واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
صدای کمآبی در فضای مجازی میپیچد مثل یک تب تند، همچون یک صاعقه، به تندی رها شدن تیر از چله کمان، پیامها پشت هم فضای مجازی را پرمیکند، این به آن پیام میدهد، دومی برای سومی لینک میگذارد، سومی برای چهارمی و پنجمی برای دیگران؛ کمپینها در فضای مجازی این چنین رشد میکنند.
تازه ترین کمپین یا به قول اهالی فرهنگستان زبان فارسی، پویش یا به قول کاربران فضای مجازی، کارزار چند روز پیش گل کرد؛ کمپین گل. شما خودتان گل هستید، یک شاخه گل هم کافی است نام این پویش تازه است که اشاره دارد به خشکسالی و کمبود آب و این که ایران ایستاده بر لبه پرتگاه خشکیدگی و باید مصرف گل را محدود کند. این کمپین از کاربران شبکه های اجتماعی می خواهد به سرزمین مادری رحم کرده و گل نخرند یا اگر می خرند به یک شاخه گل بسنده کنند. نویسندگان متن کمپین دل خوشی از کشاورزی ندارند و آن را ورطه ای می دانند برای مکیدن شیره جان زادبوم مان (آب) و در میان همه محصولات کشاورزی آب بَر، دست گذاشته اند روی گل که کالایی تزئینی است و می شود از آن صرف نظر کرد . شک نکنید گلفروش ها دل خوشی از این کمپین ندارند یا تولیدکنندگان گل که زندگی شان به گل گره خورده، این کمپین را به چالش می کشند؛ ولی از دریچه خشکسالی که به موضوع نگاه کنیم حق با اهالی کارزار گل است. وقتی مردم کمتر گل بخرند و به جای تاج های گل به خرید یک شاخه قناعت کنند، گل های کمتری تولید و در نتیجه آب کمتری مصرف می شود. منابع آب ایران به این حساسیت ها نیاز دارد؛ چون دچار معضل است و این معضل قطعا موضوعی فراتر از منافع یک صنف است. طبق گزارش های وزارت نیرو، منابع آب از مهر تا اسفند سال 93، استان های کشور در شش دسته مرطوب، نرمال، قابل تحمل، دارای تنش آبی، دارای تنش آبی شدید و کمبود آب قابل دسته بندی است که به این ترتیب 11 استان درگیر تنش آبی، 13 استان دچار تنش شدید آبی و هفت استان در خطر کمبود آب قرار دارند؛ در حالی که هیچ یک از مناطق حتی در شمال ایران در شرایط مرطوب و طبیعی قرار ندارند. اگرمیزان آب تجدیدپذیر هرکشور را تقسیم بر جمعیتش کنیم عددی به دست می آید که به آن شاخص تنش آبی می گویند. اگر این شاخص بین ده هزار تا 1600 مترمکعب برای هر نفر باشد، معضل عمومی منابع آب وجود دارد و اگر بین 1600 تا هزار باشد تنش آبی وجود دارد . اینجاست که ضرورت جوشش های مردمی در برانگیختن جامعه در حفظ منابع آب روشن می شود. پیش از کارزار گل، کمپین های دیگری نیز ایجاد شد که هدفشان حفظ آب بود مثل پویش دوش پنج دقیقه ای و یک لیوان آب در هر روز ذخیره کنید که هر دو می کوشیدند مخاطبان شبکه های اجتماعی را به صرفه جویی در مصرف آب ترغیب کنند. دوش پنج دقیقه ای خواسته اش کاستن از زمان استحمام بود و کمپین یک لیوان آب به دنبال بزرگنمایی ارزش حیاتی یک لیوان آب می گشت، هرچند در نهایت معلوم نشد که این حرکت موجب تلنگر به چند نفر و تغییر سبک زندگی چه تعداد کاربر فضای مجازی شد . با این حال انوش اسفندیاری، کارشناس منابع آب به ما می گوید این جنبش های خودجوش با این که مقطعی است (و در مورد آب نمی تواند به رفع معضل کم آبی کمک کند) اما نقطه شروع خوبی است برای جلب توجه افکارعمومی به مساله آب و چه بهتر که ادامه دار باشد. محمد درویش، مدیرکل آموزش و مشارکت سازمان محیط زیست نیز توضیح می دهد موافق هر حرکت اجتماعی است که حساسیت ها نسبت به محیط زیست را برانگیزد و هر دوی اینها می گویند گرچه این کمپین ها عمری کوتاه همچو گل دارند، همین که هستند خوب است . افزایش تاثیرگذاری کمپین ها به چند شرط کمپین ها در فضای مجازی می آیند و می روند، بعضی هایشان مهمان چند روز کاربران هستند و بعضی هایشان تا چند هفته هم عمر می کنند، اما همه شان خیلی زود جوانمرگ می شوند و به خاطره ها می پیوندند، در حالی که می توانند چنین نباشند. انوش اسفندیاری، کارشناس منابع آب معتقد است کمپین های زیست محیطی بویژه آنها که بر موضوع آب تمرکز کرده اند، اگر سلسله وار چالش های حوزه آب را مطرح کنند نقش مهمی در فرهنگسازی و تغییر سبک زندگی مردم بازی می کنند، چون تکرار یک پیام باعث باور آن می شود و کم آبی در ایران و چالش های ناشی از خشکسالی به این پیام های متوالی نیاز دارد . محمد درویش مدیرکل آموزش سازمان محیط زیست هم راز تاثیرگذاری کمپین ها از جمله پویش های مدافع آب را علمی بودن آنها می داند تا کمپین ها از حالت احساسی خارج شود و دچار نقص های فنی و مشکلات استدلالی نشود . کمپین ها در همه جای دنیا محصول جوشش های مردمی است که می تواند حرف های زیادی را نیز به کرسی بنشاند. از جمله موفق ترین آنها می توان به چالش سطل یخ اشاره کرد که بخشی از اوقات سال گذشته بسیاری از ما ایرانی ها را هم همنوا با مردم جهان پر کرد. هدف این کمپین بسیج کردن مردم جهان برای کمک به بیماران اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بود که یک موسسه خیریه در آمریکا آن را راه انداخته بود و در نهایت کمک های مالی قابل توجهی نیز از سراسر جهان جذب کرد . فضای مجازی سفره ای پهن برای همه مردم جهان است و شبکه های اجتماعی بستری مناسب برای تغییر فرهنگ ها. ما نیز در ایران خشکی زده خودمان می توانیم از این بستر استفاده کنیم بویژه این که آمارهای سال 93 می گوید ایران 64 میلیون مشترک تلفن همراه دارد و موسسه تحقیقاتی بیزینس مانیتور پیش بینی می کند کشور ما تا سال 2017 میلادی (2 سال دیگر) 112 میلیون مشترک تلفن همراه خواهد داشت. اگر حتی نیمی از این افراد در شبکه های اجتماعی فعال باشند و نسبت به کمپین های زیست محیطی حساس شوند و این که دست کم نیمی از آنها تحت تاثیر پیام های هشداردهنده و آگاهی بخش آنها قرار بگیرند این موضوع به نفع طبیعت ما تمام خواهد شد، مخصوصا به سود منابع آبی شکننده ما که چیزی نمانده کفگیرش به ته دیگ برسد. مریم خباز / گروه جامعه
 
دوشنبه 1 تیر 1394 ساعت 10:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]