تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 29 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):خداوند عزوجل مى فرمايد: هيچ مخلوقى نيست كه به غير من پناه ببرد، مگر اين كه دستش را...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ساختمان پزشکان

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1842073694




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

اندیشه های بلند ایران باید بار دیگر به افغانستان انتقال پیدا کند/ دانشگاه مشترک تاسیس شود


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گفت وگوی ایرنا با چهره صاحب نام فرهنگ و ادب افغانستان؛ اندیشه های بلند ایران باید بار دیگر به افغانستان انتقال پیدا کند/ دانشگاه مشترک تاسیس شود کابل - ایرنا - فضای بیرونی دفتر کارش منطقه ای ییلاقی را تداعی می کند. درختان سرسبز آن، زخم های خاکی کف سیمانی زمین را تحت الشعاع قرار داده است. بازرسی بدنی می شویم و با عبور از یک پیچ، به ورودی راه پله های پهن و قدیمی می رسیم. هنگام بالا رفتن از پله ها، از رهگذری سراغ اتاق دکتر «شمس الحق آریانفر» را می گیریم. یکی از صاحب نام ترین چهره های فرهنگی و ادبی افغانستان است که در سن 62 سالگی بیش از 30 تالیف دارد.


«راست قامتان تاریخ» روایت مقاومت 7 ساله مردم افغانستان در دوران حاکمیت طالبان، «جستارهایی در تاریخ و فرهنگ»، «حضرت علی (ع) در فرهنگ مردم فارسی زبان»، «شاهنامه و فولکلور»، «ستون های بیدل شناسی در افغانستان»، «مولانا در ادبیات شفاهی مردم»، «مسعود در پنج قاره جهان» و مجموعه شعر «میقات عاطفه ها» از جمله آثار اوست.
او کارشناسی روزنامه نگاری را سال 1355 در دانشگاه کابل اخذ کرده است و پس از آن، کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت و اقتصاد از تاجیکستان دریافت کرد و سرانجام دکترای ادبیات را در دوشنبه خواند، اما در مسکو از پایان نامه اش دفاع کرد و مدرکش را از روسیه گرفت. او در زمان ریاست جمهوری برهان الدین ربانی رییس رادیو و تلویزیون افغانستان بود. دو دوره هم به عنوان رایزن فرهنگی این کشور به تاجیکستان اعزام شده است.
دفتر کارش طبقه سوم است. ریاست اداره مطبوعات وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان. ناگزیر مدیریت 5 روزنامه دولتی «انیس» ، «اصلاح» ، «هیوا» ، «کابل تایمز» انگلیسی و «وطن داران» را برعهده دارد. «وطن داران» به پنج زبان محلی و هر روز در هفته به یکی از زبان های «ازبکی» ، «ترکمنی»، «نورستانی»، «پشه ای» و «بلوچی» منتشر می شود.
در دفترش مردی میانسال با موهای جوگندمی نشسته است و به فرد دیگری که در مقابلش ایستاده، می گوید اجازه دهد تا خبرنگار و عکاس ایرنا، وارد اتاق رییس اداره مطبوعات وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان شوند. وارد اتاق می شویم. هیچ کس در اتاق نیست. دقایقی بعد آریانفر وارد می شود. سلام و احوالپرسی و تشکر. سپس پرسش ها را با او در میان می گذاریم.
حرف هایش به دل می نشیند. از دوری ایران و افغانستان در حوزه فرهنگ گلایه دارد. می گوید: اندیشه های بلند ایران باید یک بار دیگر به افغانستان انتقال پیدا کند. روزگاری نه چندان دور، وقتی کتابی در ایران به چاپ می رسید، یک هفته بعد در افغانستان منتشر می شد، اما امروز پاکستان، بازار کتاب ایران را در افغانستان گرفته است...آمریکایی ها در افغانستان دانشگاه می سازند. وقتی دانشجویان افغانی از دانشگاه آمریکایی فارغ التحصیل می شوند، لاجرم آمریکایی می اندیشند. جوانان باید از دانشگاه های ایرانی و افغان فارغ التحصیل شوند تا افغانستانی و ایرانی بیندیشند و یگانگی شان را بروز دهند و گلایه های دیگر...

س : با توجه به شناخت گسترده تان، چه تصویری از پیشینه روابط فرهنگی افغانستان و ایران دارید؟
ج: در گذشته روابط فرهنگی در میان نبوده است. همواره بین مردم ما و ایران، یگانگی فرهنگی بوده است و من هم به یگانگی فرهنگی دو کشور باور دارم. تاریخ و ادبیات دو کشور با یک عنوان آغاز می شود. تاریخ ما، فصل های مشترک دارد. مردم دو کشور مبارزات مشترک داشته اند. هر دو کشور میراث دار یک عظمت و شکوه بوده اند. قبل از اسلام، هر دو کشور از مانی و مزدک یاد می کردند. بعد از ظهور اسلام، شخصیت های مشترک داشته اند. ما هر دو به مولانا، رودکی، فردوسی، سعدی، حافظ و جامی، می بالیم. اگر توجه داشته باشید تاریخ و جغرافیای ما نیز فصل های مشترک و یگانه دارد. بعدها جغرافیای ایران و افغانستان از هم جدا می شود.
بعد از ایجاد افغانستان به عنوان یک جغرافیای مستقل، باز هم شخصیت های مشترک داشته ایم و به انها می بالیم که شکوه و عظمت ما را می سازند. ما متعلق به یک فرهنگ، زبان، تاریخ و ملت هستیم. باور فرهنگیان این است که باید ایران و افغانستان از میراث و شکوه مشترک، با هم پاسداری کنند.

س: روابط فرهنگی دو کشور اینک در چه سطحی قرار دارد؟
ج: افغانستان بازار کتاب و فرهنگ ایران بوده و ایران این بازار را به تدریج، در شرایط فعلی از دست داده است. باید توجه داشت که ایران امروز از نظر اقتصادی و فرهنگی در یک سطح بالاتری از افغانستان قرار دارد. بهترین کتاب ها و آثار دنیا را در کمترین زمان ترجمه می کند و در داخل ایران، فکر و اندیشه تولید می شود. اندیشمندان برتری دارد. اینها در گذشته به افغانستان انتقال می یافت، اما این اقدامات متوقف شده است. بطور مثال، امروز کتاب های بسیار ناب که در ایران چاپ می شود، کم به دست مردم ما می رسد، اما به جای آن، پاکستان، بازار کتاب ایران را در افغانستان گرفته است. درحالی که پاکستان، یک کشور فارسی زبان نیست تا آثاری را به زبان فارسی برای این کشور چاپ کند، اما چون افغانستان به عنوان یک بازار برای پاکستان مطرح است، روزانه ده ها عنوان کتاب را چاپ و برای فروش به افغانستان انتقال می دهد. به نظر می رسد جمهوری اسلامی ایران در این مورد بی اعتنایی نشان داده است.
دل ما می گیرد وقتی می بینیم پاکستان بازار کتاب ایران را در افغانستان در اختیار گرفته است. در حال که به نظرم سهل انگاری صورت گرفته و با کمکی اندک به ناشران ایرانی، ایران می تواند این بازار را در اختیار خود بگیرد و فکر جدید برای ما به ارمغان بیاورد. از پاکستان، منظره های مرگ و افراط گرایی وارد افغانستان می شود. از نگاه نو و گفت وگوهای نو خبری نیست.
س: ایا صرفا در اینجا انگیزه اقتصادی مطرح است؟
ج: یک علتش اقتصادی است و علت دیگر آن، چاپ هر نوع کتابی بدون محدودیت است. در ایران محدودیت هایی برای چاپ برخی کتاب ها وجود دارد.
س: ایران نمایشگاه های کتاب متعددی در افغانستان برگزار می کند. این نمایشگاه ها، انتظارهای علاقه مندان را تقریبا برآورده می کند.
ج: نمایشگاه هایی که ایران در افغانستان دایر می کند، مردم افغانستان، با اشتیاق و علاقه از آن دیدن می کنند، اما نمی دانم چرا فقط کتاب های مذهبی در آنها ارایه می شود و بخش فرهنگ در این نمایشگاه ها مغفول می ماند. البته این به معنای آن نیست که کتاب های مذهبی نباشد، اما اگر همه کتاب ها در این زمینه باشد، بخش فرهنگ دچار خلاء می شود. صمیمانه این حرف ها را می زنم که ایران در جریان باشد و بداند. مثلا در بخش ادبیات، کتاب های حافظ، شاهنامه و سعدی را با خط های زیبا، چاپ و به بازار عرضه می کنند که فقط به درد ویترین ها می خورد. جای آثار معاصران درباره این شاهکارها در نمایشگاه هایی که ایران در افغانستان دایر می کند، خالی است. نسل امروز نیاز دارد که همان اندیشه ها متناسب با زمان در اختیار آنان قرار گیرد. اعتقاد من این است که هر چه از آثار معاصران در ایران چاپ می شود، برای مردم افغانستان مناسب است. به عنوان مثال آثار دفاع مقدس و اشعار شاعران در این زمینه برای مردم ما آموزنده است.
کمتر کشوری در جهان وجود دارد که آنچه در آنجا چاپ و منتشر می شود، برای افغانستان هم مناسب باشد. افغانستان کشوری نیست که مانع ورود کتابی شود و یا کتاب ها را سانسور کند، هرچه در ایران چاپ شود، می توان در افغانستان هم چاپ کرد، اما کتاب هایی که نسل امروز را تغذیه کند، اندک است و ایران باید به این نکته در گسترش روابط فرهنگی توجه کند. به نظرم این یک موقعیت استثنایی است.

س: جناب عالی چه راهکاری برای گسترش روابط فرهنگی دو کشور ارایه می دهید؟
ج : ببینید! در گذشته کتاب فروشی هایی در کابل وجود داشت که از ایران کتاب می آورد و ما از این کتاب فروشی ها می خواستیم که هر اثر تازه ای آمد، به ما اطلاع دهند. جدیدترین کتاب های ایران در دسترس مردم افغانستان قرار داشت. یک هفته یا 10 روز بعد از چاپ به افغانستان می رسید، اما امروز این طور نیست. پیشنهاد دارم که حتی با کاغذ درجه دوم و با قیمت نازل تر، بخشی از چاپ کتاب ها را به افغانستان اختصاص دهند تا بازار کتاب افغانستان در اختیار ایران قرار بگیرد و جوانان از فکر و اندیشه معاصر ایرانی استفاده کنند و با آن آشنا شوند. کاغذ مرغوب هم نباشد، ولی با قیمت کمتر برای افغانستان چاپ کنند. به گونه ای که متناسب با اقتصاد مردم اینجا باشد و بازار افغانستان نیز در اختیار ایران باشد و جوانان هم از فکر و اندیشه معاصر ایرانی استفاده کنند و با آن آشنا شوند.
س : علاوه بر بخش کتاب، در سایر زمینه های فرهنگی چطور؟
ج : ایران می تواند روی تاسیس دانشگاه مشترک با افغانستان فکر کند. من این پیشنهاد را در تاجیکستان هم ارایه کردم.

س: رشته ای خاص را مد نظر دارید؟
ج : فرقی نمی کند در چه رشته ای باشد. یک دانشگاه بین المللی مانند بسیاری از دانشگاه های جهان که در رشته های مختلف علمی دانشجو بپذیرد. این دانشگاه می تواند در همه بخش ها فعالیت کند. ما می دانیم الان کشورهایی که به افغانستان بورسیه تحصیلی می دهند، در بخش های علوم معاصر کمتر افراد ما را بارور می سازد و ما می دانیم که دانش روز را به ما نمی دهند. ایران که دانش هسته ای را کسب کرده با علم و تلاش خود به دست آورده است. غرب دانش هسته ای را در اختیار دیگران قرار نخواهد داد. بنابراین، با تاسیس دانشگاه مشترک، ایران می تواند در زمینه های علوم معاصر و تولید و فکر و اندیشه به افغانستان، کمک کند. این یک اقدام فرهنگی و درچارچوب ارزش های اسلامی و انسانی است. ایران و افغانستان می توانند با همکاری خود، برای تربیت افراد کار کنند.
همکاری های عملی دو جانبه باید انجام شود، نه همکاری های تبلیغی و تریینی. مثلا یک افغانی عضو فرهنگستان زبان و ادب ایران است. این یک نفر چقدر می تواند فعال باشد. چقدر می تواند در واژه سازی، واژه های فارسی دری را انعکاس دهد. اگر در همین فرهنگستان به جای یک نفر، یک گروه از دانشمندان حضور داشته باشند، در کنار دانشمندان ایرانی، میلیون ها واژه بی نظیر از زبان غنی فارسی تولید خواهند کرد تا این واژه های جدید جایگزین واژه های غیرفارسی شوند و غنای زبان فارسی را عیان کنند. شما به هر گوشه افغانستان که بروید مانند ایران به مشکل زبانی و لهجه ای مواجه نمی شوید، اما جالب است بدانید که یک وقت با یک ایرانی مواجه شدم، سئوال می کرد فارسی را از کجا یاد گرفته اید. این مواجهه ساده نشان می دهد که چقدر بین دو کشور فاصله افتاده است. نشان می دهد که در ایران، اطلاعات کافی در مورد افغانستان داده نشده است. در تلویزیون ایران کمتر از افغانستان صحبت می شود. این خلاء ها یا محدودیت ها به ضرر هر دو کشور است و به خیر و صلاح هیچ کدام نیست. مردم ایران باید بدانند که مردم افغانستان هم به زبان فارسی عشق می وروند و به آن می بالند. به نظرم یک کوتاهی در این بخش صورت گرفته است. باید برای یگانگی فرهنگی، کار بیشتری صورت گیرد. محدودیت ها باید کاهش یابد و با سعه صدر برخورد شود، در غیر این صورت کارها به نتیجه نخواهد رسید.

س :کدام نهادهای فرهنگی رسمی یا غیررسمی را می شناسید که در شرایط فعلی می توانند مبادلات دوجانبه داشته باشند؟
ج : نهادهای دولتی در افغانستان ورشکست شده اند. انجمن نویسنده گان و شعرا بود که حالا نیست و اکادمی علوم داریم که 30 بخش دارد. در این عرصه می شود روابطه وسیع شود و کارهایی مشترک صورت بگیرد. البته ممکن است محدودیت ها از طرف افغانستان نیز وجود داشته باشد، اما باید کار را انجام داد تا این موانع از بین برود. دانشگاه های دولتی و خصوصی دو کشور می توانند در مبادلات دوجانبه فعال شوند و ایران می تواند دانشگاهی برای جذب دانشجویان ایران، افغانستان و تاجیکستان پیش بینی کند. اگر این دانشگاه 200 نفر هم فارغ التحصیل داشته باشد، تاثیرات گسترده ای در روابط کشورهای فارسی زبان خواهد داشت. غرب همین کار را می کند و جوانان با استعداد را از سرزمین ما می برد، آموزش می دهد و دوباره به اینجا می فرستد. دانشجویی که بازمی گردد، فرهنگ و اندیشه غرب را انتقال می دهد و از همان اصولی که فراگرفته است، پیروی و پشتیبانی می کند. اگر در ایران، افغانستان و تاجیکستان تربیت شود، با تکیه بر اصالت خود رفتار خواهد کرد. ایران می تواند این کارها را انجام دهد. همان گونه که در دوران مقاومت عالی ترین همکاری را با مردم افغانستان داشت. در دوران مقاومت مردم در زمان حکومت طالبان، ایران تنها کشوری بود که در کنار افغانستان بود. برای نجات مردم افغانستان، هیچ کوتاهی نکرد و جای سپاسگزاری از ایران وجود دارد. شاید اگر کمک های ایران به مردم افغانستان در آن دوران نبود، وضعیت این کشور به گونه ای دیگر رقم می خورد و افغانستان امروز طور دیگری بود.

س: علاوه بر پیشنهادهایی که مطرح فرمودید، پیشنهاد مشخص و عملی جناب عالی برای همکاری های فرهنگی ایران و افغانستان چیست؟
ج : تاسیس دانشگاه مشترک، یکی از کارهای اثرگذار و ماندگار خواهد بود. دانشگاه مشترکی که دانشجویان چند کشور را بپذیرند. امریکا در افغانستان دانشگاه ساخته است. معلوم است دانشجویی که از دانشگاه آمریکایی فارغ التحصیل می شود، امریکایی می اندیشد. جوانان ما باید از دانشگاه خودمان فارغ التحصیل شوند تا افغانی و ایرانی بیندیشند و نیز با ایجاد دانشگاه مشترک، یگانگی شان را احیا کنند. ایجاد تلویزیون مشترک برای کشورهای فارسی زبان، از دیگر برنامه های اثرگذار برای یگانگی فرهنگی ملت های فارسی زبان است. قبلا مذاکراتی برای تاسیس یک تلویزیون مشترک بین کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان صورت گرفت، اما ظاهرا در زمان احمدی نژاد بود که یک طرف گفت تبلیغات تلویزیون باید مطابق با سلیقه ما باشد، طرف دیگر گفت نه، تبلیغات باید جور دیگری باشد و سرانجام کار رها شد. ایران تلاش می کرد ویژگی های ایرانی بودن برنامه های تلویزیون را مسلط کند، تاجیکستان سعی در تحمیل سلیقه خود داشت. باید توجه داشته باشیم که وقتی صحبت از ایجاد یک تلویزیون مشترک بین سه کشور به میان می آید، باید اهداف بزرگ تری دنبال شود و بر ارزش های کهن و والای خود تاکید کنیم. حتما نام سید علی همدانی از علمای بزرگ ایران را شنیده اید. گفته اند وقتی تیمور می شنود که سیدعلی همدانی مراجعان فراوانی دارد، او را به دربار دعوت می کند تا از انگیزه ها و اهداف این عالم بانفوذ باخبر شود. چون به تیمور گفته بودند که سیدعلی در طول عمر خود هرگز پشت به قبله ننشسته است، محل نشستن او را طوری تدارک می بیند که پشت به قبله باشد. سید علی می اید و در همان جای پیش بینی شده، می نشیند. تیمور با غرور و احساس پیروزی به او می گوید که شنیده بودم هرگز پشت به قبله نمی نشینید. سید علی همدانی به او می گوید: هر که رو به تیمور بنشیند، پشت به قبله نشسته است. این عالم وقتی به کشمیر می رسد، کشمیریان چنان شیفته وی می شوند که معابد خود را در اختیار او می گذارند تا خراب کند و به اسلام روی می آورند. بیش از 70 هزار نفر را در کشمیر مسلمان کرد. اقبال لاهوری درباره سیدعلی می گوید که همدانی، کشمیر را به ایران صغیر تبدیل کرد. به خاطر اینکه تمامی باور، فن و صنعت ایرانی را به کشمیر انتقال داد.
او از ایران به کشمیر رفت. در کنر افغانستان فوت شد و از آنجا، پیکرش به تاجیکستان انتقال یافت و در «کولاب» تاجیکستان به خاک سپرده شد. سید با کدام اندیشه به کشمیر رفت که مردم معابد را در اختیار او گذاشتند تا خراب کند و به جای آنها، مسجد بسازد. سلاح که در اختیار نداشت.ما هم امروز باید اینگونه جهانی بیندیشیم. او خدمت به اسلام کرد. شیعه بود یا سنی، فرقی نمی کند. یا عده ای به این بحث دامن می زدند که مولانا افغانی بود یا ایرانی؟ سنی بوده یا شیعه؟ سود این کار در چیست؟ آن روزی که مولانا در بلخ به دنیا آمد، افغانستان نبود، آن روز ایران و یا خراسان بود. این بحث ها سودی ندارد. شخصیت های علمی و فرهنگی مرز نمی شناسند. در مدارس افغانستان برای یاد گیری زبان فارسی و ادب، حافظ می خوانند و برای تقویت معنویت، بیدل دهلوی می خوانند که این کتاب ها، جزو اصول درسی مدارس خصوصی افغانستان است و کسی نمی پرسد که حافظ در کجا متولد شده است. آنان با خواندن این کتاب سواد یاد می گیرند.
**291**1610**1392






11/05/1394





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن