واضح آرشیو وب فارسی:مرصاد نیوز: مرصاد نیوز: سازمان ملل، در طول عمر 70 ساله خود، اهداف دیگری را دنبال کرده که از قضا، هیچ همخوانی با اهداف اعلامی اش ندارد. به چنین سازمان بدعهد و بدسابقه ای نه اطمینانی هست نه امیدی.به گزارش مرصاد، «کیهان» در ستون «یادداشت روز» شماره امروز خود نوشت: «فیصل تراد»، نماینده موقت عربستان در شورای حقوق بشر سازمان ملل چند روز پیش به عنوان رئیس یکی از پنل های کلیدی شورای حقوق بشر سازمان ملل منصوب شد! وظیفه این جایگاه، انتصاب مقام های ارشدی است که استانداردهای بین المللی حقوق بشر را شکل داده و درباره نقض حقوق بشر در سراسر جهان گزارش ارائه می دهند! طبق اسناد شورای حقوق بشر سازمان ملل که در اختیار دیده بان سازمان ملل نیز قرار گرفته، سعودی ها عنوان ریاست گروه پنج عضوی سفرا موسوم به «گروه رایزنی» را عهده دار شده اند و هم اکنون قدرت این را به دست آورده اند تا نمایندگانی را از سراسر جهان برای بیش از 77 جایگاه منصوب کنند تا به مسائل حقوق بشری جهان رسیدگی کنند. این شاهکار سازمان ملل، درست یکی دو روز بعد از حملات شیمیایی آل سعود به صعده صورت گرفت که به شهادت ده ها زن و کودک یمنی منجر شد. در این باره گفتنی هایی هست: 1- مهرماه سال 90 بود که، عادل الجبیر، سفیر وقت عربستان در آمریکا (وزیر خارجه فعلی آل سعود) با اعلام اینکه، ایران به «فکر» ترور اوست، تاکید می شود به «فکر» ترور اوست! از جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل شکایت کرد و مجمع عمومی سازمان ملل نیز بدون فوت وقت، با صدور یک قطعنامه ایران را محکوم کرد! برخی کشورهای غربی مثل فرانسه حتی به این قطعنامه هم راضی نشدند و پیشنهاد تحریم بیشتر ایران را مطرح کردند. این بازی به قدری ناشیانه طراحی و اجرا شده بود که، بسیاری از تحلیلگران غربی نزدیک به مراکز رسمی هم نتوانستند آن را تایید کنند. عده ای از این تحلیلگران، نقشه کشف شده ادعایی آمریکا را «بسیار پیش پا افتاده» خواندند و با اشاره به پیشینه نامربوط و مشخص ارباب سیار (کسی که ادعا شد از سوی ایران قصد انجام این ترور را دارد) صحت ادعاهای آمریکا را زیر سوال بردند. به هر حال واکنش شتاب زده و سیاسی سازمانی به عریضی و طویلی سازمان ملل به این «شوخی»، فقط یک نتیجه «جدی» داشت و آن، زیر سوال رفتن اعتبار نداشته سازمان ملل بود. 2- سازمان عفو بین الملل در تازه ترین گزارش خود راجع به احکام قضایی عربستان و اعدام های قرون وسطایی که در این کشور صورت می گیرد اعلام کرده، به قضات سعودی (بخوانید وهابیون) از جانب ریاض چنان اختیارات گسترده ای داده شده که آنها می توانند به راحتی اقدام به صدور احکام «خودسرانه» کنند. طبق این گزارش، این کشور همچنان رکورددار اعدام در جهان است. نحوه اعدام در این کشور نیز غالبا به شکل بریدن سر در ملاء عام و آویزان کردن اجساد بی سر در میادین شهر است! آنچه در این گزارش آمده، به ویژه نحوه اعدام ها، ادعاهای این سازمان مردم نهاد نیست، سعودی ها خود بعضا این جنایات را درست مثل تکفیری های داعش به تصویر می کشند و از رسانه ای شدن آن هم هیچ ابایی ندارند. شباهت عجیب سیستم قضایی آل سعود و داعش، مسئله مهم دیگری است که باید جداگانه به آن پرداخت. بیگانه بودن عربستان با مسئله ای به نام انتخابات و نبود کوچکترین آزادی های اجتماعی مثل حق رانندگی زنان و ... بماند. سوال ساده ای که مطرح می شود این است که، چرا شورای امنیت سازمان ملل طبق وظیفه ای که دارد، علیه این رژیم عصر حجری، قطعنامه ای صادر نمی کند!؟ آیا بین دلارهای آل سعود با این انفعال ارتباطی وجود دارد؟! 3- حدود 6 ماه پیش و چند روز قبل از آغاز تجاوزات نظامی آل سعود به یمن، عربستان به کمک متحدین غربی، عربی و عبری خود، یمن را از زمین و آسمان و دریا به طرز ناجوانمردانه ای به محاصره خود درآورد و بلافاصله حملات خود به این کشور را آغاز کرد. در این حملات چندین هزار زن و کودک به شهادت رسیده اند. آل سعود در این 6 ماه به اندازه طول عمر نحس رژیم صهیونیستی افراد غیر نظامی را قتل عام کرده است. پس از این تجاوز، درحالی که افکار عمومی جهان منتظر محکومیت این حملات از سوی سازمان ملل و اقدام عملی آن علیه سعودی ها بود، سازمان ملل علیه یمن قطعنامه تصویب! و این کشور را با تحریم اقتصادی و تسلیحاتی تحت فشار گذاشت، تا بدین ترتیب تاثیر محاصره یمن را به جلو بیندازد! شاید بتوان به جرات گفت، این اقدام سازمان ملل به تنهایی، هیچ آبرویی برایش باقی نگذاشت. آل سعود این بار توانسته بود، سازمان ملل را با تمام اعضای دائمش یکجا بخرد! 3- عملکرد خیانت آمیز سازمان ملل فقط به عربستان محدود نمی شود. از روز یکشنبه13 سپتامبر (22 شهریور) رژیم صهیونیستی با استفاده از غفلت جهان اسلام از مسئله فلسطین، حملات کم سابقه ای را علیه مسجدالاقصی و فلسطینیان ساکن قدس آغاز کرده است. نظامیان تا دندان مسلح اسرائیلی به همراه شهرک نشینان متعصب بدون کوچکترین نگرانی از جانب سازمان ملل و کشورهایی مثل عربستان و ...! به دستور شخص نتانیاهو، در روز روشن و جلوی دوربین های تلویزیونی در حال کشتار مردم فلسطین هستند. طی همین چند روز چیزی حدود 300 فلسطینی زخمی و چندین برابر این تعداد نیز دستگیر و در زندان های اسرائیل زندانی شده اند. چندین نوجوان نیز به اشکال مختلف به شهادت رسیده اند و چندین نوبت نیز به مسجدالاقصی و حرم ابراهیمی(ع)، مقدس ترین مکان های مذهبی بیش از 1 میلیارد و نیم مسلمان(یک چهارم جمعیت جهان) حمله کرده و آن را به آتش کشیده اند. واکنش سازمان ملل به این جنایات محرز چه بوده؟! بان کی مون هر دو طرف را به آرامش دعوت کرده است! نتانیاهو پس از این واکنش بود که دستور شلیک مستقیم گلوله جنگی به فلسطینیان را صادر کرد. 4- سازمان ملل متحد پس از جنگ جهانی دوم و در سال 1945 تاسیس و جایگزین جامعه ملل شد. حقوق بشر، حفظ صلح، کنترل تسلیحات، خلع سلاح، کمک های انسان دوستانه و ... از جمله اهداف زیبای اعلام شده از سوی طراحان این سازمان است. اما عملکرد این سازمان لااقل در مواردی که مرور شد یعنی، در برخورد با وضعیت عربستان، اوضاع ساکنان سرزمین های اشغالی فلسطین و شرایط مردم یمن نشان می دهد، این سازمان صرفا برای تحت فشار قرار دادن کشورهای مستقلی مثل ایران تاسیس شده است. نگاهی به اجزاء اصلی تشکیل دهنده این سازمان -که حق وتو دارند- یعنی آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین، نشان می دهد، از چنین سازمانی نباید بیش از این هم انتظار داشت. به غیر از چین و روسیه که سیاست خارجی مستقلی دارند، بقیه این کشورها یعنی انگلیس و فرانسه متحدین دست آموز آمریکا هستند. آمریکا هم که، دست آموز صهیونیست هاست، در نتیجه می توان گفت، شورای امنیت که قلب و اصلی ترین رکن سازمان ملل است، در چنگ صهیونیست هاست و از این سازمان صهیونیستی نیز نباید انتظارحفظ صلح و حقوق بشر و خلع سلاح و ... را داشت. اعضای اصلی تشکیل دهنده این سازمان، همان کشورهایی هستند که انبارهایشان مملو از تسلیحات هسته ای است، حقوق بشرشان ته کشیده و به تنها چیزی که فکر نمی کنند، خلع سلاح است. واقعیت این است که، سازمان ملل، در طول عمر 70 ساله خود، اهداف دیگری را دنبال کرده که از قضا، هیچ همخوانی با اهداف اعلامی اش ندارد. به چنین سازمان بدعهد و بدسابقه ای نه اطمینانی هست نه امیدی. به سازمانی که سهامداران اصلی آن چند کشور زورگو هستند و سال هاست که تبدیل به ملک شخصی آنها شده، نباید اطمینان کرد بلکه باید در آن را گل گرفت و تخته کرد. جعفر بلوری
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرصاد نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]