واضح آرشیو وب فارسی:فارس: موسسه بروکینگز:
استعفای بلر نشانه شکست روند سازش است
موسسه بروکینگز در گزارشی به بررسی عملکرد «تونی بلر» به عنوان رئیس کمیته چهارجانبه صلح در خاورمیانه پرداخت و ضعفهای او را عامل ناکارآمدی این کمیته دانست و استعفای او را نشاندهنده شکست روند سازش عنوان کرد.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، موسسه «بروکینگز» در مطلبی به بررسی عملکرد «تونی بلر» در کمیته چهارجانبه صلح خاورمیانه پرداخت و با اشاره به اینکه استعفای چند روز پیش او از سمت ریاست این کمیته باعث تعجب هیچکس نشد، نوشت: استعفای بلر یک تحول خوشایند و اقدامی است که خیلی دیر صورت گرفت؛ نه تنها به خاطر اینکه او در کل بیاثر بود و فاقد هر گونه اعتبار میان گروههای درگیر بود، بلکه بیشتر به خاطر اینکه ماموریت بلر به سمبل ناکارآمدی پروسه سازش تبدیل شده بود. بر اساس این گزارش، گروه بلر که به عنوان کمیته کاری چهارجانبه در خاورمیانه شهره است، سال 2007 از سوی دولت جرج بوش (رئیس جمهور سابق آمریکا) تاسیس شد تا نهادسازی و توسعه اقتصادی فلسطینیها را بهبود ببخشد. کمیته کاری چهارجانبه یا OQR را نباید با کمیته چهارجانبه اشتباه گرفت؛ گروهی دیپلماتیک که متشکل از آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و سازمان ملل است و در سال 2001 برای نظارت بر روند سازش میان اسرائیل و فلسطینیها تشکیل شد. در این مطلب آمده؛ بهرغم بازگشایی گاه به گاه ایست بازرسیهای کرانه باختری، ماموریت بلر طی هشت سال موجودیت این گروه، تاثیر قابل ملاحظهای بر روند سازش نداشت. هر چند در لحظه کوتاهی در سال 2013 به نظر رسید اظهارات جان کری وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه بلر را به عنوان مسئول ابتکارعمل اقتصادی جدید برای پیشبرد اقتصاد فلسطین همزمان با مذاکرات اسرائیل - فلسطین برگزیده است، میتواند بلر را نجات دهد، اما این ابتکارعمل به همراه مذاکرات کری به یکباره فرو نشست. موسسه بروکینگز در مطلب خود آورده است: بخشی از ناکارآمدی بلر به خاطر برنامه اقتصادی ضعیفی بود که دولت بوش در سال 2007 برای او تعریف کرده بود. اما بیشتر به خاطر ضعفهای خود او بود. ماموریت بلر هرگز قرار نبود سیاسی باشد و صرفا به بهبود نهادسازی و وضعیت اقتصادی فلسطین محدود شده بود. اما او بر خلاف «جیمز ولفنسن»، سلف خود که رئیس سابق بانک جهانی بود، هرگز محدودیتهای که بر ماموریت او اعمال شده بود، را به چالش نکشید. ولفنسن با وجود نداشتن تجربه در سیاست، ماهیت سیاسی نقش خود را درک کرد و در بر طرف کردن محدودیتهای سیاسی مسئولیت خود تردید نکرد. اما، بر خلاف او، بلر که یک سیاستمدار باتجربه بود در مقابل درخواست عمومی برای ایفا کردن نقش سیاسی فعالتر مقاومت کرد. در حالی که ولفنسن با مقامات آمریکایی مخالفت میکرد، بعد از یک سال، ماموریت خود را متوقف کرد اما بلر دائما در «جعبه تنگی» که برای او ساخته شده بود، ماند و هشت سال در سمت خود باقی ماند. بر اساس این گزارش، اختیارات محدود بلر تصادفی نبود. کمیته کاری چهارجانبه هرگز قرار نبود بخشی از نقش سیاسی و دیپلماتیک کمیته چهارجانبه باشد بلکه قرار بود جایگزین آن باشد. در واقع، بلر انتخاب شد تا هر زمان کمیته چهارجانبه دچار اختلافات داخلی شد یا با ماضع آمریکا مخالفت کرد، او به عنوان جایگزین کمیته چهارجانبه فعالیت کند و بکوشد برتری آمریکا بر این روند را تقویت کند. همزمان، تمرکز کمیته کاری چهارجانبه بر اقتصاد فلسطین و تغییر تمرکز خود از میانجیگری میان اسرائیل و فلسطین و تمرکز بر مسائل یکی از آن دو یعنی فلسطینیها، کمیته چهارجانبه را برای اسرائیلیها خوشایند ساخت. بنابراین، بلر، به جای ارتقا مسئولیت اقتصادی خود برای هماهنگ ساختن آن با نقش سیاسی کمیته چهارجانبه، باعث تنزل این کمیته شد. اینکه ماموریت بلر تا این حد به طول انجامید نشانه ورشکستگی و رکود فرایندی است که از آن به عنوان روند سازش یاد میشود. با رفتن بلر، امید است سیاستگذاران آمریکایی، اروپایی و سایر سیاستمداران اقدام به تعطیل کردن کمیته چهارجانبه نیز کنند. انتهای پیام/م
94/03/11 - 15:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]