محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1841929071
اگر توافق نمی شد، چه می شد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اگر توافق نمی شد، چه می شد؟ تهران - ایرنا - یادداشت روز شنبه روزنامه شرق به قلم مصطفی ایزدی فعال سیاسی با اشاره به وجود دو طیف مخالف و موافق توافق هسته ای آورده است : در عصر حاضر که ایرانیان به نفت و تکنولوژی خو گرفته اند، بدون وجود معادلات و معاملات اقتصادی خارجی نمی توان بخشی از نیازهای اساسی و خصوصا موارد زیربنایی کشور را تأمین کرد.
در این مطلب آمده است : دو، سه ماهی بود که یک پرسش مهم در فضای جامعه، روزبه روز فراگیرتر می شد. سؤالی که همه جا شنیده و پرسیده می شد این بود: «توافق می شود یا نه؟» همه می دانستند منظور سؤال کننده چیست و بنابراین، نیاز به توضیح اضافی نبود؛ چون موضوعی مهم تر از گفت وگوی هسته ای بین ایران و شش قدرت بزرگ جهان، در سطح افکار عمومی وجود نداشت.
در پاسخ به این پرسش دو گروه اظهارنظر می کردند: الف- مخالفان دولت، ب- موافقان دولت. اما مخالفان دولت؛ یعنی تندروهایی که برای تحریک احساسات مردم خود را دلواپس نشان داده اند، با انواع و اقسام رسانه های با پشتوانه، اعم از مکتوب، مجازی، صوتی و تصویری که در اختیار دارند، کوشیده اند که وانمود کنند توافقی صورت نمی گیرد.
آنها از این راهبرد چند هدف داشتند؛ یکی اینکه دولت را ناتوان در خلق یک اعتبار و افتخار بین المللی معرفی کنند. دوم اینکه با هو و جنجال، چنان فضاسازی کنند که دولتمردان از پیگیری حل وفصل مسائل و مصائب هسته ای به ارث رسیده دست بردارند تا کاسبان تحریم همچنان کاسبی کنند.
سوم اینکه به رؤسای کشورهای شش گانه القا کنند توافق هسته ای با تیم مذاکره کننده ای که از پشتیبانی مردم بی بهره اند، نتیجه ای ندارد. چهارم اینکه مذاکرات را به شکست بکشانند تا در انتخابات اسفندماه جاری سوژه قوی رقابت با اصلاح طلبان و میانه روها را در دست داشته باشند. پنجم اینکه ثابت کنند کار درست همان بود که در دو دولت حامی آنها یعنی احمدی نژادی ها انجام شد.
ششم اینکه خدا می داند چه برنامه های دیگری داشتند. اما پاسخ موافقان دولت که از دلسوزان ملک و ملت هستند، بسیار روشن و شفاف و به دور از خلاف گویی است؛ زیرا اگر در پی این همه گفت وگو و رفت وآمد، توافقی صورت نمی گرفت و به قول حسن روحانی «بده بستان» در کار نبود و طرف های مذاکره با حالت قهر میز مذاکره را ترک می کردند- چیزی که اسرائیل و دلواپسان ایرانی و آمریکایی می خواستند- چه اتفاقی رخ می داد؟ معلوم است چه می شد : تحریم ها نه تنها برداشته نمی شد بلکه روزبه روز بر آنها افزوده می شد.
همه زندگی و معیشت مردم ایران به اقتصاد بین المللی وابسته نیست و کشور ما امکانات و استعدادهای بالقوه ممتازی دارد که مردم از آن برای اداره زندگی شان بهره می جویند، اما در عصر حاضر که ایرانیان به نفت و تکنولوژی خو گرفته اند، بدون وجود معادلات و معاملات اقتصادی خارجی نمی توان بخشی از نیازهای اساسی و خصوصا موارد زیربنایی کشور را تأمین کرد. در همین دوران چندین ساله تحریم، دیدیم که کشورمان چقدر نیازمند روابط اقتصادی با خارج بود که متأسفانه برای رفع آن هزینه گزافی می پرداختیم.
جز این، ارتباطات سیاسی و فرهنگی و علمی می تواند بر کشور رونق دهد و مردم را بهره مند کند که همه اینها در دوران تحریم، با سربلندی و آزادانه، دست یافتنی نیست.
البته نگارنده بر این باور نیست که با رفع تحریم ها مملکت گل و بلبل می شود و نیز انتظار ندارد که تلاش برای خودکفایی و استقلال اقتصادی و عزم ملی برایرساندن ایران به قله های پیشرفت با رفع تحریم ها کم رنگ شود. برعکس، در شرایطی که سایه تهدید به شکل گذشته بر سرمان نیست و امید و آینده نگری بدون دغدغه، در میان آحاد جامعه جریان داشته باشد و در شرایط بهبود اقتصادی، امکانات ترقی در اختیار نیروی انسانی مستعد ایرانی قرار گیرد، همه امور بسامان خواهد شد.
جوانان فرهیخته به جای پیداکردن راه های ترک کشور برای رسیدن به آینده ای بهتر، در ایران خواهند ماند و کشورشان را خواهند ساخت.
اکنون که ملت ایران توانایی مردان دیپلماسی دولت یازدهم در میدان سیاست جهانی با حریفان قدرتمند را دیدند، نسبت به آینده خودشان در پناه تدبیر و امید خوشبین هستند و مطمئن اند که با پرچیده شدن بساط تندروها- به ویژه با حضور گسترده ای که مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی، خواهند داشت- فضای آرامش در جامعه و میدان کار و تلاش مضاعف برای مدیران اجرائی به وجود خواهد آمد.
حال اگر توافقی صورت نمی گرفت میدان برای جولان بی حساب وکتاب تندروها فراخ تر می شد. این رخداد در حوزه های گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... اثر تخریبی خود را می گذاشت. در این یادداشت جای توضیح واضحات نیست. فقط می توان خدا را شکر کرد که در ماه پر از خیر و برکت رمضان، امر خطیر مذاکره و پیامد های مثبت آن را به نفع ملت ایران رقم زد.
منبع : روزنامه شرق
اول ** 1647
03/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها