واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فرصت المپيك را از واليبال نگيريم
نویسنده : فریدون حسن
شكست در رقابتهاي ورزشي امري بديهي و غيرقابل پيشگيري است، بزرگترين تيمهاي دنيا در رشتههاي گوناگون ورزشي ميبازند اما نكته اينجاست كه با درس گرفتن از شكست و ترميم نقاط ضعف خود براي جلوگيري از تكرار آن تلاش ميكنند.
آنچه اين روزها از واليبال ايران ديده و شنيده ميشود اما چيزي خلاف اين واقعيت مهم دنياي ورزش است. به نظر ميرسد تيمملي واليبال ايران بعد از حضور نه چندان موفق در رقابتهاي ليگ جهاني 2015 و سه شكست در جام واگنر حالا در سراشيبي سقوط قرار گرفته و اين نگراني وجود دارد كه عدم تدبير اين مسئله واليبال ايران را دوباره به قهقرا ببرد. شنيدهها حاكي از آن است كه اختلاف شديدي ميان بازيكنان و سرمربي تيمملي وجود دارد. اختلافاتي كه پايه و اساس اصلي شكستهاي اخير بوده و اينقدر پررنگ شده كه حالا حتي اين خطر را به وجود آورده كه واليبال به عنوان يكي از رشتههاي تيمي اميدوار به كسب سهميه المپيك ريو از نظر روحي و رواني اينقدر ضربه خورده كه بعيد نيست اين فرصت طلايي را به راحتي از دست بدهد.
ديروز صحبتهاي رئيس فدراسيون در خصوص اهميت نداشتن نتيجه مسابقات جام واگنر در حالي چاپ شد كه سرمربي تيمملي مبهوت از سه شكست تيم در خصوص آينده پيشرو كاملاً نااميد صحبت ميكند. كاپيتان تيمملي به عملكرد بد يارانش اعتراف ميكند. اينكه واليبال رو به رشد و ترقي ايران به ناگاه و با چند شكست در سراشيبي سقوط و بازگشت به سالهاي سياه قبل قرار گيرد نكتهاي است كه بايد سخت مورد توجه كارشناسان، منتقدان، دلسوزان و مديران واليبال قرار گيرد.
فراموش نكنيم كه واليبال ايران زماني به سطح يك واليبال دنيا رسيد كه بزرگاني چون برزيل، كوبا، ايتاليا، صربستان و روسيه را از پيشرو برداشت اما آيا اين تيمها بعد از شكست مقابل ايران به عنوان پديده ليگ جهاني و مسابقات جهاني مثل امروز ما دچار اختلاف، سردرگمي و غرور شدند؟ به طور حتم پاسخ منفي است، آنها با نگاهي دقيق به ساختارهاي واليبال خود شرايط خود را بهبود بخشيدند و دوباره و خيلي زود با برنامهريزي دقيق بازگشتند و اجازه خودنمايي به بقيه تيمها را ندادند.
اتفاقات تلخي كه اين روزها شايعه آن شنيده ميشود، ميتواند واليبال ايران را خيلي زودتر از آنچه تصور ميكرديم از گردونه و جمع مدعيان بينالمللي خارج كند. اينكه به ژاپن سه بر صفر باختيم يا مقابل فرانسه و لهستان ضعيف ظاهر شديم، مهم نيست چراكه از ابتدا هم قرار بر اين نبود كه ما هميشه مقابل اين تيمها پيروز باشيم اما اينكه با چند شكست به جان هم بيفتيم و فراموش كنيم كه با همدلي و هماهنگي به اين قله رفيع دست پيدا كردهايم بسيار زشت و عامل اصلي سقوط واليبال است. سقوطي كه اگر اتفاق بيفتد شرايط واليبال را بسيار بدتر از سالهايي ميكند كه اصلاً نام و نشاني از واليبال ايران حتي در آسيا هم ديده نميشد چه برسد به اينكه در جهان حرفي براي گفتن داشته باشد.
به نظر ميرسد بايد زود دست به كار شد، 15 روز بيشتر فرصت باقي نيست و تيمملي واليبال نيازمند آرامش و همدلي بيشتر است، بايد شرايطي را فراهم كرد كه بزرگان واليبال، بزرگان تيمملي، مديران فدراسيون و كادر فني كنار هم جمع شده و اگر اختلافي هم وجود دارد كنار گذاشته شود تا واليبال ايران دوباره در سطح قاره جهان اوج بگيرد، فراموش نكنيم كه المپيك ريو چشم به راه واليبال ايران است. اين فرصت را از خودمان نگيريم.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۰:۰۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]