تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834574327
اقتصاد عاریتی مانع خود شکوفایی صنعتی و اقتصادی می شود/ لزوم حمایت دولت از نخبگان/ اشتغالزایی در گرو حمایت از تولید کنندگان است
واضح آرشیو وب فارسی:تیتر1: همان قدر که اقتصاد عاریتی مانع خود شکوفایی صنعتی و اقتصادی این مرز و بوم خواهد شد، استفاده از تجارب ارزشمند صنعتی سایر کشورها پیشرفت و توسعه اقتصادی و صنعتی ایران را تسهیل خواهد کرد.گروه استانی « تیتریک »، به نقل از دانش روز ، «اقتصاد مقاومتی» جدیدترین واژه ادبیات اقتصادی نخستین بار در دیدار کارآفرینان با مقام معظم رهبری در شهریور سال ۱۳۸۹ مطرح شد. اقتصادی که باید مقاوم باشد و بتواند در مقابل آنچه که ممکن است در معرض توطئه دشمن قرار بگیرد، مقاومت کند و یکی از محورهای اقتصاد مقاومتی ایجاد اشتغال برای جوانان است. سید جلال حسینی خواه جوانیست دیپلمه در رشته علوم انسانی، متولد ۱۳۵۷ که ۲۰ سال است در صنعت چرم فعالیت دارد. متن زیر مصاحبه ای است با این کارآفرین جوان : – آقای حسینی خواه شرایط حاکم بر تولید را چگونه ارزیابی می کنید؟ متأسفانه تولید در کشور ما بسیار سخت است، از آن جهت که یک تولیدکننده منافع چندانی نسبت به سختی های کار ندارد. زمانی که بنده شروع به کار کردم، به رغم این که سرمایه چندانی نداشتم و تولیدم محدود بود، سودآوری معقولی داشت، اما زمانی که مجموعه بزرگ تر شد، سختی ها و موانع مسیر زیاد شد. از مبالغ بالای مالیات و انواع جریمه ها گرفته تا مشکلات واردات و عرضه. این سختی ها در برخی از مواقع باعث می شود تولید به سمتی پیش رود که انسان فکر کند بهتر است عطای تولید را به لقایش ببخشد و سرمایه خود را از عرصه تولید خارج کند. اگر عشق در تولید نباشد، مطمئن هستم کم تر کسی در کشور ما به تولید روی می آورد. بیش تر نهادهای نظارتی و اجرایی در عمل، حمایتی از تولیدکننده نمی کنند و یک تولیدکننده مجبور است سهم بزرگی از زمانی را که می توانسته است صرف تولید و پیشبرد چرخه اقتصاد کشور کند، پای رسیدگی به مشکلات بین نهادی بگذارد. زمانی که این مسائل را کنار هم می گذاریم، می بینیم فقط باید عاشق باشیم. من نیز عاشقانه کار کرده ام، اما واقعا می توان گفت: تولید در کشور ما شرایط سختی دارد. – ظرفیت استفاده از کارخانه ها در ایران چگونه است؟ بیش تر کارخانه های امروز ایران، پس از انقلاب و جنگ آغاز به کار کرده اند و هنوز نوپا محسوب می شوند. فکر می کنم این کارخانه ها مانند کودک کوچکی که برای گام برداشتن نیازمند حمایت پدر و مادر است، به توجه و پشتیبانی دولتی احتیاج دارند. بنده معتقدم با توجه به این که در حال حاضر در کشور با توجه به شرایط موجود، ظرفیت تولید وجود ندارد، بدون حمایت دولت، امکان بقا و پیشرفت تولیدکنندگان بسیار کم می شود. در صورت نبود حمایت، طبیعی است که از یک آسمان ستاره درخشان عرصه تولید کشور، بیشترشان تک سویی بزنند و خاموش شوند. آن تک ستارگانی هم که توان بقا می یابند، به دلیل شرایط و مشکلات موجود، تلالویی درخور نام این مرز و بوم نخواهند داشت. – اگر بخواهید سود کارخانه ها را با سود بانک مقایسه کنید، چه نتیجه ای می گیرید؟ نتیجه می گیرم همین امروز باید کارخانه ام را تعطیل کنم! با شرایط فعلی بهره ای که در بانک ها به سرمایه های بالا داده می شود به گونه ای است که توجیه اقتصادی چندانی برای تولیدکنندگی باقی نمی گذارد. زمانی که سرمایه یک تولیدکننده زیاد می شود، دیگر تولید بازگشت اقتصادی چندانی نخواهد داشت و آنقدر موانع مسیر زیاد خواهد شد که سرمایه گذار ترجیح می دهد پول خود را در بانک بگذارد یا به سایر کسب و کارهای غیر تولیدی روی بیاورد. امروز به شکل های مختلف از یک واحد تولیدی مالیات دریافت می شود. بررسی و رسیدگی به امور ارزش افزوده، مالیات بر حقوق، مالیات بر درآمد و گزارش های فصلی به تنهایی به استخدام پنج نفر کارمند نیاز دارد. تولیدکننده های کوچک این مسائل را ندارند، اما در ادامه این مسائل به سمت تولیدکنندگان روی می آورند و موانع بسیاری بر سر راه آنان سبز خواهد شد. – با توجه به قاچاق کالا آسیب هایی که بر سر راه کارآفرینی و تولید وجود دارد، چیست؟ در عصر جهانی شدن، ورود کالاهای خارجی به یک بازار، چه به شکل قاچاق باشد و چه به شکل واردات، امری طبیعی است. آن چه تکلیف وضع تولید یک کشور را در این بین مشخص می کند، سیاست های دولت ها در ایجاد تعادل در بازار است. اگر در بدنه نهادهای رسمی و دولتی متخصصانی باشند که بر امور بازار تسلط کامل داشته باشند، به طبع سیاست بازار مشخص خواهد شد و راهکارهایی برای حفظ سهم بازار تولیدات یک کشور، چه داخل و چه خارج از بازارهای محلی، اندیشیده خواهد شد. به نظر من نفس واردات و ایجاد بازارهای رقابتی در صورت حمایت صحیح دولت ها می تواند نقش چشمگیری در ارتقای سطح کیفی تولیدات یک کشور داشته باشد. بنابراین، فکر می کنم مقابله صددرصدی با واردات و ایجاد بازارهای انحصاری داخلی، در میان مدت و طولانی مدت به اقتصاد یک کشور ضرر خواهد زد. – آیا دولت از کارخانه و واحدهای تولیدی حمایت می کند؟ دولت سیاست هایی را برای حمایت از تولید کنندگان در نظر گرفته و یکی از اتفاقاتی که اخیرا شاهد انجام آن بوده ام، ایجاد کارگروه های رفع موانع تولید به تولی استانداری و سازمان صنعت، معدن و تجارت در شهرهاست. این نشانه ای است از سیاست های کلان دولت در حمایت از تولیدکنندگان؛ اما فکر می کنم مسئله این است که این سیاست به درستی در طبقات پایینی هرم سازمانی نهادهای دولتی نهادینه نشده است. برای بنده بسیار پیش آمده که به رغم داشتن دستورات موافق از مدیران یک سازمان، در طبقات اجرایی نهادها به مشکل برخورده ام و به دستورات برخی مدیران توجهی نمی کنند یا پیشبرد امور و انجام وظایف محوله را به تعویق می اندازند. – راهکارهای افزایش سرمایه گذاری مولد (منجر به اشتغال برای جوانان) چیست؟ لازمه تولید، سودآوری است. اگر این مهم نباشد، هیچ شخصی به سمت این تولید نخواهد رفت. یک تولیدکننده داخلی که با توجه به محدودیت های تجاری امروز ایران، مواد اولیه مورد نیازش را به سختی تامین و پس از عبور از تمامی موانع موجود به محصولی قابل عرضه در بازار تبدیل می کند، حتی نمی تواند در قبال فروش محصولش به واسطه ها، توزیع کنندگان و عرضه کنندگان چک طویل المدتی دریافت می کند که گاها همان چک نیز برگشت می خورد. امروز تولید در کشور ما به نسبت سختی هایی که دارد با سود همراه نیست. در دیگر کشورها از تولید کننده های با تجربه به عنوان افرادی نخبه حمایت می شود و به آن ها سرمایه هایی با سود کم و زمین داده می شود؛ چرا که می دانند این نخبگان برای کشور ارزش آفرینی می کنند، اما ما در کشورمان کم تر شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. – با توجه به این که حمایت از تولید داخلی منجر به اشتغال خواهد شد، نظر شما درباره اقتصاد درون زا و مقاومتی مد نظر رهبر معظم انقلاب چیست؟ متاسفانه امروز اگر یک آگهی روزنامه مبنی بر «استخدام یک دیپلمه برای کار دفتری با حداقل حقوق و بیمه تامین اجتماعی» منتشر کنید، بخش چشمگیری از کسانی که برای استخدام با شما تماس می گیرند، لیسانسه خواهند بود. یک کارشناس آمادگی دارد با حداقل دستمزد و صرفا بیمه تامین اجتماعی شاغل شود. بزرگترین مشکل جامعه امروز ما اشتغال است. رواج شغل های کاذب و خیل دستفروشانی هر غروب در حاشیه خیابان ها بساط می کنند، عمق این مشکل را به خوبی نشان می دهند. این در حالی است که در صورت حمایت از تولیدکنندگان می توان به طور جدی اشتغالزایی کرد. منظورم از حمایت، تنها حمایت مادی نیست. گاه حتی مساعدت در تسهیل پیشبرد امور اداری و سازمانی تولیدکنندگان نیز می تواند به حفظ تمرکز این مجموعه ها بر امر تولید و اشتغالزایی کمکی چشمگیر کند. – نه گفتن به متخصصین داخلی و اقتصاد مقاومتی و کنار آمدن با مستکبران با محوریت اقتصاد عاریتی را چگونه ارزیابی می کنید؟ فکر می کنم باید میان الگوپذیری سازنده صنعتی و استفاده از تجارب تولیدی غرب با وابستگی و استعمار صنعتی تمایز قایل شویم. مطمئنا همان قدر که اقتصاد عاریتی مانع خودشکوفایی صنعتی و اقتصادی این مرز و بوم خواهد شد، استفاده از تجارب ارزشمند صنعتی سایر کشورها پیشرفت و توسعه اقتصادی و صنعتی ایران را تسهیل خواهد کرد. ما می توانیم الگوهای خود را از مسیری که برخی کشورها آن را طی کرده اند و در آن آزمون و خطا انجام داده اند، تصحیح کنیم، بدون آن که متحمل هزینه ای شویم. بنابراین معتقدم در عرصه صنعت، اتفاقا یکی از راه های مهم نیل به ارکان اقتصاد مقاومتی، مطالعه، آموزش و الگوپذیری تجربی است. ارتباط با سایر کشورها در جهت منافع ملی و حفظ امنیت ملی، رابطه ای برد برد است و بدنه تولیدی و صنعتی کشور از این ارتباط سود خواهد برد.
دوشنبه ، ۳۰شهریور۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیتر1]
[مشاهده در: www.titre1.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها