تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805045438
چرا احمدی نژاد ناراحت بازداشت یارانش نیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
چرا احمدی نژاد ناراحت بازداشت یارانش نیست؟ وبلاگ > تقدسی، احسان - احمدی نژاد نگران از جدایی یارانش نیست. وی سیاستمدار باهوشی است و بهتر از هرکس می داند گاهی برای رسیدن به منافعی بالاتر باید از برخی گذشت و برخی را قربانی کرد و پای دار برخی هم کف زد.
اول- احمدي نژاد حتي اگر خودش هم نخواهد، باز بخشي از فضاي رسانه اي كشور در اختيار اوست. روزي برخي رسانه ها با يادآوري خاطرات گذشته، وعده بازگشت او را به دولت و مردم مي دهند و روزي ديگر يارانش حاشيه ساز مي شوند. محمدرضا رحيمي- مردي كه نشان لياقت گرفت- و حميد بقايي- همه كاره روزهاي آخر دولت احمدي نژاد- محور اصلي حاشيه سازي اين روزها، پيرامون عملكرد دولت قبل هستند. دوم- بازداشت دو معاون يا به عبارتي دو بال اصلي دولت احمدي نژاد اگرچه حاوي پيام هاي روشن و صريحي براي جامعه سياسي كشور در زمينه مبارزه با فساد است، اما خواه ناخواه مي تواند آينده سياسي محمود احمدي نژاد را نيز تحت الشعاع خود قرار دهد. احمدي نژاد براي كاستن از اثرات اتفاقات اينچنيني- كه به نظر نگارنده در آينده اي نزديك درباره برخي ديگر از اعضاي دولت هم ممكن است روي دهد- استراتژي خاص خود را خواهد داشت. سوم- محمود احمدي نژاد استاد عمليات رواني است. شايد اگر مجال گفت و گو فراهم شود، وي روزي درس هاي تازه اي از اين روش براي اساتيد اين كار خواهد گفت. يادمان نرود وي هشت سال با همين سبك توانست در برابر منتقدان داخلي بايستد و در افكار عمومي چهره اي مظلوم از خود به نمايش بگذارد. وي اين توانايي را دارد كه معادله هر اتفاق بزرگي - مثلا همين بازداشت ها- را بر سر بزنگاههاي تاريخي و انتخاباتي به سود خود تغيير دهد. چهارم- محمود احمدي نژاد به دلايل زيادي نمي تواند از بازداشت ياران سابقش چندان ناراحت باشد. محمدرضا رحيمي كه به شهادت تاريخ هيچ گاه از ياران قسم خورده محمود احمدي نژاد نبود و در ميانه راه سوار قطاري شد كه احمدي نژاد آن را مي راند. نامه تاريخي رحيمي به احمدي نژاد بعد از محكوم شدنش هم نشان از آن داشت كه خود رحيمي هم مي دانست يارغار احمدي نژاد نبوده و نيست. ياران احمدي نژاد هم بعدا گفتند محكوميت رحيمي ربطي به عملكردش در دولت احمدي نژاد نداشت و رفتار وي در «دولت» ديگران عامل محكوميتش بوده است. حميد بقايي هم اگرچه در چهار سال آخر از ياران احمدي نژاد بود و معاونت اجرايي وي را نيز برعهده داشت اما ناگفته نماند كه وي نيز چون رحيمي انتخاب شخص احمدي نژاد نبود و گذرايام و حوادث روزگار اين تقدير را برايش فراهم آورد كه تا بالاترين رده هاي حكومتي ايران حضور يابد. پنجم- در فضاي سياسي ايران وقتي از «يارغار» كسي سخن گفته مي شود، گزينه ها خود به خود محدود به يك نفر مي شود. يارغار محمود احمدي نژاد هم كسي نيست جز اسفنديار رحيم مشايي. مردي كه بعد از پايان دولت احمدي نژاد به درون چراغ جادو برگشت و باهوش تر از آن بود كه بخواهد فضاي سياسي كشور را تحت الشعاع سخنان و حركات وي قرار دهد. خط قرمزي هم كه احمدي نژاد روزگاري براي دولتش ترسيم كرد، به باور نگارنده كسي جز مشايي نمي تواند باشد. وگرنه هم بقايي در سال 1390 به حكم ديوان عدالت اداري چهار سال محروميت از مشاغل دولتي گرفت و هم محمدرضا رحيمي چندين نوبت در زماني كه معاون اول رئيس جمهور بود، بازجويي شد. ششم- احمدي نژاد نگران از جدايي يارانش نيست. وي سياستمدار باهوشي است و بهتر از هركس مي داند گاهي براي رسيدن به منافعي بالاتر بايد از برخي گذشت و برخي را قرباني كرد و پاي دار برخي هم كف زد. همه ديدند كه ياران احمدي نژاد چگونه به استقبال محاكمه محمدرضا رحيمي رفتند و وي را تافته جدا بافته خود دانستند. هفتم- محمود احمدي نژاد دليل ديگري هم دارد. در فضاي ابري سياست كشوري چون ايران، راه قدرت طلب از مسير ائتلاف مي گذرد. ديگر دوره تك روي هاي جذاب مانند آنچه در سال 1384 روي داد گذشته است. نه زمان و نه زمين بازي مثل گذشته نيست. احمدي نژاد هنوز يادش نرفته كه بسياري از اصولگرايان از وي خواسته بودند براي ادامه حمايتشان از دولتش، دور برخي اطرافيان پرحاشيه اش را خط بكشد كه البته مشهورترين آنها اگر چه ساكت ولي بيرون از زندان است. خود اسفنديار رحيم مشايي هم در نقل قولي كه از وي منتشر شد و البته كسي هم باور نكرد، گفته بود كه علاقه اي به حضور دوباره در قدرت ندارد. مشايي سياستمدارتر از آن است كه اگر احساس كند راه بازگشت احمدي نژاد به قدرت از مسير جدايي وي از يار غارش مي گذرد، مسير را براي احمدي نژاد هموار نكند. براي خود احمدي نژاد هم مسجل است كه مسير بازگشتش به قدرت يا به جمع اصولگرايان ديگر نمي تواند با ياران سابقش باشد. احمدي نژاد البته با اعتماد به نفس مثال زدني اش همچنان استقبال مردمي از خود را آن هم دو سال بعد از پايان رياست جمهوري اش را به رخ سياستمداران مي كشد ولي اين را نيز به خوبي مي داند كه اگر بنابر حركت بر ريل سابق باشد، اصولگرايان نيز ترجيح مي دهند رقابت را به رقيب ديرينه خود واگذار كنند تا عنان خود به دست افرادي غير قابل پيش بيني بسپارند. خالي شدن دور احمدي نژاد از ياران سابق، براي وي توفيقي اجباري است كه مسير آهسته و پيوسته وي براي رسيدن به پاستور را هموار مي كند.
سه شنبه 19 خرداد 1394 - 12:51:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها