تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835790761
خاطراتی از خادم غیر ایرانی امام خمینی(ره)
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خاطراتی از خادم غیر ایرانی امام خمینی(ره) تهران - ایرنا - پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس امام خمینی نوشت: در برخی از خاطرات و نوشته هایی که از اطرافیان حضرت امام خمینی(ره) برجای مانده است، از دو خادم افغانستانی منزل ایشان در نجف نیز نام برده شده است.
این رسانه افزود:«ننه فاضل» که در نجف اشرف خادم منزل امام خمینی(ره) بود، بعد از پیروزی انقلاب به جماران آمد و همچنان در منزل امام مشغول به خدمت بود.«حاج ابراهیم» یکی دیگر از خادمان افغانستانی حضرت امام(ره) نیز در نجف خادم منزل ایشان بود و بعد از انقلاب نیز با امام ارتباط داشت.«فاطمه طباطبایی» همسر «سیداحمد خمینی» در کتاب «اقلیم خاطرات» که به تازگی منتشر شده است، از قول همسر امام خمینی(ره) نقل می کند، ننه فاضل که افغانستانی بود و در نجف سکونت داشت و به ما کمک می کرد.عروس امام خمینی (ره) در خاطرات خود آورده است که ننه فاضل بعد از انقلاب به ایران آمد و در جماران در خانه امام زندگی می کرد، وی زنی زیرک و دانا بود و احمد (سید احمد خمینی) به شوخی به او می گفت: تصور می کنم تو رئیس یک حزب سیاسی در افغانستان باشی.طباطبایی در ادامه می نویسد: یک روز که من مشغول گرفتن عکس از امام (ره) بودم، وی آمد و از من خواست تا عکسی از امام با او بگیرم تا دنیا بدانند نزد امام ایرانی و غیر ایرانی تفاوتی ندارد.وی ادامه داد: جالب آن که ننه فاضل به فاطمه طباطبایی عروس حضرت امام توصیه می کند که این عکس ها به تاریخ تعلق دارد و به گونه ای باید گرفته شود که بتوان آن را منتشر کرد.* از سقایی زائران علی(ع) تا خادمی در خانه امام(ره)حاج ابراهیم که فاطمه طباطبایی در کتاب اقلیم خاطرات از او نام برده هم از کشور افغانستان است و یکی دیگر از خادمان منزل امام (ره) در نجف بود که سال ها در منزل ایشان، کار کرد و بعد از انقلاب هم با امام خمینی (ره) ارتباط داشت.حاج ابراهیم که از شهر «بامیان» افغانستان بود و در آنجا به کشاورزی اشتغال داشت در زمان «ظاهرشاه»، افغانستان را ترک و راهی نجف اشرف شد.وی در آن شهر به کارهای مختلف پرداخت و شب ها در کنار صحن حرم امام علی(ع) استراحت و عبادت می کرد و به زائران حرم آب می داد و سقای زائران آن حضرت شده بود.خاطرات او از این سال ها که چندی قبل در روزنامه جمهوری اسلامی منتشر شده است بسیار خواندنی است.حاج ابراهیم در رابطه با آغاز آشنایی خود با امام خمینی(ره) چنین نقل کرده است: در نجف به کارهای مختلفی مشغول بودم، روزی یک نفر آمد و گفت که گنبد امیرالمومنین(ع) نیاز بازسازی دارد حاضری همکاری کنی، گفتم: بله کجا بهتر از آن جا و مشغول به کار شدم.وی در ادامه گفت: در مقبره ای کنار صحن حرم آقا که مربوط به یکی از عالمان بود، استراحت و عبادت می کردم و شب ها هم به زائران حرم آب می دادم و ساقی شده بودم.خادم افغانستانی امام ادامه داد: هر شب سیدی بزرگوار که بسیار هم مرتب و منظم بود به حرم می آمد و در فاصله کمی از ضریح دست به سینه می ایستاد و از حفظ زیارت «جامعه کبیره» می خواند و هیچ گاه از من آب نخواست.* قرار گذاشتیم هر که زودتر فوت کرد دیگری برای او نماز وحشت بخواندوی تصریح کرد: مدتی از کار جدیدم در نجف نمی گذشت که روزی فردی به سراغم آمد و گفت: آقا سید روح الله از مراجع تقلید است که از ایران آمده ایشان شما را به دفتر خود خواسته است.گفتم که من یک کارگر ساده هستم و ایشان یک مرجع تقلید، ایشان چه کاری می توانند با من داشته باشند، ابتدا از رفتن امتناع کردم ولی به اصرار قاصد پیغام امام به ملاقات ایشان رفتم و با امام خمینی در دفتر کار ایشان در نجف ملاقات کردم.ابراهیم خاطرنشان کرد که وارد اتاق شدم، روی زمین نشستم به امام نگاه کردم، جذبه ایشان مرا گرفت، زبانم قفل شد و نتوانستم چیزی بگویم، حتی نتوانستم سلام عرض کنم، بدنم خیس عرق شده بود تا این که خود امام به من سلام کرد و فرمود: حاج ابراهیم! گفتم: بله بفرمایید و انگار با همین جمله قفل زبانم گشوده شد، بعد از احوالپرسی از من پرسید: حاج ابراهیم! مرا می شناسی گفتم، بلی آقا،هر شب شما را کنار ضریح مولا علی می بینم.حاج ابراهیم در ادامه چنین نقل می کند: حضرت امام پرسید: حاج ابراهیم! دوست داری این جا پیش ما کار کنی گفتم که دوست دارم اما الان کاری را در حرم انجام می دهم و اگر بیایم اینجا و شما خوشتان نیاید من آن کار را هم از دست می دهم، حضرت امام گفت: نه تا خودت بیرون نروی ما بیرونت نمی کنیم.ابراهیم در ادامه نقل کرد: زمانی که داشتم با امام خمینی(ره) قول قرار می گذاشتم یک باره به ذهنم رسید و گفتم که راستی آقا! من به شرطی اینجا می آیم که اگر از دنیا رفتم شما نماز وحشت مرا بخوانید! امام فرمود: اگر من زودتر از شما از دنیا رفتم چه؟ گفتم : شما عالم و مجتهد هستید چرا بمیرید، بعد امام گفت: خیلی خوب پس قرارمان این باشد که هر که زودتر فوت کرد نمازش را آن یکی بخواند.خادم افغانستانی امام ادامه داد: وقتی خبر فوت امام منتشر شد یاد این قرار افتادم، شوکه شده بودم و از آن به بعد دنیا برایم بی معنا و پایان یافته بود.حاج ابراهیم با بیان این که امام چنان ابهت و عظمتی برای من داشت که خیال می کردم همه دنیا اوست و مدام می گفتم : چرا زندگی بعد از امام باید ادامه داشته باشد، همان شب یاد عهدم با امام افتادم و حسرت خوردم که ای کاش امام زنده بود، نمی دانم با چه حالی برای ایشان نماز وحشت خواندم.منبع: پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس امام خمینی (س)اول**1577
25/06/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها