واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
وقتی من به مترو وارد شدم چیز زیادی از آن نمیدانستم. در مورد دنیای آن و یا ضد قهرمان هایی که در این دنیا زندگی می کردند اطلاعی نداشتم.دنیای قبل از برخورد بمب هایی که تمام موجودات روی زمین را به کل نابود کرده بود هم همینطور. من به همان اندازه ای می دانستم که قهرمان بازی artyom در Metro 2033 می دانست،با این تفاوت که او راه خودش را در میان هزار توی شبکه ی مترو پیدا میکرد. حتی بعد از اتمام Metro 2033،تنها چند اسم خاص از افرادی که ملاقات کرده بودم در ذهنم باقی مانده بود .پاول،هانتر،ایستگاه نفرین شده چند تا از مواردی بودند که به یاد دارم و تعجب نمی کنم اگر همین فردا از یادم بروند.
با این حال،تجربه ها و موفقیت هایی که در این ماجرا کسب کرده بودم پاک نمی شوند.چرخیدن بر روی سطح زمین،فرار کردن از چنگال هیولاهایی که در هوا پرواز می کردند در حالی که با موجودات روی سطح زمین می جنگیدم،به آرامی حرکت کردن در یک آرشیو مخفی و تلاش برای دوری کردن از جانور های عظیم الجثه، مایل ها سفر کردن در تونل های کشف نشده،دوری کردن از موجودات جهش یافته برای زنده ماندن تنها برای رسیدن به ایستگاه بعدی،بالا رفتن از یک قبرستان تنها برای رساندن یک پسر بچه به مادرش،در حالی که سنگینی او را زمانی که در حال جنگ با این موجودات بودم حس می کردم،تلاش کردن برای جلوگیری از نابودی ایستگاه نفرین شده،و مطمئنا،پایان بازی که سوالات بسیاری را بدون پاسخ گذاشت.می توانم همین گونه ادامه دهم و این ها فقط تجربه های Metro 2033 Redux بودند. قرار نیست به شما بقبولانم که این بازی یا دنباله ی آن Metro Last Light Redux دوتا از بهترین FPS هایی هستند که وجود دارند.افراد دیگری هستند که می توانند به شما توضیح دهند که گیم پلی بازی به تنهایی پر بار است،ولی با این حال یک داستان چفت و بست دار و راضی کننده هم در کنار این گیم پلی وجود دارد. این همان دلیلی است که ما هر چه سریعتر به یک دنباله نیاز داریم.به این دلیل که من هنوز از این که چه قدر این دو بازی خوب هستند شگفت زده ام،و همینطور من شگفت زده ام که چرا هنوز هیچ خبری در رابطه با یک دنباله منتشر نشده است.حتی DLC هر دو بازی تقریبا ناچیز بودند و چیز زیادی به آن محتوای بازی ها(که خودشان تقریبا کامل بودند) اضافه نمی کردند.
ما در زمانی زندگی می کنیم که مردم 20 دلار یا 40 دلار ماهانه برای محتوای اضافه ی Destiny پرداخت می کنند،ولی Metro 2033 و Metro Last Light چنین در آمدی ندارند.مطمئنا این دو بازی کاملا قابل قیاس نیستند و زمان بسیار بیشتری طول می کشد تا یک DLC داستانی برای Metro عرضه شود.همچنین بر این واقف هستم که قدرت سازنده،4A Games،در ساخت تجربه های کامل است با این که زمان و خلاقیت بیشتری برای ساخت این گونه موارد نیاز است. با این حال،این که من به گیم پلی بیشتر نیاز دارم دلیل کافی نیست تا یک دنباله ساخته شود.4A Games باید یک Metro 2034 و یا هر چیزی که بازی بعدی قرار است نامیده شود بسازد چون این صنعت به این گونه موردی نیاز دارد. چند مورد بازی FPS تک نفره همراه با یک داستان درگیر کننده در دوسال اخیر بازی کرده اید؟Wolfenstein:The New Order مورد مناسبی بود همراه با The Old Blood که DLC راضی کننده ای بود.Halo:The Master Chief Collection به دلیل مشکلات فراوان ناامید کننده بود.Call Of Duty:Ghosts یک جوک بود و با این که Advanced Warfare بهتر بود،همچنان مانند یک تجربه ی Far cry بود.این مورد برای Titanfall هم صدق می کند،بخش چند نفره بسیار خوب ولی تکنفره افتضاح.Farcry 4 کم و بیش مورد مناسبی بود.Borderlands Pre-Sequel عنوان مفرحی بود ولی همچنان Borderlands 3نبود.Killzone:Shadow Fall و Destiny؟هر چه کمتر از بخش داستانی تک نفره این دو بازی بگوییم بهتر است. نکته ی قابل توجه این است که،بعضی از بهترین بازی های اول شخص اخیر اصلا شوتر نبوده اند،برای مثال Everyones Gone To The Rapture،Outlastو The Talos Principle.حتی Dying Light هم با اینکه مخلوط شوتر،پارکور و hack and slash بود بسیار خوب بود.حالا که فکر میکنم،Metal Gear Solid 5:The Phantom Pain هم تا حدودی شوتر اول شخص است.(تمام موارد در حال بررسی هستند)
حتی در پیش رو هم بازی FPS همراه با بخش داستانی زیاد نیست. Call of Duty:Black Ops 3 به نظر مقداری بخش داستانی دارد. Mirrors Edge Catalyst اول شخص است ولی تیراندازی وجود ندارد. امیدواریم که Halo 5:Gaurdians دارای داستان قوی باشد. Homefront:The Revolution هم سال بعد خواهد آمد. همچنین بازی های Doom،Deus Ex:Mankind Divided و Dishonored 2 (که بیشتر اول شخص مخفی کاری است تا شوتر) را هم فراموش نکنیم. همه ی این بازی ها به احتمال زیاد عالی خواهند بود،ولی موضوع اینجاست که مدت هاست یک بازی FPS سر راست خیلی خوب نداشته ایم. حتی همان Metro Last Light Redux با اینکه سال قبل عرضه شده،ولی Metro Last Light محصول 2013 و Metro 2033 محصول 2010 است. این دو بازی حتی چندان جدید هم نیستند ولی بسیار خوب از آب در آمده اندو نسخه Redux فوق العاده به نظر می رسد. Half Life 3 ممکن است حتی عرضه نشود و از نظر من سری Metro یکی از معدود سری هایی است که شما هم در نقش قهرمان بازی می کنید و هم به او اهمیت می دهید.و این حتی بدون در نظر گرفتن طراحی مرحله بسیار خوب،توجه خاص به جزئیات،گرافیک عالی،مکانیزم شوتینگ فوق العاده،صحنه های خاطره انگیز و زمان مناسب بازی است. ما به بازی های بیشتری مثل Metro 2033 و Metro Last Light نیاز داریم.ما به بازی هایی نیاز داریم که به ما مقداری آزادی عمل دهند و ما را مجبور به انجام ماموریت های نامربوط نکنند،و یا بدتر از آن،بخش تکنفره یک بار مصرف که تنها برای جبران بخش چند نفره ساخته شده است. با توجه به موفقیت این سری و شلوغ بودن صحنه ی بازی های چند نفره،ساخت یک دنباله دور از ذهن نیست. نظر شما چیست؟آیا این سری به یک دنباله نیاز دارد؟نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
16 شهريور 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 468]