محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842506375
ابزار اوراق قرضه بین المللی برای دوره پساتحریم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ابزار اوراق قرضه بین المللی برای دوره پساتحریم تهران - ایرنا - عباس عاملی رنانی در سرمقاله امروز روزنامه دنیای اقتصاد به نقش اوراق قرضه خارجی در دوران پساتحریم پرداخته و می افزاید : هر دولت یا شرکتی می تواند در صورت وجود تقاضا (و نبود تحریم)، به بازار سرمایه خارجی برود و با استفاده از بانک های سرمایه گذاری بین المللی به عنوان واسطه، با عرضه اوراق قرضه از بازار سرمایه پول قرض کند.
در این سرمقاله می خوانیم : نامه اخیر رئیس جمهوری به معاون اول خود شامل سه مسوولیت مهم در حوزه اصلاح نظام بانکی، توسعه بازار سرمایه و سامان بخشیدن به بدهی های دولت بود. این نامه تاکید زیادی بر سوق دادن تامین منابع مالی به سمت بازار سرمایه داشت.
به خصوص در یکی از بندها رئیس جمهور تاکید کرده است: تامین مالی نیازهای بلندمدت به سمت بازار سرمایه یا منابع خارجی هدایت شوند. خواسته رئیس جمهور در شرایطی ابراز شد که پیش از این شش اقتصاددان برجسته نیز، توسعه بازار اوراق استقراضی را یکی از راه حل های خروج غیر تورمی از رکود برشمردند.
در همین راستا، در این یادداشت به بیان نکاتی پیرامون فواید و مضرات روی آوردن به استقراض از بازار سرمایه خارجی خواهیم پرداخت.
طبیعتا، گسترش و ایجاد زیرساخت ها برای فعال سازی بازار اوراق قرضه داخلی نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. اما از آنجا که ایجاد چنین زیرساخت هایی نیاز به زمان نسبتا طولانی دارد و با توجه به اینکه بازار اوراق قرضه داخلی و خارجی دارای خصوصیات بسیار متمایز هستند، این یادداشت بیشتر به بحث پیرامون بازار خارجی پرداخته است.
وجه اصلی متمایزکننده بین این بازار داخلی و خارجی، ارز استقراضی است. به آن معنا که بازار اوراق قرضه داخلی شامل استقراض به ریال ایران می شود، در حالی که استقراض از بازار بین المللی، شامل قرض گرفتن به یکی از ارزهای اصلی خارجی می شود که به صورت معمول دلار آمریکا است.
هر دولت یا شرکتی می تواند در صورت وجود تقاضا (و نبود تحریم)، به بازار سرمایه خارجی برود و با استفاده از بانک های سرمایه گذاری بین المللی به عنوان واسطه، با عرضه اوراق قرضه از بازار سرمایه پول قرض کند.
به طور معمول، کشورهای در حال توسعه، در بازار خارجی اوراق قرضه خود را به دلار عرضه می کنند؛ یعنی از سرمایه گذاران دلار دریافت می کنند و دلار هم بازپرداخت می کنند. بهره ای که در ازای این بدهی پرداخت می شود دو عامل تعیین کننده اصلی دارد. اول نرخ بهره رایج در بازار اوراق دولتی آمریکا است و دوم، تفاوت کیفیتی است که سرمایه گذاران بین کشور استقراض کننده و اقتصاد آمریکا می بینند.
برای مثال، در حال حاضر نرخ بهره بر اوراق 10 ساله دولت آمریکا 3/ 2 درصد است. اگر یک کشور در حال توسعه خواهان عرضه اوراق قرضه 10 ساله به دلار آمریکا باشد، حداقل بهره ای که می پردازد 3/ 2 درصد خواهد بود و هر چه شرایط اقتصادی این کشور نا مطلوب تر و اعتبار اقتصادی آن کمتر باشد، نرخ بهره از 3/ 2 درصد بیشتر می شود.
برای مثال در حال حاضر کشور کره جنوبی که یکی از قوی ترین کشورهای در حال توسعه به حساب می آید، برای اوراق قرضه 10 ساله اش که به دلار هستند، بهره ای 8/ 2 درصدی می دهد، در حالی که کشور ونزوئلاکه ضعیف ترین کشور در حال توسعه به شمار می رود اوراق قرضه خود را در بازار بین المللی با نرخ بهره 25 درصد منتشر می کند.
فواید و مضرات استقراض در بازار خارجی برای ایران
1- قابل عرضه بودن سریع آن در دوره پساتحریم: استقراض از بازار بین المللی در واقع به زیرساخت های خارجی نیازمند است و نه به زیرساخت های داخلی. از این نظر، در فضای پساتحریم، دولت می تواند در بازده زمانی نسبتا کوتاهی به بازار بین المللی رفته و اوراق قرضه عرضه کند.
البته، این به معنای آن نیست که دولت به دلیل آسان تر بودن رفتن به بازار خارجی، از توسعه بازار داخلی غافل شود. مطمئنا، توسعه و گسترش بازار قرضه داخلی حائز اهمیت فراوان است و باید جزو اولویت های دولت در حوزه بازار های سرمایه باشد. به خصوص اینکه در میان مدت و در صورت تحقق یافتن اهداف ضد تورمی دولت، ممکن است استقراض ریالی ارزان تر از استقراض دلاری شود اما از آنجا که این کار نیاز به زمان دارد، دولت می تواند در گام نخست به بازارهای خارجی روی بیاورد.
2- پرداخت بهره پایین تر: با توجه به دو عامل تعیین کننده نرخ بهره که پیش تر بر شمردیم و با توجه به دو رقمی بودن نرخ بهره در ایران، به احتمال فراوان در شرایط کنونی هزینه استقراض از بازار خارجی بسیار ارزان تر از استقراض از بازار داخلی خواهد بود.
برای مثال، در حال حاضر دولت عراق یک دسته اوراق قرضه در بازار سرمایه بین المللی دارد که عمری سیزده ساله دارند و نرخ بهره ای که برای آنها می پردازد 9 درصد است. با توجه به اینکه شرایط اقتصادی ایران به مراتب بهتر از کشور عراق است، نرخ بهره ای که ایران بر اوراق قرضه اش خواهد پرداخت می تواند بسیار کمتر از 9 درصد باشد از دیگر کشورهای هم منطقه ایران که اقتصادی نفت و گاز محور دارند، می توان به بحرین و قزاقستان اشاره کرد که هر دو برای اوراق دلاری 10ساله بهره ای حدود 5/ 4 درصد پرداخت می کنند.
3- گشودن در برای استقراض شرکت های خصوصی و شبه دولتی : رفتن دولت به بازار سرمایه بین المللی و استقراض از آن، در را برای استقراض شرکت های خصوصی و شبه دولتی ایرانی نیز می گشاید. کمتر پیش می آید که سرمایه گذاران بین المللی اوراق قرضه شرکتی را خریداری کنند که دولت آن پیش تر به بازار سرمایه نیامده باشد؛ اگرچه استثناهایی وجود دارد.
عرضه اوراق دولتی ایران در بازار سرمایه پیش زمینه ای را برای سرمایه گذاران خارجی فراهم می کند که بر اساس آن رفته رفته می توانند نسبت به قرض دادن به شرکت های ایرانی نیز متمایل شوند. البته رعایت اعتدال در این زمینه مهم است.
از آنجا که بسیاری از سرمایه گذارهای خارجی ترجیح می دهند بیش از یک حد مشخصی در اوراق یک کشور سرمایه گذاری نکنند، عرضه بی رویه اوراق قرضه توسط دولت باعث می شود ظرفیتی برای استقراض شرکت های خصوصی باقی نماند.
4- افزایش و نظام بخشی به ارتباط با بازار سرمایه بین المللی: به طور معمول وقتی دولتی قصد استقراض از بازار بین المللی دارد، مدت کوتاهی قبل از عرضه اوراق قرضه، عالی رتبه ترین مقامات اقتصادی آن کشور، از جمله وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی، به مراکز اصلی سرمایه گذاری سفر می کنند. این مراکز عبارتند از لندن، هنگ کنگ و نیویورک.
در این سفرها، هیات های اقتصادی دولت در جلساتی فشرده با تعداد زیادی از سرمایه گذاران دیدار می کنند و در فضایی چالشی و حرفه ای به پرسش های آنها پاسخ می گویند. ایجاد این رابطه از چند نظر برای ایران می تواند مفید باشد. نخست، شرایطی را فراهم می کند تا هیات های ایرانی نه تنها در زمینه استقراض دلاری، بلکه در راستای معرفی ظرفیت های کلان ایران در حوزه های مختلف گام بردارند. از آنجا که ایران سال های طولانی از بازار سرمایه بین المللی دور بوده است، این راه می تواند روشی سریع برای برقراری ارتباط با سرمایه گذاران خارجی باشد.
به علاوه، در ایجاد ارتباط با سرمایه گذاران خارجی و آگاهی از نظرات، پرسش ها و ابراز نگرانی های آنها در زمینه های متفاوت، هیات های ایرانی می توانند از تجربیات کسانی که در بیش از پنجاه کشور در حال توسعه سرمایه گذاری می کنند بهره ببرند. البته، نیاز به گفتن ندارد که هر کشوری نیاز به راه حل های مختص خود دارد، ولی در هر حال، انجام چنین دیدارهایی باعث می شود هیات های ایرانی به ظرفیت بزرگی از تجربه بین المللی دسترسی پیدا کنند.
5- ایجاد ریسک ارزی برای ایران: ایجاد ریسک ارزی از نکات منفی استقراض با ارز خارجی است. در صورتی که ارزش ریال در برابر دلار دچار کاهش شود، در واقع بدهی های دلاری افزایش پیدا می کنند. البته، از آنجا که دولت ایران از طریق صادرات نفتی به درآمد دلاری دسترسی دارد، این ریسک تا حد زیادی کاهش پیدا می کند؛ اما این نکته ای است که شرکت هایی که صرفا درآمد ریالی دارند باید توجه ویژه به آن داشته باشند.
چراکه در صورت کاهش ارزش شدید ریال ممکن است در بازپرداخت بدهی های دلاری خود ناتوان شوند. شایسته است در فضای پساتحریم دولت قوانینی را وضع کند که برای تامین ثبات مالی در اقتصاد کشور از استقراض دلاری شرکت هایی که به اندازه کافی درآمد ارزی ندارند جلوگیری کند.
6- فرّار بودن سرمایه گذاری های خارجی در بازار اوراق قرضه: بر خلاف سرمایه گذاری های مستقیم خارجی (Foreign Direct Investment) که شامل سرمایه گذاری شرکت های خارجی در صنعت های ایرانی یا خرید بیش از 10 درصد سهام شرکت های ایرانی می شوند، سرمایه گذاری در بازار اوراق قرضه و بازار سهام نسبتا فرّار است.
به آن معنا که به دلیل خاصیت نقدشوندگی بالای این گونه سرمایه گذاری ها، به همان سرعت که سرمایه گذاران خارجی وارد این بازار می شوند، به همان سرعت هم می توانند از آن خارج شوند. در بسیاری از موارد، خروج این سرمایه ها هیچ ارتباطی با شرایط کشور مقصد سرمایه ندارد و بیشتر تحت تاثیر شرایط بازار جهانی است.
به عنوان مثال، طی ماه های گذشته، اغلب کشورهای در حال توسعه به علت نزدیک شدن موعد افزایش نرخ بهره در آمریکا و همچنین وخامت شرایط در یونان شاهد خروج سرمایه خارجی از بازارهای اوراق قرضه و سهام بوده اند. در برخی مواقع، ورود و خروج ناگهانی سرمایه گذاران خارجی می تواند ثبات بازارهای پولی، مالی و کل اقتصاد را در کشورهای در حال توسعه از بین ببرد.
در چنین شرایطی ممکن است اعمال محدودیت در ورود و خروج سرمایه از کشور ضروری شود که البته چنین سیاستی نیز عواقب منفی زیادی به همراه می آورد. نکات مثبت و منفی دیگری هم هست که در این متن امکان پرداختن به آن نیست. اما در مجموع به نظر می رسد، دولت ایران در فضای پساتحریم می تواند از بازار بین المللی و عرضه اوراق دلاری به عنوان یک راه برای تامین نیازهای مالی خود استفاده کند. روی آوردن به این بازار می تواند نسبتا سریع نتیجه بخش شود و در بازه زمانی کوتاه مدت مقامات اقتصادی ایران را با بخش بزرگی از سرمایه گذاران بین المللی آشنا کند.
اما دولت باید نسبت به خطرهای چنین سیاستی نیز واقف باشد و تدابیر لازم را برای مقابله با آنها بیندیشد.
منبع : دنیای اقتصاد
اول ** 1647
16/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها