واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حضور بی مورد آمریکایی ها در عراق مردم عراق طی چند ماه اخیر با برپایی تظاهراتی در سطح این کشور خواهان پایان دادن به حضور اشغالگران آمریکایی در کشورشان شدند. اقدامی که از سوی بسیاری از محافل سیاسی عراق نیز مورد تایید قرار گرفته و این امید را به وجود آورده که آمریکایی هرچه زودتر خاک این کشور را ترک کنند.
از سال 2003 با بهانه واهی مبارزه با سلاح های کشتار جمعی در عراق و بدون مجوز شورای امنیت نیروهای ائتلاف به رهبری ایالات متحده آمریکا وارد خاک این کشور شدند و از آن زمان عراق روی آرامش را ندیده است. ایجاد دولت نظامی و پس از آن دولت انتقالی از جمله اقداماتی بود که آمریکایی ها انجام دادند و البته در این میان نیروهای مردمی نیز نقش مناسبی ایفا کردند و با بهره گیری از اقتدار مرجعیت شیعه امکان برقراری و روی کارآمدن نیروهای ملی و مردمی در این کشور را سبب شدند. برگزاری انتخابات پارلمانی در دو دور از جمله اقدامات این نیروها بود که باعث روی کارآمدن دولت نوری مالکی شد. این دولت از ابتدا خروج اشغالگران را مورد تاکید قرار می داد و در کنار آن توانمندسازی پلیس و ارتش عراق را مد نظر قرار می داد. البته ر ابن میان توفیقاتی نیز حاصل شد و منجر به این توانمندی گردید. جمهوری اسلامی ایران نیز به حمایت از مردم مظلوم این کشور پرداخت و در عرصه های مختلف به دولت و ملت عراق کمک هایی را عرضه داشت. حتی کار به جایی رسید که جمهوری اسلامی ایران به خاطر مردم این کشور با دشمن درجه یک خود یعنی آمریکا به مذاکره پرداخت و مقام معظم رهبری آن را تنها و محدود به اوضاع عراق کردند که نتیایج مطلوبی نیز در بر داشت. اما در چند سال اخیر دولت عراق مجبور به امضای توافق نامه امنیتی با آمریکا شد که انتقاداتی را به همراه داشت. در این توافق نامه تاکید شده بود که نیروهای آمریکایی باید از شهرهای عراق خارج شده و تا پایان سال 2011 نیز کل کشور را ترک گویند. جمهوری اسلامی ایران نیز به حمایت از مردم مظلوم این کشور پرداخت و در عرصه های مختلف به دولت و ملت عراق کمک هایی را عرضه داشت. حتی کار به جایی رسید که جمهوری اسلامی ایران به خاطر مردم این کشور با دشمن درجه یک خود یعنی آمریکا به مذاکره پرداخت البته گرفتن امتیاز ایجاد چند پایگاه نظامی دائم در این کشور از جمله معایب این توافق نامه بود که همواره مورد انتقاد نیروهای مردمی و احزاب سیاسی این کشور قرار گرفته است. جمهوری اسلامی ایران نیز بر این مساله انتقاداتی را مطرح کرده است. در این خصوص ایران معتقد است جدای از اینکه امنیت ملی ایران از طریق این پایگاه های مورد خدشه واقع می شود، این پایگاهها برای آینده منطقه عراق و مردم آنها نیز مفید نخواهد بود. عراقی ها نیز از ابتدا اطمینان داده اند که این پایگاهها خطری برای ایران محسوب نمی شوند. به هر روی ایجاد این پایگاهها مورد توافق عراق و آمریکا قرار گرفته که در حال عملی شدن است. اما در کنار آن باید زمینه سازی ها برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق تا پایان سال جاری میلادی نیز عملی شود.
مساله ای که در توافق نامه امنیتی به صراحت مورد تاکید قرار گرفته است. هم اکنون علی رغم مفاد این توافق نامه آمریکایی ها زمزمه های تداوم حضور در عراق بعد از سال 2011 را مطرح کرده اند. خواسته ای که مغایر با مفاد توافق نامه امنیتی و حتی با سیاست های به اصطلاح تغییر آمریکا مغایر است. به نظر می رسد آمریکایی ها از این طریق به دنبال به دست آوردن منافعی فراتر از گفته هایشان می باشند. سوال اینجاست که آیا برپاکردن برج به اصطلاح دموکراسی در عراق که همواره مورد تاکید آمریکایی ها بود نیاز به پایگاه نظامی و یا تداوم اشغال گری در عراق دارد؟ مرد شماره 2 القاعده در عراق چندی پیش در این کشور کشته شد و چند روز گذشته نیز بالاخره بن لادن کشته شد، حال چه نیازی به تداوم حضور آمریکا در عراق و افغانستان وجود دارد؟ آیا اگر هدف به اصطلاح برپایی عدالت بود، حال که حاصل شده است، چرا باید این حضور تداوم یابد؟بر این اساس مردم عراق نیز در تظاهراتی در بغداد که به نوعی ادامه تظاهرات و اعتراضهای مردمی این كشور به شمار میآید و از 15 ماه فوریه در عراق آغاز شده است، خواستار عدم ادامه حضور اشغالگران آمریكایی در این كشور شده اند. مردم عراق با برگزاری این تظاهرات اعلام كردند كه دولت باید با هرگونه حضور نیروهای اشغالگر آمریكایی بعد از پایان سال 2011 مخالفت كند. تظاهركنندگان همچنین تاكید كردند كه دولت عراق نباید با ایجاد هرگونه پایگاهی برای نیروهای اشغالگر آمریكایی در خاك عراق موافقت كند.مردم عراق نیز در تظاهراتی در بغداد که به نوعی ادامه تظاهرات و اعتراضهای مردمی این كشور به شمار میآید و از 15 ماه فوریه در عراق آغاز شده است، خواستار عدم ادامه حضور اشغالگران آمریكایی در این كشور شده اند. این اعتراضات به حق باید از سوی دولت عراق مورد توجه واقع شود و زمینه جدیدی برای تداوم حضور آمریکایی ها در عراق فراهم نشود تا امنیت منطقه همانگونه که بارها توسط مقامات کشورمان مورد تاکید قرار گرفته است، توسط خود مردم منطقه تامین شود و نیازی به حضور بیگانگان و نیروهای فرامنطقه ای نباشد. نیروهای داخل منطقه اگر اتحاد را برای خود به عنوان سرلوحه در نظر بگیرند، این توانایی را دارند که بتوانند منطقه را همانند سنوات گذشته خود اداره کرده و امنیت آن را محقق سازند. هاتف پوررشیدیبخش سیاست تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]