محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798449225
حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی، استفاده از عبارات «هاری»، «تقلب» و «پدرسوخته بازی»، بازی در زمین دشمنان خودتان است
واضح آرشیو وب فارسی:الف: حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی، استفاده از عبارات «هاری»، «تقلب» و «پدرسوخته بازی»، بازی در زمین دشمنان خودتان است
احسان رستگار، 3 تیر 94
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۲۲
در ابتدا لازم است این نکته ذکر شود که موضع نگارنده و الف، نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی، قطعا هیچ گونه قرابتی با طیف های کینه توز نسبت به ایشان که چه ممکن است با عنوان دلواپسان یاد شوند یا حزب پایداری یا امثالهم ندارد. نگاه ما نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی، نگاهی است که باید نسبت به رئیس اسبق مجلس شورای اسلامی، رئیس جمهور اسبق، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری جمهوری اسلامی ایران داشت. بی شک ما ایشان را از شخصیت های دلسوز و مفید نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می دانیم، اما این ها هیچ یک دلیل نمی شود که اگر خطایی دیدیم، مصانعه گری کنیم و آن نقد را مطرح نکنیم. عملكرد ضعيف دولت قبل و تبعات سوء مديريت آن، بر هيچ تحليل گري پوشيده نيست، اما سوال اين است كه آيا استفاده از تعبير هاري براي عملكرد ٨ ساله ي دولت آقاي احمدي نژاد، در خور شأن رئيس محترم مجمع تشخيص مصلحت نظام است؟ فرض مي كنيم كه اصلا دقيق ترين، علمي ترين، قابل اثبات ترين، منصفانه ترين، هوشمندانه ترين، بكرترين و بديع ترين تعبسر ممكن براي عملكرد رئيس جمهور سابق، همين تزريق ويروس هاري به خون جامعه و نظام است. مشكل آن جاست كه مبتني بر پيش فرض فوق، ممکن است نتيجه گيري هاي ذيل حاصل شوند: اول: ادبیات توهین آمیز و تند، از ویژگی های معمول همان جریان هایی است که آیت الله هاشمی رفسنجانی، از سال ۸۴ تا امروز همیشه از آن انتقاد می کرده و گله مند بوده اند. این ادبیات گاهی در حد برچسب های سیاسی استفاده می شد که می توانست قابل تحمل باشد، اما در مواردی به سمت فحاشی و اهانت های صریح چه به شخص ایشان و چه به خانواده ی ایشان خطاب می شد که بدترین و زننده ترین حالت آن، همان مورد هتاکی وقیحانه ی سعید تاجیک به دختر ایشان، خانم فائزه هاشمی است که مصداق بارز قذف به شمار می آمد و منجر به محکومیت هشت ماهه ی سعید تاجیک شد که این محکومیت در اسفند ۹۱ به اتمام رسید.اگر بنا باشد که آیت الله هاشمی هم در ادبیاتشان بیماری یک سگ را به ۸ سال ریاست جمهوری رئیس جمهور سابق نسبت دهند، این می تواند شائبه ی تمایل ایشان به درگیری لفظی و زنده کردن فضای یک دعوای افراط گونه از جنس ۸۸ و دمیدن مجدد در فضای دو قطبی هاشمی-احمدی نژاد را تقویت کند. گویی آیت الله هاشمی رفسنجانی و احمدی نژاد هر دو بقای خود را گره خورده به فحاشی به یگدیگر می دانند و هوادارانشان را به فحش به هم تهییج می کنند. اگرچه نگارنده این فرض را یک حدس قوی تلقی نمی کند، ولی به هر حیث رواست که وقتی چنین حدسی سال هاست که در افکار عمومی و ذهن تحلیل گران وجود دارد، آیت الله هاشمی در جهت رفع آن برآیند نه در مسیر تقویتش! وقتی سیاست مداران و رجالی در قد و قواره ی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، شانیت خود را در حد ادبیات رئيس جمهور سابق تنزل می دهند، آیا می توان از مردم توقع داشت که بر اساس قاعده ی غلط «جواب های هوی است»در زندگی روزمره با هم تعامل نکنند و آیا می توان انتظار بهبود اخلاق در جامعه و افزایش سلامت رفتاری مردم و کاهش فحاشی های رکیک در خیابان ها را داشت؟ دوم:یکی از بارزترین ویژگی های آیت الله هاشمی رفسنجانی این بوده که در ۸ سال ریاست جمهوری احمدی نژاد و زمانی که احدی جرات انتقاد از وی را نداشت یا این که به این نتیجه نرسیده بود که این رئيس جمهور، اهتمام عملی به تحقق عدالت ندارد، ایشان به انتقاد بی پیرایه از دولت نهم و دهم می پرداختند که کما بیش آن انتقادات و پیش بینی ها، درست از آب در آمدند و این دوراندیشی و شجاعت ایشان قابل تحسین است، اما امروز که احمدی نژاد دیگر بر مسند قدرت نیست و سیبل تیراندازی و لجن مالی بزدلانی شده که در زمان قدرت او، جرات نقدش را نداشتند و بلکه بعضا در سوء مدیریت و اشتباهات و اختلاس های دولت احمدی نژاد سهیم بوده اند، به نظر می رسد دلیلی ندارد که آیت الله هاشمی نیز هم نوا با آن احزاب باد و ابن الوقت ها، اولویت اولش امروزش که دو سال از اتمام عمر دولت احمدی نژاد گذشته، باز هم نقد احمدی نژاد باشد. ایشان هر آن چه که باید می گفته اند، تقریبا در زمانی که احمدی نژاد شخص اول اجرایی کشور بود و هر آن چه می خواست، رقم می زد، مطرح کرده اند و می شود ایشان را یک منتقد شجاع و باهوش دولت های احمدی نژاد به شمار آورد، اما الان به نظر نمی رسد که اگر کسی دوران احمدی نژاد را تشبیه به «هاری» بکند، اقدامی شجاعانه یا تحسین برانگیز محسوب می شود. وقتی نرخ و کالای رایج و مد روز، فحاشی به احمدی نژاد است، آن هم توسط کسانی که روزی خودشان از توبره ی وی می خورده اند، شایسته نیست یک منتقد اصیل احمدی نژاد مانند آیت الله هاشمی، با جنس ادبیات همان بزدلان تازه منتقد شده و فرصت طلبان موج سوار، شروع به نقد صد باره ی احمدی نژاد کند. امروز هم اکثریت مردم و هم اکثریت خواص به این نتیجه رسیده اند که در دو قطبی هاشمی-احمدی نژاد، صداقت و دلسوزی آیت الله هاشمی قطعا سنگینی می کرده به احمدی نژادی که با شعار عدالت، اختلاس های بی سابقه به بار آورد و در زمان ریاست جمهوری وی، فتنه ای بی سابقه در جمهوری اسلامی رخ داد. سوم:در اسلام ناب محمدی، ما تعالیمی را می بینیم که هیچ جایگاهی در ادیان و مکاتب دیگر ندارند. مثلا نحوه ی برخورد با مخالفین و دشمنان و اسرا، از این جنس تعالیم ناب اسلام ناب محمدی است. این که در روایات تاریخی می خوانیم که پیامبر اکرم (ص) اجازه ی فحاشی به دشمن را به مسلمین نمی دادند، گواه این است که حتی به کفار، حتی به مشرکین نمی توان فحاشی کرد و این که امام علی (ع) نیز همه را نصیحت به خودداری از صب و دشنام دادن به دشمنان می فرمودند، نشان دهنده ی این است که روا نیست حتی به منافقین که ملعون ترین دشمنان اسلامند، مورد فحاشی قرار گیرند. حال با این مقدمات که توضیح واضحات بود، سوال این جاست که آیا از حیث اخلاق اسلامی و سیاست اسلامی، آیا رواست که نسبت به رئیس جمهور قبل، با ادبیاتی توهین آمیز، سخن برانیم؟ آیا این دقیقا همان فضای مطلوب افراطیونی نیست که سال ها به امثال آیت الله هاشمی و بسیاری از دیگر رجال کشور، فحاشی می کردند و نهایتا در فضایی هیجانی و عصبی، توانسته اند آن ها را وادار به واکنش هایی کنند که حتی منجر به پیاده شدنشان از قطار انقلاب شد؟ آیا ریشه ی داخلی فتنه ی ۸۸، همین عصبیت ها و مسلط شدن احساسات به جای عقلانیت از جانب دو طرف نبود؟ چهارم:همسر آیت الله هاشمی رفسنجانی، خانم عفت مرعشی در یک مصاحبه ی یک خطی با خبرگزاری تسنیم، در جملاتی را بر زبان آوردند، که از جهات مختلف، موجب وهن است. ایشان در پاسخ به این پرسش که «نظر شما درباره ی حکم مهدی هاشمی چیست؟» گفتند: "حکم آقای هاشمی یعنی تقلب، تقلب، پدرسوخته بازی. بروید و همین را بزنید. بروید بنویسید که خانم هاشمی گفت که "پدرسوخته بازی بوده، حکمش (حکم مهدی هاشمی) پدرسوخته بازی بود و حکم نیست."در این رابطه، چند سوال پیش می آید؛اولا، اگر خانم مرعشی از ابتدا چنین نظری درباره ی قوه ی قضائیه داشته اند، پس چرا از ابتدا با بازگشت پسرشان به ایران موافقت کردند؟ثانیا، آیا این نظر خود خانم مرعشی است یا ایشان به نمایندگی از همسرشان این جملات را گفته اند؟ثالثا، در وضعیتی که بسیاری حقوق دان ها، این حکم را بسیار تعدیل شده و تلطیف شده توصیف می کنند، آیا بیان چنین اظهاراتی درباره ی حکم، منصفانه است؟رابعا، آیا این رویکرد که وارد بازی بشویم و بعد از این که پیروز از میدان خارج نشدیم، بزنیم زیر میز و کاسه و کوزه را به هم بریزیم و بگوییم تقلب شده، نشان دهنده ی عدم التزام ما به هیچ قاعده ای و به هیچ قانونی و به هیچ حکمی و به هیچ داوری نیست؟ آیا این عینا همان اظهار نظری نیست که ایشان پس از شکست آقای موسوی در انتخابات ۸۸ اظهار داشتند و گفتند «اگر تقلب شد مردم بریزن تو خیابونا.»؟ خامسا، اگر ایشان همسر مشهورترین شخصیت در قید حیات نظام جمهوری اسلامی ایران، پس از مقام معظم رهبری، یعنی آیت الله هاشمی رفسنجانی نبودند، کسی به تحلیل ها و صحبت های ایشان اعتنا می کرد؟ با این حساب، شایسته نیست که ایشان لا اقل برای احترام به همسرشان هم که شده، این نوع اظهار نظرهای بی مبنا را کنار گذاشته و بیشتر بر عکس العمل های رسانه ای خود مسلط باشند؟سادسا، آیا آیت الله هاشمی رفسنجانی نسبت به این اظهار نظرهای همسرشان موافقند؟ آیا به مخالفان و منتقدان غیر مغرض خود حق نمی دهند که برداشت و حدس قوی شان این باشد که «مگه می شه خود آقای هاشمی ندونه و موافق نباشه که همسرش بیاد هم چین حرفایی بزنه؟» و آیا این نوع اظهار نظرها، تحقیر قانون، قوه ی قضائیه و نظام نیست؟ حتی اگر با حکم داده شده مخالفند، بهتر نیست با ادله و از منظر حقوقی به نقد حکم بپردازند؟روا نیست که هیچ یک از سیاست مداران و خانواده های محترمشان، فضای حقوقی و سیاسی کشور را با فضای خاله زنک بازی و اظهار نظرهای دیمی و بدون پشتوانه ی منطقی و استدلال، اشتباه بگیرند. حرف آخر:آیا برنده ی این جنس فضاهای پر تنش، جز همان هایی هستند که هیچ خط قرمز اخلاقی ای ندارند و در کارزار فحاشی، در نزاع دو قطبی سازی، در پیکار تنازع بقا در قدرت به هر قیمت، همان هایی پیروزند که آیت الله هاشمی اخیرا با الفاظی مانند هار و هاری توصیف می کنند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
سیاسی
پربازدیدترینها