محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830106390
چگونه از بیمار مبتلابه پارکینسون مراقبت کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:پارسینه: چگونه باید در خانه از فردی که به پارکینسون مبتلا شده مراقبت و پرستاری کرد تا وضعیت او دیرتر رو به وخامت بگذارد و خود او نیز دچار مشکلات کمتری شود؟ در ادامه این نوشتار توضیحات بیشتر در این باره را بخوانید.پارکینسون یا PD Nursing Care، یکی از اختلالاتی به شمار می رود که بیشتر در میان افراد کهنسال شایع است، اما گاهی حتی از سنین 30 تا 40 سالگی به بعد هم برخی نشانه های آن را می توان در بعضی افراد تشخیص داد. این بیماری مزمن و پیشرونده است؛ یعنی این که از زمان بروز آن وضعیت فرد مبتلا به مرور بدتر و انجام دادن اعمالی برای او سخت تر می شود. چگونه باید در خانه از فردی که به پارکینسون مبتلا شده مراقبت و پرستاری کرد تا وضعیت او دیرتر رو به وخامت بگذارد و خود او نیز دچار مشکلات کمتری شود؟ در ادامه این نوشتار توضیحات بیشتر در این باره را بخوانید. از ماده سیاه تا چربی اشباع نشده بخشی از مغز که با عنوان «ماده سیاه» شناخته می شود مسئولیت تولید ماده ای شیمیایی به نام دوپامین را به عهده دارد. وقتی سلول های عصبی این ناحیه دچار عارضه و آسیب می شود با تخریب سلول ها تناسب بین مقدار دوپامین و ماده شیمیایی دیگری به نام استیل کولین بر هم می خورد و از آنجا که ترشحات تحریک کننده بیش از ترشحات مهارکننده بروز پیدا می کند، آشفتگی های ناشی از آن در فرد سبب ایجاد اختلال در حرکت های ارادی و عدم مهار یا کنترل حرکات می شود. البته باید ذکر کرد سطح دوپامین باید تا بیش از دوسوم کاهش یابد تا بتوان علائم بالینی این بیماری را در فرد مشاهده کرد. صدمه دیدن تروماتیک در ناحیه مغزی میانی، کمبود اسیدفولیک، وجود تومورها و عفونت ها، استفاده زیاد از انواع فنوتیازین و داروهای آنتی سایکوتیک، قرار داشتن در معرض آفت کش ها، استفاده از چربی های اشباع نشده، عوامل ژنتیک همچون آترواسکلروز و همچنین مسمومیت های ناشی از مواد جیوه ای یا منوکسیدکربنی یا منگنز باعث افزایش احتمال و به تبع آن سرعت گرفتن ابتلا به این بیماری عصبی می شود. این بیماران اکثرا از نظر عقلانی مشکلی ندارند. پارکینسون در اغلب مواقع از یک طرف بدن حمله خود را آغاز می کند و طی مدت پیشرفت خود به طرف دیگر بدن نیز آسیب می رساند. از نظر جنسیتی نیز مردان بیشتر از زنان به آن مبتلا می شوند. نشانه های تشخیص فرد مبتلا همچنان که اشاره شد در برخی افراد می توان از 30 یا 40 سالگی بعضی از علائم بیماری را تشخیص داد اما معمولا افرادی با سن بالاتر از 60 سال، بیشتر به این بیماری دچار می شوند. از این رو اگر کسی از نزدیکانتان دارای نشانه های گفته شده در ادامه این نوشتار باشد، بهتر است بدانید نیاز به معاینه دقیق پزشکی برای اطمینان از ابتلا یا عدم ابتلا به پارکینسون دارد: لرزش دست و پا: معمولا در زمان استراحت بیشتر از مواقع فعالیت بروز می کند. لرزش های ناشی از پارکینسون را می توان در نواحی دست و پا مشاهده کرد. پیچ خوردگی: حرکتی کم و بیش چرخشی بخصوص در انگشت شست صورت می گیرد (حالتی که به «دیس کینزی» معروف است) و وضعیت این انگشت نسبت به انگشتان دیگر مقداری دگرگون به نظر می رسد. سفتی عضلات: از آنجا که این بیماری بر سیستم عصبی مرکزی بدن اثر می گذارد، فرد مبتلا احساس می کند به تدریج عضلات بدنش سفت تر می شود. طوری که حرکت دادن اندام ها برای او دشوار و بسیار سخت می شود. مشکل در راه رفتن: شخص به خوبی سابق نمی تواند راه برود و اظهار می کند یک پای او سفت شده. هنگام قدم زدن، پای آنها به سمت بیرون انحراف پیدا می کند (دستشان نیز از بخش مچ کمی به سمت بیرون خم می شود) و در مراحل پیشرفته اندام های دیگر نیز دچار همین وضعیت می شوند؛ به گونه ای که فرد مبتلا دچار کندی در حرکت شده (با عنوان «برادی کینزی» مشهور است) و موقع جابه جا شدن، به اصطلاح عامیانه لخ لخ کنان حرکت می کنند و در مراحل پیشرفته نیز به طور کلی دچار بی حرکتی (یا «آکینزی» و ناتوانی در حرکت) می شوند. دشواری در بلع: از دیگر علائم این بیماری سخت شدن کنترل ماهیچه های دهان بخصوص هنگام قورت دادن آب دهان است. شخص مبتلا حتی به سختی آب دهانش را فرو می برد و اغلب در ناحیه دهانی دچار آبریزش است. ابتلا به یبوست های پیاپی: در مواقعی که شخص دارو مصرف می کند در ناحیه معده و روده حرکت های هضمی و انتقالی کاهش پیدا می کند و یبوست های ناشی از آن موجب شکایت بیمار می شود. اختلال خواب: معمولا یکی دیگر از نشانه های این بیماری، به هم ریختگی وضعیت خواب شخص است. کاهش و از دست دادن حس بویایی یا قدرت تکلم: مبتلایان به پارکینسون در تشخیص بو نیز دچار مشکل می شوند. صحبت کردن در اغلب آنها کند و آهسته صورت می گیرد. تغییرات جسمی دیگر: بسیاری از مبتلایان نمی توانند صاف بایستند و رو به جلو خم می شوند. همچنین دفعات پلک زدن آنها کمتر می شود و صورتشان حالتی سرد و چوبین به خود می گیرد. مراقبت های خانگی و درمانی هر چند روش های جراحی برای رفع لرزش های شدید و همچنین شیوه هایی چون تحریک بخش هایی از مغز با استفاده از الکترودهای مخصوص از سوی برخی متخصصان رایج است، اما گفته می شود باوجود انجام تحقیقات بسیار، هنوز راهکارهای قطعی برای درمان این عارضه یافت نشده است. با این حال، بیشتر پزشکان نه برای معالجه، بلکه برای کاهش سرعت پیشروی بیماری از برخی داروها به جای عمل جراحی بهره می گیرند تا سطح دوپامین را در مغز بالا ببرند ، هر چند همین داروها نیز عوارض خاص خود را دارند. به عنوان مثال، یکی از پرکاربردترین داروهایی که برای رفع مشکل برادی کینزی تجویز می شود باید همراه با دارویی دیگر استفاده شود تا به خوبی عمل کند. این همراهی دارویی اگرچه از برادی کینزی جلوگیری می کند، اما خود باعث ایجاد مشکل دیس کینزی یا پیچ خوردگی می شود. از این مراقبت های مداوم پرستارانه برای این بیماران ضرورت می یابد. ـ همواره طبق توصیه های پزشک عمل کنید و اگر درباره مورد یا موارد خاصی شک دارید حتما از پزشک معالج بیمارتان راهنمایی و مشاوره بخواهید. ـ بیماران مبتلا به پارکینسون اغلب به دلیل وضعیت خود دچار حالتی می شوند که به بحران پارکینسونی معروف است. این بحران می تواند با علائمی چون عرق کردن بسیار و احساس تنگی نفس همراه با بروز حالات برادی کینزی خود را نشان دهد. از این رو یادگیری روش های امدادی و بخصوص کمک تنفسی و ماساژ قلبی برای کسانی که بیشتر با این بیمار سروکار دارند ضروری است. ـ یکی از عواقب ابتلا به پارکینسون در بسیاری از مبتلایان، بویژه آنها که اطرافیانشان اصول مراقبت بهینه را فرانگرفته اند، همراهی اختلالات دیگر همچون افسردگی است. بسیار مهم است که در پرستاری از این گونه بیماران علاوه بر امدادهای درمانی جسمی، جنبه های روانی و تقویت روحیه نیز در نظر گرفته شود. به این منظور هر قدر در آنها امیدواری ایجاد کنید و فضایی نشاط بخش فراهم آورید، خود بیمار و خانواده او آسایش بیشتری خواهند داشت. ترغیب بیمار به کارهایی چون باغبانی، نه تنها باعث سرگرم شدن وی می شود بلکه سبب فعال شدن مفاصل او بویژه در ناحیه دست خواهد شد که مفید است. ـ اگر از برنامه های حفظ و تقویت عضلانی پیروی شود، عوارض مشکل ساز بیماری دیرتر فرد مبتلا را زمینگیر می کند. به این منظور بهتر است از سوی اعضای خانواده، پیاده روی، شنا و حتی استفاده از دوچرخه های ثابت در این برنامه ها گنجانده شود و نزدیکان به تشویق بیمار برای پیروی از این گونه فعالیت ها بپردازند. ـ داروهای مصرفی این گروه از بیماران معمولا سبب کاهش فرآیندهای گوارشی و عمل ضعیف دستگاه هاضمه می شود. در نتیجه این مشکل اغلب آنها با یبوست دست به گریبان خواهند بود. از نظر خوراکی اگر غذاهای فیبردار و ملین در رژیم غذایی این افراد بگنجانید مشکلات بیمار از این نظر کاهش فوق العاده ای خواهد داشت. ـ پس از مشورت با پزشک، بهتر است در وعده های غذایی مبتلایان، خوراکی هایی بگنجانید که ویتامین B3 و اسید فولیک داشته باشند زیرا این مواد غذایی در بدن مبتلایان به پارکینسون افت زیادی دارد و هر قدر کاهش آن بیشتر باشد بیماری با سرعت بیشتری فرد را ناتوان و زمینگیر می کند. ـ به دلیل اختلال در به حرکت درآوردن اندام و کاهش توانایی فرد در بلع، مدت غذا خوردن مبتلایان طولانی تر و سخت تر از افراد عادی است. سعی کنید صبر و حوصله بیشتری هنگام غذا خوردن آنها داشته باشید. ـ نوشیدن روزانه حداقل 2 لیتر مایعات می تواند در رفع کم آبی بدن این دسته افراد مفید باشد و به کاهش مشکلات یبوست منجر شود. ـ غذاهای نرم برای این افراد بهتر است. (نه خیلی رقیق و به شکل کمی غلیظ یا پوره مانند) ـ هنگام خواب بهتر است از تشکی استفاده شود که کمی سفت تر از حالت معمول باشد و شخص مبتلا به پشت بخوابد. این روش باعث می شود اختلال در ستون مهره ها دیرتر پدید آید. ـ مبل های راحتی یا صندلی هایی با نشیمنگاه بسیار نرم برای این دسته افراد چندان مناسب نیست، چرا که بر سرعت تخریب جسمی بیمار می افزاید. ـ بیمار را ترغیب کنید همواره از عصا یا واکر استفاده کند. هنگام استفاده از واکر نیز به او آموزش دهید تا آنجا که می تواند از خم شدن روی دسته های آن خودداری کند. ـ این بیماران برای استحمام به کمک نیاز دارند. بهتر است به این منظور نیز برنامه استحمام به مواقعی موکول شود که داروها اثرات خود را بر شخص گذاشته اند و حال بهتری دارد. همچنین در حمام می توان با ماساژ دادن عضلات از گرفتگی های دردناک عضلانی در این افراد کاست. ـ اگر در منزل توالت فرنگی ثابت وجود ندارد، بهتر است از توالت های فرنگی متحرک و قابل حمل استفاده شود. ـ به کودکان خانه تاکید کنید هرگز فرد مبتلا به پارکینسون را برای لرزش اندام ها یا برای مثال ریختن چای و غذایشان تمسخر نکنند. این کار به شدت روح و روان بیمار سالمند را آزرده می کند.
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارسینه]
[مشاهده در: www.parsine.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها