تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805643283
نروژي ها حداکثر برداشت از مخازن را انجام مي دهند/ متوسط رقم ازدياد برداشت در کشور حدود 25 درصد است
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۸ مرداد ۱۳۹۴ (۱۳:۵۶ب.ظ)
در گفت و گو با رئيس پژوهشکده ازدياد برداشت از مخازن نفت و گاز مطرح شد: نروژي ها حداکثر برداشت از مخازن را انجام مي دهند/ متوسط رقم ازدياد برداشت در کشور حدود 25 درصد است موج - موضوع ازدياد برداشت و بهبود افزايش ضريب برداشت از ذخاير و ميادين نفت و گاز در دنيا بسيار مطرح است. با گذشت زمان که ذخاير نفت و گاز رو به تحليل مي رود براي دولت ها و همچنين کشورمان که مجموعا بالاترين و اولين ميزان ذخاير را در اختيار دارد، افزايش ضريب برداشت از موضوعات مهم به شمار مي رود.
با توجه به اهميت افزايش ضريب برداشت از منابع نفت و گاز خبرگزاري موج گفت و گويي با دکتر محمدعلي عمادي رئيس پژوهشکده ازدياد برداشت از مخازن نفت و گاز، ترتيب داده که در ادامه مي آيد:
به طور کلي ازدياد ضريب برداشت به چه معناست؟
حوزه نخست مقوله ازدياد ضريب برداشت عملا برمي گردد به ماهيت و طبيعت ميادين نفت و گاز خصوصا نفت که شرايط سخت تري را براي برداشت از مياديني که به لحاظ ماهيت و ساختار زمين شناسي به دليل ماهيت اين نوع از معادن هيدروکربوري در دوران زمين شناسي طي شده با اعماق چندکيلومتري در خشکي، در دريا، مناطق دور و شرايط سخت کوهستاني امروزه مساله اي جدي است و امروزه همه دنيا به آن مي پردازند. در اصل ارزش افزوده اي که ايجاد مي کند در توليد منابع هيدروکربوري غيرقابل اندازه گيري است. به ويژه اينکه نقش انرژي خصوصا انرژي هاي هيدروکربوري مشابه خوني در بدن جانداري است که نقش اساسي دارد و بخش عمده اي از انرژي در سال هاي 2030 و بعد از آن از حوزه نفت و گاز تامين خواهد شد.
اگر به اين موضوع برگرديم که ضريب برداشت و افزايش توليد از ميادين نفتي شامل چه شرايط و مشخصاتي است آنگونه که کم و بيش مطلع هستيد هر ميدان نفتي ويژگي و مشخصات خاص خودش را دارد و شناسنامه خاص خودش را دارد که آن شناسنامه شامل شرايط سنگ و سيال آن ميدان است؛ يعني استاتيک و دايناميک ميدان است.
که اين ها محدوديت هاي توليدي از هر ميداني را تعريف مي کنند، طبيعتا اگر با اين ديد با قضيه رو به رو شويم هر ميداني مانند يک موجود زنده اي است که داراي مشخصه و ويژگي هاي خاص خودش است و بنا بر طبيعت آن بايد رفتارهاي متناسبي داشته باشيم که بتوانيم به بهترين نحو به افزايش توليد و برداشت در اينها برسيم.
مهمترين راهکار براي رسيدن به نقطه مطلوب در اين زمينه چيست؟
آنچه که در تاريخ يک ميدان مشخص است و بنا بر تعريفي که بر اساس استانداردها مي کنند، توليد اوليه، ثانويه و ثالثيه از يک ميدان است که توليد اوليه همان توليد طبيعي از يک ميدان توليدي است که در اثر شرايط حاکم بر ميدان و مخزن که فشار و درجه حرارت و شرايط دايناميک و استاتيک آن است ايجاد مي کند و وقتي که اين توليد که خيلي از ميادين ما از اين مرحله گذشتند و به نيمه عمر رسيدند عملا در نيمه عمر بايد بتوانند با انرژي هاي اضافي تر و يا انرژي هاي کمکي اين نفت را به بالا منتقل کنيم و عملا بعد از مرحله ثانويه به ثالثيه مي رسيم که روش هاي ديگري باز در آن اعمال مي شود.
براي اينکه يک ميدان کمتر دچار هدررفت شود و ذخايرش از بين برود ناچار به اعمال روش هاي ثانويه و ثالثيه هستيم، چرا که همه نفت موجود در ذخاير و منابع قابل تخليه نيست اما، حداکثري کردن آن با کمک روشهايي که از ابتداي عمر يک ميدان با اولين بشکه اي که به شکل اوليه برداشت مي کنند، روش هاي افزايش توليد و ازدياد برداشت را سرمايه گذاري مي کنند تا بتوانند حداکثر بهره وري را از نفتي که در ميادين وجود دارد داشته باشند.
وضعيت بهره وري از مخازن و منابع در دنيا چگونه است؟
امروزه ميزان برداشت با توجه به رشد تکنولوژي ها و علوم و افزايش تحقيقات و فناوري دائما در حال افزايش است و کشورهاي پيشرفته با توجه به دسترسي که به تکنولوژي ها اعم از نرم افزاري و سخت افزاري دارند بالاترين ضريب برداشت را در اختيار دارند. البته، فقط اينها ملاک نيست و نوع ميدان هم پارامتر تعيين کننده اي است. نوع ميدان به معناي جنس سنگ تشکيل دهنده ميدان است که بستگي دارد چه نوع سنگي باشد. جنس اين سنگ ها از انواع آهکي،دولومايتي، سندي و انواعي که در حوزه زمين شناسي تعريف مي شود مي تواند با عنوان سنگ ذخيره مخزن در نظر گرفته مي شود و با قابليت هاي فيزيکي آن مانند نفوذپذيري نسبي، تخلخل و ... آنها تحت تاثير قرار مي گيرد.
با توجه به مواردي که به آن اشاره کرديد، وضعيت برداشت در منطقه چگونه است؟
به هرحال با توجه به تعدد ميادين نفتي در دنيا و آماري که طبق يک روش آمارگيري به دست آمده است به طور متوسط در خاورميانه با توجه به عمده ميادين آهکي و کربنات که در اين منطقه وجود دارد، اين ضريب برداشت به طور متوسط بين 30 تا 35 درصد از مخازن نفتي است. برداشت از اين ميادين ضعيف تر است، به عنوان مثال در ميادين ماسه اي و سندي ضريب برداشت هايي که در سطح دنيا دارد معمولا بالاي 60 درصد هم گزارش شده است.
البته موارد استثنايي هم وجود دارد که بعضا اعداد و ارقام از اين رقم بالاتر رفته و يا بسيار پايين تر بوده است. به عنوان مثال در مخازني مانند مخازن بنگستان که اين عدد بين هفت يا هشت درصد است که رقم بسيار پاييني است ولي در ميادين کربناته کشور چيزي در حدود 24 يا 25 درصد برداشت خواهيم داشت. البته برخي ميادين خاص هم وجود دارد مانند ميدان اهواز که نرخ ضريب برداشت 35 تا 37 درصد ذکر شده است.
بهترين تکنولوژي براي افزايش ضريب برداشت کدام روش است؟
ببينيد، شکل و ويژگي ميدان و فعال بودن برخي مکانيزم هاي رانش در ميادين و ازجمله سنگ مخزن اين مطلب را منعکس مي کند که عملکرد همه ميادين مشابه هم نيست و هر ميداني مي تواند عملکرد متفاوتي داشته باشد و روشهايي هم که براي افزايش توليد از ميادين وجود دارد، طبيعتا مشابه نيست و روش هاي توليد و افزايش توليد متعدد و متنوع است. براي همين هم است که روش هايي که در دنيا به عنوان تکنولوژي هاي مربوطه استفاده مي شود، جدا از روش ها و مکانيزم هاي حفاري که خيلي نقش تعيين کننده اي را در اين رابطه دارد، شيوه هاي ديگري مانند تزريق آب، تزريق گاز، ترکيب هردو، تزريق گاز CO2 و مواد شيميايي و پليمري و تزريق سيستم هاي حرارتي و روش هاي حرارتي و حتي احتراق درجا که از روش هاي قديمي است که براي نفت هاي سنگين و بسيار سنگين استفاده مي شد، روش هاي ديگري است که از مجموعه چند مورد از اينها عملا استفاده مي شود. همه اينها در دو پارامتر امکان سنجي فني و اقتصادي مقايسه مي شود.
علاوه بر اين، بديهي است که با پايين آمدن قيمت نفت خيلي از اين روش ها به مقرون صرفه نخواهد بود، با توجه به اينکه هزينه اي که براي توليد هر بشکه نفت اعمال مي شود بايد با فروش و سودي که دارد متناسب باشد. بنابراين، قابل تصور است که در قيمت هاي بالاتر نفت روش هاي ازدياد برداشت و فناوري آن بيشتر مورد توجه قرار خواهد گرفت. طبيعي است که همه ابعادي که به آن اشاره کرديم همراه با محدوديت هاي زيست محيطي، HSE و ابعاد آلودگي هايي است که روز به روز سختگيري ها در موردش بيشتر مي شود. اما، به طور کلي اگر يک طيف از نفت هاي مورد استفاده بشر را تعريف کنيم امروزه شايد بشود با تغييراتي که در قالب بازيگران جديد اين حوزه مانند شيل هاي گازي و نفتي، نفت هاي غيرمعمول، نفت هاي سنگين و بسيار سنگين، نفت هاي ماسه اي که در کانادا و ونزوئلا بسيار وجود دارد و گازهايي که در سنگ هايي با نفوذپذيري پايين حبس هستند، همه اينها منابعي هستند که مورد توجه بشر، شرکت هاي نفتي و صنعتگراني که در اين حوزه کار مي کنند واقع شده و همه اينها به عنوان يک منبع انرژي مدنظر قرار گرفته است.
بهره کشور ما از ذخاير نفتي و گازي چقدر است و تا چه حد دانش بهره برداري از اين ذخاير را داريم؟
براساس آمار، ذخايري که در اختيار جمهوري اسلامي ايران قرار دارد 570 ميليارد بشکه نفت است که با توجه به تکنولوژي هايي که در حال حاضر در اختيار داريم 157 بشکه آن در دسترس و قابل برداشت است که با توجه به رشد تکنولوژي ها و فناوري ها در صدديم آن را افزايش دهيم. اگر بتوانيم حتي يک درصد افزايش توليد داشته باشيم، سودي که از توليد بيشتر به دست مي آوريم عدد بسيار چشمگيري خواهد بود.
کمي هم در رابطه با وضعيت ضريب برداشت در ميادين مشترک صحبت کنيد.
در منطقه خليج فارس و خاور ميانه ميادين کم و بيش شبيه به هم است اما، طبيعتا سياست هاي توليد نفت و روش هاي صيانتي آن مي تواند متفاوت باشد. بنابراين، ما اگر مي خواهيم در توليد سرعت داشته باشيم و حداکثر توليد را با روش هايي که عربستان سعودي و ديگر کشورها در منطقه دارند، داشته باشيم شايد بتوانيم نوع ديگري قضاوت کنيم.
اما، از آنجا که روش هاي صيانتي و حفظ منابع ملي اهميت دارد روش هاي برداشت ما در منطقه متفاوت است. بنابراين، ميدان به ميدان ميزان برداشت ما نسبت به کشورهاي همسايه مان متفاوت است.علاوه بر آن، در کيفيت نفت و سنگ ميدان نيز تفاوت هايي وجود دارد. عملا، در منطقه خاورميانه به دليل بزرگ بودم ميادين و طولاني بودن عمر آنها طول مي کشد تا ضريب بازيافت حداکثري شود و به ميزاني که در درياي شمال و ساير مناطق برسد. بنابراين متوسط رقم ازدياد برداشتي که در کشور وجود دارد چيزي در حدود 24 يا 25 درصد است.
در ميادين مشترک که 19 الي 21 ميدان ذکر شده است، که بزرگترين آن منطقه پارس جنوبي است. طبيعتا يکي از پارامترها اين است که ضريب بازيافت و ضريب برداشت در توليد ارزان متناظر با عملکرد کشور همسايه است که يکسري روش هايي را به کار بگيرند که ميدان آسيب کمتري ببيند. بنابراين، اگر شريک خارجي ما بدون در نظر گرفتن اصول و ضوابط اقدام به برداشت از منابع کند آنوقت است که ما هم نمي توانيم روش خاص خودمان را تمام و کمال اعمال کنيم.
از اين رو، تنظيم يک توافقنامه مشخص با کشورهاي همسايه در رابطه با برداشت از ميادين مشترک يکي از کارهايي است که در دوره پساتحريم بايد با همسايگانمان انجام دهيم. تا برداشت از ميدان هاي مشترک با حفظ منافع دو طرف و حداکثر سود براي دو طرف صورت بگيرد. خلاصه اينکه در هر ميدان مشترکي هم ضريب بازيافت و ضريب برداشت متفاوت است و اگر نتوانيم با همسايه ها در روش ها و برنامه هاي توليد از ميدان توافق کنيم طبيعتا ميدان دچار مشکل خواهد شد. بنابراين، هماهنگي بين طرفين ذينفع در بحث برداشت از ميادين مشترک بسيار کليدي است.
با توجه به اهميتي که غرب کارون براي کشور دارد آيا برنامه خاصي براي اين منطقه در نظر گرفته شده است؟
در بحث توليد و برداشت از ميادين آزادگان و يادآوران مي خواهيم با شرکت هاي بين المللي قرارداد ببنديم و يکي از انتظاراتي که در اين ميان مدنظر است اعمال تکنولوژي هايي در زمينه افزايش توليد در شرايطي که آسيبي به ميادين وارد نشود و از سوي ديگر، دانش روش ها و شيوه هاي تکنولوژي جديد که پياده مي کنند را منتقل کنند تا ما بتوانيم در ساير قسمت هاي مناطق بنگستاني هم آنها را پياده کنيم. به عنوان مثال، شکاف دار کردن مصنوعي و يا شيوه هاي فرازآوري مصنوعي و پمپ هاي درون چاهي از شيوه هاي افزايش توليد است.
ايران در زمينه استفاده از تکنولوژي هايي که نام برديد در کجا قرار دارد؟
فلات قاره که از اوايل انقلاب از پمپ هاي درون چاهي استفاده مي کرده اما، مناطق نفت خيز هم از سال هاي گذشته در منابعي که با افت فشار مواجه شده و کاهش توليد داشته، پمپ هاي درون چاهي نصب کرده و توليد حداکثري مي کنند. کشورهاي بين المللي هم از همين روش هاي شناخته شده استفاده مي کنند.
بهترين شرکت هاي بين المللي در اين حوزه که در ايران خوب کار کردند؟
کشورهايي که داراي نفت و ذخاير هستند بهتر در اين زمينه بهتر کار کرده اند، شرکت هايي مانند پترو براوس، استات اويل و ... هرکدام در يک حوزه مهارت دارند يکي در حوزه آب هاي عميق و ديگري در حوزه مخازن شني و برخي هم با کمک روش هاي جديد دائما در حال تحقيق هستند که اين ميزان را افزايش دهند.
کدام کشور بيشترين ميزان برداشت از منابع را دارد؟
ضرايب بالاي برداشت بيشتر در درياي شمال ثبت مي شود. نروژي ها ضريب هاي بالايي دارند از ازدياد برداشت که از روش هاي ثالثيه استفاده مي کنند. البته جنس و شرايط ميدان هم در کنار تکنولوژي موضوع مهمي است که بايد به آن توجه کرد و از همه اينها مهمتر موضوع قيمت نفت است که استفاده از اين روش ها را منطقي مي کند.
شيل نفت ها چقدر مي توانند به افزايش ضريب برداشت کمک کنند؟
مکانيزم شيل به لحاظ ساختار فرآيند تاريخي زمين شناسي و تحول ايجاد نفت و تکميل شدن مراحل پختگي نفت و ساختار مراحل توليد، با نفت معمولي تفاوت هايي دارد يعني اين نفت سنگ مادر و سنگ ذخيره و مرحله انتقالي ندارد و همه يک جا تشکيل شده و قابل تغيير حالت است و در نهايت مي توان آن را استحصال کرد.
چون شيل ها داراي نفوذپذيري بسيار پاييني هستند تکنولوژي هاي جديدي نياز دارد تا بتوان از طريق شکاف دار کردن سنگ هاي شيل به توليد اقتصادي نفت دست يافت. بنابراين عملا در ميدان هاي شيل اويل که مهمترين آن در آمريکاست و روش هاي تکنولوژي از آنجا شروع شده روش هاي حفاري در آن مرحله اي است که گران است اما به هر حال، از آن استفاده مي کنند و با کمک اين روش عمر يک چاه ميدان شيل را به حداکثر مي رسانند. البته مشکلاتي مانند آلودگي آب هاي زيرزميني و ... را نيز به همراه دارد که با توجه به پايين آمدن قيمت جهاني نفت دارند با اينها مبارزه مي کنند. اما، به هر حال، مهمترين تکنولوژي هايي که در حوزه شيل است همان حفاري است.
شما معتقديد در ميادين مشترک افزايش ميزان برداشت از اهميت بيشتري برخوردار است يا سرعت در برداشت؟
اين موضوع بر مي گردد به نوع عملکرد رقيبمان. به عنوان مثال در ميدان پارس جنوبي رقيب ما شتاب در توليد را هدف قرار داده و طبيعتا ما نمي توانيم پايبند بحث هاي صيانتي باشيم و اين موضوع نمي تواند همه جانبه مد نظر قرار بگيرد. با توجه به اينکه، هر چقدر ديرتر برداشت کنيم رقيب سهم ما را هم برداشت خواهد کرد. بنابراين در ميادين مشترک اعمال کامل روش هاي صيانتي براي حداکثر برداشت خيلي سخت و گاهي غيرممکن است. اما، همان گونه که اشاره کردم براي رسيدن به يک همکاري مطلوب، مراوده سياسي و ايجاد تفاهم نکته بسيار کليدي است.
گفت و گو از هانيه حقيقي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها