واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: برگي ديگر از خاطرات شكنجه
نویسنده : عباس كرماني
بازديد از موزه عبرت يا همان بازداشتگاه كميته مشترك ضد خرابكاري رژيم گذشته در يكي از روزهاي سرد زمستان سال 91، ملاحظه وضعيت سلولها، بندها و برخي ابزارآلات بهجا مانده از ساواك و همانندسازي وضعيت گذشته ـ به شكلي بسيار زيبا و طبيعي كه قابل تقدير است ـ همچنين مطالعه خاطرات يكي از زندانيان سياسي قبل از انقلاب و مطالبي كه در آن مطرح شده بود اعم از وضعيت شكنجهها، چگونگي نگهداري از زندانيان، وضع تغذيه، برخورد بازجوها و نگهبانها، اوضاع بهداشتي، استحمام و نحوه درمان افرادي كه بيمار ميشدند يا اينكه در اثر شكنجه جراحاتي بر بدنشان به وجود ميآمد نگارنده را علاقهمند كرد تا تحقيقي در اين باره انجام دهد. با مشورت با رياست محترم هيئت مديره موزه عبرت موضوع بهداشت، درمان و تغذيه بازداشتشدگان و محكومين انتخاب شد. موضوعي كه در آن زمان به صورت عمد مورد توجه قرار نميگرفت تا شايد بر سختي شرايط زندان و زندانيان افزوده شود و بعد از آزادي آنها را از ادامه مبارزه منصرف كند، اما تجربه نشان داد اين امر نيز هيچ خللي در اراده آنها براي سرنگوني نظام ظلم و ستم ايجاد نكرد. در اين زمينه عمده منابع كتابهاي تدوينشده با عنوان خاطرات زندانيان بود، ليكن براي تكميل مطالب با چند تن از زندانيان آن زمان نيز مصاحبهاي صورت گرفت. با توجه به مطالعات و تحقيقاتي كه صورت پذيرفت بايد اذعان كرد بحث درباره زندان، زندانيان و بازداشتگاهها در رژيم گذشته و كم و كيف وضعيت آن به دليل شرايط و اوضاع و احوال حاكم در آن زمان از جمله مباحثي است كه هر قدر كتب تدوين شده مطالعه يا سخن افرادي كه آن شرايط را لمس كرده و در زندان بودهاند، شنيده يا فيلمهاي تهيه شده ملاحظه شود باز امكان درك و حتي تصور اندكي از آن حالات، سختيها، آلام و نگرانيها ميسر نميشود. گويي همه چيز و همه كس دست به دست هم داده و با هم هماهنگ شدهاند تا بر سختي اين شرايط بيفزايند. طبيعي است نبايد از زندانبان، نگهبان، بازجو و شكنجهگر توقع رأفت و ملايمت داشت، ولي از پزشك كه پس از اخذ مدرك پزشكي و قبل از شروع به كار قسم ياد ميكند تا در درمان بيماران با هر مرام و مسلكي بكوشد و نهايت سعي خود را در معالجه آنها به كار بندد، توقع كار حرفهاي و تخصصي ميرفت، اما اين پزشك هم در زندان به كمك بازجو و شكنجهگر ميآمد. بهطوري كه پس از شكنجههاي طاقتفرسا، بيحالي و بيهوشي زنداني وي را نزد پزشك ميبردند و پزشك با معايناتش مشخص ميكرد اين بيهوشي طبيعي است يا زنداني خودش را به تمارض زده و بيهوشي صوري است تا در صورت تأييد مورد دوم مجدداً به شكنجه ادامه دهند. لذا اين تعاريف و نوشتهها به هيچ عنوان نميتواند بيانگر سختيهاي آن شرايط باشد و دقيقاً مصداق مثل معروف «شنيدن كي بود مانند ديدن» است. به همين دليل توصيه حقير به خوانندگان گرامي اين است كه براي يك بار هم كه شده از موزه عبرت بازديد كنند تا ضمن مشاهده فضا از توضيحاتي كه راهنمايان ـ كساني كه در همان جا زنداني بودند ـ استفاده كنند. اكنون كه بحث شكنجه به ميان آمد بايد اين مطلب را در نظر داشت كه در مطالعات انجام گرفته، به ويژه در حوزههاي بهداشت و درمان عمده مطالب و موضوعات ارتباط تنگاتنگي با شكنجه داشت و قرين هم بودند كه بايد ذكر ميشد، ولي به دليل اينكه اولاً محور تحقيق بهداشت، درمان و تغذيه بود و ثانياً در مورد شكنجه مطالب فراواني تهيه و تدوين شده و علاقهمندان امكان رجوع و استفاده از آنها را بهراحتي دارند از ذكر آنها خودداري شده است. به جرئت ميتوان گفت تلاش و مجاهدهاي كه اين عزيزان در ايام خفقان طاغوت كه كورسويي از روشنايي انقلاب و تشكيل نظام جمهوري اسلامي نبود و حتي در ذهن بسياري از افراد تجسم آن نيز مشكل بود، قابل مقايسه با زمان انقلاب، جنگ تحميلي و پس از آن نيست. به هر حال بايد سخن را كوتاه كرد و به مصاديق آمادهشده پرداخت. قابل ذكر اينكه مطالب اين نوشتار در سه بخش با عنوانهاي بهداشت، درمان و تغذيه به صورت مجزا آورده شده است. البته جدا كردن اين عناوين كمي مشكل بود، چون برخي از مطالب مربوط به دو عنوان يا هر سه عنوان ميشد، اما اين كار به خاطر دستهبندي و سهولت در مطالعه خوانندگان محترم انجام شد. در پايان به دليل بيان برخي صحنههاي مشمئزكننده كه در بعضي از مطالب ذكر شده و ممكن است خاطر مخاطبان عزيز را آزرده كند، عذر ميخواهم.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۵:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]