واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۱ مرداد ۱۳۹۴ (۱۱:۴۵ق.ظ)
نماينده اقليم کردستان در گفتگو با موج: آمريکا حامي ترکيه در حمله به پ.ک.ک نيست موج- گروه اقتصاد سياسي
اواخر سال 2012 بود که دولت ترکيه تصميم گرفت درگيريهاي اين کشور با حزب کارگران کردستان موسوم به پ.ک.ک را بعد از گذشت بيش از سي سال از طريق گفتگو پايان دهد. در نتيجه اين رويکرد، مذاکرات نمايندگان دولت با رهبر پ.ک.ک، عبدالله اوجالان، در امرالي آغاز شد.
روند مذکور، به شکل موثري درحال پيشرفت بود. تا آن که در 17 خرداد با برگزاري انتخابات پارلماني ترکيه، اولين حزب کردي اين کشور با کسب 13 درصد آرا وارد مجلس شد. اين در حالي بود که حزب حاکم يعني عدالت و توسعه اکثريت قاطع خود را بعد از 13 سال، از دست داد و مجبور شد براي تشکيل دولت در مدت 45 روزهاي که قانون در اختيار عدالت و توسعه گذاشته است، يا با ساير احزاب دست به ائتلاف بزند و يا دستور به برگزاري انتخابات مجدد بدهد.
اما پيش از پايان يافتن اين مهلت قانوني و پس از وقوع يک حمله تروريستي در شهر سوروچ در تجمع جوانان کرد براي جمع آوري کمک براي کوباني، آنکارا در تصميمي ناگهاني، شروع به بمباران مواضع پ.ک.ک در شمال عراق به بهانه مقابله با تروريسم در اين کشور گرفت. اقدامي که منجر به خاتمه آتش بس پ.ک.ک با آنکارا شد.
با توجه به اين مسائل، براي پاسخ به سوالاتي در مورد علل اتخاذ چنين سياستي از سوي آنکارا و واکنش هاي پ.ک.ک و اربيل، با ناظم دباغ، نماينده اقليم کردستان عراق در ايران، گفتگويي انجام داده ايم که در ادامه مي خوانيد:
به نظر شما علت حمله ترکيه به مواضع پ.ک.ک با وجود برقراري آتش بس دو ساله چيست؟
به نظر من دليل اين مساله است که پروسه صلح و آشتي در ترکيه، پروسه استراتژيکي نبوده است تا بتوان اميدوار بود که مذاکرات به نتيجه خوبي برسد. به خاطر با يک بهانه کوچک، کل مسائل به هم ميريزد و در پي آن جنگ و درگيري مجدد ميان آنکارا و حزب پ.ک.ک رخ ميدهد.
چرا دولت ترکيه مذاکرات را يک حوزه استراتژيک در نظر نگرفت؟ آيا شما فکر ميکنيد اين مساله ريشه در نگاه منفعت طلبانه حزب عدالت و توسعه به مذاکرات دارد؟
براي پاسخ به اين سوال بايد به دو نکته اشاره شود. اول آنکه تفکرات ترکيسم از زمان شکلگيري جمهوري ترکيه تاکنون، به غير از «نژاد ترک» قوميتهاي ديگر را قبول ندارد. تا آنجا که در نتيجه اين تفکر، کردهاي ساکن در ترکيه را ترک هاي کوهي ميناميدند.
نکته دوم بر ميگردد به مسائل و نتايج انتخابات پارلماني ترکيه که در آن حزب عدالت و توسعه شکست خورد و نتوانست اکثريت قاطع مجلس را به دست آورد. شکستي که از ديد رهبران اين حزب، پيگيري مذاکرات صلح با پ.ک.ک عاملش بوده است.
از اين رو آنکارا و دولت حاکم نگاه استراتژيکي به روند گفتگوهاي صلح با پ.ک.ک ندارد. اما اگر حزب عدالت و توسعه واقعيت پروسه سياسي در کشور را در نظر ميگرفت، به نظر من ميتوانست روند آشتي را ادامه دهد.
موضع اربيل در قبال حملات ترکيه به شمال عراق و مواضع پ.ک.ک چيست؟
استراتژي دولت اقليم کردستان، بر محکوميت پديده جنگ است. بر اين اساس واکنش اربيل به اتفاقات مذکور، اعلان محکوميت درگيري ميان ترکيه و پ.ک.ک است و از طرفي چون مقامات اقليم، حملات جنگنده هاي آنکارا به مواضع پ.ک.ک را يک مسائل داخلي ترکيه ميدانند، وارد اين مساله نميشوند.
اين در حالي است که اقليم کردستان نيز با حضور پ.ک.ک در عراق مشکل دارد.
ببينيد، حضور پ.ک.ک در عراق، مساله اي امروزي نيست. اين حزب در زمان رژيم قبلي بغداد هم در عراق حضور داشت. مساله بعدي اين است که اختلافات دولت ترکيه با پ.ک.ک نيز مسبوق به سابقه است. نکته ديگري که در اين رابطه بايد به آن اشاره شود اين است که ترکيه تا قبل از اين نيز، بيش از 24 بار به پ.ک.ک در شمال عراق حمله کرده است.
از اين رو اين درگيري تمام نميشود مگر با برگزاري مذاکرات. در واقع فقط اين گفتگو است که ميتواند مسائل را حل کند. در غير اين صورت نميشود گفت پ.ک.ک نبايد حضورداشته باشد و از بين برود. بلکه بايد با مذاکره به اختلافات خاتمه داد.
واکنش پ.ک.ک به شرايط موجود چه خواهد بود؟
واکنش پ.ک.ک مشخص است. اين گروه در مقابل اقدام آنکارا، به فعاليتهاي مسلحانه خود در ترکيه ادامه ميدهد، اگر ترکيه اصرار بر تداوم جنگ داشته باشد.
با اين شرايط، آيا احتمال دارد پ.ک.ک اعتماد خود را به دولت ترکيه از دست بدهد و مذاکرات صلح را براي هميشه کنار بگذارد؟
در اين باره بايد گفت مذاکرات يک امر دو طرفه است و به نظر من هميشه احتمال مذاکره وجود دارد و هيچ جنگي ازجمله درگيري چندين ساله ترکيه و پ.ک.ک بدون مذاکره به پايان نخواهد رسيد.
شاهد هستيم که آمريکا با يگان هاي مدافع خلق در عقب راندن داعش در سوريه همکاري ميکند اما از طرفي از حمله جنگنده هاي ترکيه عليه پ.ک.ک حمايت ميکند. نظر شما در اين باره چيست؟
به نظر من آمريکا از حمله ترکيه به پ.ک.ک حمايت کامل نميکند. زيرا پ.ک.ک و پ.ي.د نقش مهمي در مبارزه با داعش در سوريه و پشتيباني ايالاتمتحده دارند و اقدامات ترکيه عليه اين حزب، باعث تضعيف شدن جبهه داعش ميشود. از اين رو من اعتقاد ندارم آمريکا، حامي ترکيه در ضربه زدن به پ.ک.ک باشد.
گفتگو از: حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]