تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820522998
دکل حفاری یک وسیله شخصی است
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۵ تیر ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۱
«دکل حفاری یک وسیله شخصی است» عنوان مطلب طنزی است که به بهانه سخنان وزیر نفت درباره گم‌شدن یک دکل نفتی در دولت قبل در روزنامه ایران منتشر شده است. به گزارش ایسنا متن مطلب طنز آیدین سیارسریع به این شرح است: «ما همیشه فکر می‌کردیم آن لولویی که رئیس دولت سابق هم یک بار پرده از فعالیت‌هایش برداشت فقط در مسائل غیراخلاقی غوطه‌ور بوده و به قاچاق اعضای بدن انسان مشغول است. اصلاً فکرش را نمی‌کردیم پدرسوخته همچین ام‌الفسادی باشد که دستی هم بر آتش دلالی و دور زدن تحریم‌ها داشته باشد. یکی از آخرین مواردی که اخیراً معلوم شد ایشان (لولو) برده دکل حفاری 80 میلیون دلاری است که چند روز پیش وزیر نفت گم شدن آن را تایید کرد». وارد تحریریه شدم و دیدم این پسره سیارسریع تندتند دارد اراجیف بالا را تایپ می‌کند. گفتم: بلند شو ببینم! کی به تو گفت اینجا بشینی تایپ کنی؟ گفت: بابا من سه ماهه اینجام، یه بار حق ندارم یه چیزی بنویسم؟ گفتم: تو به عنوان چی اومدی اینجا؟ گفت: طنزنویس گفتم: شرط فعالیت در دلسوزنیوز چیه؟ گفت: اینکه دلواپس باشیم. نوشته‌اش را نشانش دادم و گفتم: این دلواپسیه!؟ گفت: خب من دلواپس اون دکل نفتی هستم که گم شده. عصبانی شدم و گفتم: دلواپسی فقط برای مذاکرات هسته‌ای مجازه. دکل نفتی و این مادیات چه ارزشی داره؟ گفت: یعنی شما با گم‌شدن دکل نفتی 80 میلیون دلاری مشکلی ندارین؟ پرسیدم: در کدام دولت رخ داده این اتفاق؟ گفت: دولت قبل. گفتم: حالابه هر حال مساله‌ای بوده مربوط به گذشته. اصلاً خود تو تا حالا نشده وسایل شخصی‌ات رو گم کنی؟ گفت: دیگه دکل که وسیله شخصی نیست. گفتم: از کجا معلوم؟ شاید متعلق به مدیر وقت شرکت تاسیسات دریایی بوده. چرا عادت کردیم به زود قضاوت کردن؟ گفت: یعنی میخوای بگی دکل حفاری مال مدیر شرکت تاسیسات دریایی بوده؟ گفتم: بله، چرا که نه؟ البته مسئولین وقت هم تلاش بسیاری برای پیداکردن این دکل کردن. بنده اطلاع دارم شخص مدیرعامل بعد از شنیدن گم شدن دکل حفاری اجازه خروج حتی یک نفر را هم از شرکت نداد و دستور داد که همه جیب‌هاشون رو خالی کنن و خوب توی کشوها و زیر فرش رو بگردن. آیا این میزان دلسوزی و احساس مسئولیت در دولت کنونی هم پیدا می‌شود؟ گفت: اوه اوه! بازم ما بدهکار شدیم. یعنی یه جور فرار به جلو می‌کنین که مهدوی‌کیا نمی‌کرد. گفتم: حالا هم بلند شو برو چهار تا چایی بریز تا مثل کریم باقری شلیک نکردم! هر وقت هم که تونستی دلواپسیت رو در قالب انتقاد از مذاکرات هسته‌ای بروز بدی بیا اینجا طنزت رو بنویس. بلند شو! معتدل سیاه‌نمای آشوب‌طلب! انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها