محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1841875675
گپ و گفت با مدیر نمایشگاه کتاب فرانکفورت/ سال های طولانی و روزهای شیرین با ادبیات ایران
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: گپ و گفت با مدیر نمایشگاه کتاب فرانکفورت/ سال های طولانی و روزهای شیرین با ادبیات ایران
استیلای ادبیات ایران با قدمت 1500 ساله مکتوب خود در جهان بر هیچ کس پوشیده نیست؛ تحسین و تمجید کارشناسان، نویسندگان و فعالان بین المللی عرصه نشر نیز خود گواه این مدعا است؛ اما با این وجود آنچه از نام ادبیات ایران زمین در جهان بیشتر شناخته می شود، ادبیات کلاسیک آن است و در این میان سهم ادبیات معاصر به قدرت آثار قدمای خَلَف این عرصه نیست.
به گزارش نامه نیوز این درست است که ادبیات خود سرمنشاء بزرگترین ارتباطات فرهنگی در تمام اعصار میان ملل مختلف بوده است؛ اما با گذشت زمان و تجربه انسان از طعم مدرنیته و همچنین سنگین شدن کفه قوانین و مقررات پیچیده در عرصه جهانی نشر باعث شد تا برخی کشورها از ماشین پرشتاب اقتصاد نشر جا بمانند و امروز تلاش بیشتری را برای رسیدن به خط مقدم فعالیت در این عرصه از خود بروز دهند.
قوانینی مانند رعایت حق مالکیت ذهنی، مادی و معنوی (آنچه به عنوان کپی رایت شناخته می شود)، جایگاه پر اهمیت ترجمه، حضور در بازار اقتصادی هنر و ادبیات، توجه به تبلیغات و لزوم برنامه ریزی های کوتاه، میان و بلند مدت دولت ها برای ترسیم افق های کلان فرهنگی کشورهای خود در بنای فرهنگی جهان، سابقه ای بیش از یک قرن را ندارند.
اما نباید فراموش کرد که در همین 100 سال، این قوانین چنان با سرعت و شتابی رشد کرده اند که لحظه ای جاماندن از سیر تعقیب آنها توسط فعالان عرصه چاپ و نشر، به بهای عقب ماندن از ماشین ادبیات جهان تمام شده است.
قاطبه کارشناسان، ناشران، آژانس های ادبی و نظریه پردازان عرصه فرهنگ بر این عقیده استوارند که در کنار فعالیت های انحصاری کشورها در زمینه توسعه فرهنگی در عرصه بین الملل، مساله ایجاد روابط و تعامل با دیگر کشورها از مهمترین پل های توسعه فرهنگی و شتاب بخشیدن به جریان فرهنگی کشورها و رسیدن آنها به جریان بین المللی موجود در عرصه فرهنگ و هنر به شمار می رود.
به همین دلیل با مقایسه آمارهای جهانی که توسط اتحادیه جهانی ناشران و بخش فرهنگی سازمان ملل متحد منتشر شده است، سرعت رشد تعاملات فرهنگی، کشورهایی میزبان برگزاری جشنواره و نمایشگاه بین المللی با کیفیت در عرصه بین الملل هستند که در قیاس با دیگر کشورها عدد موفقیت 25 درصدی را نشان می دهد.
خوشبختانه در عرصه ادبیات، برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که از جمله رویدادهای ثبت شده در تقویم جهانی مربوط با یارمهربان به شمار می رود، توانسته تا حد زیادی سرعت رشد جایگاه جهانی ادبیات ایران در زمانه معاصر را شتاب بخشد.
استقبال ناشران بین المللی برای حضور در این رویداد و همچنین رشد آمارهای کیفی و کمی کشورهای مختلف جهان در بازه زمانی برگزاری نمایشگاه کتاب تهران خود گویای موفقیت این رخداد در عرصه بین الملل است و همچنین رشد 12 پله ای جایگاه جهانی ادبیات معاصر ایران در دهه نخست قرن بیست و یکم (حضور در جایگاه سی و هشتم جهان) در قیاس با دهه آخر قرن بیستم (حضور در جایگاه پنجاهم جهان) نیز مهر تاییدی بر آمارهای سازمان ملل متحد است.
هر چند بازگویی تمامی این اعداد و ارقام در راستای توسعه، گسترش و فتح قلل تازه موفقیت ها در عرصه نشر بین الملل، هنوز کام منتقدان این عرصه را که جایگاه ادبیات غنی ایرانی را بسیار بالاتر از این اعدا و ارقام می دانند، شیرین نمی کند؛ اما به هر حال باید اشاره داشت که ادامه این روند و تاکید بر برنامه ریزی های مستمر و توسعه افق های مدنظر فعالان عرصه نشر ایران در بازارهای جهانی در سایه تبلیغات و حمایت های مادی و معنوی دولت ها می تواند بار دیگر جایگاه ادبیات ایران در جهان را به درخشش و تلالو قرن 14 تا 16 میلادی در جهان برساند.
در راستای این مقدمه و همچنین تاکید بر رهیافت مسیرهای توسعه ادبیات معاصر ایران در بازارهای جهانی و سهم اقتصاد نشر کشورمان در سطح بین الملل، همکلام شدیم با «اورسلا هلپ» مدیر بخش آسیا و آفریقا نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت که از سال 2002 میلادی، هر ساله با برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در این رویداد حضور داشته و امروز به کارشناسی خبره در عرصه بین الملل درباره ادبیات معاصر ایران بدل شده است.
هلپ که به مانند اغلب آلمانی ها، زبانی صریح و رُک در بیان عقایدش دارد، در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار کتاب و ادبیات ایرنا، در کنار تجربه خود از جایگاه ادبیات معاصر ایران در جهان و مشاهداتش در طی 13 سال همراهی با نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، تلاش کرد تا از تجربه جهانی موجود در این عرصه که به واسطه حرفه تخصصی اش و حضور در رخدادهای متعدد بین المللی عرصه کتاب در جهان به دست آمده نیز استفاده کند تا به قول خودش، پاسخ هایش بتواند «ادای دینی برای تمام آموخته هایش از ادبیات ایران و همراهی با ناشران و نویسندگان ایرانی» باشد.
حاصل این گپ و گفت در ادامه از خاطر شما می گذرد.
** س: خانم هلپ، سابقه 13 ساله در همراهی با نمایشگاه بین المللی کتاب تهران باعث شده تا شما تجربه و شناخت مطلوبی از این رخداد داشته باشید؛ از این تجربه و دیدگاه تان درباره ادبیات ایران بگویید... روند رشد ادبیات ایران در این مدت از نظر شما مطلوب بوده است؟
- وای... چه سوال پیچیده ای برای آغاز صحبت! (می خندد)...
13 سال! تا به حال به حضور وهمراهی ام با نمایشگاه کتاب تهران از این دید نگاه نکرده بودم؛ می دانید، جذابیت، شگفت زده شدنم، هیجانم و آموخته هایم از هر بار حضور در ایران و نمایشگاه بین المللی کتاب تهران آنقدر برایم شیرین است که با هر حضورم احساس می کردم که برای نخستین بار است به این نمایشگاه دعوت شده ام.
در یک جمله می توان بگویم، سال های طولانی و روزهای شیرین! (Years long , sweet days!)
اگر به سال 2002 میلادی و اولین تجربه حضورم بازگردم، می توانم آشنایی ام را با نمایشگاه کتاب تهران به آشنایی یک کودک با نخستین تجربه های زندگی اش تشبیه کنم و حالا با گذشت 13 سال، می بینم که آن کودک به نوجوانی تبدیل شده است، نوجوانی با تجربه های فراوان، آموزنده و البته خاطره انگیز.
می دانید، نمایشگاه کتاب تهران از نظر وسعت 9 برابر نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت است. وقتی برای اولین بار در این رخداد حاضر شدم خودم را بیشتر از آنکه در یک نمایشگاه کتاب فرض کنم در یک منطقه شلوغ شهری می دیدم و می ترسیدم که گم شوم! (می خندد) می بیند که چه حس کودکانه ای است...
البته نمایشگاه کتاب تهران از آن دست اتفاقتی است که به سبب اهمیت جایگاه فروش کتاب با رخدادی مثل نمایشگاه کتاب فرانکفورت بسیار تفاوت دارد. در نمایشگاه فرانکفورت ما بیشتر میزبان فعالان عرصه نشر، ناشران، آژانس های ادبی و شرکت های فعال در عرصه چاپ هستیم و به همین دلیل چنین حضور مردمی در آن به چشم نمی آید.
باید تاکید کنم که طی این سال ها، همانگونه که تجربیات و شناخت من از ادبیات ایران رشد پیدا کرده است، این نمایشگاه، تعداد ناشران، غرفه ها و حتی تعداد کشورهای خارجی حاضر در آن نیز توسعه پیدا کرده است و البته از همه مهمتر کیفیت آثار ادبیات معاصر ایران و نویسندگان فعال در این عرصه است که رشد چشمگیری پیدا کرده است.
کشور آلمان از آن کشورهای اروپایی است که رابطه بسیار نزدیکی با ادبیات ایران دارد و سال ها است شاهد همکاری های متعدد فرهنگی این دو کشور در سطح دولت ها و همچنین فعالیت محدودتر بخش های خصوصی، ناشران و نویسندگان ایران و آلمان هستیم.
برای همین باید تاکید کنم که از این تجربه بسیار خوشحالم و همراهی با نمایشگاه کتاب تهران را در طی این 13 سال بخشی از افتخار زندگی ام می دانم. من از نویسندگان ایرانی، ادبیات ایران و خود نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بسیار آموختم و به همین دلیل تلاش می کنم تا بتوانم در حد توانم و برای ادای دین به تمام آموخته ها و تجربیاتم برای توسعه ادبیات معاصر ایران در جهان تلاش کنم.
** س: در صحبت ها، شما مدام بر ادبیات معاصر ایران تاکید می کنید! این تاکید دلیل خاصی دارد؟ منظورم این است که مرزی برای ادبیات معاصر و ادبیات کلاسیک ایران قائل هستید؟
- مطمئنا! نه من، که هر کسی باید بر این مرزبندی تاکید داشته باشد. ادبیات کلاسیک ایران به دلیل فرهنگ بسیار عمیق کشورتان در جهان شناخته شده است، شما به رابطه گوته (شاعر سرشناس و بین المللی آلمان) و حافظ نگاه کنید، بسیاری بر این نکته تاکید می کنند که برداشت و الهام گوته از فضای شعرهای حافظ باعث شد تا او به چنین رشد و جایگاهی در شعر و زبان آلمانی دست پیدا کند.
فارغ از فعالان عرصه نشر، حتی مردم عادی که با علاقه مندی به مطالعه ادبیات جهان می پردازند، شناخت شان از ادبیات کلاسیک ایران در قیاس با ادبیات معاصر آن بسیار بیشتر است.
** س: خب، پس نظر شما درباره ادبیات معاصر ایران! کیفیت و جایگاه جهانی آن...
- حرف های من نمی متواند معیاری برای سنجش کیفیت و جایگاه ادبیات معاصر ایران در جهان باشد. حرفه و تخصص من با ادبیات ایران طی 13 سال اخیر گره خورده است و مشخص است که آشنایی من با دیگران متفاوت است. پس برای پاسخ دقیقی به این پرسش باید دیدگاه شخصی «اورسلا» را کنار گذاشت و به تجربه اش به عنوان یک فعال در عرصه نشر و ادبیات جهان نگاه کرد...
تجربه من را وادار به این اعتراف می کند که با صراحت به شما بگویم جایگاه ادبیات معاصر ایران در بازارهای جهانی به هیچ وجه با کیفیت و شخصیتی که در آن وجود دارد یکسان نیست!
تعداد ترجمه و انتشار آثار ادبیات معاصر ایرانی در جهان بسیار پایین است و این را آمارها هم تایید می کنند، با وجود آنکه مخاطبانی که حتی یک بار یکی از داستان ها، رمان ها و یا مجموعه اشعار نویسندگان و شاعران امروز ایران را مطالعه کرده اند بر کیفیت آنها تاکید دارند؛ اما در پیگیری شان برای به دست آوردن آثار دیگر همیشه به بن بست برخورد می کنند.
جهان داستانی، زبان، نوع روایت، معرفی فرهنگ و حتی جهان بینی آثار نویسندگان ایرانی با نویسندگان سراسر جهان و نه تنها قاره اروپا بسیار متفاوت است، حتی در آسیا هم این تفاوت به وضوح حس می شود. ادبیات ایران با ادبیات کشورهای همسایه خود نیز تفاوت های واضح و آشکاری دارد.
این تفاوت ها به حدی است که اگر اثری از ادیبات ایرانی را بدون نام نویسنده در کنار آثاری از ادبیات کشورهای همسایه ایران مانند ترکیه، هندوستان، پاکستان، آذربایجان یا عراق قرار دهید و نام نویسندگان را حذف کنید، یک خواننده به راحتی می تواند بگوید که این اثر متعلق به ایران است.
رسیدن به چنین جایگاهی بدون شک حاصل قرن ها تلاش ایرانیان در بحث ادبیات است و نویسندگان و شاعران امروز ایران نیز به واسطه تلاش نسل های گذشته توانسته اند راه آنها را دامه دهند و به زبان، جهان بینی و فلسفه خاص ایرانی دست پیدا کنند.
بدون اغراق و بی نیاز از تعریف به شما می گویم که ادبیات ایران دارای شخصیت منحصر به فردی در جهان است و این حرف من نیست که تمامی ناشران، نویسندگان و منتقدان ادبی در جهان آن را تایید می کنند، این شاید یک موفقیت باشد اما وقتی چنین ادبیاتی با چنین شخصیتی جایگاه شایسته ای برای ارائه در بازارهای جهانی ندارد یک شکست به حساب می آید.
برای همین است که نخست به عنوان علاقه مند به آثار ادبی معاصر ایران و سپس به عنوان یک فعال در عرصه نشر جهانی افسوس می خورم که چرا این ادبیات در جهان نتوانسته به جایگاه واقعی اش دست پیدا کند؟
** چرا؟
- پاسخ دادن به این پرسش کار ساده ای نیست! دلایل متعددی وجود دارد... عدم پیوستن ایران به کنوانسیون بِرن (قانون الزام آور رعایت حق ذهنی، مادی و معنوی نویسندگان) یکی از مهمترین آن دلایل است.
جهان امروز ادبیات بر پایه اقتصاد جهانی نشر استوار است. اگر پول (نقدینگی) را از فعالیت های فرهنگی جهان حذف کنیم، دیگر چیزی باقی نمی ماند. حرکت چرخِ فرهنگ بر پایه مسائل اقتصادی استوار است و بدون چرخ هم نمی توان انتظار حرکت را داشت.
می دانم که ناشران و آژانس های ادبی فراوانی در جهان تمایل به خرید حق رایت آثار ادبی امروز ایران دارند تا آنها را به جهان معرفی کنند؛ اما وقتی ناشران ایرانی بدون پرداخت حق رایت، کتاب های نویسندگان جهان را به فارسی ترجمه می کنند، مشخص است که ناشران بین المللی کمتر تمایلی به خرید حق رایت آثاری از ناشران و نویسندگان ایرانی دارند؛ چرا که آنها عضو کنوانسیون برن و ملزم به رعایت قانون هستند.
نکته جالب آن است که اگر ناشری در یکی از کشورهای اروپایی یا آمریکایی، کتابی از نویسندگان و ناشران ایرانی را ترجمه و چاپ کند، ایران می تواند از آن ناشر به سبب عدم پایبندی به قانون موجود در کنوانسیون بِرن شکایت کند، اما در صورت عکس این اتفاق به دلیل عدم حضور ایران در جمع کشورهای عضو کنواسیون بِرن، آن ناشر یا نویسنده نمی تواند از ناشر متخلف ایرانی شکایت کند.
درست است که من درباره اهمیت گردش مالی در بحث اقتصاد نشر صحبت می کنم اما اهمیت احترام به قانون و قانونمداری اساس فعالیت در بازارهای جهانی است.
نکته بعدی به ضعف شدید تبلیغات کالاهای فرهنگی ایرانی در جهان باز می گردد. حتی وقتی شاهد رد و بدل شدن قانونی حق رایت و ترجمه کتابی از ایران به زبان های مختلف هستیم، کمترین تبلیغ برای معرفی این کالا از سوی ناشر ایرانی همکار در این زمینه در شکل جهانی صورت می گیرد و تنها در این میان، ناشر خارجی است که سهم خود را برای تبلیغات هزینه می کند و مسلم است که با این مقدار ناچیز نمی تواند صدای آن اثر را به گوش مخاطبان جهانی کتاب برساند.
بسیاری از کشورهای آسیایی که امروز آثارشان در تیراژهای جهانی به فروش می رود، در سال های نخست فعالیت در بازار جهانی کتاب، سرمایه قابل ملاحظه ای را در امر تبلیغات صرف کردند تا ادبیات آن کشور، محتوا، زبان و کیفیت آن آثار را به مخاطبان جهانی معرفی کنند و بعد از این معرفی و آشنایی ابتدایی مخاطبان، تلاش کردند تا با کیفیت ترین آثارشان را در سال های نخست در بازارهای جهانی معرفی کنند.
در ادامه و بعد از برقراری نخستین ارتباط میان مخاطبان بین المللی با آثار یک کشور، ادامه حیات مسیر ادبیات آن کشور در بازار جهانی تضمین می شود و این درست نخستین مرحله بازگشت سرمایه ای است که آن کشور برای حضور و معرفی خود در بازار جهانی صرف کرده است.
امروز ادبیات ترکیه، هند، پاکستان، عراق، ارمنستان و مالزی در کنار ادبیات شناخته شده چین و ژاپن، بخش قابل ملاحظه ای از سرمایه فرهگی کشورها را برای فعالان این عرصه تضمین کرده است و این درحالی است که نه تنها به اعتقاد من که بسیاری از کارشناسان ادبیات جهان، آثار نویسندگان امروز ایران از کیفیت به مراتب بالاتر و قابل رقابتی با نویسندگان دیگر کشورهای آسیایی و حتی اروپایی برخوردار هستند.
مساله بعدی به بحث ترجمه باز می گردد... برای انتقال ادبیات کشور مبداء به زبان و فرهنگ کشوری دیگر، باید مترجمانی دست به کار ترجمه آثار ادبی بزنند که تخصص شان در زمینه ادبیات باشد تا بتوانند با انتخاب صحیح شیوه ادبی در هنگام ترجمه، کیفیت اثر اصلی (اورجینال) را حفظ کنند و با همان کیفیت نیز به خوانندگان جهانی ارائه دهند.
یکی دیگر از آسیب های ادبیات معاصر ایران در بحث جایگاه جهانی ادبیات ایران به کمبود این دست از نیروهای خبره در بحث ترجمه از زبان فارسی به دیگر زبان ها باز می گردد.
** پاسخ های شما نشان دهنده شناخت دقیق و علمی تان از ادبیات ایران بود؛ به بطن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران باز گردیم، آیا از دیدگاه شما آسیب هایی در برگزاری این رویداد هم وجود دارد که برای ارتقای کیفیت آن در سال های آینده بتواند مفید باشد؟
- این مساله را به دست اندرکاران و مسئولان برگزاری این رویداد بازگو کرده ام و آنها نیز با منطق و نگاهی کارشناسانه صحبت های من را پذیرفته اند و حتی اقداماتی که برای رفع آن آسیب ها (کاستی ها) انجام داده بودند را بازگو کردند.
مطمئن هستم در صورت اجرای اصولی و دقیق آن فعالیت ها، در آینده نزدیک نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به یکی از قطب های اصلی فعالیت های اقتصادی در زمینه کتاب در جهان بدل خواهد شد.
مهمترین آسیب از نظر من که آن را با مسئولان نیز مطرح کردم، صحبت هایی بود که ناشران ایرانی مدام به آنها اشاره می کردند. یکی از آنها تاکید ناشران حاضر در نمایشگاه کتاب تهران بر برگزاری این رخداد در طول سال در دفعات مختلف بود تا بتوانند سودی که از این طریق نسیب آنها می شود را برای ادامه توسعه روند فعالیت شان استفاده کنند.
مساله خیلی ساده است، طبق آمارها نمایشگاه کتاب تهران طی سال های اخیر چهار تا شش میلیون نفر مخاطب داشته و این در شرایطی است که تیراژ (شمارگان) کتاب ها در مقایسه با این جمعیت بسیار پایین است. توصیه من به ناشران ایرانی آن بود که جای تاکید بر برگزاری چند باره این نمایشگاه در طی سال که با مقررات آن در تضاد است، در تعامل با مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صدا و سیما، بحث تبلیغات کتاب و شیوه های خلاقانه برای میل به مطالعه را افزایش دهند.
همچنین به برنامه ریزی های مسئولان آموزش و پرورش نیز در این میان اشاره کردم و نمونه های فعالیت مدارس کشورهایی مانند آلمان، نروژ، ایتالیا و فرانسه را برای آنها بازگو کردم.
نکته بعدی هم فعالیت در فضای مجازی و استفاده از تجربه کشورهایی است که در زمینه فروش کتاب و رشد سرانه مطالعه، آمارهای خوبی از خود به جای گذاشته اند.
استفاده کردن این مسائل در کنار مدیریت مثبت مسئولان و تجربه بیست و هشت ساله نمایشگاه کتاب تهران می تواند روزهای درخشانی را در آینده برای این رویداد و همچنین کتاب و کتابخوانی در ایران با خود به همراه داشته باشد.
** س: سوال پایانی من به صحبت های شما در بحث مدیریت فرهنگی در عرصه کتاب در ایران باز می گردد، به اعتقاد شما با تغیییر دولت و سیاست های فرهنگی دولت جدید، آیا شما به عنوان یک ناظر و کارشناس خارجی، این تفاوت ها را احساس کرده اید؟
- بدون شک پاسخ من مثبت است! احساس می کنم که نوع نگاه مسئولان دولت جدید به مساله کتاب بسیار جدی تر است و این را با تجربه حضور ایران در دو سال اخیر در نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت می گویم.
در دو سال گذشته، عمده فعالیت غرفه ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت به تبلیغ برای کتاب های ایرانی و خرید و فروش حق رایت آثار خارجی برای ترجمه به زبان فارسی و فروش رایت کتاب های فارسی برای ترجمه به زبان ها و فرهنگ های مختلف اختصاص داشت.
به اعتقاد من، دلیل این مساله را در تغییر مسیر دیپلماسی فرهنگی ایران باید جستجو کرد و با حضورم در نمایشگاه بیست وهشتم کتاب تهران و صحبت با مسئولان وزارت ارشاد متوجه شدم که ارتقای سطح دیپلماسی فرهنگی و هنری، یکی از سیاست های اصلی دولت جدید ایران است که این مساله به ارتقای جایگاه کتاب و ادبیات معاصر ایران در بازارهای جهانی ادبیات کمک بسیاری می کند.
منبع: ایرنا
۱۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]
-
گوناگون
پربازدیدترینها