واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سکوت رئیس جمهور و انتظارها برای فریاد رئیس جمهور کشورمان در مصاحبه مطبوعاتی روز گذشته خود، همانطور که از قبل هم پیش بینی می شد علیرغم همه انتظارها برای موضع گیری علیه انحراف، پاسخ مشخص و مستدلّی به سوالات طرح شده پیرامون جریان انحرافی و چهره های آن نداد.رئیس جمهور احمدی نژاد در صحبت های خود بر دو نکته در این رابطه تأکید بیشتری داشت. اول اینکه اینجا ایران است و هرکس می تواند نظرش را بگوید و دوم اینکه ما در قبال اتهامات طرح شده پیرامون گروه انحرافی، سکوت می کنیم. سکوتی که الهام بخش وحدت باشد.
شاید در نگاه اول این دو گفته رئیس جمهور، در زمره برخی دیگر از صحبت های زیبای ایشان ارزیابی شود اما با اندکی دقت در کنه جملات ایراد شده می توان انتقادات جدی ای را به آنها مطرح کرد.رئیس جمهور کشورمان از این می گوید که اینجا ایران است و هرکس می تواند نظرش را بگوید. این در حالی است که اولا بر طبق آنچه که در روایت از نحوه حکومت امیرالمومنین علی(ع) مستفاد می شود این است که اتفاقا بالعکس. هر نظری را نباید در جامعه ایراد کرد، به ویژه اگر این نظر زمینه حکومت اسلامی و مبانی آن را دچار خلل های جدی کند، با تعزیر نیز همراه خواهد بود. ( اشاره به ماجرای عده ای که مولا علی را پروردگار نامیدند و توسط حضرت پس از انذار، اعدام شدند).جدای از این آیا رئیس جمهور محترم که مدام بر استفاده از تک تک لحظات برای خدمت رسانی به مردم تأکید دارند آیا مقرّ هستند که حواشی ایجاد شده در پس اظهار فضل های لیدر گروه انحرافی که متاسفانه در بدنه دولت نیز لانه گزیده سبب وقت گیری از دولت و حتی اتلاف وقت رئیس جمهور شده است...؟!از طرفی، شخص یاد شده گاهی نظراتی را بیان می کند که وقتی آنها را در کنار دیگر قطعات پازل جنگ نرم و حضور خزنده دشمن در عرصه اعتقادات و ارزش ها قرار می دهیم مشاهده می کنیم که این صحبت ها و اظهارات خطرناک، تکمیل کننده این پازل خطرناک هستند.و حتما رئیس جمهور محترم هم معترف هستند که همین اظهار نظرهایی که از نظر شخص ایشان هم بلامانع تلقی می شود، گاه تا آنجا پیش رفته است که اول شخص مملکت یعنی مقام معظم رهبری نیز مجبور به دخالت و صرف وقت برای خنثی کردن لطمات این اظهار نظرها شده اند.آیا رئیس جمهور محترم که مدام بر استفاده از تک تک لحظات برای خدمت رسانی به مردم تأکید دارند آیا مقرّ هستند که حواشی ایجاد شده در پس اظهار فضل های لیدر گروه انحرافی که متاسفانه در بدنه دولت نیز لانه گزیده سبب وقت گیری از دولت و حتی اتلاف وقت رئیس جمهور شده است...؟!در بحث دومی که رئیس جمهور احمدی نژاد بدان پرداخته و می گوید که ما در قبال این اتهامات سکوت می کنیم و البته سکوتی که الهام بخش وحدت باشد نیز باید گفت که این سکوت اتفاقا نه تنها الهام بخش وحدت نیست بلکه موجب تفرقه بیشتر می شود و انتظارات مردم عدالتخواه و چهره های طرفدار رئیس جمهور را برای فاصله گیری ایشان از منحرفین برآورده نمی کند.رئیس جمهور محترم نباید فراموش کند که اقبال مردم به وی نه به خاطر رأفت در بیان همه نظرات و یا دوستی با شخصی مثل مشایی بود بلکه مردم و مذهبیون به وی علاقه نشان دادند به این جهت که او را زنده کننده شعارهای اصیل انقلابی و منش و روش ارزشی می دانستند و می دانند.پس واضح است که سکوت نقل شده در بیان رئیس جمهور حتما در موقعیت فعلی به نفع شخص ایران و مصلحت کشور نیست.جدای از این اگر فرض بگیریم که دولت واقعا در این زمینه قصد سکوت دارد باید به این سوال نیز پاسخ بدهیم که وقتی همه ارکان کشور، مجبور به عکس العمل در قبال چهره جنجالی لانه کرده در کنار دولت شده اند آیا باز هم سکوت ما به مصلحت است یا اینکه وقت آن رسیده است که اندک توجهی هم به پیرامون خودمان و اطرافیانمان داشته باشیم.آیا وقت آن نرسیده است که رئیس جمهور احمدی نژاد که چهره ای مردمی و دین مدار محسوب می شود در مقابل انتقادات افرادی همچون آیت الله مصباح یزدی، برخی از ایثارگران مبرّز، نمایندگان با سابقه مجلس و عمده طرفداران شاخص یا سابقش کمی به خود بیاید و به این معما فکر کند که چه شده که همه انگشت اشاره خود را به سمت یک نفر گرفته اند و در سمت مقابل این من هستم که او را یک اسلام شناس زلال می دانم؟ آیا وقت آن نرسیده است که رئیس جمهور احمدی نژاد که چهره ای مردمی و دین مدار محسوب می شود در مقابل انتقادات افرادی همچون آیت الله مصباح یزدی، برخی از ایثارگران مبرّز، نمایندگان با سابقه مجلس و عمده طرفداران شاخص یا سابقش کمی به خود بیاید و به این معما فکر کند که چه شده که همه انگشت اشاره خود را به سمت یک نفر گرفته اند و در سمت مقابل این من هستم که او را یک اسلام شناس زلال می دانم؟ رئیس جمهور محترم از سکوتی می گوید که اتفاقا باید گفت نه الهام بخش وحدت که مخرب نیز هست. آیا نه این است که سکوتی که منجر به کناره گیری دوستان خوب روزهای اول رئیس جمهور از ایشان می شود به نفع ایشان نیست.این چه سکوتی است که چهره هایی همچون علامه مصباح یزدی، حسین صفار هرندی، سرلشکر فیروزآبادی، ذوالنور، ارضی، شریعتمداری و چهره های دیگری که ارزشی و حزب اللهی بودن آنها بر هیچکس پوشیده نیست را تبدیل به منتقدان شماره یک دولت و گروه انحرافی کرده است؟!آیا وقت آن نیست که احمدی نژاد همچون سایر مقولاتی که برای رضای خدا و مردم به آنها اهتمام نشان می دهد به این نقد و انتقادات گسترده نیز اهتمام نشان دهد و این سکوت تلخ را بشکند؟بخش سیاست تبیانمنبع:جهان نیوز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]