محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828007497
ميلان كوندرا؛ آزمون و خطاي شكل های شخصيت پردازي در رمان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: maloosak22nd January 2007, 05:30 PMمنبع : گاردین ، ترجمه : کوروش ضیابری گفتار حاضر، يادداشتي كاملا شخصي بر آثار ميلان كوندرا است. نگاه يك طراح گرافيك و نويسنده ي پيش پا افتاده. هرچند در اين گفتار، قصد من بر آن نيست كه كتابهاي كوندرا را به صورت خاص مورد تحليل و نقد قرار بدهم بلكه به صورت عام و كلي، تصميم بر آن است تا روند حركتي ميلان كوندرا در عرصه ي ادبيات و نكات برجسته ي كار داستان نويسي وي را تحليل كنم كه به صورت عمده، به دو دسته ي “فقدان هويت” و “مشكل در ترجمه” از ديدگاه من، خلاصه مي شوند كه البته ضعف و ناتواني برخي مترجمان در برگردان آثار ميلان كوندرا كه متوجه خود من نيز مي شود را در اين گفتار، بررسي مي كنم هرچند كه به تازگي، چند نقد تخصصي شامل يك كتاب و چند مجموعه مقاله راجع به ديدگاه جامعه شناسانه ي ميلان كوندرا از منظر فلسفي منتشر شده است. ميلان كوندرا را به عنوان يك نويسنده ي هميشه منتقد معرفي مي كنند كه از تباهي جامعه اش از هر لحاظ، ناراضي است و با جامعه، برخوردي نقادانه و موشكافانه دارد. البته اين تعريف براي من زياد قانع كننده نيست چرا كه از ديدگاه شخصي من، ميلان كوندرا هميشه يك رمان نويس منحصر به فرد بوده است. در تمام رمانهايش، ميلان به دنبال سبكي از نگارش بوده كه راه و روشي نو براي فكر كردن پديد بياورد. راه و روشي كه خواننده در برخورد با آن، احساس كند يك رمان نمي خواند بلكه يك متن فلسفي و پرسشگر، پيچيده و تئوريك را مي خواند. وساطت، ميانجيگري و انعكاس شفاف وقايع جامعه، بخشهاي تفكيك ناپذيري از رمانهاي او هستند كه خطوط داستاني و روايتگرايانه ي كارهاي وي را، به قطعاتي منطقي تبديل مي كنند كه هر كدام براي خود، ديدگاه و جهت گيري دارند. اما با نگاهي به آثار و كتابهاي كوندرا، متوجه خواهيد شد كه بيوگرافي او در ابتداي تمام رمانهايش، همان بيوگرافي قديمي است كه در ده سال پيش ارايه مي داد و هنوز هم از آن استفاده مي كد. در صفحات ابتدايي آخرين رمان وي، “هويت” (كه نسخه ي فارسي آن نيز در ايران با ترجمه ي دكتر پرويز همايون پور و توسط نشر قطره منتشر شده است) كه زندگينامه ي ميلان كوندرا نقل شده است، اينطور مي خوانيد: “ميلان كوندرا در سال 1929 در چك اسلواكي متولد شد و تا سال 1975 در فرانسه زندگي كرد.” اما معدود مصاحبه‌هاي اخير ميلان كوندرا با نشريات، نشان مي دهد كه او به تازگي نسبت به بيوگرافيهايي كه از او ارايه مي شود، مشكوك و بي اعتماد شده است و در كل نيز تاريخ نشان مي دهد كه بيوگرافيهاي جعلي از برخي نويسندگان، جاي آثار و كتابهاي اصلي آنها را گرفته و ديدگاه مردم را به سمت ديگري كشانده است هرچند كه كوندرا سعي مي كند تا حد امكان، زياد با نشريات مختلف مصاحبه نكند و تصاويرش را نيز منتشر ننمايد و يا بيوگرافيهايش را نيز چاپ نكند. به طور كلي، كوندرا نويسنده ي بدون حاشيه يي است كه مي خواهد خود را در قالب آنچه هست مطرح كند و شخصيت خود را در قالب رمانهايش تبلور ببخشد نه در قالب آنچه كه ديگران مي خواهند او باشد! خود او نيز مي داند كه رمانهايش، سبك و شكل خاص و مستقلي از ادبيات داستاني را دربر مي گيرند و من نيز تصميم دارم به تفصيل راجع به برخي از شكلهاي ساختاري رمان هويت وي، صحبت كنم. اما آثار كوندرا، مشكل بزرگي دارند. اين آثار به دليل ساختار پيچيده ي فلسفي شان، به خوبي تفسير و ترجمه نمي شوند و معمولا مترجمان بايد برداشتهاي شخصي خودشان را از آثار كوندرا در قالب ترجمه عرضه كنند. اما نوع ديگري از ترجمه وجود دارد كه كوندرا آن را ترجمه ي احساسات مي خواند. در عصري كه هر ژانر ادبي و صنعتي بي‌ربطي قابليت تبديل شدن دارد، كتابها به فيلمها، بازيها به كارتونهاي تلويزيوني، رمانهاي فلسفي به بازيهاي كامپيوتري، كتابها به تاترها و تاترها به فيلمهاي سينمايي، كوندرا سعي بسياري دارد تا اصالت عمل و ابتكار خاص خود را براي عرضه ي آثارش حفظ كند و تقليدپذيري و كپي برداري از سبكهاي خاصش را غير ممكن سازد تا رمانهاي او، فقط قابليت خوانده شدن به عنوان يك كتاب را داشته باشند و نه ديده شدن به عنوان يك تاتر تلويزيوني! او اين تبديلها را غيرممكن مي پندارد و تصور مي كند كه هيچ سبك ادبي، نبايد به هيچ محصول هنري ديگري تبديل شود. او در زندگي شخصي خود نيز چنين برخورد مي كند. زندگي اش را به رماني تبديل مي كند كه قابل تعديل يا بازنويسي شدن نباشد. ميلان كوندرا در زمان حيات ژاك دريدا، در همين رابطه، براي او اينگونه نوشت: “اگر بازنويسي و تعديل، قرار است رمان و داستان را زنده نگاه دارد، آنگاه مي توانيد مطمئن باشيد كه هيچ ارزشي براي كتابهاي ما باقي نخواهد ماند.” به عقيده ي كوندرا، رمان واقعي و خوب، هيچ چيز غير از يك رمان واقعي و خوب نيست! اما بعد از تبديل شدن به ساير ژانرهاي ادبي و هنري مثل فيلم سينمايي يا سريال تلويزيوني، تنها بخشي ناچيز از خط داستاني آن باقي خواهد ماند. او همچنين به وضوح، بين “دگرگوني” و “تبديل” تفاوت قايل مي‌شود. به عقيده ي كوندرا، “تبديل” يك اثر ادبي مكتوب به يك محصول صرفا تجاري مثلا تلويزيوني، استفاده از فكر و حاصل تلاش يك متفكر براي ساختن و پرداختن يك موضوع پيش پا افتاده براي رسيدن به يك سري اهداف مادي خاص است كه البته فناوري نيز در اين راه بسيار كمك مي كند اما كوندرا همواره، در رمانهايي كه نوشته، خودش بوده است و بر خلاف برخي نويسندگان حتي بزرگ، سعي نكرده آثار قديمي را به شكلهاي نوين امروزي تبديل كند و با نام خودش، عرضه نمايد تا بتوانند از آثار او، فيلم و تاتر و بازي بسازند. كوندرا تنها يك بار اجازه داد تا اثرش را به تاتر تبديل كنند و البته آن تاتر نيز بسيار آماتوري بود و علاوه بر خودش، براي كارگردان اثر نيز هيچ سود مالي نداشت. اما ميلان كوندرا، دگرگوني را از بتهوون آموخت. كسي كه از صداي افتادن سكه بر روي زمين، موسيقي ساخت! رمان “ژاك و اربابش” اثر ميلان كوندرا، اقتباسي متحول شده از “ژاك سرنوشت گرا” اثر دنيس ديدروت بود كه حتي سبك نوشتاري ميلان كوندرا نيز متفاوت با آنچه بود كه در رمان دنيس ديدروت آمده است. اما كتابهاي اخير كوندرا، سري كاملا يكساني از اقتباسهاي ادبي دگرگون شده هستند! او در خانواده ي زاده شده كه اعضاي آن، همگي اهل موسيقي و آهنگساز بودند و به همين دليل نيز ميلان از سنين كودكي اش، با نواختن موسيقي رشد كرد و پيانو نواخت و حالا نيز يك پيانيست حرفه يي است و شايد اين نوع اقتباسهاي ادبي او از ساير آثار كه تنها به سوژه و حواشي كار محدود مي شوند، به دليل حرفه ي خانوادگي بستگانش بود. همان كاري كه او بعدها ادامه داد و البته در اين عرصه نيز به نواختن تصنيف بزرگان موسيقي پرداخت و هيچگاه آهنگ نساخت. ميلان كوندرا، در حال آزمايش كردن شكلهاي متفاوتي از شخصيت پردازي در رمان است. ساختار پايه يي تمامي رمانهاي كوندرا، يك الگوي واحد دارند و اكثرا نيز از هفت بخش اصلي تشكيل شده اند كه هر كدام از آنها مي كوشد تا كاملا مستقل، متفاوت و تك باشد! فهرست مطالب ابتداي كتابهاي وي نيز همواره به گونه يي تنظيم مي شود كه خواننده بتواند تصور درستي از طرز تفكر او در استقلال و اصالت عمل داستان نويسي اش پيدا كند. نخستين رمان كوندرا با نام “جوك”، روايتي چندگانه از پيشروان حرفه يي موسيقي مدرن امروز است. اين رمان، توسط چهار نفر روايت مي شود. شخصي به نام “لوديك” كه تك سخنگويي وي، دوسوم متن را در برمي گيرد و روايتهاي “ياروسلاو”، يك ششم متن، روايتهاي “كاستا” يك نهم متن و روايتهاي هلنا، يك هجدهم متن رمان را شامل مي شود. با توجه به سبك نوشتاري ميلان در اين رمان، مقداري كه از لحاظ محاسباتي براي روايت به هر كدام از اين چهار نفر اختصاص داده شده، شخصيت آنها را روشن مي كند و توضيح مي دهد. در واقع كوندرا، با مقادير متفاوتي نور روي چهره ي افراد بازي مي كند تا سايه روشني كه تشكيل مي شود، بخشي از چهره ي آنها را نمايش دهد. هرچند كه بسياري از منتقدين ادبي، به ميلان كوندرا به دليل داشتن لحن فاخر و نثر پيچيده اش، ايراد مي گيرند. هرچند كه از نثر پيچيده و فلسفي كوندرا خبر دارم و مطلعم اما باز هم به سراغ كتابهايش مي روم هرچند كه خيلي سخت، مفاهيمش را هضم مي كنم. علاقه ي من به كارهاي كوندرا، به دليل استفاده ي بيش از حد وي از استعاره ها و صفتهاي عجيب و غريب است. و البته خود ميلان كوندرا نيز ترجمه هايي كه از كتابهايش موجود است و به بيش از 22 زبان زنده ي دنيا ترجمه شده را مطالعه و بررسي نموده است. او نيز به مانند بسياري از نويسنده ها، مسحور جادوي كلمات مي شود و در معني هر اصطلاح، ريتم و آهنگ، بيان و صراحت لهجه ي جملات، مدت بسياري دقيق مي شود و به معناي خط به خط جملات و سطور يك كتاب، فكر مي كند و با توجه به اين روحيه ي ظريف و شكننده، براي او يك مصيبت بزرگ به حساب مي آيد وقتي در مقايسه ي ترجمه يي كه از آثارش مي شود، ببينيد پاراگرافهايي حذف شدند، جملات به هم ريختند، سبكها تغيير كردند و احساسات و عواطف داستان، از حد استانداردش، كمتر يا بيشتر شده اند. از همين رو، بهترين امكاني كه مي‌تواند او را شاد كند، اين است كه همگي بتوانند به زبان آلماني يا چك صحبت كنند و بخوانند! شايد شما فكر كنيد من آدم خوشبخت و موفقي هستم كه تواسته ام آثار وي را به زبان اصلي شان بخوانم اما واقعا اينطور نيست و من نيز نسخ ترجمه شده ي آثار او را به دست آوردم و دليل آن نيز را اينطور مي توانم ذكر كنم كه عليرغم نوشته شدن تمام كتابهاي وي به زبان چك اسلواكيايي، در زماني كه چك و اسلواكي هنوز از هم جدا نشده بودند، اين آثار هيچگاه انتشار نيافتند چرا كه حكومت كمونيست زمان، خواندن آثار وي را ممنوع كرده بود و آثار وي بعد از ده سال از تغيير رژيم، تازه به صورت ناقص چاپ شدند و نسخه هاي كامل آثار وي، به زبانهاي غير چك و اتريشي است و تنها 4 مورد از آثار وي را به زبان اصلي چاپ كرده اند و بسياري از علاقه مندان كارهاي وي، ترجمه ي آثارش را خوانده اند. به همين دليل، شخص ميلان كوندرا پس از اينكه به زبان فرانسوي، تسلط كامل پيدا كرده، در حال ترجمه ي آثارش به زبان فرانسه است و دو سالي مي شود كه اين كار را پيش گرفته است و در تمام اين كتابها كه بعد از سال 1982 توسط انتشارات “گاليمارد” فرانسه به چاپ مي رسند، اين متن ديده مي شود: “متن اين كتاب از زبان چك و اتريشي به فرانسه توسط شخص نويسنده ترجمه شده و تمام حقوق آن نيز متعلق به شخص وي مي باشد و همان ارزش معنوي متن زبان اصلي را دارد.” هرچند كه بسياري از منتقدين شرايط حاكم بر ادبيات چك، معتقدند اين فاجعه يي براي داستان نويسي اين كشور به شمار مي رود چرا كه متن زبان اصلي كتابهاي كوندرا، از هرگونه حمايت و ارزشي، بي بهره هستند و در عوض متن فرانسوي و بيگانه ي كتابها، به دست خود نويسنده، داراي ارزش مادي و معنوي همتراز با متن زبان اصلي شناخته شده است. و همچنين از آنجايي كه مخاطبان اهل چك و اسلواكي، تنها كمتر از يك هزارم خوانندگان آثار ميلان كوندرا را تشكيل مي دهند، هنوز هم بايد منتظر بمانند تا آثار باقيمانده و چاپ نشده ي كوندرا در كشور خودش، به دست آنها برسد. براي مثال، بعد از چاپ اولين ويرايش از كتاب “ابديت”، 14 بازخواني و بازنوشت از اين كار به فرانسوي توسط خود كوندرا صورت گرفت و خود وي نيز در پايان كار چهاردهمين بازخواني اثر، نوشت: “من براي نوشتن اين اثر در بهترين شرايط روحي، يك سال و نيم كار كردم و براي ترجمه آن در بدترين شرايط روحي، دو سال!!” كوندرا به شخصه، با مرزبنديهاي امروزي در زمينه ي ترجمه، مبارزه مي كند و به ترجمه ي انگليسي خوب، آلماني خوب و فرانسوي خوب، آنطور كه در مدارس آموزش داده مي شود، موافق نيست. او معتقد است اگر يك مترجم خوب، تمام بخشهاي اعظم يك ادبيات را به زبان خودش برگرداند و امانتداري را در برگردان آثار عمده ي آن زبان حفظ كند، مي تواند تاثير خوبي در زبان و ادبيات هر دو كشور داشته باشد به شرطي كه از هر دو زبان، فرهنگ، ادبيات و نژاد، شناخت صحيح و كامل داشته باشد. حال اين زبان، هر زباني مي تواند باشد. مهم اين است كه در ترجمه، احساسات و عواطف دروني نويسنده ي زبان اصلي حفظ بشود. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 609]
-
گوناگون
پربازدیدترینها