تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816675702
مصرف زیاد مس با خطر آلزایمر همراه است
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: دریافت زیاد مس موجب انباشته شدن این ماده معدنی در مغز شده و سیستم حذف طبیعی پروتئین بتا آمیلوئید (افزایش این پروتئین موجب بروز آلزایمر می شود) را مختل می‌کند.
ماده معدنی مس و خطر آلزایمر مطالعات محققان آمریکایی نشان می دهد مصرف زیاد ماده معدنی مس سبب تغییراتی درمغز شده و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد. مس یکی از مواد معدنی مورد نیاز بدن است که نقش حیاتی در سلامت دارد. این عنصر برای حفظ عملکرد سیستم عصبی، رشد استخوان و عضلات و ترشح هورمون ها ضروریست. نخود فرنگی، قارچ، آجیل، لوبیا، عدس، گوجه فرنگی، موز، آلو، سویا و سیب زمینی از جمله منابع غنی مس به شمار می روند. برای انجام تحقیق اخیر به آب آشامیدنی موش ها مقدار زیادی مس اضافه شد. نتایج نشان داد که دریافت زیاد مس موجب انباشته شدن این ماده معدنی در مغز موش ها شده و سیستم حذف طبیعی پروتئین بتا آمیلوئید (افزایش این پروتئین موجب بروز آلزایمر می شود) را مختل می‌کند. همچنین مس به طور مستقیم فعالیت سلول های تولید کننده بتاآمیلوئید را تحریک می کند. یافته های این پژوهش به معنی حذف مس از رژیم غذایی نیست، زیرا این ماده معدنی نقش های حیاتی بسیاری را در بدن به عهده دارد. تاکید متخصصان بر دریافت میزان مورد نیاز مس است. آلزایمر آلزایمر رایج‌ترین شکل زوال عقل است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظهٔ موقت در دوران پیری آغاز شده و به‌تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی‌های تنفسی به پایان می‌رسد. مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق می‌افتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شده است. این بیماری با از دست رفتن سیناپسهای نورونها در برخی مناطق مغز، نکروزه شدن سلول‌های مغز در مناطق مختلف سیستم عصبی، ایجاد ساختارهای پروتئینی کروی شکلی به نام پلاک‌های پیری (SP) در خارج نورون‌های برخی مناطق مغز و ساختارهای پروتئینی رشته‌های به نام NFT در جسم سلولی نورونها، مشخص می‌شود. این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار روانپزشک آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال 1906 میلادی معرفی کرد. غالباً این بیماری در افراد بالای 65 سال بروز می‌یابد؛ گر چه آلزایمر زودرس (با شیوع کمتر) ممکن است زودتر از این سن رخ دهد. در سال 2006 میلادی 26.6 میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا بودند و پیش‌بینی می‌شود که در سال 2050 میلادی از هر 85 نفر یک مبتلا به آلزایمر وجود داشته باشد. تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ
27 شهریور 1394
###12##12###
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]
-
گوناگون
پربازدیدترینها