محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830590360
دبه بر سر لوزان! آنکه نباید لوزان را می‌پذیرفت، ایران بود نه آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دبه بر سر لوزان!
آنکه نباید لوزان را می‌پذیرفت، ایران بود نه آمریکا
اخیرا از برخی مقامات مذاکره‌کننده ایرانی شنیده شده است که ایران به لوزان پایبند است اما این آمریکایی‌ها هستند که تغییر موضع داده‌اند و خواسته‌هایی فراتر از لوزان را مطرح می‌کنند یا به‌عبارت ساده‌تر، «دبه» کرده‌اند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، بنابر باور برخی اندیشمندان، سیاست خارجی واشنگتن وقتی در برابر سیاست خارجی تدافعی قرار می‌گیرد، لاجرم تهاجمی می‌شود. هر بار کوتاه آمدن در برابر یکی از مواضع کاخ سفید، جلوتر آمدن آن و زیاده‌خواهی آن را از پی دارد. این روزها در وین صحبت از آن است که آمریکایی‌ها از توافق (بیانیه) لوزان سر باز می‌زنند. حتی اخیرا از برخی مقامات مذاکره‌کننده ایرانی شنیده شده است که ایران به لوزان پایبند است اما این آمریکایی‌ها هستند که تغییر موضع داده‌اند و خواسته‌هایی فراتر از لوزان را مطرح می‌کنند یا به‌عبارت ساده‌تر، «دبه» کرده‌اند. البته به هر روی، عهدشکنی از جانب واشنگتن اصلا تعجبی ندارد اما تذکار این نکته هم ضروری است که اگر آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده باشند که لوزان سقف خواسته ایران است، از نظر منطق مذاکراتی اشتباه نکرده‌اند که بر آن سقف فشار آورده‌اند. این تاکتیک مذاکراتی تهاجمی ایران بود که باید جلوی فشارهای بیشتر را می‌گرفت، آن هم از طریق حمله به بیانیه لوزان. بیانیه لوزان از همان زمان که حاصل شد، در تهران به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در مناظره‌های شکل گرفته در صدا و سیما بین موافقن و منتقدین این بیانیه، ادبیات و گفتمان منتقدین به وضوح از برتری برخوردار بود. از همان زمان قرار بود که بیانیه لوزان، به‌مثابه «چرکنویس راهکارها» مدنظر باشد، هیچ‌چیز در آن قطعی نبوده و ایرادات آن در «برجام» تصحیح گردد. مقام معظم رهبری نیز در اظهار نظرشان در خصوص بیانیه لوزان، بر این نکته تاکید کردند که توافقی در لوزان به‌دست نیامده است. واضح بود که قرار است در مذاکرات کارشناسی و سپس معاونین و وزرا، بیانیه لوزان با جرح و تعدیل جدی مواجه شود. به‌عبارت بهتر، قرار بود لوزان به خطوط قرمز تعیین شده از سوی نظام جمهوری اسلامی ایران، نزدیک و نزدیک‌تر شود. اما اکنون آنچه شنیده می‌شود این است که اتفاقا این طرف آمریکایی است که در حال اعمال فشار بر چارچوب‌های لوزان است و این آنها هستند که تغییر مواضع داده‌اند. آنها هستند که خطوط قرمز جدید تعیین کرده‌اند، گویا لوزان برای ایران یک اسطوره و آرزوست و واشنگتن می‌خواهد تهران را از رسیدن به این آرزوی رویایی بازدارد! بیانیه لوزان دارای ایرادات مهمی بود و بعضا با خطوط قرمز نظام ساییدگی داشت. آنچه از مذاکرات اخیر انتظار می‌رفت، اصلاح آن ساییدگی‌ها بود نه تماشای حمله آمریکایی‌ها به همان چارچوب‌های ساییده به خطوط قرمز و سپس مشاهده تهدید آمریکایی‌ها به ترک مذاکرات. یک اصل اساسی در مذاکره با آمریکایی‌ها وجود دارد: «هرگاه کاخ سفید از موضع قدرت و با لحن تهاجمی و تهدیدآمیز سخن می‌گوید، باید نتیجه گرفت که به‌دنبال کسب امتیاز بیشتر از یک موضع تدافعی است.» انتهای پیام/
94/04/19 - 16:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها