محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826596078
این برف را سر باز ایستادن نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - نه، این برف را سر باز ایستادن نیست. مرگومیر هنرمندان را عرض میکنم. مرگ حق است، هنرمند و غیرهنرمند نمی‌شناسد، اما مرگ هنرمندان آن هم در این مقیاس یک اتفاق عادی نیست. یک نشانه است، نشانه‌ای که اگر قدری اهل تأمل باشیم باید به وحشت بیفتیم. درویش‌خان که از آخرین بازماندگان موسیقی ایرانی به معنای حقیقی و اصیل کلمه بود، اولین قربانی اتومبیل در ایران بود. اهل ظاهر آن را یک اتفاق فرض کردند، اما آنها که در هر پدیده‌ای حتی افتادن یک برگ از درخت به چشم حکمت و تأویل می‌نگرند دانستند با آمدن دنیای جدید آنان که سردمدار دنیای کهنه هستند، باید بروند. هنرمندان ظاهراً هیچ کاره‌اند و بود و نبودشان در معاش و معاد آدمیان تأثیر چندانی ندارد اما کافی است جهان از حضورشان تهی شود تا ببینیم که در چه جهنمی به سر می‌بریم. نیچه بزرگ می‌گفت: اگر هنر نبود، حقیقت ما را نابود می‌کرد، نمی‌دانم مراد نیچه از حقیقت در این جمله دقیقاً چیست، اما میدانم حقیقت را هرچه فرض کنیم بازهم نمی‌توانیم بدون هنر در برابر آن تاب بیاوریم. حقیقت چه واقعیت منطقی و روزمره باشد و چه کنه هستی، خردکننده و طاقت‌سوز است و هنرمندان تنها کسانی هستند که می‌توانند ما را در برابر هجوم بنیان‌کن حقیقت حفظ کند. هنرمندان می‌میرند و ما روز‌به‌روز تنهاتر و شکننده‌تر می‌شویم و اگر تعجب نمی‌کنید و مرا به خرافه‌پرستی متهم، می‌گویم که مرگ هنرمندان خود خواسته است. آنان دنیای متظاهرانه و فریبنده ما را ترک می‌کنند تا در آتشی که خود به پا کرده‌ایم، بسوزیم. دنیایی که نفاق و دروغ و تهمت سکه رایج آن است و مردمان از رسوایی برادر و همسایه و هم کیش و آیین خود شادمان می‌شوند، دنیایی متعفنی است که زیستن در آن دیگر کرای نمی‌کند و در این میان بیش از همه کسانی مغبون خواهند شد که گمان می‌برند با از میان رفتن موجود مزاحمی به نام هنرمند آسایش و آرامش بیشتری نصیبشان خواهد شد. شاید به ظاهر همین‌گونه باشد که این خوش‌خیالان گمان می‌برند، اما هنرمند حتی در متدانی‌ترین عوالم خود می‌تواند از فجایعی که در راه است خبر دهد و موجبات هوشیاری دیگران را فراهم آورد.در جهان بی‌هنرمند آوار فرو می‌آید بی‌آنکه فرصتی برای گریختن داشته باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 358]
-
گوناگون
پربازدیدترینها