محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843350234
افزایش حقوق ۱۶۰ هزار تومانی ربطی به نظام رتبه بندی معلمان ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
رئیس کمیسیون آموزش مجلس: افزایش حقوق ۱۶۰ هزار تومانی ربطی به نظام رتبه بندی معلمان ندارد رئیس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی گفت: قبل از عید دولت مصوبه‌ای را گذراند که قرار شد از اول مهر سال جاری حقوق و مزایای فرهنگیان مقداری افرایش پیدا کند. ادعای دولت این بود که بر اساس سنوات خدمت بین ۱۶۰ تا ۵۰۰ هزار تومان اضافه شود. متأسفانه دولت این را به‌عنوان نظام رتبه‌بندی اعلام کرد. درحالی‌که این بر اساس همان قانون خدمات کشوری بود که سایر دستگاه‌ها اضافه کرده بودند.
محمدمهدی زاهدی یک روز پس از دیدار فرهنگیان با رهبر معظم انقلاب، بعنوان رئیس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی و وزیر اسبق علوم، مهمان سایت نماینده شد و به تشریح بخشی از دغدغه های نمایندگان مجلس و رهبر معظم انقلاب در حوزه آموزش و پرورش کشور پرداخت. وی بعنوان سکاندار وزارت علوم در دولت نهم انتقاداتی نیز به روند وضعیت فرهنگی در وزارت علوم دولت یازدهم داشت که جزئیات آن را در ادامه می خوانید. نقش مجلس در برآورده کردن دغدغه های فرهنگیان چقدر است؟ برای تأمین معیشت معلمان که خواسته رهبری است، کاری انجام شده است؟ مجموعاً در سال ۹۴ مازاد بر بودجه ای که دولت در لایحه اش برای وزارت آموزش و پرورش پیش بینی کرده بود حدود ۵ هزار میلیارد تومان نیز مجلس خلق درآمد کرده است. در شرایطی که کشور مشکلات و معضلات زیادی دارد و گاهی اوقات در مجلس برای جابجایی یک میلیارد تومان بحث و نقد می کنیم ۵ هزار میلیارد تومان مازاد خلق درآمد کردن، مقدار بسیار بالا و قابل توجهی است. بنابراین کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با درک کامل موضوع و با یک محاسبه سرانگشتی به این نتیجه رسید که اگر این عدد به بودجه امسال اضافه شود بسیار گره گشایی خواهد کرد. این بودجه برای برطرف کردن دغدغه های فرهنگیان کافی است؟ موضوع معیشت معلمان چند بخش دارد. قسمتی مربوط به بازنشستگان است که چندین درخواست دارند، مانند پاداش پایان خدمت، خرید مرخصی های پایان خدمت و بحث بیمه این عزیزان. قسمتی هم مربوط به حقوق پایین فرهنگیان در مقایسه با دستگاه های مشابه است که واقعاً به این قشر فرهیخته ـ که مقام معظم رهبری در سخنانشان تعابیر بسیار قشنگی داشتند ـ ظلم شده است.اگر حقوق و مزایای فرهنگیان را با بعضی از دستگاه های مشابه مقایسه کنیم، خواهیم دید که بر اساس قانون خدمات کشوری به برخی دستگاه ها اجازه داده شده بود تا ۵۰ درصد از منابع اختصاصی شان را برای افزایش حقوق کارکنان استفاده کنند. اما آموزش وپرورش چون درآمد اختصاصی ندارد، همین امر موجب شده است بین فرهنگیان و کارکنان دیگر ارگان ها تبعیض جدی ایجاد شود. البته به عقیده من موضوع بالاتر از این است. موضوع جایگاه و منزلت اجتماعی معلّمان است. معلّمی که به تعبیر مقام معظم رهبری، منابع انسانی را برای آینده این کشور خلق می کند و آینده ساز کشور است یا آموزش وپرورشی که باید به دید بنگاه سرمایه گذاری و تولید منابع انسانی مؤمن، متعهد، وفادار به نظام و انقلاب، کارآفرین و خلاق نگاه کنیم. اگر با این دید به این موضوع نگاه کنیم خواهیم فهمید درست است که مزایای معلمی یک بحث جدی است اما فراتر از آن جایگاه و منزلت اجتماعی معلمی است. در سند تحول بنیادین آموزش وپرورش نیز یکی از مطالبات اساسی پیاده سازی این نظام است که متأسفانه سهل انگاری بسیار جدی شده است.قبل از عید دولت مصوبه ای را گذراند که قرار شد از اول مهر سال جاری حقوق و مزایای فرهنگیان مقداری افرایش پیدا کند. ادعای دولت این بود که بر اساس سنوات خدمت بین ۱۶۰ تا ۵۰۰ هزار تومان اضافه شود. متأسفانه دولت این را به عنوان نظام رتبه بندی اعلام کرد. درحالی که این بر اساس همان قانون خدمات کشوری بود که سایر دستگاه ها اضافه کرده بودند. مقام معظم رهبری نیز تأکید داشتند که سند تحول باید همه اجزایش با هم اجرایی شود، نه اینکه قسمتی اجرا شود و قسمتی مسکوت باقی بماند. طرح رتبه بندی انگیزه اصلی و موتور محرکه ای است که می تواند شور و شعف و نشاط را در معلم ایجاد کند؛ تا بتواند به رسالت خود ـ که همان تربیت منابع انسانی است ـ بپردازد. اینکه ۱۶۰ هزار تومان به حقوق معلم اضافه کنیم و به عنوان نظام رتبه بندی آن را مطرح کنیم جفای به معلم و آموزش وپرورش و حتی به کشور است. در نظام رتبه بندی ما باید معلم را به عنوان محوری ترین و مهم ترین عنصر در نظام تعلیم و تربیت کشور بدانیم. فرهنگیان انتقاداتی به طرح رتبه بندی دارند و آن را چیزی شبیه طرحی می دانند که برای اعضای هیئت علمی انجام شد و خیلی ثمری نداشت. این انتقادات را وارد می دانید؟ یک ضرب المثل معروف هست که می گوید اگر می خواهید یک موضوع را بد جا بیندازید و یا می خواهید یک جریانی را بد معرفی کنید از آن بد دفاع کنید. کاری که متأسفانه قبل از عید انجام شد و اعلام اینکه اضافه حقوق به معنی نظام رتبه بندی است دقیقاً مصداق این ضرب المثل است. نظام رتبه بندی اصلاً این نیست و من به صراحت اعلام می کنم هیچ گونه ارتباطی بین اضافه حقوقی که قبل از عید دولت مصوب کرد با نظام رتبه بندی وجود ندارد. نظام رتبه بندی که ما در مجلس و به خصوص در کمیسیون آموزش و تحقیقات به دنبال آن هستیم شبیه به نظام حاکم بر دانشگاه ها و به نوعی بر نیروهای مسلح است. هیچ گاه دانشگاه ها یا نیروهای مسلح زیر چتر قانون خدمات کشوری نیستند، اما با آموزش وپرورش رفتاری شبیه به سایر وزارتخانه ها صورت می گیرد و اینجاست که به دلیل محدودیت در مباحث مالی و درآمدهای اختصاصی در حق آموزش وپرورش اجحاف می شود. یک استاد دانشگاه ـ جدای از اینکه وابستگی به جریان سیاسی، تقیدات دینی و ملّی دارد یا نه ـ بسته به مراتب علمی در جامعه منزلت اجتماعی خاصی دارد؛ اما یک معلم از روز اولی که استخدام می شود، بسته به مقطع تحصیلی در حکمش دبیر یا آموزگار می نویسند و مادام العمر همان باقی می ماند؛ اما در دانشگاه فرد سیر ارتقاء را طی می کند و خود این رتبه ها یک منزلت اجتماعی ویژه ای ـ چه در سطح دانشگاه ها و محافل علمی و چه در منظر عمومی مردم ـ ایجاد می کند. اما یک دبیر با هر مقدار سابقه کار، تا آخر عمر همان دبیر و یا آموزگار باقی می ماند. البته همه معلمان عزیز قابل احترام هستند، اما اشکال این است بعد از سی سال خدمت همان دبیری است که روز اول خود را معرفی می کند. قطعاً وقتی ما به معنی واقعی نظام رتبه بندی را پیاده کنیم جایگاه واقعی معلم که بالاتر از استاد دانشگاه است ارتقاء بخشیده می شود و بحث معیشت فرهنگیان نیز بهبود پیدا می کند. برای مثال در دانشگاه کسی که استاد تمام است قطعاً حقوق و مزایایش دو برابر کسی است که مربی است. در دانشگاه وقتی هیئت علمی را مطرح می کنیم، سطح های مختلفی برایش قائل هستیم؛ که این سطح از مربی شروع می شود. پس در نظام رتبه بندی نیز رتبه و جایگاه حداقلی دارد و برای بالاتر رفتن این رتبه و جایگاه باید تلاش کنند. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیرشان با فرهنگیان در مورد دانشگاه فرهنگیان تأکیدات خیلی ویژه ای داشتند. کمیسیون آموزش هم اخیراً در این مورد اقداماتی کرد. چرا این قدر دانشگاه فرهنگیان اهمیت دارد؟ دغدغه ها در زمینه دانشگاه فرهنگیان متفاوت است. مهم ترین آن این است که وزارت آموزش وپرورش بداند باید در این دانشگاه افرادی را پذیرش کند که قرار است مربی و معلّم و راهنمای آینده سازان کشور باشند. پس حتماً این ها باید در فضای آموزشی ویژه ای قرار بگیرند؛ اما به نظر می آید که فضای فعلی آموزش وپرورش یا این را باور ندارد و یا تسامح و تساهل به خرج می دهد. نکته دوم بحث حمایت از دانشجویانی است که در این دانشگاه در حال حاضر مشغول به تحصیل هستند. برای مثال در استان کرمان دختر دانشجویی در حال تحصیل است، اما برای کار تعدادی از آنها را به لرستان و بیرجند و سیستان بلوچستان فرستاده ایم. حتی برخی از این دختران ازدواج کرده اند و بچه دارند. خانواده هایشان در کرمان هستند این دختر چگونه باید در لرستان خدمت کند؟ پس باید این مدیریت به گونه ای اعمال شود که دانشجویان دچار مشکل و استیصال نشوند. ضمن اینکه کمک هزینه ای که به دانشجویان فرهنگی پرداخت می شد، مدتی درست پرداخت نمی شد که گویا اخیراً درست شده است. همچنین امکانات دانشگاه فرهنگیان بسیار ضعیف است و دولت و هم مجلس باید کمک کند. زمزمه هایی شنیده شده بود که وقتی تعداد بسیاری فارغ التحصیل دانشگاهی بیکار در کشور هست، وجود این دانشگاه ضرورتی ندارد. همین نگرش است که دانشگاه فرهنگیان را جایی هزینه بر می داند. امسال در لایحه بودجه دولت نسبت به دانشگاه فرهنگیان کم لطفی کرده بود و یکی از کارهای صورت گرفته توسط مجلس اضافه کردن ۵۳ میلیارد تومان به بودجه این دانشگاه بود. هرچند که این مقدار عدد خوبی است اما واقعیت این است که ۱۵۰ میلیارد تومان دیگر هم برای انجام کامل وظایف خود نیاز دارد. بنابراین من هم از دولت و هم از وزارت آموزش وپرورش درخواست می کنیم با توجه به تأکیداتی که در دو سال گذشته مقام معظم رهبری نسبت به این دانشگاه داشتند نگاهشان را به این دانشگاه تغییر دهند. آموزش وپرورش یک نهاد حاکمیتی است و نظام، دولت و مجلس موظف به فراهم کردن تمامی تسهیلات و امکانات هستند تا بتواند وظایف خود را به خوبی ایفا کند. بین سخنان اخیر رئیس جمهور در مورد خصوصی کردن آموزش وپرورش و بودجه ریزی ضعیفی که دولت در لایحه بودجه ۹۴ برای این حوزه انجام داده بود رابطه ای وجود دارد؟ هنگامی که مقام معظم رهبری می فرمایند که نقش معلمی بی بدیل است پس نباید نگاه ما به آموزش وپرورش به عنوان یک بنگاه اقتصادی هزینه بر باشد. وقتی میگویند که آموزش وپرورش را باید خصوصی کرد دلیل این حرف را می توان هزینه کمتر بودجه دانست. مطمئناً در نتیجه آن، سرانه دانش آموزی پایین تری را می دهیم. در سال گذشته با واگذاری بخشی از مدرسه های دولتی به بخش خصوصی، مجلس موضع گیری کرد و در قانون بودجه آورده شد که آموزش وپرورش تا پایان برنامه پنجم حق واگذاری هیچ مدرسه دولتی به بخش خصوصی را ندارد. قوی ترین استدلال این است که در ازای هر دانش آموز حدود ۷۰۰ هزار تومان هزینه شده است؛ اما بررسی نکرده ایم که آیا توانسته ایم هدفی که از آموزش و پرورش انتظار داریم ـ بنگاهی که منابع انسانی موردنیاز کشور با آن ویژگی هایی که مقام معظم رهبری نیز فرمودند ـ تربیت کنیم. کدامیک از این ها مهم تر است؟ کم کردن هزینه ها به قیمت رها کردن تربیت کودکان؟ این ها عوارض جدی بر این خصوصی سازی است. ما باور داریم که باید اصل ۴۴ پیاده شود اما چند درصد؟ چگونه و در کجا؟ ما از مدارس غیردولتی حمایت می کنیم و طرح آن در صحن مجلس خواهد آمد اما همه این ها حساب وکتاب دارد. معلمی که در مدارس خصوصی گرفته می شود حتماً باید دارای ویژگی های خاصی باشد. هرکسی نمی تواند سر کلاس برود و معلم باشد. پس اینکه ما رها کنیم و به بخش خصوصی واگذار کنیم جهت کم شدن هزینه ها موردپسند ما و به نفع نظام آینده کشورمان نیست. یقیناً این با تربیت نسلی که بخواهد حیات طیبه را پس از فارغ التحصیلی در خودش احساس کند فاصله دارد. در خصوص نشریات دانشگاهی دغدغه هایی در اعضای کمیسیون آموزش وجود دارد، علت به وجود آمدن این دغدغه چیست؟ بحث ما در این زمینه فراتر از نشریات است. ما به روندی که در حوزه فرهنگی در وزارت علوم در حال دنبال شدن است اعتراض داریم و این روند را به نفع کشور نمی دانیم؛ یعنی احساس می کنیم هیچ مرزی تعریف نشده است. از طرف دیگر هم ما بر این عقیده هستیم که دانشجو با هر گرایش و سلیقه ای باید فعال باشد، نقد و تحلیل کند و این را به نفع کشور می دانیم؛ اما متأسفانه مواردی مشاهده شده است که افراد با مجوز دولت علیه امنیت ملی قلم می زنند. مثلاً در بعضی از نشریات دانشجویی تبلیغ افکار فمینیستی، جریان کمونیست و مارکسیست و یا تبلیغ پان ترکیسم و پان عربیسم و پان کردیسم می کنند. مارکسیست ها یک زمانی به صورت مسلّح در مقابل نظام ایستادند، آنها می خواستند کشور را چند تکه کنند. فیلم یا تئاتری اجرا می شود که در آن مقدسات دینی ما را به سخره گرفته است. اینها بحث سیاسی بین اصلاح طلبان و اصولگرایان نیست. اینها مسائلی است که به امنیت، انسجام و وحدت ملی کشور خدشه وارد می کند. ما آثار اینها را در بسیاری از نقاط در حوزه فرهنگی وزارت علوم مشاهده می کنیم. بحث ما فراتر از نشریات، به مجموعه عملکردهای این وزارتخانه است و ما آن را مناسب نمی دانیم. ما به آزادی ها و کرسی های آزاداندیشی و اختلاف سلیقه ها احترام می گذاریم. از ابتدای طرح استانی شدن انتخابات مجلس خیلی اظهارنظرهای متفاوتی از نمایندگان مجلس منتشر شده است، شما حتماً نظرات موافق و مخالف را شنیده اید. به عنوان رئیس مجمع نمایندگان استان کرمان نظرتان در مورد این طرح چیست؟ استانی شدن انتخابات دارای محاسن و معایبی است. به نظر می رسد اگر بتوانیم معایب آن را رفع کنیم در کل به نفع کشور خواهد بود. الآن نماینده های شهرستان ها تمام همّ و غمّشان بجای وظیفه نمایندگی، رسیدگی به موضوعات شهرستانی است؛ و کاری که به آن کمتر از هر کاری بها می دهند کار اصلی نمایندگی یعنی قانون گذاری و نظارت است و دلیل آن این است که همه انتظار دارند نماینده مجلس، نقش شهردار، فرماندار، رئیس آموزش پرورش و ... را ایفا کند. در شهرستان ها فکر می کنند نماینده یعنی حاکم مطلق که همه چیز در اختیار آن فرد است. مجلس باید از این مشکلات خلاص شود. صداوسیما باید برای مردم تبیین کند که کار نماینده پرداختن به این جزئیات نیست. گاهاً وقتی زن و شوهر دعوا کرده اند مشکلاتشان را پیش نماینده مجلس می برند و انتظار دارند که این اختلاف را به گونه ای حل کند البته ممکن است که نماینده به خاطر ریش سفیدی اش بتواند مشکل را حل کند اما گاهی این دامنه اختلافات آن قدر شدید است که یک نماینده نمی تواند کاری کند و بعد گفته می شود این نماینده نتوانست کاری کند پس بی لیاقت است. توان نمایندگی را در حل این اختلافات و امثال آن می بینند، درحالی که توان نماینده این نیست. بنابراین استانی شدن انتخابات موجب می شود نماینده ها نه تنها به شهر خودشان بلکه نسبت به استان خود احساس مسئولیت داشته باشند و این موجب تسریع توسعه یافتگی استان ها می شود. بالاخره اگر نماینده نفوذی داشته باشد، از این نفوذ در راستای توسعه کل استان استفاده می کند. راه حلی برای حل دغدغه کسانی که می گویند ممکن است مشارکت مردم در انتخابات کم شود وجود دارد؟ شاید احساس شود که با استانی شدن، مشارکت در انتخابات کم می شود. قانون انتخابات این است که کاندیدا باید در دور اول حداقل ۲۵ درصد رأی بیاورد تا انتخاب شود. در این طرح حداقل رأی را ۱۵ درصد گذاشته اند، به عقیده من اگر این عدد به ۲۰ درصد تغییر پیدا کند بهتر است. همچنین عنوان طرح به «استان و شهرستانی شدن» تغییر کند، به این معنی که شهرستان ها نیز سهم رأی خود را داشته باشند. طبیعی است شهرستان های بزرگی مثل مشهد، اصفهان و یا در شیراز، کاندیدهای مرکز استان، نسبت به شهرستان های کوچک استان شناخته شده تر هستند و از احتمال آوردن رأی بالاتری برخوردار هستند؛ بنابراین هر شهرستان و حوزه انتخابیه نماینده خود را دارد، اما این نماینده شهرستانی نماینده استانی نیز هست. تبیین این برای مردم و بسیاری از مسئولین مهم است که این طرح شهرستانی-استانی است و صرفاً استانی شدن نیست. در این روش رقابت بیشتر در بین کاندیدهای شهرستانی است که هم باید رأی شهرستان را داشته باشند و هم جمعاً رأی استان را کسب کنند. در این صورت انتخابات مانند شهر تهران در قالب لیستی از کاندیداها خواهد بود و مردم به لیست ها رأی می دهند. در این صورت هماهنگی بین جریان های مختلف را نیز بیشتر می کند و کسی که خارج از دایره لیست باشد شانس کمتری برای رأی آوردن دارد مگر اینکه چهره ای بسیار شاخص و ملی داشته باشد که بتواند رأی بیاورد. علاوه بر این همه جریان ها برای تنظیم لیست کاندیداها سعی می کنند افرادی که کارایی و مقبولیت عمومی بالاتری داشته باشد را در لیست قرار گیرند. حتی ارتباطات با مرکز، دولت و نهادهای حاکمیتی بیشتر خواهد شد. در کل این طرح به نفع کشور خواهد بود اما ضعف هایی نیز دارد، مثل این که اگر این طرح خوب تبیین و اجرا نشود ممکن است موجب کم شدن مشارکت شود؛ که این موضوع را با گذاشتن جلسات توجیهی و مناظره و همچنین بیان دقیق قانون و رفع نقایصی که گفته شد می توان جبران کرد.(نماینده)
سه شنبه 29 اردیبهشت 1394 ساعت 14:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
سیاسی
پربازدیدترینها