واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: كشف جوانترين ابرنواختر در كهكشان راه شيري
فضا- همشهري آنلاين:
ابرنواختري جوان در كهكشان شيري، با استفاده از رديابي باقيماندههاي انفجار آن كشف شد.
اين ابرنواختر «G1.9+ 0.3» نامگذاري شدهاست. اين اعداد مختصات مكان كهكشاني ابرهاي باقيمانده انفجار است كه در قلب كهكشان شيري جاي دارد. رصدخانه پرتوي X چاندرا(متعلق به ناسا) و آرايه بسيار بزرگ رصدخانه ملي راديو اخترشناسي اين نتايج را بدست آوردهاند كه در درك چگونگي فوران ابرنواخترها در كهكشان راه شيري بسيار سودمند خواهد بود.
دانشمندان با استفاده از ميزان انبساط و پراكندگي باقيماندههاي آن حدس ميزنند كه اين انفجار 140 سال پيش رخ داده است. آخرين انفجار در كهكشان ما در سال1680 شناسايي شده بود كه ذاتالكرسي A نام دارد. كشف اين ابرنواختر اولين پله در حدس بازه زماني بين دو انفجار ستارهاي متوالي است.
اين مطلب بسيار مهم است زيرا ابرنواخترها ميتوانند باعث تشكيل ستارههاي جديد در سحابيها شوند، بهطوريكه شوكي به گاز و غبار ميان ستارهاي وارد شود و آنها را متراكم كند. در نتيجه دما بالا رفته ، همجوشي هستهاي آغاز ميشود و ستاره متولد ميشود. همچنين ابرنواخترها بسته به ميزان جرمشان ميتوانند به ستاره نوتروني يا سياهچاله تبديل شوند كه در جاي خود حائز اهميت است.
اين ابرنواختر اخير با تلسكوپهاي اپتيكي آشكار نشده است، زيرا بسيار نزديك مركز كهكشان بوده و در محلي پر از گاز و غبار چگال جاي داشت. همين مسئله نور مرئي آنرا در حدود تريليارد (هزار ميليارد) بار كم ميكند. با اين حال باقيماندههاي آن را ميتوان با اشعه X يا امواج راديويي آشكار كرد.
استيفان رينولدز از دانشگاه كاروليناي شمالي ميگويد: «ما ميتوانيم انفجار هاي ابرنواختري را تا مرز نصف عالم با تلسكوپهاي اپتيكي ببينيم ولي آنها معمولا در تاريكي فرورفته و ما آنها را در زمينه كيهاني از دست ميدهيم. اما خوشبختانه ابرهاي گازي پراكندهشده به راحتي با تلسكوپهاي راديويي و پرتوهاي X آشكار ميشوند.»
اخترشناسان ابرنواخترها را در كهكشانهاي ديگر نيز رصد ميكنند و بر اساس نتايج بدستآمده و مقايسه آن با كهكشان ما حدس ميزنند به طور متوسط سه انفجار در هر قرن در راه شيري رخ ميدهد.
ديويد گرين از دانشگاه كمبريج ميگويد: «اگر اين حدس درست باشد بايد باقيمانده حدود 10 ابرنواختر كه از ذاتالكرسي A جوانترند وجود داشتهباشد. اين بسيار عالي است كه ما توانستيم يكي از آنها را بيابيم.»
رديابي باقيمانده اين ابرنواخترها از سال 1985 به سرپرستي گرين آغاز شد. براساس كوچكي اندازه باقيماندهها به نظر ميرسيد كه آنها باقيمانده ابرنواختري در 400 تا 1000 سال پيش باشند اما 22 سال بعد رصدهاي چاندرا نشان داد كه باقيمانده انفجارها با اندازه زيادي در حدود 16 درصد پراكنده ميشوند، در نتيجه ابرنواخترها بايد جوانتر از آنچه كه در قبل گفته شد باشند.
اين مطلب در هفتههاي اخير با استفاده از نتايج رصدخانههاي راديويي نيز تاييد شد. رينولد افزود:«هيچ جرم ديگري در كهكشان ما چنين خواصي ندارد و اين پديده در مطالعه انفجارها و اتفاقهاي پس از آن بسيار مفيد خواهد بود.»
منبع:سايت نجوم
تاريخ درج: 1 خرداد 1387 ساعت 10:30 تاريخ تاييد: 1 خرداد 1387 ساعت 10:53 تاريخ به روز رساني: 1 خرداد 1387 ساعت 10:52
چهارشنبه 1 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 241]