محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827981990
فرزندان‌مان را «مدیون» بار نیاوریم
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۴ - ۰۴:۵۷
یک روانشناس تاکید کرد: نباید در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندان‌مان می‌دهیم آنها را مدیون، بدهکار و ناامن بار بیاوریم. فرناز امیراصلانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: اغلب می‌پنداریم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی در واقع چنین نیست، وقتی فرزندی همیشه نگران پدر و مادرش است، خودش یک آسیب‌دیده واقعی است که مسئولیت این آسیب نیز والدین هستند. این روانشناس ادامه داد: پدر و مادری خوب تلقی می‌شوند که ذهن فرزند از آنها آسوده باشد و توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتن از ایشان را داشته باشد. این در حالی است که وقتی فرزندمان از ما دور نمی‌شود، همیشه نگران ما است و همه برنامه‌هایش را بر اساس برنامه‌های ما تنظیم می‌کند نشانه وفاداری او نیست بلکه نشانه آسیب‌خوردگی اوست و از این رو پدر و مادر باید خیلی به رفتار و گفتار خود توجه کنند. وی تصریح کرد: وقتی حین صحبت با فرزندمان مرتب گوشزد می‌کنیم که در زندگی چقدر سختی و عذاب کشیده‌ایم در واقع مرتب به فرزندمان القا می‌کنیم که «من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی»، به همین خاطر او خودش را نجات‌دهنده ما تصور می‌کند و هیچ لحظه‌ای را برای نجات ما از دست نمی‌دهد، غافل از اینکه خودش همه لحظه‌های زندگی و آرزوهایش را به‌خاطر ما از دست می‌دهد. امیراصلانی تاکید کرد: نباید در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندان‌مان می‌دهیم آنها را مدیون، بدهکار و ناامن بار بیاوریم، ما وظیفه داریم به فرزندان‌مان کمک کنیم که زندگی‌های مستقل و ذهن‌های آرام داشته باشند؛ هیچ کودکی در اصل فقط به پدر و مادرش تعلق ندارد و بنابراین بهتر است آنها را بیش از حد نرمال، نگران بار نیاوریم زیرا ممکن است روزی احساس کنیم کودک‌مان هیچ دلگرمی‌ای برای خود ندارد. این روانشناس همچنین گفت: در واقع افسردگی والدین و نوع تفکرشان روی رفتارهای اجتماعی فرزندشان تاثیر مستقیم داشته و ممکن است با علایمی از قبیل عصبانیت، تحریک‌پذیری و حتی پرخاشگری ظهور یابد، این در حالی است که کودک شبانه‌روز به‌دنبال یافتن راه‌حل برای نجات والدین افسرده خود بوده و به صراحت از تعاملات اجتماعی و سازنده و حتی فعالیت‌های مورد نیاز خود باز می‌ماند، در نهایت به مرور افسرده و منفعل شده و گاهی تنها هدف خود را از زندگی بهبود شرایط پدر و مادرش می‌داند و حتی در مواردی به پوچی می‌رسد. وی با تاکید بر اینکه شکایت‌های پی در پی والدین از زندگی، آینده فرزندشان را تباه می‌کند، یادآور شد: پدر و مادر شاد، قانع و باهوش می‌توانند فرزندی آرام، اجتماعی و مطمئن بار بیاورند و به او اطمینان دهند که می‌تواند مستقل رفتار کند و برای تمام سال‌های زندگی خود برنامه مدونی داشته باشد، در واقع والدین باید «خوشبختی» را به فرزندان‌شان بیاموزند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها