محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831466386
تهاجم امريكا به محيط سياسي ايران در دوران پساتوافق
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تهاجم امريكا به محيط سياسي ايران در دوران پساتوافق
سخنان معصومه ابتكار معاون رئيس‌جمهور درباره اينكه توافق هسته‌اي ابزاري براي قدرت‌نمايي اصلاح‌طلبان در مقابل ساير جناح‌ها خواهد بود، عملاً نشان‌دهنده حقانيت هشدارهايي بود كه از مدت‌ها پيش درباره استفاده حزبي و جناحي از برجام و متن آن شنيده مي‌شد.
نویسنده : مهدي پورصفا
سخنان معصومه ابتكار معاون رئيس‌جمهور درباره اينكه توافق هسته‌اي ابزاري براي قدرت‌نمايي اصلاح‌طلبان در مقابل ساير جناح‌ها خواهد بود، عملاً نشان‌دهنده حقانيت هشدارهايي بود كه از مدت‌ها پيش درباره استفاده حزبي و جناحي از برجام و متن آن شنيده مي‌شد.
اينكه برجام ابزاري بسيار مناسب در دستان دولت روحاني است مي‌تواند نشان‌دهنده برنامه‌ريزي جدي براي انتخابات آينده يا زمان دور‌دست باشد؛ برنامه‌اي كه شايد بتوان سرنخ آن را در آن سوتر ديد. مسئله‌اي كه مدت‌ها پيش جسته و گريخته در رسانه‌هاي مختلف غربي مطرح شده است و حالا به نظر مي‌رسد كه به نقطه اجرا و مطرح كردن علني آن رسيده است. شايد تصريح رهبر معظم انقلاب نيز بر ضرورت جلوگيري از نفوذ امريكايي‌ها پاسخي روشن به همين طرح‌ريزي‌هاي گسترده كه در فضاي پس از برجام صورت مي‌گيرد، باشد.
نقشه امريكايي‌ها براي فضاي داخلي ايران چيست؟
نگاهي كوتاه به طرح‌ريزي مراكز استراتژيك غربي به راحتي مي‌تواند اين نكته را نشان دهد كه غربي‌ها به دنبال ايجاد نوعي از برنامه‌ريزي پنهان براي پس از توافق بوده و هستند. در حقيقت مي‌توان اين پازل را بخشي از يك برنامه بزرگ‌تر دانست. پازل بزرگ‌تري كه حداقل سه تكه دارد: مسئله هسته‌اي، مسئله آينده قدرت در ايران و مسئله منطقه. برجام فقط يك تكه از اين پازل است كه نوري بر آن افكنده شده و بقيه بخش‌ها هنوز در تاريكي قرار دارد. به دليل به هم پيوستگي عميق تكه‌هاي اين پازل به يكديگر و تأثيرات قابل توجهي كه تعيين تكليف هر يك بر ديگري دارد، غيرمنطقي است كه فكر كنيم توافق هسته‌اي بدون نظرداشت سرنوشت دو تكه ديگر پازل حاصل آمده است. آنچه امريكايي‌ها در حدود يك ماه گذشته - پس از اعلام برجام - گفته‌اند در واقع نشان‌دهنده محاسبات آنها درباره دوران پساتوافق به ويژه در دو محيط منطقه‌اي و داخلي ايران است و اين جنبه از مباحثات دروني امريكا اكنون بسيار مهم‌تر از نزاعي است كه ظاهراً ميان كنگره و دولت امريكا در جريان است. امريكايي‌ها اگرچه ظاهراً در حال توجيه كنگره هستند ولي در واقع كاري كه مي‌كنند آشكار كردن پيش‌فرض‌هاي داخلي و منطقه‌اي برجام و همچنين برنامه‌اي است كه براي اين دو حوزه در سر دارند.
به نظر مي‌رسد دولت اوباما شرط بسته است توافق هسته‌اي محيط سياست داخلي و در نتيجه آن معادله قدرت در ايران را دگرگون خواهد كرد، طوري كه روزي كه محدوديت‌هاي برجام پايان
يابد - اگر چنين روزي اساسا وجود داشته باشد- ايراني نوين بر سر كار خواهد بود كه از صفر شدن زمان گريز هسته‌اي در آن نبايد نگران بود. امريكايي‌ها بيش از هر چيز روي سه عامل حساب كرده‌اند: افزايش تعامل با ايران كه از ديد آنها بيش از آنكه به معناي راه يافتن ايران به جامعه بين‌المللي باشد به معناي راه يافتن امريكا به درون ايران است. عامل دوم قدرت گرفتن آنچه آنها بخش خصوصي سكولار مي‌نامند از طريق افزايش تعامل مهندسي شده اقتصادي است با آنكه معتقدند در ميان‌مدت جامعه سياسي ايران را به شدت تحت تأثير قرار خواهد داد و همچنين نكته بعدي تسخير افكار عمومي ايران و ايدئولوژي‌زدايي از آن است.
به نظر مي‌رسد نگاه امريكايي‌ها به دوردست‌ها و آينده مبهم نيست بلكه نگاه آنها به همين چند ماه آينده و مشخصاً به همين انتخابات مجلس است كه چند ماه ديگر برگزار خواهد شد. اين انتخابات از اين حيث كه آشكار كند كدام دسته از نيروهاي سياسي، همكاران پروژه امريكا براي دستكاري در معادله قدرت در ايران هستند، بسيار تعيين‌كننده خواهد بود. امريكايي‌ها اميدوار هستند كه بتوانند از اين طريق بر آينده و فضاي سياسي ايران تأثير‌گذار بوده و بتوانند خيال خود را حتي از يك قدرت ايدئولوژيك راحت كرده و آن را كنار بگذارند.
بدبيني به دشمن
حالا سؤال اينجاست كه آيا مي‌توان سخنان معصومه ابتكار را جزئي از همين مسير دانست كه امريكايي‌ها آن را در نظر دارند؟ البته اين نگاهي بسيار بدبينانه است ولي وقايع چند وقت اخير اين نكته را ثابت كرده است كه بايد بد بين بود و حيله دشمن را در نظر گرفت تا بتوانيم به تحليلي روشن از آينده سياسي كشور برسيم. با ملاحظه آنچه واقع شد و تطبيق آن با طرح‌ريزي و برنامه‌ريزي دشمن، روشن است كه ما وارد دوره جديدي شده‌ايم. دوره‌اي به شدت متفاوت در روابط ايران و غرب كه برخلاف آنچه بعضي جريان‌ها و افراد با خوش‌بيني به آن مي‌نگرند، دوره سخت و دشواري كه اكنون تا حد زيادي منطبق بر برنامه بلندمدت دشمن است. برجام تهران را وارد روند به ظاهر ديپلماتيكي بر اساس برنامه جامع تعامل كرده است كه تنها زماني كامل مي‌شود كه توافق‌هايي اينچنين جدي و پرفايده براي غرب و در عين حال وسوسه‌انگيز اما محدودكننده، پرفشار و پرهزينه براي ايران بر سر مسائل بسيار بزرگ‌تري به دست بيايد كه براي غرب حياتي است.
اين منطق حياتي چيزي جز تأثير‌گذاري گسترده بر فضاي سياسي داخلي ايران نيست كه امريكايي‌ها اميدوارند از طريق آن بتوانند به هدف خود دست يابند و حالا مصاحبه خانم ابتكار بخشي از اين مسير را روشن كرده است كه نبايد از كنار آن به راحتي گذشت. پالسي كه ابتكار در مصاحبه خود با بنگاه سخن پراكني بي‌بي‌سي داده است نيز در عين حال جالب توجه است. وي توافق هسته‌اي ايران و گروه 5+1 را اهرم قدرت اصلاح‌طلبان در داخل فضاي سياسي ايران معرفي كرده و به طور تلويحي بيان داشته است كه غربي‌ها و به ويژه كنگره امريكا با مخالفت با توافق اين اهرم قدرت را از اصلاح‌طلبان كه همسو با سياست غرب در ايران عمل مي‌كنند، مي‌گيرد. نكته مهم‌تر اين است كه امريكايي‌ها با اين فرايند به دنبال ايجاد دودستگي و دو قطبي‌سازي در جامعه هستند و آن را به عنوان يك سياست اصلي برگزيده‌اند.
امريكايي‌ها به دنبال دو قطبي‌سازي در ايران
انديشكده مركز امنيت امريكاي جديد در گزارش اخير خود صراحتاً به اين موضوع اشاره مي‌كند كه ايالات متحده بايد از فضاي به‌وجود آمده از مذاكرات هسته‌اي با ايران استفاده كرده و شبكه حاميان غرب در ايران را فعال كند تا از اين طريق، تغييرات سياسي- فرهنگي در ايران به‌وجود آورد. اين همان موضوعي است كه مي‌توان در گفتار دولتمردان امريكايي از جمله باراك اوباما و جان كري نيز مشاهده كرد.
بنابراين امريكايي‌ها به دنبال ايجاد فضايي براي نفوذ در عرصه سياسي كشور يا تغيير در روندهاي سياسي و تصميم‌گيري كشور هستند. براي دستيابي به اين هدف نيز از سياست‌هايي چون ايجاد دودستگي يا دوگانه‌سازي استفاده مي‌كنند. خطاب قرار دادن عده‌اي به عنوان «مستعد»، «تجديدنظرطلب»، «نسل جوان» در اظهارات اوباما، يا «جواناني كه آينده مي‌خواهند»و همچنين قلمداد كردن مخالفان رابطه با امريكا با عنوان «تندروها» در اظهارات جان كري
از همين دست دوگانه‌سازي‌ها و ايجاد شكاف در جامعه ايران است.
نمود بارز و ترجمان اين سياست را نيز مي‌توان در اظهارات رئيس‌جمهور امريكا چند روز بعد از مذاكرات وين، در ۱۹ مردادماه در مصاحبه با وب‌سايت مايك (Mic) مشاهده كرد. وي بيان داشت: «در داخل ايران بايد گذار صورت بگيرد، حتي اگر تدريجي باشد. گذاري كه طي آن درك شود كه شعار مرگ بر امريكا و انكار هولوكاست توسط رهبران ايران و تهديد اسرائيل به نابودي و دادن اسلحه به حزب‌الله، گروهي كه در فهرست تروريستي قرار دارد و كارهايي از اين دست، از ايران، در چشم بخش اعظم جهانيان، كشوري طردشده مي‌سازد.»
اصلاح‌طلبان باز هم در نقشه امريكا قرار مي‌گيرند
اظهارات پيدا و پنهان اين روزهاي اصلاح‌طلبان مؤيد اين نكته است كه اين جريان همچون گذشته با اتكا به بيرون و خارج از مرزها و همچنين با پوشش دولت روحاني درصدد استفاده از توافق هسته‌اي براي ورود به مجلس دهم هستند. به نظر مي‌رسد اصلاح‌طلبان و برخي عوامل فتنه معتقدند از آنجايي كه درصورت توافق نهايي بخشي از مشكلات جامعه حل و از نظر وضعيت اقتصادي، سياسي و اجتماعي دست مردم تا حدي بازتر مي‌شود و از سوي ديگر دولت مي‌تواند با چهره پيروزمندانه‌اي در صحنه ظاهر شود و هواداران دولت خصوصاً جبهه اصلاحات مي‌توانند ابراز موفقيت و پيروزي كنند و مردم را بيشتر به صحنه بكشانند دراين صورت شانس هواداران دولت و اصلاح‌طلبان در انتخابات بيشتر مي‌شود. اما سؤال اينجاست كه با تمام دلايل بالا آيا اصلاح‌طلبان باز هم حاضرند در نقشه امريكايي‌ها براي تغيير ايران بازي كنند؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۷:۴۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها