارکننده های پمپ پروتون در جدیدترین دستورالعمل کالج آمریکایی بیماری های گوارشی، تجویز مهارکننده های پمپ پروتون برای دوره آغازین 8 هفته ای با هدف بهبود علائم زخم های گوارشی توصیه شده است. به علاوه دستورالعمل ها، توصیه کرده اند که درمان نگهدارنده با مهارکننده های پمپ پروتون، در بیماران با عوارض رفلاکس گاستروازوفاژیال، شامل زخم های مری یا مری بارت، و نیز در بیمارانی که بعد از قطع دارو باز هم علائم بیماری را دارند، توصیه شود. دستورالعمل ها اشاره کرده اند که درمان طولانی مدت با مهارکننده های پمپ پروتون، باید با حداقل دوز موثر انجام شود و نیز درمان های دوره ای را می توان برای این بیماران درنظر گرفت. به طور آلترناتیو، آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2، می توانند برای کنترل علائم طول کشیده سوزش سر دل در بیماران بدون عارضه موثر باشند. درمان طولانی مدت با مهارکننده های پمپ پروتون، به ویژه در مورد بیمارانی که به علت مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یا آسپیرین دچار زخم های گوارشی شده اند و ناچار به ادامه مصرف داروهای خود هستند توصیه می شود. اندیکاسیون سازمان غذا و داروی آمریکا برای پیشگیری و درمان زخم های ناشی از ضدالتهاب های غیراستروئیدی معمولا برای مدت 8 تا 12 هفته است. هر چند که درمان نگهدارنده نیز اغلب لازم می شود. باز هم نگرانی در مورد ایمنی مصرف طولانی مدت مهارکننده های پمپ پروتون ممکن است خطر شکستگی های استخوانی، به ویژه شکستگی های ناحیه لگن را افزایش دهد. سازمان غذا و داروی آمریکا، اطلاعات موجود در برگه اطلاعات دارویی اشکال نسخه ای و غیرنسخه ای این گروه دارویی را بازنگری کرده و درج هشدار مربوط به خطر احتمالی شکستگی های ناحیه لگن، مچ و ستون مهره ها را در برگه اطلاعات دارویی آنها الزامی دانسته است. در واقع، طی سال های اخیر سازمان غذا و داروی آمریکا بارها هشدارهای مربوط به خطر شکستگی ناشی از مصرف این گروه دارویی را بازنگری و تکمیل کرده است. سایر خطرات ناشی از مصرف این گروه دارویی در جمعیت عادی که باید مورد توجه متخصصان باشند، عبارتند از پنومونی، اختلالات الکترولیتی و مواد معدنی، عفونت های کلستریدیوم دیفیسیل و افزایش خطر انفارکتوس میوکارد. با وجود نگرانی های فراوان در مورد مصرف طولانی مدت این گروه های دارویی، هنوز هم انواع ژنریک و غیرنسخه ای مهارکننده های پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2 به وفور در بازارهای جهانی عرضه می شوند و بازدارنده های اسیدمعده در زمره 10 داروی پرمصرف دنیا هستند. طول مدت مصرف ملاک است مطالعات طولانی مدت متعددی(بیش از یکسال) برای بررسی اثربخشی مهارکننده های پمپ پروتون، به خصوص آنهایی که برای درمان افزایش ترشح بیش از حد اسید مورد، تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند، وجود دارند، اما جمعیت تحت مطالعه آنها به ندرت برای بررسی و نتیجه گیری در مورد عوارض این داروها کافی است. مهارکننده های پمپ پروتون متعددی برای تجویز در بیماری های خاص برای مدت نامشخص(درمان نگهدارنده) مورد تایید هستند، اما متاآنالیزها به بررسی های گذشته نگر بسنده کرده اند. در مطالعه ای اخیرا ارتباط تجویز مهارکننده های پمپ پروتون و میزان خطر انفارکتوس قلبی در جمعیت عمومی بررسی شده است. نویسنده و محقق این مطالعه، مکررا تاکید کرده که اگر مطالعات فارماکوویژیلانس در دسترس بود تا استفاده طولانی مدت لانزوپرازول زیرنظر گرفته شود، می توانستیم ببینیم که از سال 2000 میلادی به بعد دریافت لانزوپرازول با افزایش خطر انفارکتوس میوکارد مرتبط بوده است. مطالعات دیگر نیز ارتباط معناداری را میان مصرف مهارکننده های پمپ پروتون و افزایش خطر مرگ و میر در بیماران بالای 65 سال را نشان داده اند. شکستگی و مهار اسید بی تردید باید تا حد امکان از شکستگی ها، به خصوص شکستگی های ناحیه لگن، در گروه سالمندان پیشگیری کرد. زیرا مرگ و میر و افت عملکرد متعاقب شکستگی های لگن در سالمندان با مرگ و میر ارتباط مستقیم دارد، آمارها نشان داده اند که طی 180 روز پس از شکستگی، تا 36درصد خطر مرگ و میر در این گروه سنی مطرح است. تا سال 2012 میلادی، بیشترین شواهد برای مرتبط دانستن مصرف طولانی مدت مهارکننده های پمپ پروتون و شکستگی، مبتنی بر یک متاآنالیز چاپ شده در سال2006 میلادی بود که در آن خطر شکستگی لگن در افرادی که بیش از یک سال به مصرف مهارکننده های پمپ پروتون ادامه داده اند بیشتر نشان داده شد. با افزایش دوره درمان یا دوز مصرف مهارکننده پمپ پروتون، خطر شکستگی افزایش می یابد. همچنین در این مطالعه، مصرف آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2، با افزایش خطر شکستگی های لگن مرتبط دانسته شد(البته به درجات به مراتب کمتر). نکته ناگفته آن است که مصرف بسیاری از داروها نظیر آنتی سایکوتیک ها، آنتی پارکینسون ها و داروهای ضدصرع همگی با افزایش خطر شکستگی های لگن همراه است. در مورد برخی از این داروها، حتی خطر به مراتب بیشتر و جدی تر است. یک متاآنالیز جدید به بررسی 11 مطالعه مشاهده ای در مورد استفاده از داروهای مهارکننده اسید و خطر شکستگی پرداخت و دریافت که افزایش خطر شکستگی لگن و نیز شکستگی سایر استخوان ها به دنبال مصرف طولانی مدت مهارکننده های پمپ پروتون مطرح است، اما این خطر به دنبال مصرف طولانی مدت آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2 مشاهده نشد. بزرگ ترین مطالعه آینده نگر برای ارزیابی ارتباط میان مصرف مهارکننده های پمپ پروتون و خطر شکستگی لگن در ارتباط با رژیم غذایی و نوع عادات زندگی بوده است. شرکت کنندگان در مطالعه 79899 زن یائسه بودند که در میان آنها 893 مورد شکستگی لگن ثبت شد. هر چند که در این مطالعه دوز مصرفی مهارکننده پمپ پروتون متغیر گرفته نشده بود، طول مدت مصرف این گروه داروها(بالای 6 تا 8 هفته) معیار بود. همچنین، گروه داروهای آنتاگونیست گیرنده هیستامین2 نیز در این مطالعه بررسی شد. هر دو گروه داروهای مهارکننده پمپ پروتون و آنتاگونیست های گیرنده هیستامین2، به میزان قابل توجهی با افزایش خطر شکستگی های لگن مرتبط بودند. البته طول دوره مصرف کمتر از 2 سال، افزایش معناداری در خطر شکستگی ایجاد نکرد. در دستورالعمل اخیر کالج بیماری های گوارشی آمریکا، قطع سریع مصرف مهارکننده های پمپ پروتون حتی در بیمارانی که به پوکی استخوان مبتلا هستند، یا در معرض خطر شکستگی هستند توصیه نشده است. US.Pharmacist,2015
پنجشنبه ، ۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها