تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837154096
وقتی که شاعری دلت آئینه خداست/ شعر شاعر هندو برای امام حسین(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
وقتی که شاعری دلت آئینه خداست/ شعر شاعر هندو برای امام حسین(ع)
شناسهٔ خبر: 2849621 - پنجشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۲
فرهنگ > شعر و ادب
شعر خوانی شاعر هندو در وصف امام حسین(ع) و شور شاعران جوان در قرائت اشعاری با موضوعات آئینی و معنوی از مهمترین رویدادهای جلسه سالانه شب گذشته رهبر انقلاب با شاعران بود به گزارش خبرگزاری مهر، در شب ولادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام محفل شعرخوانی جمعی از شاعران کشور در حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برگزار شد و شاعران به قرائت شعرهای خود پرداختند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR متن این اشعار را به شرح زیر منتشر کرده است:
آقای محمد اکرم (پاکستان) رندان بلانوش که سرمست الستنداز هر دو جهان رَسته، به میخانه نشستندمستان قلندرمنش حلقۀ همتهر بند گسستند و ز هر سلسله رَستنددر معرکۀ بیم و بلا، شیر و دلیرنددر میکدۀ عشق و وفا سرخوش و مستندپروانه‌صفت از شرر شمع نترسند؟این سوختگان مشعل خورشید به دستندهرچند که آید به خدایی بت باطلجر حق نشناسند و به جز حق نپرستندفرعون ز اهرام به گردن‌کشی آمدهم گردن فرعون و هم اهرام شکستنداز آب پُر آشوب چه بی‌خوف گذشتنددر آتش جانسوز چه بی‌باک نشستندلب جز به ثناگویی دلبر نگشودنددل جز به رضا‌جویی دلدار نبستنددلباختگان حرم عاشقی «اکرام»با یار نشستند و ز اغیار گسستند
آقای دهر مندرات (هندوستان) دین است حسین، فخر دین است حسیندین است امامت و امین است حسینچون خاتم‌الانبیا محمد بودهبر خاتم‌الانبیا نگین است حسین
آقای شاه منصور شاه میرزا (تاجیکستان) دل اندوه‌پرور نباشد نباشدهما سایه‌گستر نباشد نباشدبه شیرینی ذکر حق دلخوشم منسر سفره شکر نباشد نباشدسپاهم به جنگ دوان نور عشق استسیاهی لشکر نباشد نباشدخوشا گم شدن در معاد نگاهتاگر صبح محشر نباشد نباشدمبادا جدا گردد از من غم عشقاگر کام دلبر نباشد نباشدمرا ثروتی نیست جز خاک کویشگدا گر توانگر نباشد نباشدمرا باده‌ای ده ز خمّ ولایتنگو می ز کوثر نباشد نباشدالهی! سرت سبز بادا، همیشهبه تن گر مرا سر نباشد نباشد
آقای علی حکمتیکی را پسر مست و مخمور بودز اخلاق نیکو بسی دور بودیکی باغ انگور بودش پدرمعیشت نمودی از این رهگذرچو مستی هر روز فرزند دیدهمه تاک آن بوستان را بریدحکیمی چو بشنید، دادش پیامکه ای داده بر دست شیطان لگامتو! پنداشتی آدم مست کیست؟که مستی تو کم ز فرزند نیستگرفتم که او مست لایعقِل استبه مستی نشاید ره مست بستپسر برد گر آب این خانه رابریدی تو هم آب و هم دانه رارَز از بهر انگور آمد پدیدنه از بهر مستی که گردد نبیدشراب ای برادر اگر پاک نیستگنه از من و توست، از تاک نیست
آقای رضا نیکوکارگفتند از شراب تو میخانه‌ها به همخُم‌ها به وقت خوردن پیمانه‌ها به همتو آن حقیقتی که تو را مژده می‌دهنداسطوره‌های خفته در افسانه‌ها به همهر خانه‌ای منارة الله‌اکبر استاین‌گونه می‌رسند همه خانه‌ها به هموقتی که شمعِ جمع تو باشی چه دیدنی‌ستدل دادن دوباره پروانه‌ها به همچون دانه‌های رشته تسبیح با همیمدر هم تنیده سلسله دانه‌ها به هماعجاز بی‌نظیر تو عشق است و عشق توما را رسانده از دل ویرانه‌ها به هم...
آقای سید محمدصادق آتشیمسجد یکی، مناره یکی و اذان یکی استقبله یکی، کتاب یکی، آرمان یکی استما را به گرد کعبه قراری است مشترکیعنی قرار و مقصد این کاروان یکی استفرموده است: «واعتصموا...، لا تفرقوا «راه نجات خواهی اگر ریسمان یکی استتوحید حرف اول دین محمد استاسلام ناب در همه جای جهان یکی استمکر یهود عامل جنگ و جدایی استپس دشمن مقابلمان بی‌گمان یکی استسنی و شیعه فرق ندارد برایشانوقت بریدن سرمان تیغشان یکی استسادات، پیش اهل تسنن گرامی‌انداکرام و احترام به این خاندان یکی استدشمن! دسیسه تو به جایی نمی‌رسدتا آن زمان که رهبر بیدارمان یکی است
آقای محمد غفاریرو به زیبایی او چشم تماشاست بلندسمت بخشندگی‌اش دست تمناست بلندقطره در قطره - که تا ساحل لطفش برسد -موج، دستی‌ست که از شانه دریاست بلندشعر وقتی که به معراج نگاهش دل بستبیت‌بیتش همه در عالم بالاست بلندو در آیینه هر آیه خداوند نوشت:شأن آن نام که در سوره اعلاست بلند«لافتی... ی.» را که نوشتند به پیشانی عشق»لا» و «إلّا» ست که در زلف چلیپاست بلندذوالفقار است به رقص آمده در معرکه یاگردبادی‌ست که از دامن صحراست بلند؟مگذارید که این قصه به پایان برسدماجرائی‌ست که همچون شب یلداست بلندچند قرنی‌ست که تاریخ سؤالش این است:ناله کیست که در نیمه شب‌هاست بلند؟***ما زمین‌خورده عشقیم؛ در این معرکه نیز»بخت ما از کرم حضرت مولاست بلند «
خانم فاطمه بیرامیوقتی که شاعری دلت آئینه خداستیعنی محل آمد و رفت فرشته‌هاستوقتی که شاعری نم باران شنیدنی‌ستگیسوی بید در نفس بادها رهاستبا هر بهانه در دل شب گریه می‌کنیوقتی که شعر با دل تنگ تو هم‌صداستدریای بیکرانه رحمت! عنایتی! موجی بزن که ساحل دل غرق ردّ پاستعمرش هدر شد آن که به یاد غمت نبودپس خوش به حال شعر اگر وقف کربلاست
خانم اسما سوریمنم گنجشکِ مفتِ سنگ‌هایِ بر زمین ماندههراسی کهنه از صیادهای در کمین ماندهدعایی بی‌اجابت کنج سقف خانه کز کردهکه بین شک و ایمان جماعت، با یقین ماندهمن آن انگور... نه من غوره‌ای مستی‌نفهمیدهکه با او حسرت دستان گرم خوشه‌چین ماندهرکاب نقره انگشتری که گوشه دکّاندهانش پر شده از پرسشی که بی‌نگین ماندهمنم آن چادر قاجاری اصلی که از ترسِ-رضاخانی تمام عمر را خانه نشین مانده! تو اما وعده باران بعد از یأس‌ها هستیکه داغش بر دل خشکیده این سرزمین مانده
خانم معصومه فراهانیقصه به سر نمی‌رسد و طِی نمی‌شودهِی خواستم که دل بکنم، هِی نمی‌شودپرسیده‌ای که کی دل من تنگ می‌شودخندیده‌ام، عزیز! بگو کی نمی‌شود؟تقویمِ مهرِ تو صفحاتش بهاری استپاییز نیست در دلِ من، دِی نمی‌شوددستِ مرا بگیر و بگو یا علی مدد! تا کی نشستن و غم و، تا کی «نمی‌شود»؟راهی‌ست راه عشق که باید به سر دویدبا سرسری دویدن و لِی‌لِی نمی‌شوددر داستانِ عشق نباید کلاغ بودبا قیل و قال‌های پیاپی نمی‌شودحالا خلافِ قصة تلخِ کلاغ‌هاما می‌رسیم، قصه ولی طی نمی‌شود
خانم عطیه‌سادات حجتیبگذار و بگذر این همه گفت و شنود راکی می‌کنیم ریشه آل سعود رایارب به حق ناقه صالح عذاب کننسل به جای مانده قوم ثمود راافتاده دست ابرهه‌ها خانه خداسجیل کو که سر شکند این جنود راچیزی به غیر وهن ندارد نمازشانباید شکست بر سر آن‌ها عمود راای واجب‌الوجود ز لوث وجودشانکی پاک می‌کنی همه مُلک وجود راانکار می‌کنند هرآن‌چه که بوده رااصرار می‌کنند هرآن‌چه نبود راجده، یمن، مدینه، غدیر از قدیم‌هااین قوم می‌خرند تمام شهود راکو وارث کسی که در قلعه کنده استتا بشکند دوباره غرور یهود رااسپند روز آمدنش کور می‌کندیک صبح جمعه چشم بخیل و حسود را...
آقای سعید بیابانکیمیان خاک سر از آسمان درآوردیمچقدر قمری بی‌آشیان درآوردیموجب‌وجب تن این خاک مرده را کندیمچقدر خاطره نیمه‌جان درآوردیمچقدر چفیه و پوتین و مهر و انگشترچقدر آینه و شمعدان درآوردیملبان سوخته‌ات را شبانه از دل خاکدرست موسم خرماپزان درآوردیمبه زیر خاک به خاکستری رضا بودیمعجیب بود که آتشفشان درآوردیمبه حیرتیم که ای خاک پیر با برکتچقدر از دل سنگت جوان درآوردیمچقدر خیره به دنبال ارغوان گشتیمز خاک تیره ولی استخوان درآوردیمشما حماسه سرودید و ما به نام شمافقط ترانه سرودیم - نان درآوردیم -برای این که بگوییم با شما بودیمچقدر از خودمان داستان درآوردیمبه بازی‌اش نگرفتند و ما چه بازی هابرای این سر بی‌خانمان درآوردیمو آب‌های جهان تا از آسیاب افتادقلم به دست شدیم و زبان درآوردیم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها