تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836923643
انتقاد داود امیریان از دایه های مهربان تر از مادر و فرماندهان جنگ ندیده
واضح آرشیو وب فارسی:ناصرون: نشست نقد و بررسی آثار احمد دهقان برگزار شد. بخشی از این نشست به انتقاد امیریان نسبت به برخی از منتقدان جنگ ندیده اختصاص داشت.به گزارش "ناصرون " نشست نقد و بررسی آقای احمد دهقان با حضور مصطفی جمشیدی، داود امیریان، عزت الله الوندی و نویسنده کتاب «سفر به گرای 270 درجه» همزمان با آغاز دفاع مقدس روز گذشته، 31 شهریور ماه، در انتشارات سوره مهر برگزار شد. جمشیدی در ابتدای این نشست به سابقه خود با آشنایی احمد دهقان اشاره کرد و گفت: از توفیقات احمد دهقان این است که یکی از آثارش به فیلم تبدیل شده و این توفیق بزرگی برای یک نویسنده است؛ چرا که این روزها سینما توفقی بر ادبیات یافته است. در دهه 60 سینماگر باید به سراغ ادبیات می آمد، اما امروز دیگر این اتفاق نمی افتد. مگر اینکه کتابی خود را به سینما تحمیل کند و گذشته از آن اتفاق خاصی هم رخ نمی دهد؛ مگر اینکه آن کتاب، کتاب خاصی باشد که کتاب احمد دهقان این ویژگی را داشت. وی در ادامه به نقش مسئولان برای اعتلای فرهنگ دفاع مقدس اشاره کرد و افزود: کاش مسئولان ما همت یک دهم نویسندگان مان را برای دفاع مقدس داشتند. اگر مسئولان به لحاظ یادمانی به دفاع مقدس نگاه کنند، می توانند نسل های بعد را هم همراه وادی کنند. نگاه خوبی است که ادبیات دفاع مقدس را تنها مخصوص هفته دفاع مقدس نکنیم، بلکه آن را یک سیطره بر دیگر گونه های ادبی در نظر بگیریم. جمشیدی در ادامه سخنان خود به نقد و بررسی های انجام شده در مجلات نسبت به کارهای دهقان اشاره کرد و گفت: در یکی از این مطالب درج شده بود که آثار دهقان چیزی میان جنگ و ضدجنگ است، اما در واقع اینگونه نیست. آنچه که من در کلیات آثار او پی بردم این است که دهقان معتقد است که مدیوم جنگ می تواند آنچه را بیان کند که زندگی را؛ یعنی تمام زندگی را می توان در محدوده جنگ گنجاند. جمشیدی: کارهای دهقان یک نوع معصومیت دارند وی ادامه داد: ادبیات جنگ در دنیا، از این واقعه به عنوان یک امر تحمیل شده و امکان و عصیان یاد می کند، اما در جنگ ما به اعتقاد دفاع مقدس یک انتخاب سالکانه صورت می گیرد که شخص به اختیار خود در این جنگ حاضر می شود. انتخاب دهقان در حقیقت از همین جا آب می خورد. نگاه حماسی او را می توان در کتاب «سفر به گرای 270 درجه» دید. وقف شدن زندگی این نویسنده در دفاع مقدس بزرگترین شاهد برای قرار گرفتن او در این حوزه است. جمشیدی یادآرو شد: در کارهای دهقان یک نوع معصومیت وجود دارد که ثمره نگاه نجیب و بسیجی وار او به جنگ است. این هم در وجود خود دهقان دیده می شود و هم در شخصیت های داستانی او. معصومیت، شرافت و نجابت روحیه کلی آثار او را تشکیل می دهد. «سفر به گرای 270 درجه» هر چند گزارش از جنگ است، اما این عصاره دردمندانه سال ها تلاش نویسنده است که خود او زمانی رزمنده بوده است. داود امیریان سخنران بعدی این مراسم بود. وی با بیان اینکه من یکی از طرفدارا سفت و سخت احمد هقان هستم، گفت: من از دهه 60 کارهای او را می خواندم و احساس می کردم که او از عمق جان و اعتقادات راستینش می نویسد؛ به همین دلیل با کارهای او احساس همذات پنداری می کردم. دهقان برخلاف بسیاری از دوستان، این عرصه را جدی گرفت و از ابتدای امر تصمیم گرفت که یک نویسنده خوب در حوزه دفاع مقدس باشد که این اتفاق هم افتاد. انتقاد داود امیریان از دایه های مهربان تر از مادر و فرماندهان جنگ ندیده وی به تأثیر دهقان در ادبیات دفاع مقدس اشاره کرد و افزود: دهقان در همین زمینه بانی خیر هم شده است؛ مثلاً او قصه فرماندهان را کلید زد و بعد گام های بلندتری برداشت. «سفر به گرای 270 درجه» یک اتفاق در حوزه رمان بود که افتخاری برای ما محسوب می شود. امیریان به تکنیک های داستان نویسی دهقان اشاره کرد و افزود: او از تصویر در کارهای خود بسیار استفاده می کند. به طوری که شما وقتی کتاب های او مانند «پرسه در خاک غریبه» را می خوانید، تمام لحظات را در ذهنتان تصور می کنید و فکر می کنید که یک فیلم سه بعدی می بینید. همچنین طنز شیرینی در کارهای او دیده می شود. دهقان از طنز مانند پلوی زعفرانی استفاده می کند. من همیشه حسرت می خورم که او طنز نمی نویسد؛ در حالی که می تواند یک نویسنده موفق طنزنویس باشد. وی در ادامه سخنان خود به انتقاد برخی از صاحب نظران درباره تلخی داستان های احمد دهقان از جنگ پرداخت و گفت: همه جنگ ما حماسه نبود. شروع جنگ با شکست بود. در واقع دشمن ما را غافلگیر کرد و کسی فکر نمی کرد که عراق با تمام قوا به ایران حمله کند و شهرهای آن را تصرف کند. بعد از این شروع تلخ، ماجرای حماسی جنگ آغاز شد و بعد از این مرحله دوباره تلخی های جنگ خود را نشان داد. ما دوباره بعضی از شهرها را از دست دادیم و جنگ برای ما فرسایشی شد و اولویت ها تغییر کرد. ما با چنگ و دندان به مرزهایمان رسیدیم. شما چه توقعی می توانید از دهقان که از نوجوانی در جنگ حضور داشت، داشته باشید؟ الآن سال هاست که جنگ تمام شده و حق این است که یک سری از واقعیت ها گفته شود. چه کسی بهتر که احمد دهقان که این ها را بیان کند؛ او که برادری اش را ثابت کرده است. وی ادامه داد: برخی از پاپ، کاتولیک ترند. برخی از فرماندهان جنگ ندیده ،دایه مهربانتر از مادر هستند و دهقان را محکوم می کنند؛ در حالی که دهقان جزو معدود نویسندگانی است که فقط درباره جنگ نوشته است. جنگ بیشتر از حرف زدن به تأمل نیاز دارد احمد دهقان آخرین سخنران این نشست بود. وی سخنان خود را با ارائه نظرات مختلف درباره جنگ شروع کرد و گفت: یکی از جامعه شناسان فرانسوی که از جنگ شناسان معروف دنیا هم است جنگ را به جشن تشبیه می کند و می گوید ما در جشن ها از خود بی خود می شویم، مستانه به هر سو می رویم و اسراف می کنیم. در جشن همه دعوت می شوند و جنگ نیز چیزی است شبیه به جشن؛ چرا که همه مستانه به دنبال مرگ می روند و خون های زیادی ریخته می شود. این یک نوع نگاه به جنگ است که البته خیلی هم مرسوم است. وی ادامه داد: محقق فرانسوی دیگری که درباره خاطرات جنگ کردگان ایرانی تحقیق کرده است، می گوید ما در این خاطرات می بینیم که ایرانیان اصلاً به دنبال خونریزی نیستند. انگار اینها در جنگ به عرفان هزار ساله خود دست پیدا کردند و دوباره به خانه ها می روند. ایرانی ها در خاطرات خود به خون ریختن افتخار نمی کنند، اما به خون دادن مغرورند. دهقان یادآور شد: جنگ ما بیشتر از اینکه احتیاج به حرف زدن داشته باشد، نیازمند تأمل است و آن وقت است که می توان حرف های زیادی از دل جنگ بیرون کشید. وی در پاسخ به پرسش یکی ازحاضران مبنی بر اینکه چرا عمده آثارتان معطوف به آدم ها در جنگ است و از سرنوشت همین آدم ها در مرحله بعد از جنگ سخن نمی رود، گفت: سرنوشت آدم ها در جنگ خیلی مهم است و همه دوست دارند از آن اطلاع داشته باشند. از سوی دیگر درباره آدم ها در دل جنگ نوشتن آسانتر از بیان سرگذشت آنها پس از جنگ است. علاوه بر این موضوعاتی که بر من به عنوان نویسنده هجوم می آورد بیشتر حول همین موضوعات است. البته کاری که دارم در حال حاضر آن را می نویسم به سرگذشت آدم ها پس از جنگ خواهد پرداخت. /تسنیم
چهارشنبه ، ۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناصرون]
[مشاهده در: www.naseron.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها