واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: سه شکست آمریکا: ویتنام، عراق و حالا ایران
نیویورک تایمز در مقاله ای به قلم دیوید بروکس، توافق هسته ای با ایران را یک شکست بزرگ برای آمریکا قلمداد کرده و آن را در کنار دو شکست بزرگ دیگر آمریکا در عراق و ویتنام قرار داده است.
به گزارش نامه نیوز، دیوید بروکس برای نیویورک تایمز اینگونه نوشته است:
هدف از جنگ، چه نظامی و چه اقتصادی، این است که که دشمن را وادار به انجام کاری کنید که ترجیح می داد انجام ندهد. در چند سال گذشته، آمریکا و دیگر قدرت های غربی درگیر یک جنگ مخفی اقتصادی و سیاسی علیه ایران بوده اند تا این کشور را مجبور کنند تا از برنامه هسته ای اش چشم پوشی کند.
در این راستا، سیاستگذاران آمریکایی درباره اهدافشان بسیار صریح بوده اند که عبارتند از: اول، بازداشتن ایران از تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای. دوم، وادار کردن این کشور به برچیدن بخش عمده ای از زیرساخت های هسته ای خود، مطابق گفته های جان کری. سوم، سلب توانایی غنی سازی اورانیوم. چهارم، بستن فردو، همانطور که اوباما بیان کرده است. پنجم، واداشتن ایران به روشن کردن فعالیت های هسته ای گذشته اش توسط نیروهای نظامی، به ترتیبی که وندی شرمن، مذاکره کننده ارشد آمریکایی اخیرا شهادت داده است. ششم، تعطیلی برنامه موشک های بالستیک. هفتم، داشتن دسترسی های "هر مکان، هر زمان" به تاسیسات هسته ای. هشتم، حفظ تحریم ها تا زمانی که ایران ظرفیت هایش را برای ساخت بمب هسته ای خاتمه دهد، مطابق اظهارات جان کری،.
مطابق گزارش جامع و همراه با جزییات موسسه "ابتکار سیاست خارجی" (FPI)، آمریکا به هیچ یک از این اهداف به طور کامل نرسیده است. این توافق، برنامه هسته ای ایران را به تاخیر می اندازد، اما آن را پایان نمی دهد. این توافق به ایران به عنوان یک کشور هسته ای مشروعیت می بخشد. ایران برخی سانتریفوژهای خود را در انبارهای مطمئن حفظ می کند، اما هیچ یک از تاسیسات خود را بر نمی چیند یا نمی بندد. تحقیق و توسعه هسته ای هم ادامه خواهد یافت.
ایران به حق غنی سازی اورانیوم دست می یابد. توافق شامل بازرسی های «هر زمان، هر مکان» نیست، برخی بازرسی ها نیازمند یک زمان انتظار 24 روزه خواهند بود که به ایران زمان زیادی برای پاکساری کامل سایت ها را می دهد. پس از هشت سال همه محدودیت ها علیه موشک های بالستیک برداشته می شوند. تحریم ها هم زمانی که ایران اقدامات اولیه را انجام داد، رفع می شوند.
جنگ ها، چه نظامی یا اقتصادی، این گونه سنجیده می شوند که آیا به اهداف اعلام شده خود رسیده اید؟ با این معیار، آمریکا و متحدانش جنگ علیه ایران را باخته اند، ولی ما قادر بوده ایم درباره شرایط تسلیم نسبی خودمان مذاکره کنیم که ایران را وادار می کند تا لااقل پیروزی خود را به تاخیر اندازد. اکنون آمریکا با سه شکست راهبردی بزرگ در دهه های اخیر مواجه بوده است: ویتنام، عراق و اکنون ایران.
سوال بزرگ این است که چرا ما باختیم؟ چرا ترکیبی از قدرت های جهان غرب در برابر یک رژیم عقب مانده با اقتصادی فلج شده و فاقد محبوبیت زیاد باختند؟
پاسخ عمده اول این است که ایرانی ها بیش از ما خواهان پیروزی بودند. آنها اراده کرده بودند تا در برابر نوع مجازاتی که در نظر داشتیم اعمال کنیم، بایستند.
علاوه بر این، ایرانی ها به قدرت خود اطمینان داشتند، در حالیکه دولت اوباما بر محدودیت های توانایی آمریکا برای تاثیر بر دیگر کشورها تاکید می کرد. این که پرزیدنت اوباما چقدر کم به ابزارهای در دسترسش فکر می کرد، موضوع قابل توجهی است. او عملا گزینه نظامی را از دستور کار خارج کرد. او اعتقاد زیادی هم به تحریم های اقتصادی نداشت. اوباما گفت : «هیچ یک از چیزهایی که ما درباره دولت ایران می دانیم، نشان نمی دهد که این کشور تحت این نوع از فشارها تسلیم خواهد شد.»
رئیس جمهور نتیجه گرفت که ایران به سادگی در مسایل اساسی تغییری نخواهد کرد. در سخنرانی تحکم آمیز و غیرسازنده اش در روز چهارشنبه، گفت که ایران هرگز بر سر حاکمیت خود مصالحه نخواهد کرد(که بطور کلی اشاره به جنگ افزارهای نظامی یا اقتصادی داشت).
رئیس جمهور امید داشت که این توافق ماهیت اخلاقی رژیم را تغییر دهد، بنابراین برای رسیدن به توافق بیش از حد اشتیاق داشت. و در حالی که ایرانیان با هم متحد بودند، رژیم تحریم های غربی، روسی و چینی شکننده بود.
دولت آمریکا یک انتخاب در برابر دو گزینه وحشتناک دیگر به ما داده است: توافق برای یک تسلیم ناقص را قبول کنیم که درباره آن مذاکره شده است و یا این توافق را رد کنیم و بلافاصله در عمل به یک تسلیم کامل کشیده شویم- یک رژیم تحریم های فروپاشیده و یک برنامه هسته ای شکوفاشده ایران.
بسیاری از اعضای کنگره وسوسه خواهند شد تا به دنبال شکست اخیر، شرایط تسلیم ناقص را بعنوان یک گزینه ای که کمتر بد است، بپذیرند. من با این موضوع موافقم. ولی رای دادن به نفع این توافق می تواند نام آنها را در ترتیباتی ثبت کند که احتمال وقوع جنگ های فراگیر در آینده را افزایش می دهد.
ایران یک رژیم متعصب و سلطه جو است. اگر شما فکر می کنید که تندروی های ایران با چند فرصت تجاری جهانی نرم می شود، به واقعیت های خاورمیانه در چهاردهه گذشته بی توجه بوده اید.
ایران 150 میلیارد دلار بادآورده اش را برای گسترش ترور در منطقه و اعمال قدرتش بکار خواهد بست. به تدریج ولی بصورت خطرناکی در توافق تقلب خواهد کرد. ایران مسلح به پول، تسلیحات بالستیک و احتمالا در آستانه گریز هسته ای، به مراتب پرخاشجو تر خواهد بود. زمانی که تاخیر هسته ای به پایان می رسد، روسای جمهوری 45 و 46 ام آمریکا باید درباره اقدام لازم در آن زمان تصمیم بگیرند.
شکست های اقتصادی و سیاسی می توانند به بدی شکست های نظامی باشند. زمانی که تسلیم یک حکومت مستنبد می شوید، زمینه را برای مناقشات عظیم تر آینده فراهم می کنید.
منبع: خبرآنلاین
۱۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۴۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]