واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: این دفاع حرف بسیار دارد تهران - ایرنا - ستون حرف روز چهارشنبه اعتماد به قلم غلامرضا ظریفیان آورده است : جنگ تحمیلی عراق علیه ایران یا بهتر است بگوییم دوره دفاع مقدس، با توجه به فاصله چندین ساله از شروع تا پایان آن، از زوایای مختلف قابل تحلیل و بررسی است.
این ستون می افزاید : ١- براساس اسناد موجود بین المللی و آنچه نهایتا طبق قطعنامه ٥٩٨ مورد پذیرش نظام بین الملل قرار گرفت، تحمیل جنگ علیه ایران، یک منازعه منطقه ای یا دوجانبه تاریخی نبود. آنچه منجر شد جنگی با چنین ابعاد گسترده ای بر کشور ما تحمیل شود اتفاقی بود که در سال ٥٧ رخ داد و ایران با اهتمام ملی، اعتقاد گسترده دینی و با رهبری بلامنازع امام خمینی(ره) خود را از گردونه سلطه نظام جهانی خارج ساخت. خروج از سلطه ای که طبیعی است هزینه هایی را برای این کشور در بر داشته باشد، زنجیره ای از اقدامات علیه انقلاب، مردم و این نظام را ایجاد کرد که سرآمد آن نبردی هشت ساله بود. ٢- این جنگ طولانی ترین جنگ قرن بیستم نام گرفت. قرنی که در آن دو جنگ جهانی اول و دوم را در اوایل و میانه های خود به همراه داشت که اولی به مدت چهار سال و دومی به مدت شش سال به طول انجامید ، این بار جنگی هشت ساله فرسایشی را به خود می دید. نکته مهم در این جنگ، حضور رسمی کسانی بود که پیش از این در وسعتی نامتوازن در برابر انقلاب ایران ایستادند. گزارش هایی که بعدها ارایه شد حکایت از این داشت که ٤٤ کشور در تدارک حمایت حقوقی و مادی عراق نقش اساسی داشتند. بزرگ ترین کشورهای اروپایی و امریکا، وسعت حامیان جریان رقیب جمهوری اسلامی را تشکیل می دادند. ٣- کشور ما از اوایل سلطنت قاجار، که بحث مقابله های ایران و روسیه مطرح می شود، جنگ های مختلفی را تجربه کرده است؛ تجربیاتی که در هر کدام از آنها بخش قابل توجهی از سرزمین ایران از دست رفت، در واقع حاصل شوک سنگینی است که هیچگاه مردان آن روزگار نتوانستند بر آن سلطه یافته و از خسار ت های جبران ناپذیر آن جلوگیری کنند. در سرآغاز جنگ ایران و عراق نیز که در ابتدا با غافلگیری شروع شد این هوش و ذکاوت امام بود که هیچگاه اجازه ندادند تبدیل به شوک شود و ما را به عرصه ای بکشاند که تا مدت ها نتوانیم خود را پیدا کنیم. آن جمله بسیار تاثیرگذار امام که وقتی هواپیماهای عراقی به فرودگاه های کشور از جمله مهرآباد حمله کردند، در بهت زدایی ایرانیان بسیار موثر بود. آنجا که در واکنش به این رخداد گفت: «دزدی آمد و سنگی پرتاب کرد». حاصل این سخن امام، آن هم در شرایطی که دشمن بعثی به بخش قابل توجهی از مناطق جنوبی و غربی کشور نفوذ کرده بود و حتی در حال تدارک جنگی چند روزه برای رسیدن به اهداف خود بود، زمینگیر کردن ارتش بعث آن هم تنها از سوی نیروهای مردمی بود. این از رهبری مدبرانه امام بود، که همه به سرعت وارد نبرد حق علیه باطل شدند و آن را تبدیل به یک جنگ اعتقادی کردند. جنگ هشت ساله ایران و عراق بسیاری از ویژگی های اخلاقی در فرهنگ اسلامی را بازتولید کرد. بحث فداکاری، از خودگذشتگی، ساده زیستی و خلاقیت دوباره در این جنگ شکل گرفت. ٤- بسیاری از جنبش های کشور از تنباکو تا مشروطیت و تا پیروزی انقلاب اسلامی، عمدتا معطوف به جامعه شهری است. هرچند انقلاب اسلامی توانست بخشی از جامعه روستایی را با خود همراه کند اما نقاط کانونی جنبش اجتماعی ما مردم شهرها به خصوص شهرهای بزرگ بودند. این برای نخستین بار در طول این سالیان بود که جنگ تحمیلی همه اقشار جامعه را وارد عرصه کرد. از دیدگاه نگارنده، بحث دولت - ملت برای نخستین بار در جنگ تحقق یافت. در آن روزها شاهد بودیم مردمانی از مناطق مرکزی، شمالی و شرقی به جنوب کشور برای دفاع از سرزمین اسلامی عازم می شدند. حتی شاهد بودیم اقلیت های مذهبی نیز وارد عرصه این مبارزه شده و شهدای زیادی از زرتشتی ها، ارامنه ها و کلیمی ها تقدیم انقلاب کردند. ٥- انقلاب اسلامی ایران هرچند به دلیل فاصله کم پیروزی تا آغاز جنگ، فرصت آموزش نیروهای خود را نداشت اما این پدیده ناخواسته مقدمات آن را فراهم ساخت. بسیاری از نیروهایی که نقش زیادی را ایفا کردند افرادی بودند که در همین جنگ عرصه ای برای بالندگی پیدا کردند. جنگ عامل بزرگی برای تربیت و تولید کار و محلی برای رشد استعدادهای معمولی بود که احساس کردند همه وجود خود را در عرصه دینی و ملی ارایه کنند، ظرف یکی، دو سال به نیروهای بزرگ تبدیل شدند. ٦- ارتش به دلایل عدیده ای چه در مسائل قبل از پیروزی انقلاب و چه به دلیل تندروی هایی که بعد از آن روی داد هرچند از انسجام لازمی برخوردار نبود اما این امام بود که تلاش کرد ارتش را حفظ و بازسازی کند. عرصه بازسازی ارتش که امروز به عنوان نیرویی مستقل و پراطمینان و جدی کشور محسوب می شود، در جنگ هویت کاملا مردمی یافت و نقش مهمی در کنار نیروهای مردمی و بسیجی و سپاه ایفا کرد. می توان گفت در این صد و چند سال اخیر که سرزمین هایی را در پی جنگ های گوناگون از دست دادیم و کشور ایران از هفت میلیون کیلومتر وسعت به حدود یک میلیون و هفتصد هزار رسیده، این برای نخستین بار بود که در جنگی با این ابعاد و گستردگی حتی یک سانت از سرزمین را تقدیم دشمن نکرده ایم و اجازه ندادیم ظرفی را که در آن ایرانیت رشد و نمو می یافت، آسیب ببیند. ما در طول تاریخ اعتقادی خود حوادث بزرگی را داریم که به شدت برای ما هویت ساز و همواره الهام بخش بودند. یکی از آنها بحث کربلا بود. ما در طول تاریخ بنا بر دلایلی این حادثه بزرگ را که درون خود نعمت های بزرگی همچون حریت، آزادگی، عدالت و مبارزه با ظلم را جای داده است به نوعی میراث سوگ تبدیل کرده ایم. هرچند رنج های زیادی تحمیل شد اما بخشی از آن سوگ حماسه است. یکی از نقش های پررنگ جنگ نزدیک کردن تاریخ دور با تاریخ نزدیک است. کربلا دوباره در این جنگ با همه ویژگی های معرفتی خود بازتولید شد. این جنگ حرف بسیار دارد. این جنگ خاطره بزرگی را برای جامعه ما بجا گذاشت. خاطره ای که نشان می دهد ملت مسلمان ایران در بزنگاه های تاریخی، همه هویت اعتقادی و دینی خود را به صحنه می آورد تا دیگر کسی جرات حمله مجدد و تجربه دوباره چنین اتفاقاتی را به خود ندهد. این جنگ نشان داد، جامعه ای که برای اهداف و آرمان های خود و استقلال و آزادی خواهی می ایستد و هزینه هم می دهد چه نعمت هایی را به دست می آورد. این جنگ تمام عیار اعتقادی و ملی بود. لازم است در یادآوری این آزمایش الهی از خانواده بزرگ شهدا، جانبازان و اسرا یاد کنیم و به همه جناح های سیاسی بگوییم که این جنگ مخصوص هیچ جناحی نیست. این بزرگ ترین خطا و ظلم است که دفاع مقدس را به جناح خاصی ربط دهیم. یاد شهدا و امام شهدا، جانبازان و آزادگان گرامی باد. منبع : روزنامه اعتماد اول ** 1647
01/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]