تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837274409
رنج و دردی که هفتاد ساله شد +فیلم
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
گزارش یورونیوز؛
رنج و دردی که هفتاد ساله شد +فیلم
هفتاد سال پس از این فاجعه، بیمارستان های صلیب سرخ همچنان پذیرای هزاران «هیباکوشا» هستند.هر روز پزشکان ارتباط های جدیدی را میان قرار گرفتن در معرض تشعشعات اتمی و بیماری های مرگبار کشف می کنند.
به گزارش سرویس بین الملل جام نیوز به نقل از شبکه یورونیوز، ششم و نهم اوت ۱۹۴۵ بمب های آمریکایی لیتل بوی (پسر کوچک) و فَت مَن (مرد چاق) دو شهر هیروشیما و ناگازاکیِ ژاپن را ویران کردند. بمباران هایی هسته ای که دویست هزار کشته و صدها هزار مجروح برجای گذاشت. «هیباکوشا» لقبی است که ژاپنی ها به بازماندگان این حملات داده اند. گرچه این افراد از جهنم بمباران اتمی زنده بیرون آمدند اما تبعات و زخم های عمیق آنرا تا پایان عمر به همراه دارند. سومیتِرو تانگوچی در زمان بمباران ناگازاکی شانزده ساله بود. وی در زمان انفجار بمب سوار بر دوچرخه مشغول پدال زدن بود که ناگهان موج انفجار او را گرفت: «ناگهان زمین خوردم و پشتم به شدت سوخت. حس کردم زمین می لرزد و فکر کردم دارم می میرم. وقتی کمی اوضاع آرام تر شد متوجه شدم پوست بازوی چپم از سر شانه تا نوک انگشتان دست مثل یک تکه پارچه به سمت پایین آویزان شده است. هیچ دردی احساس نمی کردم. دستم را به کمرم رساندم و متوجه شدم اثری از پیراهن نیست و ماده سیاه و چسبناکی تمام انگشتانم را فرا گرفت. دوچرخه ام مثل آب نبات به هم پیچیده بود.» هفتاد سال پس از این فاجعه، بیمارستان های صلیب سرخ همچنان پذیرای هزاران «هیباکوشا» هستند.هر روز پزشکان ارتباط های جدیدی را میان قرار گرفتن در معرض تشعشعات اتمی و بیماری های مرگبار کشف می کنند. دکترماسائو توموناگا مدیر افتخاری بیمارستان صلیب سرخ ناگازاکی می گوید: «تا کنون فکر می کردیم ارتباطی میان تشعشعات رادیو اکتیو و بیماری های مربوط به رگ های خونی وجود ندارد. اما اکنون شاهدیم با سالخورده شدن بازماندگان بمباران های اتمی بسیاری از آنها از بیماری قلبی و نیز آنژین رنج می برند. مطالعات ما نشان می دهد ارتباطی بسیار واضح و آشکار میان میزان قرار گرفتن در برابر تشعشعات و شدت بیماری های قلب و عروق وجود دارد.» اغلب بازماندگان حادثه سالهای متمادی برای درمان به بیمارستان های مختلف مراجعه می کنند. آنها علاوه بر جراحات جسمی بار روحی و روانی این فاجعه را همچنان بر دوش می کشند. دکتر توموناگا در ادامه می گوید: «اغلب بیماران زمان انفجار بمب های هسته ای کودک بودند. آنها از زمان ده سالگی نگران تبعات ناگوار تشعشعات اتمی بر جسمشان بودند و همواره از اینکه مبتلا به بیماری هایی نظیر سرطان و لوسمی شوند، هراس داشتند. هیچکس نمی توانست به آنها بگوید رنجهایتان تمام شده است.» بمب های اتمیِ کنونی ده برابر قوی تر از آنهایی است که بر روی ژاپن ریخته شد. در این شرایط ممنوعیت استفاده و نیز برچیده شدن کلیه سلاح های هسته ای بیش از همیشه لازم و ضروری به نظر می رسد. آخرین نشست بین المللی مربوط به این مسئله کنفرانسی بود که بیست و هفت آوریل تا بیست و دو مه سال جاری تحت عنوان بازنگری در پیمان منع اشاعه سلاح های هسته ای بدون رسیدن به نتیجه ای مشخص در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شد. 310
لینک
۱۴/۰۵/۱۳۹۴ - ۱۶:۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]
-
گوناگون
پربازدیدترینها