محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845679139
سامورايي ها شمشير به دست مي گيرند !!!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۶ خرداد ۱۳۹۴ (۹:۳۴ق.ظ)
سامورايي ها شمشير به دست مي گيرند !!! گروه بين الملل خبرگزاري موج؛
تاريخ حاصل اتفاقاتي است که يک بار رخ داده اند و جمعي از اين رويدادها سرگذشت منحصر به فرد يک جامعه يا يک کشوري مي سازند. هر کشوري تاريخ مختص شرايط و رويکردها و گذشته خود را يدک مي کشد که آن را از ديگر نهاد هاي سياسي جهان متفاوت مي کند.
نهادهاي سياسي در تاريخ شکل گيري و نقش آفريني خود در عرصه بين الملل بر اساس شرايط موجود و امکانات خود سياست هاي خاصي را براي به دست آوردن منافع ملي خود پيش گرفته اند.
ژاپن کشوري است که در يک دهه گذشته، بيشتر کارشناسان سياسي از آن به عنوان نهادي پيشرو در حوزه اقتصاد و صنعت ياد مي کنند. کشوري با تاريخي غني که بعد از جنگ جهاني دوم خود را رها در دنيايي ديگر يافت.
کشوري پيشرفته و الگو براي بيشتر کشورهاي در حال توسعه که نماد صلح در منطقه و جهان نيز به شمار مي آيد.
تقريبا در تمامي کمک هاي بشر دوستانه مي توان رد پاي ژاپن را پر رنگ ديد؛ به طور کلي اين کشور ابزار کمک مالي به کشورهاي کمتر توسعه يافته و حضور در نهاد هاي بين الملل را به عنوان کشوري فعال در عرصه بين الملل، سال هاست که به عنوان خط مشي سياست خارجي خود برگزيده است. گفتني است؛ 20 درصد از هزينه هاي سازمان ملل را ژاپن تامين مي کند.
اما؛ چيزي که ملموس به نظر مي رسد تغيير رويکرد خارجي ژاپن در چند سال گذشته و اتخاذ رويکردي فعال و حضوري مستمرتر در بحران هاي منطقه اي و بين المللي است. شينزو آبه، نخست وزير ژاپن، روز شنبه (16خرداد) براي گفت و گو با مقامات اوکراين، کشوري که به بزرگترين تنش غرب و روسيه تبديل شده است، به اين کشور سفر کرد.
کشوري که بارها به چينش اعضاي شوراي امنيت سازمان ملل اعتراض کرده و خواهان تغيير آن و عضويت خود در اين شورا بوده است، با بررسي و تصويب قوانيني مبني بر تواناني بسيج نيروهاي نظامي در زمان هاي لازم و کمک نظامي به هم پيمانان خود، تغييري اساسي را در روند سياست خارجه خود دنبال مي کند و ماهيت نظامي را نيز به روند طلح جويانه خود در عرصه بين المللي افزوده است.
سوال آن است که چرا ژاپن تصميم به تصويب لايحه جديد امنيتي گرفت؟ آيا شرايط منطقه و تهديدهاي کره شمالي و نفوذ چين را بايد دلايل اصلي اين رويه جديد دولتمردان توکيو قلمداد کرد و يا اين که قرار است ژاپن به ژاندارم آمريکا در منطقه تبديل شود؟
براي يافتن پاسخ سوال هاي مطرح شده، نيم نگاهي به تاريخ سياسي ژاپن بعد از جنگ جهاني و اتخاذ سياست هاي کلان از سوي اين کشور و نقش آمريکا در اتخاذ اين سياست ها خواهيم داشت.
بعد از جنگ جهاني دوم و مهار ژاپن به عنوان يک کشور متخاصم و زياده خواه، اين کشور بار ديگر خود را در انزوا ديد.
علاوه بر انزواي جغرافيايي، ارتباط توکيو با جامعه جهاني قطع شد. تنها ارتباط آن با آمريکا که اين کشور را اشغال کرده بود باقي ماند. در اواسط دهه 50 ميلادي، ژاپن سعي کرد تا با توجيه مرمت‌هاي بعد از جنگ با ديگر کشورها ارتباط برقرار کند اما تنها دستاورد ژاپن، بسته‌هاي امدادي آزمايشي بود. پيشنهادي که در ابتدا عجيب بود، اما بعد از ظهور ژاپن به عنوان قدرت اقتصادي، جدي‌تر شد.
جنگ سرد، ژاپن را به کشوري باثبات تبديل کرد. ژاپن، به دور از خصومت نظامي و زير چتر حمايتي آمريکا، هزينه نظامي و تعهدات سياست خارجي ناتو يا کشورهاي پيمان ورشو را نداشت. اين کشور تحت رهبري دکتر ينيوشيدا شيگه‌رو، به نام اولين نخست وزير ژاپن بعد از جنگ جهاني دوم، تلاش مي‌کرد تا صنايع سنگين، نوآوري و بازرگاني را در دستور کار خود قرار دهد.
ژاپن براي مبادله کالا و امنيت به آمريکا اتکا مي‌کرد. بعد از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در ابتداي دهه 90 ميلادي، ژاپن فرصت را غنيمت شمرد تا تاثير جهاني خود را از همکاري‌هاي سنتي کشاورزي و زيربنايي به سمت حوزه‌هاي امنيت، جامعه و همکاري مداوم گسترش دهد.
تصميم آمريکا، تبديل ژاپن به کشوري محافظه‌‌کار با اقتصادي قدرتمند در عرصه جهاني بود. آمريکا دروازه‌هاي بازار خود را روي اجناس ژاپني باز گذاشت بدون اين که خواهان عمل به مثل از طرف ژاپن شود.
پيگيري اين سياست ها از سوي آمريکا، ژاپن را به قدرتي برتر و پيشرو در عرصه جهاني تبديل کرد.
بعد از مطرح شدن طرح جديد امنيتي ژاپن مشخص شد که اين کشور قصد دارد دستگاه ديپلماتيک خود را تقويت کند و فرصت انجام اين کار را از طريق بهبود روابط بين المللي مي‌بيند.
تعامل نظامي در يک نقش غيرتهاجمي، مي‌تواند ابزاري موثر براي بسياري از ارتش‌هاي توسعه يافته باشد. ژاپن متوجه است که نمي‌تواند در نقش امپرياليستي و يا تهاجمي ظاهر شود، اما؛ کمک نظامي براي وقايع طبيعي، عمليات‌هاي بشردوستانه و نيروهاي حافظ صلح مي‌توانند راه‌هاي موثري براي حضور نظامي براي هدفي برتر شوند.
بررسي مفاد لايحه امنيتي کابينه شينزو آبه مشخص مي کند که ژاپن به همکار جديد آمريکا در عمليات نظامي در بحران هاي جهاني تبديل خواهد شد. کارشناسان ژاپني تصويب لايجه امنيتي اين کشور از سوي پارلمان را خروج از انزواي بين المللي و همکاري براي کمک به امنيت جهاني مي دانند.
اين لايحه‌ها شامل لغو محدوديت‌هاي جغرافيايي در خصوص مکاني است که ارتش مي‌تواند فعاليت انجام دهد.
اين تغييرات به ژاپن اجازه مي‌دهد براي نخستين بار از زمان جنگ جهاني دوم از متحدانش دفاع کرده، از ديگر ارتش‌ها حمايت لجستيکي و در عمليات بين‌المللي حفاظت از صلح شرکت کند. گفتني است؛ ارتش ژاپن به دنبال تصويب قانون اساسي صلح‌آميز پس از جنگ جهاني دوم به نقش دفاع شخصي محدود شده بود.
ناروشيگه ميچيشيتا، كارشناس برجسته بنياد ملي مطالعات سياسي در ژاپن، گفت: همكاري بين المللي تنها با آمريكا نخواهد بود و ژاپن مي خواهد با كشورهاي آسيايي، از جمله استراليا، هند و كشورهاي جنوب شرقي آسيا كه نگران قدرت گرفتن چين هستند نيز همكاري نظامي داشته باشد.
موضوع تصويب لايحه نظامي ژاپن در رسانه هاي چين نيز بازتاب داشت و روزنامه گلوبال تايمز چين نيز در گزارشي نوشت: بعيد به نظر مي رسد که شينزو آبه نخست وزير ژاپن از مسيري که انتخاب کرده روي برگرداند، لذا چين بايد خود را براي مقابله با اين تحولات آماده کند.
اين لايحه هم از سوي تحليلگران ژاپني و هم از سوي کشورهاي منطقه و فرامنطقه اي با ديدگاه هاي مختلفي رو به رو شده است.
از ديدگاه ناظران سياسي، تصويب اين لايحه راه را براي هرچه گسترده تر کردن حوزه عمليات دفاعي ارتش ژاپن در صحنه بين المللي، هموار مي کند و تغيير چشمگير در سياست هاي صلح جويانه اين کشور ايجاد خواهد کرد.
تحليل گران ژاپني اين لايحه را نقطه عطفي در سياست هاي انزواطلبانه ژاپن تلقي مي کنند که از اين پس، اين کشور را به سوي رويکرد غيرانفعالي و همکاري هاي بيشتر در صحنه بين المللي، سوق خواهد داد.
روحيه افراطي و ملي گرايانه ژاپن که سابقه تاريخي کشورگشايي را در اذهان زنده مي کند کشورهاي منطقه را نگران تغيير قانون امنيتي صلح طالبانه ژاپن کرده است.
اين در حالي است که ملي گرايان اين کشور اين قانون را تحميلي مي دانند و بر اين باورند که مانع از اين مي شود که ژاپن متناسب با قدرت اقتصادي و صنعتي اش در عرصه بين المللي قدرت نمايي کند.
آنچه مشخص است نفوذ بيشتر آمريکا و قدرت گيري بيشتر اين کشور در منطقه در گرو وجود همپيمان هايي همچون کره جنوبي، فيليپين و ژاپن نظامي است.
در جبهه بندي هاي سياسي منطقه در مقابل چين، ژاپن بدون سلاح جايي نداشت و همين امر موجب تغيير رويکرد همپيمان اصلي آمريکا در منطقه است. توجيه عمليات نظامي از سوي آمريکا در منطقه شرق آسيا امري دشوار به نظر مي رسد، اما؛ سپردن نقش خود به کشورهاي منطقه اي از سوي آمريکا مي تواند اهداف اين کشور را با هزينه هاي کمتري محقق کند.
50 درصد مردم ژاپن مخالف اين طرح هستند و معتقدند اين طرح ژاپن را وارد بحران هاي سياسي و بين المللي که سودي براي اين کشور نخواهد داشت، خواهد کرد.
علي دادخواه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها