واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
انتقالِ فاجعه بارِ استرلینگ به سیتی
18 ماه پیش بود که استرلینگ با یک بدن جو هارت و وینست کمپانی را رویِ زمین انداخت و با خونسردی در آنفیلد دروازهیِ سیتی را باز کرد. حالا تمامِ خاطراتِ خوشِ دورانِ او در لیورپول زیرِ سایهیِ یک ماهِ اخیر و رفتارِ عجیبش رفته است
آی اسپورت: 18 ماه پیش بود که استرلینگ با یک بدن جو هارت و وینست کمپانی را رویِ زمین انداخت و با خونسردی در آنفیلد دروازهیِ سیتی را باز کرد. حالا تمامِ خاطراتِ خوشِ دورانِ او در لیورپول زیرِ سایهیِ یک ماهِ اخیر و رفتارِ عجیبش رفته است
بخشهایی از انتقالِ رحیم استرلینگ به من سیتی منطقی به نظر میرسد. اعتماد به نفسِ خسوس ناواس فصلِ پیش آنقدر پایین آمده بود که حتی نمیتوانست یک ارسالِ ساده کند. سیتی نیاز داشت جانشینی برایِ ناواس پیدا کند. استرلینگ با سرعت و تکنیکِ بالایش در راست میتواند مکملی برایِ سمیر نصری یا داوید سیلوا باشد که بیشتر از چپ به مرکز حرکت میکنند.
سیتی همچنین نیاز دارد بر اساسِ قوانینِ جدیدِ اف.ای. تعدادِ بازیکنانِ بومیاش را بالا ببرد. این قانون میگوید که از 25 بازیکنی که برایِ لیگ ثبت شدهاند، حداقل 8 نفرشان باید قبل از سنِ 21 سالگی 3 فصل در تیمی انگلیسی یا ولزی بازی کرده باشند. گرگ دایک، رئیسِ اف.ای قصد دارد تا سالِ 2020 این عدد را به 12 برساند. سیتی از این منظر با مشکلِ بزرگی درگیر است. فصلِ پیش 8 بازیکنِ بومیِ آنها لمپارد، کلیشی، بویایتا، میلنر، هارت، سینکلر، رایت و گوئیدتی بودند. از بینِ این 8 بازیکن فقط هارت و کلیشی و رایت در سیتی ماندهاند. یعنی آنها باید 5 بازیکنِ بومیِ دیگر بگیرند که فعلا یکیشان استرلینگ شده و دیگری دلف.
انگیزهیِ استرلینگ برایِ پیوستن به سیتی هم کاملا مشخص است. او فوتبالیستِ 20 سالهیِ بسیار مستعدی است که دوست دارد در بالاترین سطح فوتبال بازی کند و بیشترین دستمزدِ ممکن را بگیرد. لیورپول قصد داشت دستمزدِ هفتهای 35 هزار پوندِ او را خیلی بالاتر ببرد، اما نمیتوانست به 200 هزار پوندی که سیتی پیشنهاد داده بود برسد. در واقع تیمهایِ خیلی کمی هستند که توانِ پرداختِ چنین حقوقی را دارند. و این حقیقتِ اقتصادیِ جدیدِ فوتبال است. لیورپول بدونِ شک یکی از غولهایِ فوتبالِ جهان در نیمهیِ دومِ قرنِ بیستم بوده و همچنان پرافتخارترین تیمِ انگلیسی در اروپا و دومین تیمِ پرافتخار در لیگِ داخلی است. اما لیورپول دیگر جزوِ سوپرکلابهایِ اروپا به حساب نمیآید و یک رده پایینتر از آنهاست. برایِ همین باید این حقیقت را بپذیرد که این تیمهایِ بزرگ بازیکنانِ خوبش را تصاحب خواهند کرد.
با اینکه از 49 میلیون پوندی که سیتی بابتِ استرلینگ پرداخته (بازیکنی که فراموش نکنیم پتانسیلِ خیلی بالایی دارد، اما تا حالا تنها بخشی از آن را ثابت کرده است)، 20 درصدش به کیو.پی.آر میرسد، این معامله، معاملهیِ خوبی برایِ لیورپول به حساب میآید. اما مسئله پرستیژِ باشگاهی به قدمتِ لیورپول است که زیرِ سوال میرود. آیا این استرلینگ و مدیر برنامههایش، ایدی وارد، بودند که اینقدر به باشگاه فشار آوردند تا مجبورشان کردند، یا این خودِ باشگاه بود که از همان اولِ داستان تسلیم شده بود؟ در هر صورت این انتقال صورتِ خوبی برایِ لیورپول نداشت.
رحیم استرلینگ شاید بدل به یکی از بهترین بازیکنانِ تاریخِ سیتی و حتی تیم ملی شود، اما نوعِ انتقالش برایش دردسرساز خواهد شد. او حالا در 20 سالگی و در حالیکه تنها 77 بازی در لیگ برتر انجام داده است و هنوز در حالِ رشدِ فیزیکی و ذهنی و احساسی است، یازدهمین، یا سیزدهمین بازیکنِ گرانقیمتِ دنیا محسوب میشود (بستگی دارد با یورو حساب کنید یا پوند). استرلینگ کافی است 3 بازیِ متوسط انجام دهد تا لقبِ "سوتیِ بزرگِ نقل و انتقالات" را بهش بدهند. این قضیه تقصیر هر کی که باشد، انعکاسِ بدی برایِ هر دو باشگاه، خودِ بازیکن و کلِ فوتبال داشته است.
تاریخ انتشار: ۲۸ تير ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]