محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846090562
یادداشت اختصاصی کارشناس روس شانگهای برای نقش آفرینی در مسائل آینده جهانی کم‌توان است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت اختصاصی کارشناس روس
شانگهای برای نقش آفرینی در مسائل آینده جهانی کم‌توان است
به اعتقاد کارشناس سیاسی روس، نشست سران سازمان شانگهای در «اوفا» نشان داد که این سازمان آماده بازی کردن نقش جدی در عرصه جهانی نیست.
«الکساندر کنیازف» کارشناس سیاسی روس در یادداشت اختصاصی که در اختیار خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه قرار داد، به نتایج نشست سران سازمان همکاری‌های شانگهای در روسیه اشاره کرد و نوشت که این سازمان تلاش می‌کند تا خود را درگیر مسائل حساس و جدی بین‌المللی نکند، فاصله گرفتن این سازمان با مهم‌ترین مسائل بین‌المللی اهمیت و نقش آن در افکار عمومی نه تنها کشورهای غربی بلکه باقی جهان را نیز کوچک خواهد کرد. کنیازف با اشاره به نشست اخیر اوفا، افزود که البته این نشست بسیار موفقیت‌آمیز عنوان شد ولی واقعیت با آنچه تبلیغ می‌شود متفاوت می‌باشد. یک نکته به وضوح به نظر می‌رسد که بخش قابل توجهی از نخبگان سیاسی روس نسبت به سازمان همکاری‌های شانگهای نگاه مثبت ندارند. موضوع با بیش از پیش کمرنگ شدن نقش مسکو در فضای این سازمان ارتباط پیدا کرده است. به صورت طبیعی روس‌ها دوست ندارند به نقش «بردار کوچک» در شانگهای تن در دهند ولی همزمان از این واقعیت نیز نمی‌توان گذشت که مسکو برای پا به پای پکن پیش رفتن نه منابع لازم مالی و نه توان اقتصادی در اختیار دارد. به اعتقاد کنیازف، حوزه امنیتی عرصه‌ای است که روسیه می‌توانست به صورت جدی و طولانی تسلط خود در فضای شانگهای را حفظ کند. اما ضعف مسکو در آن است که طی سال‌های اخیر این عرصه را واگذار به روابط دوجانبه و سازمان پیمان امنیت جمعی کرده و عملا این امر را پذیرفته است که شانگهای ابزار تحقق اهداف پکن می‌باشد. این در حالی است که شانگهای در ابتدا به عنوان یک سازمان امنیت منطقه‌ای وارد صحنه شد و این تصور را ایجاد کرد که می‌تواند گزینه‌ای در برابر سازمان امنیت و همکاری اروپا و حتی سازمان ملل متحد باشد. متن کامل این یادداشت در زیر می‌آید. فاصله گرفتن سازمان همکاری شانگهای از مهم‌ترین مسائل بین‌المللی اهمیت و نقش آن در افکار عمومی نه‌تنها کشورهای غربی بلکه باقی جهان را نیز کوچک خواهد کرد. البته این نشست بسیار موفقیت‌آمیز عنوان شد ولی واقعیت با آنچه تبلیغ می‌شود متفاوت می‌باشد. یک نکته به وضوح به نظر می‌رسد که بخش قابل توجهی از نخبگان سیاسی روس نسبت به سازمان همکاری‌های شانگهای نگاه مثبت ندارند. موضوع با بیش از پیش کمرنگ شدن نقش مسکو در فضای این سازمان ارتباط پیدا کرده است. به صورت طبیعی روس‌ها دوست ندارند به نقش «بردار کوچک» در شانگهای تن در دهند ولی همزمان از این واقعیت نیز نمی‌توان گذشت که مسکو برای پا به پای پکن پیش رفتن نه منابع لازم مالی و نه توان اقتصادی در اختیار دارد. حوزه امنیتی عرصه‌ای است که روسیه می‌توانست به صورت جدی و طولانی تسلط خود در فضای شانگهای را حفظ کند. اما ضعف مسکو در آن است که طی سال‌های اخیر این عرصه را واگذار به روابط دوجانبه و سازمان پیمان امنیت جمعی کرده و عملا این امر را پذیرفته است که شانگهای ابزار تحقق اهداف پکن می‌باشد. این در حالی است که شانگهای در ابتدا به عنوان یک سازمان امنیت منطقه‌ای وارد صحنه شد و این تصور را ایجاد کرد که می‌تواند گزینه‌ای در برابر سازمان امنیت و همکاری اروپا و حتی سازمان ملل متحد باشد. شانگهای بر سر دوراهی راه اول این است که کشورهای عضو برای اجرای پروژه چینی کمربند اقتصادی جاده جدید ابریشم همکاری کرده و سود مورد نظرشان را به دست می‌آورند و راه دوم اینکه سازمان شانگهای خود را به یکی از ساختارهای منطقه‌ای بسیار فراگیر در جهت انجام مذاکرات و اتخاد تصمیماتی تبدیل می‌دهد که کنترل بر محیط مورد نظر کاملا امکان‌پذیر شود. متاسفانه حقیقت موجود این است که تا حال حاضر نشست‌های سالانه سران سازمان نقش خاصی نداشته (چون عملا تصمیماتی مناسب با منافع همه اعضا صورت نمی‌گیرد) و بیشتر مذاکرات دوجانبه‌ای که در حاشیه این نشست‌ها صورت می‌گیرد، اهمیت پیدا می‌کند. بدون تردید کشورهای آسیای مرکزی حامی پروژه چینی می‌باشند. تلاش‌های روسیه در نشست اوفا جهت به دست آوردن شرایط خاص مشارکت در پروژه چینی و حفظ کشورهای آسیای مرکزی در حوزه نفوذ خود، در تصمیمات این نشست بازتاب نیافت و این موضوع به گروه‌های مربوطه کاری واگذار شد. ضمنا پروژه یادشده چینی پس از نشست ماه سپتامبر سال 2013 سران در بیشکک و بازدید رئیس جمهور چین از کشورهای آسیای مرکزی آغاز شده بود که طی حدود 2 سال گذشته از رشد گسترده‌ای برخوردار شد. با توجه به روندی که به نظر می‌رسد، من فکر می‌کنم که شانگهای به نوعی دارد در جهت تبدیل شدن به وزارت اقتصاد خارجی چین حرکت می‌کند. نقش هند و پاکستان احتمالا هند که نسبت به فعالیت‌های چین در منطقه حساس می‌باشد، با حضور کامل خود در شانگهای بتواند در سناریوی پکن اصلاحاتی وارد کند. همزمان رقابت‌های بین چین و هند نیز می‌تواند تشنج و حساسیت‌ها در داخل سازمان شانگهای و منطقه را افزایش داده و روسیه را بیش از پیش در حاشیه قرار دهد. ورود این 2 کشور بر نقش شانگهای در سیاست جهانی تاثیر جدی نخواهد داشت. مسئله این‌جاست که سازمان شانگهای به دنبال تغییر و تحول اساسی در نقش و جایگاه خود نمی‌باشد. البته پاکستان به عنوان یک بازیگر در زمینه امنیت منطقه‌ای مهم است ولی رقابت بین چین و آمریکا برای تحت نفوذ خود داشتن این کشور نیز در حال شدت گرفتن می‌باشد. از این واقعیت نیز نمی‌توان چشم پوشید که در این فرایند روسیه شرکت‌کننده سطح دوم بوده و در کنار ازبکستان، تاجیکستان و... قرار گرفته است. منبع اصلی بی‌ثباتی منطقه جنگ افغانستان است که تا حد زیادی با وضعیت پاکستان مرتبط می‌باشد. در این زمینه عضویت پاکستان در شانگهای می‌تواند عاملی مهم باشد مشروط بر اینکه سازمان همکاری‌های شانگهای مسئولیت حل و فصل مشکل افغانستان را عهده‌دار شود. اما چنین یک تمایلی از سوی این سازمان به نظر نمی‌رسد و آمریکا همانا در رابطه به وضعیت افغانستان عامل اصلی به شمار می‌رود. بسیار بعید است که دیدار و مذاکرات «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان با همتایان روسی و چینی‌اش بتواند به طور قابل توجهی روی این وضعیت تاثیر بگذارد. شانگهای و حل مشکلات موجود با ایجاد این سازمان انتظار می‌رفت که در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی اتفاقات خوبی خواهد افتاد. اما سیر حرکت شانگهای نشان داد که چنین هدفی در دستور کار این سازمان قرار ندارد. این در حالی است که شانگهای با ایجاد یک مکانیسم مناسب در داخل سازمان می‌توانست حل مناقشه بین هند و پاکستان را بر عهده گیرد ولی نشست اوفا نشان داد که شانگهای هیچ تمایلی برای ورود به این عرصه را ندارد. چنانچه سازمان شانگهای می‌خواست استقلال داشته باشد، می‌توانست از خدمات آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای منصرف شده و ایران را به عضویت کامل خود بپذیرد و ساختار ویژه برای کنترل بر برنامه‌های هسته‌ای کشورهای عضو را ایجاد کند. معلوم است که آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای یک سازمان وابسته بوده و معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) به صورت انتخابی عمل می‌کند. در چنین شرایطی وجود سازمان منطقه‌ای برای کنترل روی برنامه‌های هسته‌ای مهم خواهد بود که متاسفانه شانگهای تمایلی برای ورود به این عرصه را نیز ندارد زیرا هیچ یک از اعضای اصلی شامل چین نمی‌خواهد منافع آمریکا و غرب را به چالش کشد. از این‌جاست که آمریکا برخلاف یک دهه پیش دیگر این نگرانی را ندارد که سازمان شانگهای می‌تواند به گزینه‌ای در برابر نظم جهانی غرب‌محور تبدیل شود. انتهای پیام/
94/04/24 - 16:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها