تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871422844
گذری بر نام‌آوران خفته در تاریخ - 3 «میرزا سید محمد مسیح» پناهگاهی امن برای فقرا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گذری بر نام‌آوران خفته در تاریخ - 3
«میرزا سید محمد مسیح» پناهگاهی امن برای فقرا
میرزا سید محمد مسیح، دومین پسر صاحب روضات در اوایل قرن 14 هجری قمری است که ساعتی پیش از طلوع صبح شب جمعه 27 شوال 1255 در اصفهان دیده به جهان گشود او در مدت حیاتش برای مبارزه با دشمن، پناهگاهی امن برای فقرا به حساب می‌آمد.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، هر قسمت از تخت فولاد داستانی را در دل پنهان کرده و افسانه‌ای شنیدنی دارد، وجود مقبره یوشع نبی در تکیه لسان‌الارض این قبرستان بر این موضوع صحه می‌گذارد، حکایت زندگی علمای بزرگ تشیع، نامداران و نام‌آوران مدفون در گوشه‌گوشه تخت‌فولاد، حکایتی شنیدنی است. تخت فولاد در زمره گورستان‌های مهم ایران و جهان اسلام و دومین قبرستان تاریخی شیعه پس از قبرستان وادی‌السلام است که جمع زیادی از علمای تراز اول جهان تشیع، مشاهیر، ادبا و شاعران معروف در آن مدفون هستند و به همین جهت این گورستان، نمادی شاخص از هویت ایرانی در اصفهان است که سهمی از بارزترین دستاوردهای پیشین ادبی و فرهنگی را از گذشته‌های بسیار دور به نمایش می‌گذارد. وارد قبرستان که می‌شویم، سراغ مقبره میرزا سید محمد مسیح را که می‌گیریم، ما را به گوشه جنوب شرقی تخت فولاد هدایت می‌کنند جایی که نه تنها قبر این شخصیت بزرگ همچون نگینی در دل تخت فولاد می‌درخشد که در فاصله کمی از آن نیز قبر پدر بزرگوارش را هم می‌توان مشاهده کرد. میرزا سید محمد مسیح، دومین پسر صاحب روضات، ملقب به «جمال‌الدین» از فقها و مجتهدان اصفهان در اوایل قرن 14 هجری قمری است که ساعتی پیش از طلوع صبح شب جمعه 27 شوال 1255 هجری قمری در اصفهان دیده به جهان گشود. میرزا سید محمد پس از تحصیل مقدمات علوم، در دروس خارج فقه و اصول بزرگان خاندان خود و برخی دیگر از علما شرکت می‌کرد و به درجه اجتهاد نائل شد. پدرش صاحب روضات، عمویش صاحب مبانی‌الاصول، فقیه اصولی نامدار شیخ محمد باقر نجفی و فقیه اصولی محقق ملا حسینعلی تویسرکانی بودند. آقا میرزا سید مسیح از سوی پدر و عمویش به دریافت درجه اجتهاد نیز مفتخر شد، میرزا مسیح، جامع کمالات و حاوی فضایل و آداب بوده و در زمان خود از مراجع بزرگ و صاحب نفوذ و محبوب نزد مردم اصفهان به شما می‌رفته است. استاد تاریخ دانشگاه نجف‌آباد درباره این شخصیت بزرگ گفت: میرزا سید مسیح در طول حیاتش همیشه در خدمت به خلق و دادرسی از مظلومان بسیار تلاش می‌کرد. محمدرضا توسلی در گفتوگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار کرد: این مجتهد بزرگ همچنین دانشمندی عاقل و با اخلاق بود که وجودی نافع برای مردم و پناهی امن برای فقرا و مستمندان بود تا جایی که بررسی بسیاری از امور شرعی مردم توسط ایشان اداره می‌شد. اما اهمیت این شخصیت روحانی زمانی بیشتر روشن می‌شود که فرزندش نیز در شرح حال پدر خود می‌نویسد: «پدرم آقا میرزا مسیح، چهارسویی را برای خصلت فتوت و جوانمردی که در حمایت مظلومان و پناهندگان خود داشت، به دوستی و مصاحبت برگزیده بود.» گویا به خاطر برخورداری آقا سید مسیح از اوصاف نیک اخلاقی، صاحب روضات این فرزند را از سایر فرزندانش بیشتر دوست داشت، به طوری که دوستی نکردن با او را علت عقوق سایر فرزندان خود می‌دانست، همان‌گونه که در وصیتنامه خود که در سال 1267 هجری قمری تنظیم کرد، خطاب به فرزند ارشد خود یعنی آقا سید محمدمهدی نوشت: «و نور چشم من، مکرم من میرزا مسیح را صله بسیار کن که من او را بسیار دوست می‌دارم و اگر دوست پدر را بعد از پدر دوستی نکنی، عاق خواهی بود و او را اصلا مرنجان و در وقت غضب به پدرت ببخش» وی همچنین در سال‌های آخر عمرش این نوشته را بر وصیتنامه خود اضافه کرد: «میرزا مسیح را به مهربانی یاد کنید.»
طبق اسناد تاریخی از آثار علمی که از میرزا مسیح به یادگار مانده است می‌توان به چند رساله مختصر و بیاض ادعیه و همچنین «رساله عشریه» و چندین جزوه منبری اشاره کرد. میرزا مسیح «رساله عشریه» را در سال 1323 هجری قمری در اطراف بیان آیاتی از قرآن کریم و احادیث اهل بیت (ع) نوشته است، چندین کتاب نیز به خط زیبای خود استنساخ کرده و از جمله دو جلد «شرح لمعه»، «حدائق‌المقربین» و نیز چهار جلد «روضات‌الجنات» پدرش با یک فهرست و تعداد زیادی از کتب نفیس را به خط خود نوشته است. آقا سید مسیح از جوانی یاور پدر خود بود و امورات صاحب روضات از اداره شئون قضایی، امور مربوط به کار پاک‌نویس کردن کتاب روضات‌الجنات از روی نسخه اصل، تصحیح و همه امور را بر عهده داشت و به همین خاطر نیز تبحری خاص در علم ترجمه رجال داشت و مقارن با تالیف روضات پدرش، یک نسخه زیبا به خط خود نوشت و سپس آن نسخه را به اعتماد‌السلطنه، صاحب کتاب «العائر و الآثار» اهدا کرد که پس از چند سال، به نوه‌اش میر سید احمد روضاتی رسیده است. آقا میرزا مسیح علاوه بر مقام علمی و اجتماعی، دارای مقام تقوا و پرهیزگاری بود و به همین دلیل مردم اصفهان برای آن مرحوم، مسجدی بنا کردند که به مسجد الیادران معروف شد که عملیات احداث آن در سال 1279 هجری قمری به پایان رسید. میرزا مسیح در طول حیات خود در این مسجد و شب‌ها نیز در مسجد واقع در چهارراه سرتیپ در خیابان طالقانی، اقامه نماز جماعت و بیان احکام و ارشاد خلق می‌کرد. شاعر ادیب فاضل میرزا ابوالقاسم متخلص به طرب (پدر استاد همایی) در قصیده‌ای در بیان تاریخ فوت وی چنین سروده است: به لیله‌العرفه از پس دعا و نماز سلام دادش روح‌القدس به باغ جنان به آه و ناله خرد خواست سال رحلت او به حالتی که قلم شرح دادنش نتوان آقا میرزا مسیح از همسر خود یعنی دختر میرزا محمدصادق که عموی میرزا مسیح بود، دو فرزند به نام‌های آقا سید جلال‌الدین و آقا میرزا سید حسن به جای گذاشت که هر دو از علما و فقهای نامدار اصفهان بوده‌اند. در نهایت این شخصیت بزرگ در سن 70 سالگی در شب عرفه، 9 ذیحجه سال 1325 هجری قمری بر اثر بیماری جان به جان آفرین تسلیم کرد و پیکر او با تشییع عموم اهالی اصفهان و علمای بزرگ در مقبره پدرش، به فاصله یک قبر در تخت فولاد مدفون کردند. ============= گزارش از آسیه عسگری ============= انتهای پیام/63054/ط30
94/04/16 - 11:53
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها