واضح آرشیو وب فارسی:ایران ایزی تراول:
یکی از موانع ثبت جهانی قلعه الموت برداشته شد
یکی از موانع ثبت جهانی قلعه الموت برداشته شد ساخت و سازهای غیر قانونی و بیکیفیتی که در حریم قلعه تاریخی الموت طی سالهای اخیر شکل گرفتهاند یکی از موانع جدی در مسیر ثبت جهانی منظر تاریخی- طبیعی الموت به شمار میآیند و ضرورت دارد با همکاری اهالی این منطقه نسبت به تخریب و برچیدن آنها اقدام شود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی قزوین محمد علی حضرتی مشاور فرهنگی استاندار و مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین با اظهار این مطلب افزود : یکی از شرایط ثبت آثار تاریخی و طبیعی در فهرست جهانی میراث بشری، رعایت منظر و چشم اندازهای پیرامون هر اثر است و باید مردم شریف و فرهنگدوست الموت با حساسیت روزافزون مراقب سودجویان و سوداگرانی که منافع ملی را قربانی طمع ورزیهای خویش میکنند بوده و اجازه ندهند ساخت و سازهای بی ضابطه در حریم و منظر دژهای تاریخی و جاذبههای طبیعی الموت، ملت ایران را از داشتن یکی دیگر از آثار جهانی محروم کند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان قزوین قلعه با شکوه الموت را سرمایهای برای ایران و استان قزوین دانست و گفت: اکنون که فرصت ثبت جهانی این دژافسانهای فراهم شده و آخرین مستندات لازم برای ارائه به یونسکو در دست تهیه است نباید اجازه داد گروه انگشت شماری که تنها به منافع محقٌر و زودگذر خویش میاندیشند، امکان ثبت جهانی منظر تاریخی- طبیعی الموت را از مردم بگیرند و نگذارند این آرزوی دیرینه اهالی الموت و استان قزوین محقق شود.
وی همکاری صمیمانه دستگاه قضایی و نیروی انتظامی استان را با میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بسیار ارزشمند قلمداد کرد و اظهار داشت: این رویداد مهم نشان داد مجموعه مدیریتی استان به هماهنگی بینظیری دست یافته و مصمم هستند توسعه پایدار گردشگری را برای تمامی نقاط این خطه از میهن اسلامی به ارمغان بیاورند.
گفتنی است: قلعه الموتدر شمال شرقی آبادی گازر خان و بر بلندای کوهی از سنگ یکپارچه با ارتفاع ۲۱۰۰ متر ازسطح دریا که به پرتگاههای مخوفی منتهی میشود قلعهای پرشکوه قرار دارد که به گزارش حمدا… مستوفی نخست در سال ۲۲۶ هجری به دست داعی الی الحق حسن بن زید الباقری بنا شده، در شب چهارشنبه ششم رجب سال ۴۸۳ قمری به تصرف حسن صباح درآمده و اکنون آن را به نام قلعه الموت یا قلعه حسن میخوانند.
تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی– چند متر پایینتر از برج شرقی دژ- واقع شده که کوه هودکان با فاصلهای نسبتا زیاد بر آن مشرف است. در این محل تونلی در تخته سنگ بریده شده که دارای ۶ متر طول، ۲ متر عرض و ۲ متر ارتفاع است. پس از عبور از این گذرگاه، آثار باقیمانده برج جنوبی قلعه و دیواره جنوب غربی آن که روی شیب تند تخته سنگ ساخته شده آشکار میگردد. در دامنه جنوبی کوه قلعه، خندقی به طول تقریبی ۵۰ متر و عرض ۲ متر کنده و آن را از آبی که داخل قلعه میآمده پر میکردهاند تا هیچ راه نفوذی از آن جبهه متصور نباشد. بر روی دامنههای تند دیگر صخره نیز هر جا که بیم بالا رفتن مهاجمان میرفته خندقهایی کنده و دیواره بالایی آنها را مورب برآوردهاند تا امکان هر گونه عبوری را بازستاند. همچنین در هر نقطه که شیاری وجود داشته با ساختن دیوارههایی سنگی یا آجری راه ورود را مسدود ساختهاند. با عبور از پای دیوار شرقی قلعه که حدود ۱۰ متر و به ارتفاع ۵ متر است به بخش اصلی دژ میرسیم که تختگاه حسن صباح در طول اقامت سی و پنج ساله وی در الموت بوده است و در بالای آن بقایای چند اطاق که سقفشان فرو ریخته به چشم میخورد. این قلعه پس از تسلیم رکن الدین خور شاه در شوال ۶۵۴ ه .ق به دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به عنوان تبعید گاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. یکی از شگفتیهای قلعه حسن، سیستم پیچیده آبرسانی با تنبوشههایی به قطر ۱۰سانتی متر است که از چشمه ” کلدر ” آب را به دژ رسانده و در حوضهای سنگی ذخیره میکردهاند. در جنوب غربی این قسمت از قلعه– در میان شیب بسیار تندی که به پرتگاههای عمیق میرسد– حوضی در دل سنگ به ابعاد تقریبی۵×8 متر کندهاند که هیچ گاه از آب خالی نشده است. منبع: خبرگزاری میراث آریا
۹۴/۵/۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران ایزی تراول]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]