واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نگراني امريكاييها از چيست؟
نویسنده : عباس حاجينجاري
كشاكش جمهوريخواهان و دموكراتها در سنا و مجلس نمايندگان امريكا با كاخ سفيد بر سر متن پيشنهادي توافق هستهاي «برجام» روند مذاكرات نشستهاي تخصصي را به جايي رسانده كه پيشبيني دوقطبي سنتي دموكرات - جمهوريخواه در امريكا در حال تبديل شدن به صفبندي كنگره و كاخ سفيد است كه بخشي از دموكراتها در اين مواجهه جانب جمهوريخواهان را گرفتهاند. اگرچه بسياري از فعالان سياسي اين صفبندي و مواضع مطرح شده را نوعي دعواي زرگري براي گرفتن امتيازات بيشتر از ايران ميدانند اما پارهاي از اوقات مذاكرات به عامل رودررويي نزديك حاميان و مخالفان توافقنامه انجاميده است. مدافعان توافقنامه كه عمدتاً دولتيها هستند، توافقنامه را عاملي براي جلوگيري از توليد بمب هستهاي ايران، رفع تهديد نظامي ايران عليه رژيم صهيونيستي، نظارت مستمر و مادامالعمر بر روند فعاليتهاي هستهاي ايران، مهار قدرت دفاعي ايران، امكان بازگشت تحريمها، عقب راندن تلاشهاي منطقهاي ايران، فرصتي براي ايجاد تغيير در درون ايران و به قدرت رسانيدن جريان طرفدار غرب و... ميدانند و بر اين تأكيد ميكنند كه ادامه وضعيت تحريمها مانند گذشته امكانپذير نبود و روندي كه ايران در غنيسازي و پيشرفتهاي هستهاي در پيش گرفته بود، اين كشور را به سطح غيرقابل كنترلي ميرساند و امريكا در صورت عدم توافق در جهان تنها ميماند. مخالفان توافق اما بر اين نكته تأكيد دارند كه ايران هرچه خواسته در اين توافقنامه به آن رسيده و ساز و كار بازرسيها براي كنترل ايران كارآمد نيست و اين توافقنامه نميتواند ايران را از رسيدن به بمب اتمي باز دارد.
اما آنچه فراتر از اين مجادلات و اهداف پيدا و پنهان آن و فارغ از پيامدهاي منفي «برجام» و قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل عليه ايران كه اين روزها بسيار به آن پرداخته شده است، نبايد از نظر دور داشت، دستاوردها و پيامدهاي مثبت تحولات اخير بر افزايش حيطه نفوذ و اقتدار منطقهاي و بينالمللي ايران است.
فريد زكريا، روزنامهنگار معروف امريكايي در مطلبي با اشاره به ادعاي افراطيون امريكايي براي تشديد فشارها بر ايران براي فروپاشي نظام، آن را سناريويي خيالي و فانتزي دانسته و مينويسد: هركس كه با ايرانيها تعامل داشته، ميداند كه آنها مردمي مليگرا و مغرور هستند، جمهوري اسلامي سه دهه تحريمهاي امريكا، هشت سال جنگ با عراق و ديگر فشارهاي بينالمللي را تحمل كرده و تاب آورده است. وقتي كوباي كوچك و كره شمالي پس از دههها فرو نريختند و متلاشي نشدند، سخت است كه تصور كرد ايران چنين شود، اگر مخالفان مذاكرات فكر ميكنند با فشار بيشتر ناشي از تحريمها، تهران با دادن امتياز بيشتر به ميز مذاكرات بازگشته يا جمهوري اسلامي فروميپاشد، سناريويي فانتزي و خيالي است».
مقام معظم رهبري در آستانه بررسي برجام در ايران و امريكا در جريان خطبههاي عيد سعيد فطر به چند نكته كليدي تأكيد مينمايند كه در اصل آن را بايد بر همزننده سامانه فكري كساني دانست كه مبتني بر توافق هستهاي براي مديريت آينده تحولات معطوف به ايران و منطقه برنامهريزي كرده بودند.
1- اجازه خدشه در اصول اساسي نظام اسلامي به كسي داده نخواهد شد.
2- قابليتهاي دفاعي و حريم امنيت كشور به فضل الهي حفظ خواهد شد.
3- جمهوري اسلامي در زمينه حفظ قابليتهاي دفاعي و امنيتي خود آن هم در اين فضاي تهديدي كه دشمنان برايش به وجود ميآورند هرگز تسليم زيادهخواهيهاي دشمن نخواهد شد.
4- چه متن تصويب شود و چه نشود از حمايت دوستانمان در منطقه دست نخواهيم كشيد.
5- با اين مذاكرات و با متني كه تهيه شده است در هر صورت سياست ما در مقابل دولت مستكبر امريكا هيچ تغيير نخواهد كرد.
6- سياستهاي امريكا در منطقه با سياستهاي جمهوري اسلامي 180 درجه اختلاف دارد با يك چنين سياستي چگونه ميشود ( در مورد مسائل منطقه) مذاكره كرد.
7- امريكاييها ميگويند در مسائل هستهاي ايران را تسليم كرديم، تسليم ايران را مگر در خواب ببينيد.
8- شش قدرت با پذيرش حق غنيسازي ايران ناچار شدند به اقتدار ملت ايران اذعان كنند.
9- ما به هيچ جنگي مبادرت نميكنيم و پيشدستي نميكنيم، اما اگر جنگي اتفاق بيفتد آن كسي كه سرشكسته از جنگ خارج خواهد شد امريكاي متجاوز و جنايتكار است.
اكنون با مروري بر اين مواضع كه در واقع نقشه راه آينده ايران در بعد از توافقنامه هستهاي است ميتوان به دلايل اين كشاكش و صفبنديهاي واقعي يا ظاهري امريكاييها و در اصل به نگرانيهاي واقعي آنها پي برد. روند مذاكرات به رغم آسيبها و ضعفهاي آن ميتواند نقطه عزيمتي براي نظام اسلامي در روند تحولات منطقهاي و بينالمللي باشد، مشروط بر آنكه وحدت و انسجام ملي در داخل حفظ شود و دستاوردهاي اين روند خرج مطالبات جناحي و سياسي نشود. بيدليل نيست كه در حالي كه هنوز برجام به فرجام نرسيده است، توجه امريكاييها بر بهرهگيري از ابعاد آن براي دامن زدن به رقابتهاي سياسي تمركز يافته است و متأسفانه با پالسهايي از داخل توسط مدعيان اصلاحطلبي و حاميان دولت همراه شده است.
و در حالي كه هنوز سال به نيمه نرسيده است ميتوان به چرايي انتخاب شعار سال پي برد، «دولت، ملت، همدلي و همزباني» ميتواند بهترين بستر براي تجميع ظرفيتهاي دروني براي پيشبرد اهداف نظام در اين شرايط حساس باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]