محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845754696
از سخنان وزیر آموزش و پرورش تعجب میکنم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > آموزش - علی عباسپور نسرین وزیری: دولت در تدوین لایحه بودجه 90، افزایش اعتبارات را به نسبت لایحه بودجه 89 محاسبه کرده نه قانون بودجه 89. این در حالی است که مجلس با تصویب قانون بودجه 89، مبالغی را به سقف بودجههای آموزشی کشور افزوده بود که با محاسبه آن، میزان افزایش اعتبار اعلام شده این بودجهها از سوی دولت واقعی نیست. البته این تنها نقد علی عباسپور رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات به بودجه آموزشی سال بعد نبود. او انتقاداتی به مراتب پررنگتر به شخص وزیر آموزش و پرورش از یکسو و نگاه دوگانه به بودجه دانشگاههای پزشکی و غیرپزشکی از سوی دیگر داشت. کما اینکه از اظهارات حاجیبابایی مبنی بر اینکه بودجه در نظر گرفته شده برای وزارت اموزش و پرورش کافی است، تعجب میکند و میپرسد وقتی 95 درصد بودجه 90 صرف حقوقو پرسنل این وزارتخانه میشود، وزیر چگونه می خواهد به اجرای دیگر برنامههایش بپردازد که می گوید بودجهام کافی است؟! تشبیه این نماینده تهران از وضعیت وزارت آموزش و پرورش و بودجهاش به ماشین بنز بدون بنزین نیز نکته جالبی است که در گفتوگوی خبرآنلاین به آن اشاره شده است. مشورح این مصاحبه را در ادامه بخوانید: وضعیت بودجه آموزشی کشور را در لایحه بودجه 90 چگونه می بینید؟ البته به تفکیک از بودجه آموزش و پرورش شروع کنیم و بعد هم بودجه وزارت علوم را بسنجیم.بودجه آموزش و پرورش با این وضعی که لایحه بودجه را آوردهاند، فقط 8 درصد افزایش یافته است. این عدد بدون در نظر گرفتن مازادی است که سال گذشته توسط مجلس به بودجه افزوده شد که هنوز هم به آموزش و پرورش پرداخت نشده است. بر اساس گزارشات رسیده در سال 1389 کل پرسنل رسمی آموزش و پرورش حدود 855 هزار نفر است که در سال 1390 با توجه به تکالیفی که در ارتباط با استخدام معلمان حق‌التدریس و آموزشیاران نهضت سوادآموزی به عهده آموزش و پرورش گذاشته شده و 40 هزار نیرویی که به استخدام وزارت آموزش و پروش درآمده‌اند، نیروهای آموزش و پرورش به 922 هزار نفر خواهد رسید، بنابراین بیش از 70 هزار نفر در سال 90 به پرسنل رسمی حقوق‌بگیر آموزش و پرورش افزوده می‌شوند. با توجه به اینکه هم اکنون حدود 93 تا 95 درصد از اعتبارات هزینه‌ای آموزش و پرورش صرف پرداخت حقوق و مزایای پرسنل میشود، اگر حقوق و مزایای این 70 هزار نفر را هم اضافه کنیم، افزایش فقط 8 درصدی که برای اعتبارات هزینه‌ای دیده شده به این معناست که احتمال دارد باز درصد اعتبارات پرسنلی آموزش و پرورش از کل اعتبارات هزینه‌ای افزایش پیدا کند یعنی از حدود 95 درصدی که در سال 89 پیشبینی میشود بودجه جاری آموزش و پرورش صرف پرسنل شود بیشتر خواهد شد. از آنجا که بیشتر بودجه وزارت آموزش و پرورش در سال آتی، صرف حقوق پرسنلی افراد میشود. بنابراین بودجهای برای کار زیربنایی در این وزارتخانه باقینمیماند. معمولا علیرغم توافقاتی که در دولت برای تدوین لایحه بودجه میشود، باز هم وزرا از بودجه وزارتخانههایشان اعتراض دارند و در لابی با کمیسیونهای تخصصی و تلفیق میکوشند تا این بودجه را افزایش دهند. اما گویا آقای حاجیبابایی از همین بودجه تعیین شده برای وزارت آموزش پرورش راضی هم هستند. همینطور است؟بله. البته من هم از حرف آقای وزیر تعجب میکنم که میگویند بودجه تعیین شده برای وزارت اموزش و پرورش کافی است. با این موضع آقای حاجی بابایی، مشکل است که ما در مجلس بگوییم که درآمدهای در نظر گرفته شده برای بودجه آموزش و پرورش غیرحقیقی و منبسط است و جایی برای ایجاد درآمد بیشتر برای دولت نیست. یعنی وقتی وزیر از بودجه تخصیصی راضی هستند، مشکل است که ما در مجلس برای تخصیص بودجه بیشتر به این وزارتخانه چانه زنی کنیم و نمایندگان را در کمیسیون تلفیق و صحن علنی قانع کنیم که برای کار زیربنایی در آموزش و پرورش باید، بودجه بیشتری به این وزارتخانه تعلق بگیرد. این هم کار سختی است که بخواهیم از فصل دفاع یا بخش راه و ترابری و سلامت بخواهیم بودجه برداریم و به بخش اموزش بدهیم. وقتی وزیر معتقد است که با همین بودجه، با بکارگیری منابع و نیروی انسانی میتواند تحول بنیادین سیاستهای کلان را محقق کند، مسلم است که باید از ایشان انتظار این را هم داشته باشیم که به ارتقاء کیفی و مسائل دیگر در آموزش و پرورش بپردازند و مسائل این وزارتخانه فراتر از مشکل تامین حقوق و مزایای معلمانش باشد. در لایحه بودجه سال آتی، 12 هزار و 500 میلیارد تومان اعتبار برای وزارت اموزش و پرورش داریم که بیش از 90 درصد آن صرف حقوق پرسنل میشود و بعید به نظر میرسد که با این وصف این وزارتخانه بتواند هیچ حرکت توسعهای نداشه باشد و به اهداف اصلی خود برسد. حکایت بودجه آموزش و پرورش و وعدههای وزیر، مثل حکایت آن ماشین بنز پر زرق و برقی میماند که برای راه رفتنش باید بنزینش هم تامین شود والا صرف ماشین بنز داشتن که کسی را جا به جا نمیکند! باید بنزین ان هم فراهم شود تا راه بیفتد. از این رو به آقای وزیر توصیه می کنم که به جای مطرح کردن برخی مسائل سطحی و طرحهای نا پختهای مثل تعطیلی مدارس ابتدایی در روزهای پنجشنبه و یا ارائه طرح 3-3-5، به کارهای اصلی این وزارتخانه بپردازد. وضعیت بودجه وزارت علوم چگونه است؟ شما در قانون برنامه پنجم تکالیف جدیدی برای دولت در این زمینه تعیین کردید. آیا لایحه بودجه 90 بر اساس این تکالیف در قانون برنامه نوشته شده است؟در این بخش شاهد رفتار دوگانهای از سوی دولت هستیم. چرا که دولت اعتبارات تملک دارایی دانشکدههای پزشکی را به وزارت بهداشت داده اما در مورد دیگر دانشگاهها هم بخشی از این بودجه به شکل متمرکز به وزارت علوم داده شده و بخش دیگری از بودجه تملک دارایی به خود دانشگاهها داده شده است که دو حرکت متناقض در لایحه بودجه 90 به شمار میرود. این در حالی است که قانون برنامه پنجم، دال بر استقلال هیات امنای دانشگاههاست و سایر مواد قانون برنامه نیز حکایت از این دارد که اعتبارات باید در اختیار خود دانشگاهها قرار بگیرد. از این رو تخصیص بودجه تملک دارایی به وزارت علوم، دانشگاهها را دچار مشکل کرده و از حالت هیات امنایی خارج میکند. اینکه دولت بودجه عمرانی دانشگا‌ها را صفر کند و این اعتبارات را در اختیار وزارت علوم قرار دهد، برگشت به عقب است، تجربه سی سال انقلاب نشان داد که باید به سمتی حرکت کنیم که دانشگاههای کشور مانند دانشگا‌های پیشرفته دنیا به صورت مستقل عمل کنند. همانطور که دانشگاههای کشور از نظر علمی به بلوغ رسیده‌اند و در سطح دانشگاههای خوب دنیا قرار دارند می‌توانند برای بودجههای خود تصمیم‌گیری کنند این واگذاری برخلاف برنامه و روند پیشرفت برای حمایت از دانشگاههاست و به مصلحت نیست. به عنوان مثال صحیح نیست که دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه تهران، شریف، امیرکبیر، شیراز و دانشگاه‌هایی از این دست که کل مدیران کشور در این دانشگاهها تخصص می‌بینند و از نظر فکری به دولت کمک میکنند اعتباراتشان متمرکز شود و در اختیار وزارت علوم قرار گیرد. وزارت علوم و شخص وزیر باید نقش کنترل و نظارتی بر عملکرد دانشگاهها داشته باشند و دیگر نیازی به اینکه بودجه دست آنها باشد نیست. بویژه آنکه وزیر بودجههای متمرکزی در اختیار دارد و ما هم می کوشیم که این اعتبارات در اختیار را در مجلس افزایش دهیم تا هرجا که وزیر لازم دید برای یک پروژه پژوهشی موفق، تکمیل برخی پروژهها یا امور عمرانی و یا مسائل پیش بینی نشده هزینه کند. در مجموع به نظر میرسد که در بودجه تخصیص یافته به دانشگاههای علوم پزشکی عقلانیت بیشتری در لایحه بودجه 90 دیده میشود. البته اظهار نظرهای برخی روسای دانشگاه ها حکایت از ان دارد که چندان هم موافق این تغییر در قانون برنامه پنجم نیستند و تمایلی به دریافت بودجه مستقیم و مستقل شدن ندارند. ما تا کنون دوبار از روسای دانشگاهها دعوت کردهایم که به جلسات کمیسیون آموزش و تحقیقات بیایند و نظراتشان را راجع به قانون برنامه و لایحه بودجه اعلام کنند. بنده این جارو جنجالها را که برخی، روسای دانشگاهها را از حضور در جلسات کمیسیون منع میکنند را قبول ندارم. شنیدهایم که دولت و وزارت علوم، روسای دانشگاهها را از تماس با مجلس منع کردهاند. برخی اظهار نظرها را هم در شان برخی روسای دانشگاهها نمیبینم. اینکه کمیسیون آموزش و تحقیقات در جریان بررسی قانون برنامه پنجم مصوب کرد که اعتبارات تملک دارایی را به خود روسای دانشگاهها بدهند، منفعتی برای کمیسیون یا مجلس ندارد. نمی دانم چرا این اظهارات را از سوی برخی روسای دانشگاهها شاهد هستم. در لایحه بودجه 90، 50 درصد اعتبارات تملک دارایی دانشگاهها افزایش یافته و امیدواریم که بتوانیم حدود 100 میلیارد تومان از اعتبارات 600 هزار میلیارد تومانی تملک دارایی وزارت علوم را در اختیار خود وزیر قرار دهیم تا برای حمایت از پیشرفت پروژههای عمرانی از آن استفاده کند. بودجه وزارت علوم چقدر به نسبت سال گذشته افزایش داشته است؟حدود یک هزار و 700 میلیارد تومان بودجه وزارت علوم است که ظاهرا 24 درصد افزایش یافته است. اما این افزایش صوری و نسبت به لایحه بودجه 89 است نه قانون بودجه 89. چرا که ما سال گذشته در مجلس، این اعتبار را بیشتر کردیم که البته متاسفانه بخشهایی از آن اصلا تخصیص نیافت! مثلا ما برای فوق العاده بودجه اساتید مبلغی را تصویب کردیم اما این اعتبار تخصیص نیافت و متاسفانه دنشگاهها از سایر بودجههای خود اعم از بودجه پژوهشی زدند تا فوق العاده بودجه اساتید را تامین کنند. در حالی که ما برای ان اعتبار تصویب کرده بودیم که دولت پرداخت نکرد. اگر مجموعه کسریهای وزارت علوم را محاسبه کنیم، مشخص میشود که نه تنها بودجه وزارت علوم، 24 درصد افزایش نیافته بلکه حداکثر افزایش آن، 12 درصد است. ضمن اینکه در بودجه سال 89 دانشگاهها، افزایش ارتقای حقوقی اساتید منظور نشده بود که این موضوع دانشگاهها را با مشکل پرداخت روبرو کرد که در نهایت آن را با کسر کردن از اعتبارات دیگر تامین کردند، البته افزایش ارتقای حقوقی اساتید در بودجه سال 90 منظور شده که اگر آن را هم حساب کنیم قاعدتا از 24 درصد کمتر میشود. با توجه به رشد تورم در سال 89، امیدواریم بودجه دانشگاهها اضافه شود. در کمیسیون آموزش تلاش میکنیم از بودجههای متمرکز متعدد در لایحه بودجه که گزارشی از هزینه آن به مجلس نمیآید، بکاهیم و به بودجه دانشگاهها اضافه کنیم. به یاد دارم که سال گذشته 155 میلیارد تومان بودجه متمرکز فرهنگی دراختیار دولت گذاشتیم که معلوم نیست کجا هزینه شده است. می توان مقداری از این دست بودجهها را به دانشگاهها داد تا در راستای رسیدن به اهداف سند چشم انداز 20 ساله و منویات رهبری پیشرفت داشته باشیم. 42/111
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]
-
گوناگون
پربازدیدترینها