محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845854251
گزارش فارس از وضعیت بحران گلری در ایتالیا یک دنیا حرف برای رکورد طلایی بوفون در ایتالیا و علی دایی در ایران/ آنهایی که پشت خط ماندند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از وضعیت بحران گلری در ایتالیا
یک دنیا حرف برای رکورد طلایی بوفون در ایتالیا و علی دایی در ایران/ آنهایی که پشت خط ماندند
سال‌ها قبل گروهی از تحلیل‌گران می‌گفتند با استفاده مستمر از علی دایی، استعدادهای جوان ایرانی در خط حمله از بین می‌روند و حالا همین نظریه در فوتبال ایتالیا و در قبال جیان لوییجی بوفون وجود دارد.
محمدرضا سروش- به گزارش خبرگزاری فارس شب گذشته در ادامه مسابقات مقدماتی جام ملت‌های 2016 تیم ملی ایتالیا در ورزشگاه جوزپه مه آتزا پذیرای بلغارستان در گروه H شد. دیداری که با نتیجه برد یک بر صفر به سود میزبان به پایان رسید و در آن اسطوره‌ایی همچون لوییجی بوفون، دروازهبان 37 ساله و کاپیتان آتزوری، صد و پنجاهمین حضورش را در پیراهن آبی‌لاجوردی‌ها جشن گرفت. به این ترتیب وی به رکورد بازی در تیم ملی علی دایی و لوتار ماتیوس با همین تعداد حضور دست یافت. پیش از این دیدار گلر پرآوازه در اظهاراتی عنوان کرد تمام تلاش خود را می‌کند همچنان با قدرت و توانایی در خدمت تیم کشورش باشد اما وی منکر این نکته شد که دستیابی به 200 بازی ملی را هدف‌گذاری نکرده است. دروازهبان برتر پیشین جهان در اظهاراتش گفت: تا همین حالا 150 بازی ملی خود رکورد بالایی است،اما از کسی شنیدم که می‌گفت اکنون دنبال رسیدن به 200 بازی ملی هستم.باید در این مورد قسم بخورم که چنین چیزی، هدفم نیست. این را صادقانه می‌گویم و به آن اعتراف دارم. وی حتی عنوان کرد: آنچه امیدوارم و تصور می‌کنم که انجام دهم، این نکته است که در اوج باقی بمانم آنقدر که انتظارات را برآورده کنم. آنوقت می‌توان انتظار داشت 10، 20 یا 30 و یا شاید بیشتر بازهم برای تیم ملی بازی کنم. در پی انتشار این اظهارات بود که آنتونیو کونته، سرمربی تیم ملی ایتالیا بر توانایی‌های غیرقابل انکار گلر با تجربه‌اش، مهر تایید گذارد و عنوان کرد همچنان به همکاری با وی ادامه می‌دهد. *جشن و سرور به خاطر رکورد اسطوره دروازهبانی برای ایتالیایی‌ها و آندسته که به تیم ملی خود بسیار عشق می‌ورزند، دستیابی به رکورد اعجاب‌انگیز 150 بازی ملی توسط بوفون، اتفاقی بود که خود به تنهایی، جای برپایی جشن و سرور داشت. گروهی از هواداران و حتی کارشناسان ایتالیایی چنین باوری در مورد اسطوره دروازهبانی سرزمین خود دارند، معتقدند بوفون در اوج توانایی باقی مانده و با ادامه حضورش، دروازه آتزوری را امن کرده و در عین حال با افزایش شمار بازی‌های ملی‌‌اش، افتخاری دیگر برای کشورش کسب کرده است. اما در همین ایتالیا گروه دیگری از هواداران و کارشناسان هستند که متفاوت با این موضوع فکر می‌کنند. آنها میگویند ادامه حضور چنین گلری در دروازه تیم ملی اگر چه افتخارآفرین بوده اما در نهایت منجر به سوختن استعدادهای بیشماری در ورای حضور این گلر با تجربه شده است. وجود این دو تفکر در ارتباط با موضوع گلری تیم ملی ایتالیا بی‌شباهت به وضعیت چند سال قبل تیم ملی ایران و بحث بازی‌های آن هنگام علی دایی، گلزن برترتاریخ جهان نیست. در سال‌های واپسینی که سرمربی کنونی تیم صبای قم توسط مربیانی همچون منصور پورحیدری، میروسلاو بلاژویچ و برانکو ایوانکوویچ در خط حمله به کار گرفته می‌شد، دو نظریه در مورد استفاده از وی وجود داشت. در آن موقع گروهی از کارشناسان و روزنامه نگاران ورزشی ایران می گفتند و باور داشتند حضور تقریبا همیشگی علی دایی در خط حمله تیم ملی، در سایه زحمت، تلاش، از خودگذشتگی، تعصب و روحیه مثال‌زدنی و جنگندگی وی در میدان است.
همین‌ها باور داشتند دایی اگر در سنین بالا بازهم برای تیم ملی فراخوانده و دعوت می‌شود، تنها و تنها به این دلیل است که قابلیت‌های بسیار در اروپا و لیگ داخلی کشور نشان می‌دهد که فراتر از هر مهاجم دیگری است. در نقطه مقابل چنین برداشتی، گروهی نیز بودند که اعتقاد داشتند گلزن برتر تاریخ فوتبال کشورمان،در سال‌های پایانی دوران بازی‌اش، از شرایط اوج فاصله گرفته و به خاطر نام و آوازه‌اش مورد استفاده در تیم ملی قرارگرفته که همین امر، استعدادهای قابل توجهی را در خط حمله تیم ملی ایران، سوزانده است. در این مجال البته به هیچ‌وجه قصد قضاوت در مورد این که دو نظریه‌ایی که در بحث دایی و تیم ایران وجود داشته، نداشته و نداریم. حتی از فاصله‌ایی دور نمی‌گوییم و رای قطعی نمی دهیم در بحث دروازهبانی اسطوره‌ایی مثل بوفون، در ایتالیا حق با کدام گروه است. اما واقعیت این است که اصولا «دروازهبانی» در تیم ایتالیا و فوتبال پرسابقه و با قدمت کشور «چکمه‌‌ایی شکل» قاره سبز، حال و روز خوشی این روزها ندارد... *تحلیل‌ها و برداشت‌ها تحلیل‌گران روزنامه‌های ورزشی ایتالیا مثل کوریر، گازته و توتو اسپرت بخاطر دستیابی بوفون به رکورد «150 حضور در پیراهن ارزشمند آتزوری» در چند روز گذشته، مقالات قابل توجهی از روزهای ابتدایی شروع به کار این گلر ماهر برای خوانندگان خود منتشر کردند. اما همین نویسندگان از نگارش تحلیل‌های فنی در مورد کمبود و ضعف مفرط فوتبال کشورشان در مقوله دروازهبانی غافل نماندند. آنها از این طریق گفتند و بیان کردند ادامه حضور لوییجی در تیم ملی و حتی نزدیک شدن به رکورد 200 بازی ملی اتفاق جالبی در سطح بین‌المللی است.
اما در کنارش این نکته را نیز افزودند یکسری دروازهبان جویای نام ، همانگونه که در گذشته در سایه «گلر با تعصب یووه»قرارگرفتند، در آینده دور و نزدیک نیز قرار می‌گیرند . آنها به زبان بی‌زبانی این نکته را تفهیم و القا کردند با ادامه روند کنونی یعنی استفاده مکرر از این گلر بزرگ، بحران دروازهبانی کشورش تا به آنجا پیش خواهد رفت که ایتالیا که زمانی مهد و پرورش دروازه‌بانان بزرگی بوده، به قدرتی کاملا متوسط در سطح بین‌المللی از حیث سنگربانی تبدیل شود. *بوفون و نداشتن هیچ رقیب در ایتالیا! در ایتالیا تحلیل‌گرانی که تحولات دروازهبانی را به دقت زیر نظر دارند، معتقدند مهم‌ترین گزینه‌ایی که می‌توانست در کنار بوفون به عنوان گلر برای «آتزوری» در سال‌های اخیر مطرح شود، «سالواتوره سیریگو»گلر تیم پاری‌سن‌ژرمن فرانسه بوده که اکنون وضعیتی مبهم در تیم پاری‌سن‌ژرمن پیدا کرده است. زیرا از زمانی که رقیبی جوان، با انرژی و آلمانی به نام کوین تراپ در نقل و انتقالات تابستانی به این تیم لوشامپیونه آمده، «سیریگو» که همه به عنوان جدی‌ترین گزینه برای جانشینی بوفون در آینده به او می‌نگریستند، اکنون به «مرد نیمکت‌نشین» تیم پاریسی تبدیل شده است. *آلترناتیوی برای بوفون وجود ندارد واقعیت امروز دروازهبانی فوتبال در ایتالیا این است که با حضور دانیله پادلی، آندرا کونسیگلی، امیلیانو ویوانو یا مارکو اسپورتیلو، دروازه‌بان‌هایی بومی در کالچو حضور دارند که فاصله قدرت زیادی با بوفون 37 ساله و البته فاصله گرفته از روزهای اوجش،دارند. حتی چهر‌ه‌هایی مثل فرانچسکو باردی و نیکولا لئالی- که این یکی حتی به عنوان یک «بوفون جدید» مطرح شده بود- بسیار با دروازه بان صاحب نام یووه فاصله دارند.
به باور برخی از کارشناسان،مهم‌ترین ضعف این رده از دروازهبان ها ،نداشتن تجربه بین‌المللی است. هیچیک از این‌ها نمی‌توانند از این نظر به بوفون نزدیک شوند. به این ترتیب در سرزمینی که در گذشته بزرگان دروازهبانی همچون دینو زوف، آنجلو پروتزی، جیان‌لوکا پالیوکا، فرانچسکو تولدو یا لوکا مارکه‌جیانی را داشته، حالا به وضعیتی افتاده که بحران دروازهبانی را بیش از هر زمان دیگری حس و لمس می‌کند. *استعدادها شکوفا نمی‌شوند از نظر بسیار از بزرگان فوتبال ایتالیا ضعف مفرط در رده آموزش فوتبال و دروازهبانی در رده‌های سنی پایه، باعث شده برخلاف گذشته دروازه‌بانان مطرحی در این کشور شکوفا نشوند. اگر در گذشته تیم ملی ایتالیا و باشگاه‌های آن در رده بین‌المللی حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند وقدرتی غیرقابل انکار بودند، یک دلیل عمده‌اش به خاطر در اختیارداشتن «گلرهای درجه یک » بود که اکنون از آن تهی شده‌اند. در سایه آموزش‌های غلط و غیرکاملی که به دروازه‌بان‌های جوان داده می‌شود، مشخص است که گلرهای ماهری ساخته و پرداخته نمی‌شوند و کار به جایی می‌رسد که هر روز از دیروز، شمار دروازهبان کمتری در کالچو از ایتالیاامکان فعالیت می‌کند. اگر در سال 1995 همه تیم‌های کالچو دروازه‌بان‌هایی داشتند که گلر شماره یک تیم شان به حساب می‌آمدند، اکنون از 20 تیم کالچو تنها 9 تیم دروازهبان اصلی و بومی دارد. این آمار یعنی آنکه کمتر از 50 درصد کالچو دارای دروازهبان بومی است که همین زنگ خطر را بیخ گوش فوتبال ایتالیا کاملا به صدا درمی‌آورد. *بی توجهی به آموزش‌های نوین دروازهبانی در کنار بحث بی‌توجهی به آموزش استعدادها، کارشناسان فوتبال ایتالیا میگویند پروسه ادامه فعالیت دروازه‌بان‌های موجود نیز دچار اشکال است که همین اجازه پرورش و مطرح شدن تا دروازهبانی جسور و برجسته را می‌گیرد. در این ارتباط به چهر‌ه‌هایی مثل سیریگو،باردی، ویتو مانونه و جیان‌لوکا کورکی به عنوان استعداد اشاره می‌شود که هر چند در 4 لیگ ممتاز اروپایی حضور دارند اما به عنوان دروازهبان اصلی به میدان نرفته و ذخیره هستند. به همین دلیل است که اکنون آنتونیو کونته برای انتخاب برای تیم ملی تحت فشار قرار‌می‌گیرد.زیرا او حداکثر برای 3 دروازهبان در نهایت مجبور است از بین 10 گزینه موجود، گزینش کند.
شاید به همین دلیل و دلایل قبلی است که کونته ترجیح می دهد برای آنکه ضریب اشتباهات دروازهبانی تیم ملی را کم کند،همچنان به بوفون وفادار بماند. چه کسی می داند شایدگلر اسطوره‌ای تا 40 سالگی هم «آتزوری» ماند اما ضعف‌های ایتالیا در دروازه، در نهایت پوشیده ماند. اما در آینده و دوران بعد از آویختن دستکش‌هایش، گلری تیم ایتالیا،فاتح 4 دوره جام جهانی چه سرنوشتی خواهد یافت؟! انتهای پیام/خ
94/06/16 - 10:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
ورزش
پربازدیدترینها